Από τη Σαμοθράκη και τη Λέσβο έως τη Σαντορίνη και την Κάρπαθο: οικισμοί του Αιγαίου στους οποίους θέλουμε να επιστρέφουμε.
ΚΥΚΛΑΔΕΣ
ΠΡΟΔΡΟΜΟΣ ΠΑΡΟΥ
Στον Πρόδρομο της Πάρου θα συναντήσετε τον παπα-Γιάννη Νικηφοράκη. Οι διηγήσεις του θα σας συνεπάρουν. (Φωτογραφία: ΚΛΑΙΡΗ ΜΟΥΣΤΑΦΕΛΛΟΥ)
Κατ’ αρχάς, στον Πρόδρομο μπαίνεις από μια αληθινή πύλη. Έπειτα, περπατάς σε ξασπρισμένα σοκάκια γεμάτα λουλούδια, βλέπεις βόλτα (τόξα) και διαβατικά (στοές) και αμέτρητες εκκλησίες. Το χωριό χτίστηκε τον 15ο αιώνα σε αμυντικό σχεδιασμό, για τον φόβο των πειρατών. Αθέατος από τη θάλασσα και με σπίτια κολλημένα το ένα στο άλλο, που επικοινωνούσαν τότε από εσωτερικές πόρτες, θα σας κερδίσει με την ησυχία και την ομορφιά του.
Η ΒΟΥΤΙΑ: Παρότι υπάρχουν κοντινότερες παραλίες στο χωριό, αξίζει να πάτε στον Δρυό, για την ωραία παραλία με τα αλμυρίκια, αλλά κυρίως για το all-day bar The Green Project (τηλ. 22840-41388). Πρωινά, γλυκά και σνακ (πίτσες, μπέργκερ κ.λπ.) είναι όλα σπιτικά. Ζαρζαβατικά, φρούτα και μυρωδικά είναι από το ιδιόκτητο περιβόλι τους και χρησιμοποιούνται και στις χειροποίητες μαρμελάδες τους και για τα ωραία κοκτέιλ.
ΤΟ ΓΕΥΜΑ: Ο Τσιτσάνης (τηλ. 22840-41375), έξω από την πύλη του χωριού, είναι από τις παλαιότερες ταβέρνες της Πάρου. Κλασική αξία – θα γευτείτε την τοπική ρεβιθάδα και νόστιμα μαγειρευτά.
ΤΟ ΣΤΕΚΙ: Το Καλλιτεχνικό καφενείο (τηλ. 22840-42033), στο πιο κεντρικό και πιο όμορφο σημείο του χωριού, είναι ένα στέκι για όλες τις ώρες της ημέρας, με καφέ ή σούμα και μεζέδες.
TIP: Εύκολα θα συναντήσετε τον παπα-Γιάννη Νικηφοράκη, ο οποίος μπορεί να σας ξεναγήσει στις εκκλησίες και να σας μιλήσει για τα ιδιαίτερα πασχαλινά δρώμενα με τις αναπαραστάσεις. Οι διηγήσεις του θα σας μείνουν αξέχαστες. – Ο. Χ.
ΚΑΣΤΡΟ ΣΙΦΝΟΥ
Το Κάστρο της Σίφνου διατηρεί τη γοητεία της μεσαιωνικής αρχιτεκτονικής του. (Φωτογραφία: Stefanos Addimando/ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΑΝΤΙΜΑΝΤΟ)
Στο Κάστρο μπαίνεις από τις παλιές εισόδους του, τις λόζιες, και είναι σαν να εισχωρείς σε έναν άλλο κόσμο, που διατηρεί όλη τη γοητεία της μεσαιωνικής αρχιτεκτονικής του. Υπήρξε επανειλημμένα πρωτεύουσα του νησιού, από την αρχαιότητα και τον Μεσαίωνα έως το 1836.
Η ΒΟΥΤΙΑ: Η μοναδική παραλία του Κάστρου είναι ο Γιαλός ή Σεράλια, εκεί ακριβώς όπου βρισκόταν στην αρχαιότητα το λιμάνι του νησιού. Για απομόνωση, ακόμα και γυμνισμό, ωραίο σημείο είναι τα βράχια πλάι στους Επταμάρτυρες, με ένα θαυμάσιο τιρκουάζ χρώμα στη θάλασσα. Το μονοπάτι και τα σκαλοπάτια απαιτούν, βέβαια, λίγη προσοχή.
