Παιδί ακόμη ο Αϊνστάιν την ονειρευόταν αυτή την ταχύτητα και αναρωτιόταν: «Πώς θα έμοιαζε άραγε από κάτω ο κόσμος και πώς το ίδιο το φως αν ταξίδευα πάνω σε μια φωτεινή ακτίνα;».
Η αλήθεια είναι πως, αν ποτέ μπορούσαμε να ανέβουμε σε μια φωτεινή ακτίνα που πετάει με την ταχύτητα του φωτός, ούτε που θα καταλαβαίναμε ότι κινούμαστε και το φως θα έμοιαζε να έχει σταματήσει και αυτό. Όπως όταν ταξιδεύουμε με ένα αεροπλάνο που πετά με σταθερή ταχύτητα, ενώ εμείς μπορούμε να καθόμαστε ακίνητοι στις θέσεις μας διαβάζοντας το αγαπημένο μας βιβλίο. Και ενώ το Boeing 747 δεν ξεπερνά τα 2.070 χλμ. την ώρα, μία ώρα πάνω στη φωτεινή δέσμη του Αϊνστάιν θα διήνυε απόσταση ίση με ένα δισεκατομμύριο χιλιόμετρα!
Το παράδοξο σαν ταξιδεύουμε με το φως είναι πως τα ρολόγια μας μοιάζουν να σταματούν να δουλεύουν. Και ενώ νιώθουμε να πετάμε για ώρες, οι δείκτες τους δείχνουν κολλημένοι στη στιγμή της απογείωσης. Γιατί άραγε συμβαίνει αυτό; Σελ. 12-15