Τον βλέπεις αυτόν τον κίτρινο καθρέφτη; Μου τον χάρισε η νονά μου τα Χριστούγεννα. Τον έχω παρατήσει κάτω από το κρεβάτι μου, γιατί δεν ξέρω τι να τον κάνω… Ο καθρέφτης στην πίσω πλευρά του έχει τους Επτά νάνους και τη Χιονάτη. Τώρα, γιατί διάλεξε ένα τέτοιο δώρο για μένα δεν μπορώ να καταλάβω…
Σε ένα μήνα περίπου θα κλείσω τα 8 και αυτό που μπορώ να σας πω είναι ότι δε μου αρέσουν τα παραμύθια με αυτές τις κοκαλιάρες πριγκίπισσες με τα μακριά μαλλιά, αλλά ούτε και τα παντελόνια. Θα μου πείτε, από τη μια δε σου αρέσουν οι πριγκίπισσες και από την άλλη φοράς μόνο φορέματα; Και ποιος σας είπε ότι, αν συμβαίνει το ένα, πρέπει να συμβαίνει και το άλλο;
Στο σχολείο δεν έχω πολλούς φίλους, δεν ανήκω στην παρέα της Μαργαρίτας, που την έχουν σαν θεά όλα τα άλλα κορίτσια. Αυτό δε μου αρέσει. Το δύσκολο, πάντως, είναι ότι τώρα πρέπει να καθίσω και στο ίδιο θρανίο μαζί της. Το είπε η δασκάλα. Δεν ξέρω γιατί το έκανε. Οι μεγάλοι κάνουν πράγματα που δεν τα καταλαβαίνω. Εγώ έχω τρεις φίλες που τις αγαπώ και περνάω καλά μαζί τους. Δε μοιάζουμε πολύ μεταξύ μας, αλλά είμαστε διαφορετικές τόσο όσο να μπορούμε να παίζουμε και το παιχνίδι έτσι να μας αρέσει ακόμη πιο πολύ. Η άλλη παρέα μάς γυρίζει την πλάτη, γιατί εμένα μου αρέσει να παίζω ποδόσφαιρο φορώντας φορέματα και στις φίλες μου αρέσει να συλ-λέγουν παράξενα πραγματάκια που βρίσκουμε στην αυλή. Ούτε σε αυτές αρέσουν οι καθρέφτες. Τα κορίτσια της άλλης παρέας κλείνονται συχνά στην τουαλέτα και περνάνε όλο το διάλειμμα κοιτάζοντας το πρόσωπό τους στον καθρέφτη.
Η Έρση η κολλητή μου έχει λίγο μεγάλη μύτη και γι’ αυτό, λέει, δε θέλει να κοιτάζεται στον καθρέφτη. Η Φωτεινή κοιτάζεται μόνο όταν χτενίζεται, λέει. Η Ελένη νομίζω ότι δε μας λέει την αλήθεια… Μάλλον της αρέσει να κοιτάζεται, αλλά, επειδή εμείς δεν το κάνουμε, το κρύβει. Την έπιασα μια μέρα που είχε πάει στις τουαλέτες του σχολείου και έβαζε βούτυρο κακάο στα χείλη, παίρνοντας μια παράξενη πόζα. Εγώ δεν έχω πρόβλημα να της αρέσει ο καθρέφτης. Καθένας έχει δικαίωμα να του αρέσει ό,τι θέλει.
Αυτόν, πάντως, τον καθρέφτη δεν ξέρω τι να τον κάνω. O Χαρούμενος, o Σοφός, o Γκρινιάρης, ο Συναχωμένος, ο Χαζούλης, ο Ντροπαλός, ο Υπναράς και η Χιονάτη στη μέση… Η Χιονάτη στη μέση και αυτοί γύρω-γύρω… Εντάξει, δεν μπορείς να τους πεις και όμορφους, συμπαθητικοί είναι, βοήθησαν τη Χιονάτη όλοι μαζί, καθένας με τον τρόπο του. Καθένας μόνος κάποιες φορές και άλλες όλοι μαζί… Με τον τρόπο του ο καθένας… Πλάκα έχω τώρα που κοιτάζω τον εαυτό μου στον καθρέφτη και γύρω μου βρίσκονται όλοι αυτοί! Είμαστε όλοι διαφορετικοί. Δεν είναι και άσχημα! Τώρα που κοιτάζω τη Χιονάτη, μου θυμίζει τη Μαργαρίτα. Εγώ, η Μαργαρίτα και οι Επτά νάνοι… Θα προσπαθήσω να καθίσω με τη Μαργαρίτα στο ίδιο θρανίο, και ας μην κάνω παρέα μαζί της, και ας είμαστε διαφορετικές. Απλώς θα συνεργαζόμαστε. Σήμερα με βοήθησε λίγο στα Αγγλικά και εγώ της έδειξα κάτι στη Ζωγραφική. Και μετά πήγε καθεμία και έπαιξε με την παρέα της. Μήπως να ξαναδιαβάσω τη «Χιονάτη με τους Επτά νάνους»;
Παιχνίδια που σου προτείνω
1. Ζωγράφισε τους Επτά νάνους. Παρατήρησε τις διαφορές που έχουν μεταξύ τους αλλά και τις ομοιότητες. Σκέψου πού το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του καθενός δυσκολεύει τους άλλους, αλλά και πού μπορεί να είναι χρήσιμο για τους άλλους. Θα μπορούσαν να συνεργαστούν για κάτι; Αν ναι, ζωγράφισέ το.