ΤΟ ΓΕΥΜΑ: Αυθεντική σιφναίικη κουζίνα θα δοκιμάσετε στην ταβέρνα Ο Λεωνίδας (τηλ. 22840-31153), μία από τις ελάχιστες του Κάστρου.
ΤΟ ΣΤΕΚΙ: Γνωστό ως το μπαρ του Κουβανού, από ένα ταξίδι του ιδιοκτήτη του, αν και το όνομά του είναι Kavos Sunrise (τηλ. 22840-33883). Είναι γεμάτο φωτογραφίες και αφίσες του Τσε Γκεβάρα και του Κάστρο, παίζει συχνά λάτιν ρυθμούς και σερβίρει τέλεια μοχίτο.
TIP: Περνώντας από το Αρχαιολογικό Μουσείο Σίφνου (τηλ. 22840-31022), στο ανακαινισμένο μεσαιωνικό κτίριο του Κάστρου, θα διαβάσετε και θα δείτε την ιστορία όπως έχει αποτυπωθεί πάνω σε μοναδικά ευρήματα. Συνεχίστε με μια απογευματινή βόλτα μέχρι το εκκλησάκι των Επταμαρτύρων, πάνω στον θαλασσοδαρμένο βράχο με τα όμορφα ηλιοβασιλέματα. – Β. Κ.
ΧΩΡΙΟ ΣΙΚΙΝΟΥ
Η επιτομή της κυκλαδίτικης απλότητας. Η σημερινή Χώρα της Σικίνου είναι η συνένωση δύο παλιότερων οικισμών, του Χωριού, στα αριστερά του δρόμου φτάνοντας από το λιμάνι, και του Κάστρου, στα δεξιά. Το Χωριό είναι το παλαιότερο από τους τρεις οικισμούς του νησιού, το πιο γραφικό και αυθεντικό, χωρίς μπαρ ή ταβέρνες, με μόλις οκτώ σπίτια ανοιχτά τον χειμώνα, δαιδαλώδη γραφικά σοκάκια και θέα στο Κάστρο, στις πλαγιές και μέχρι τη θάλασσα.
Η ΒΟΥΤΙΑ: Το Διαλισκάρι είναι μια ωραία αμμώδης παραλία, προσβάσιμη με αυτοκίνητο, αλλά καλό είναι να γνωρίζει κανείς πως η Σίκινος έχει πολλές ακόμη, που προσεγγίζονται μόνο από μονοπάτια ή με ιδιωτικό σκάφος.
ΤΟ ΓΕΥΜΑ: Θα είναι δύσκολο να διαλέξετε ανάμεσα στο Στέκι του Γαρμπή (τηλ. 22860-51215) και στην Κληματαριά (τηλ. 6937-601065). Οι δύο ταβέρνες, η μία δίπλα στην άλλη, ομορφαίνουν με τις μπουκαμβίλιες και τα γεράνια τους το σοκάκι.
ΤΟ ΣΤΕΚΙ: Στο οινοποιείο Μάναλης (manaliswinery.gr), στα βορειοδυτικά της Σικίνου με τα πανέμορφα ηλιοβασιλέματα, θα πάτε για δείπνο ή απλώς για ένα ποτήρι κρασί. Συνδυάζεται με μια επίσκεψη στην Επισκοπή, ένα μοναδικό μαυσωλείο του 3ου αι. μ.Χ.
TIP: Αναζητήστε το βιβλιοπωλείο Σηματολόγιο στο κεντρικό σοκάκι του Κάστρου. Τα βιβλία είναι επιλεγμένα ένα προς ένα από τον ιδιοκτήτη του, Στέλιο Ρογκάκο. Δεν θα σας το πει, αλλά ανάμεσά τους βρίσκεται και η δική του ποιητική συλλογή. – Β. Κ.
ΧΑΛΚΙ ΝΑΞΟΥ
Ανάμεσα σε πολλά ορεινά χωριά της Νάξου, το Χαλκί ξεχωρίζει για τον χαρακτήρα και τη ζωντάνια του. Λίγες νεοκλασικές μονοκατοικίες και ένας κεντρικός δρόμος με μαγαζιά που συνδέουν το χθες με το σήμερα. Θα βρείτε δύο καταστήματα με υφαντά, την γκαλερί Fish & Olive, ένα στέκι με σπιτικό γαλακτομπούρεκο και τον χώρο έκθεσης φωτογραφίας Phos Gallery. Ο δραστήριος πολιτιστικός σύλλογος Τραγαίας έχει δικό του πολυχώρο τέχνης με εργαστήρια κεραμικής, μουσικής κ.ά. Μέλη του κρατάνε εθελοντικά ανοιχτούς δύο βυζαντινούς ναούς.
Η ΒΟΥΤΙΑ: Το Χαλκί απέχει γύρω στα 20 λεπτά από όμορφες παραλίες της Νάξου, όπως το Αλυκό.
ΤΟ ΓΕΥΜΑ: Στον κεντρικό δρόμο, η ταβέρνα
Ο Γιάννης (τηλ. 22850-33023) έχει τραπέζια κάτω από τη σκιά μιας μεγάλης πασχαλιάς και σερβίρει τοπικά πιάτα, μαγειρεμένα με σπιτική φροντίδα.
ΤΟ ΣΤΕΚΙ: Το Dolce Vita (τηλ. 6937-601065) είναι ένα ωραίο στέκι για ποτό, αλλά και για τα λαχταριστά σπιτικά γλυκά και λικέρ.
TIP: Η πιο «ζωντανή» ιστορία του χωριού ζει μέσα στο λικέρ κίτρου και στην Ποτοποιία Βαλληνδρά (τηλ. 22850-31220), που λειτουργεί από το 1896. Θα σας ξεναγήσει κάποιος από την οικογένεια και μπορείτε να προμηθευτείτε λικέρ κίτρου για το σπίτι. Είναι εξαιρετικό κέρασμα μετά το γεύμα. – Β. Κ.
ΚΟΡΩΝΟΣ ΝΑΞΟΥ
Μπορεί η Απείρανθος να φημίζεται ως το ομορφότερο χωριό της Νάξου, η Κόρωνος όμως δεν έχει απολύτως τίποτα να ζηλέψει. Κρεμασμένη σε δύο πλαγιές πάνω από μια ρεματιά, «διατρέχεται» από ατέλειωτα σκαλοπάτια. Το κατάλευκο σύμπλεγμα, μέσα στο οποίο εύκολα χάνεσαι, σε τυφλώνει και σε μαγεύει την ίδια στιγμή. Κοντοσταθείτε στα στιαστά (μικρές στοές) με την οροφή φτιαγμένη με φίδες, για να θαυμάσετε τη μαεστρία τους και να ξεκουράσετε το βλέμμα σας. Περπατήστε όσο αντέχετε – σίγουρα πάντως έως την πολυεπίπεδη πλατεία.
Η ΒΟΥΤΙΑ: Ρίξτε μια βουτιά στην παραλία Λιώνας, το επίνειο της Κορώνου, που έχει ωραία βότσαλα και ταβερνάκια με θαλασσινά. Στη διαδρομή έως εκεί θα δείτε πολλές στοές εξόρυξης σμύριδας, αλλά και πυλώνες με το συρματόπλεγμα του εναέριου σιδηρόδρομου, που σταμάτησε να λειτουργεί το 1982, απ’ όπου κρέμονται ακόμη βαγονέτα.
ΤΟ ΓΕΥΜΑ: Στην κεντρική πλατεία του χωριού θα καθίσετε στην ταβέρνα Ματίνα-Σταύρος (τηλ. 22850-51243) για μαμαδένια πιάτα, με δικές τους πρώτες ύλες και αντίστοιχη περιποίηση.
TIP: Ζητήστε από τους ντόπιους να σας μιλήσουν για τα ορυχεία και το σμυρίγλι (σμύριδα), το πέτρωμα που εξάγεται εδώ και δεκάδες χρόνια – η Κόρωνος είναι το κατεξοχήν σμυριδοχώρι και οι ιστορίες των σμυριδεργατών γοητεύουν. Στο ορυχείο της Σαραντάρας, μάλιστα, πρόκειται να δημιουργηθεί Μουσείο Σμύριδας. Για την ώρα, ζητήστε από τους εργάτες να σας ξεναγήσουν στα ορυχεία. – Ο. Χ.