2. Καθένας από εμάς έχει κάτι ξεχωριστό. Συχνά αυτό το ξεχωριστό μπορεί να το έχουν και άλλοι – ακόμη και αυτό μας φαίνεται παράξενο και απίθανο. Πάρε μερικά μήλα. Παρατήρησε πόσο διαφορετικά είναι μεταξύ τους, σε σχήμα, σε χρώμα, σε γεύση. Μπορεί να έχουν κάτι κοινό εκτός από το ότι είναι όλα μήλα; Μήπως υπάρχει κάποιο αστεράκι μέσα σε αυτά; Κόψ’ τα με ένα μαχαίρι στη μέση, φροντίζοντας η τομή να είναι κοντά στους σπόρους. Θα δεις ότι σε κάθε μήλο υπάρχει ένα αστεράκι, είναι το σχήμα του εσωτερικού του μήλου όταν κοπεί οριζόντια στη μέση. Συζήτησε με τους γονείς σου για το τι κοινό έχουν οι άνθρωποι μεταξύ τους αλλά και τι διαφορές. (Από το βιβλίο της Νένας Γεωργιάδου «Θεραπευτικά παιχνίδια», εκδόσεις Οξυγόνο)
3. Σε αυτό το παιχνίδι θα χρειαστείς ένα χαρτονόμισμα των 5 ευρώ, πέντε κέρματα του 1 ευρώ, δέκα κέρματα των 50 λεπτών και 50 κέρματα των 10 λεπτών, τέσσερα σακουλάκια και ένα αντικείμενο που κοστίζει 5 ευρώ. Βάλε τα χρήματα σε κάθε σακουλάκι έτσι ώστε η αξία του καθενός να είναι 5 ευρώ. Τα χρήματα αυτά, παρόλο που είναι διαφορετικά σε μέγεθος, σε αριθμό, σε υλικό και σε βάρος, στην ουσία έχουν την ίδια αξία. Με καθένα από τα σακουλάκια μπορεί κανείς να αγοράσει το αντικείμενο των 5 ευρώ. Αυτός που πουλάει το αντικείμενο δεν ενδιαφέρεται για το χρώμα ή το σχέδιο των χρημάτων, αλλά για την αξία τους. Έτσι είναι και οι άνθρωποι. Μπορεί να διαφέρουμε στην εμφάνιση ή στις επιλογές, αλλά έχουμε όλοι τις ίδιες ανάγκες και την ίδια αξία. Το αντικείμενο των 5 ευρώ είναι ίδιο για όλους. Ποιες κοινές ανάγκες θα μπορούσαν να έχουν όλοι;
Bιβλία που σου προτείνω
• «Το κουτί», Κωνσταντίνος Πατσαρός, εικον. Βασίλειος Αθ. Γρίβας, εκδόσεις Μεταίχμιο
• «Η χώρα με τους παράξενους ανθρώπους», Νικόλας Ανδρικόπουλος, εκδόσεις Καλέντης
• «Ιππόκαμπος και Ανεμώνη», Μαριάνθη Μάνη, εικον. Αιμιλία Κονταίου, εκδόσεις Μεταίχμιο
• «Πιρουλίτο και Ροζαλία», Αθηνά Μπίνιου, εικον. Έφη Λαδά, εκδόσεις Πατάκη
• «Μπάρναμπι Μπρόκετ», Τζον Μπόιν, μτφρ. Μαλβίνα Αβαγιανού, εκδόσεις Ψυχογιός
* H Aριστέα Kοντραφούρη είναι παιγνιοθεραπεύτρια ([email protected]).