ΧΩΡΑ ΦΟΛΕΓΑΝΔΡΟΥ
Ο Άγιος Νικόλαος στη Χώρα της Φολεγάνδρου. (Φωτογραφία: Andreas Hub/laif)
Θα την ερωτευτείτε κεραυνοβόλα. Δύσκολα θα ξεκολλήσετε, ψυχή τε και σώματι, από τον οικισμό που είναι σκαρφαλωμένος σε έναν βράχο 200 μ. πάνω από τη θάλασσα. Εξερευνώντας τα φρεσκοασβεστωμένα σοκάκια, θα βρείτε όμορφα καφέ, καλόγουστα μαγαζάκια και μπαράκια. Η πιο ζωηρή πλευρά της Χώρας είναι στην πλατεία Ντούναβη και η πιο παλιά γειτονιά της εντός του μεσαιωνικού Κάστρου με τα παραδοσιακά «μονόσπιτα».
Η ΒΟΥΤΙΑ: Στο Κάτεργο με τα κρυστάλλινα νερά έρχεστε περπατώντας από το Λιβάδι (50 λεπτά) ή με καραβάκι από τον Καραβοστάση. Αν είστε τυχεροί, θα προλάβετε τη σκιά κάτω από τον βράχο.
ΤΟ ΓΕΥΜΑ: Στο ουζερί Γουπί (τηλ. 22860-41057) θα δοκιμάσετε μερακλίδικα πιάτα, όπως κάππαρη στιφάδο και ρεβιθάδα.
ΤΟ ΣΤΕΚΙ: Ρακή, ρακόμελο με παστέλι και μαστίχες στην Αστάρτη (πλατεία Πιάτσας), το πιο γνωστό μπαρ της Φολεγάνδρου.
ΤΙP: Ακολουθήστε το ανηφορικό μονοπάτι έως την Παναγιά (την εκκλησία της Κοίμησης της Θεοτόκου), για να δείτε, εκτός από τη φανταστική θέα, τις βάσεις των αρχαίων αγαλμάτων στον αυλόγυρο και τις εντοιχισμένες αρχαίες επιγραφές. – Α. ΤΖ.
ΘΟΛΑΡΙΑ ΑΜΟΡΓΟΥ
Στα Θολάρια της Αμοργού περπατάς κοιτάζοντας κάτω τα ζωγραφιστά σοκάκια. (Φωτογραφία: ΚΛΑΙΡΗ ΜΟΥΣΤΑΦΕΛΛΟΥ)
Θα πρωτοδείτε τα Θολάρια από το καράβι όταν προσεγγίζει το λιμάνι της Αιγιάλης, και θα σας ενθουσιάσουν από την πρώτη βόλτα, όταν θα χαθείτε σε μια καρτ ποστάλ με λευκά σπιτάκια, μπλε παράθυρα, καμάρες, γάτες και μπουκαμβίλιες. Συχνά θα περπατάτε κοιτάζοντας κάτω τα ζωγραφισμένα γεωμετρικά σχέδια και τους ήλιους στα σοκάκια. Ο λόγος που θα αγαπήσετε, όμως, το χωριό είναι οι ανοιχτόκαρδοι κάτοικοί του.
Η ΒΟΥΤΙΑ: Έχει κόπο το πηγαινέλα στο μονοπάτι από τα Θολάρια έως τη μικρή Βλυχάδα, αλλά θα κολυμπήσετε σε ένα απόμερο στενό κολπάκι με ελάχιστο κόσμο, βότσαλο και διάφανα νερά.
ΤΟ ΓΕΥΜΑ: Φρέσκα ψάρια, αστακομακαρονάδες, αλλά και κρεατικά στην όμορφη αυλή της ταβέρνας Θαλασσινό Όνειρο (τηλ. 22850-73345).
ΤΟ ΣΤΕΚΙ: Οι ντόπιοι είναι γλεντζέδες και αγαπούν τα πειράγματα. Στέκι τους είναι το θρυλικό καφενείο του Χορευτή (τηλ. 22850-73202).
TIP: Οι κάτοικοι παίζουν στα σοκάκια μια αρχαία μορφή μπόουλινγκ. Με ένα κούτσουρο στοχεύουν τους «μπίλιους», όπως ονομάζουν τους ξύλινους στύλους που λαξεύουν σε σχήμα μολυβιού και τους χρησιμοποιούν αντί για κορίνες.– Α. ΤΖ.
ΑΝΩ ΣΥΡΟΣ
Τούρκοι, καπουτσίνοι μοναχοί, Ενετοί έμποροι και Φράγκοι σταυροφόροι σφράγισαν με την παρουσία τους τον οικισμό της Άνω Σύρου. Περπατήστε στα σοκάκια, ανεβείτε και κατεβείτε σκαλοπάτια, σκύψτε για να περάσετε από θολωτές καμάρες και δείτε την καθολική εκκλησία του Σαν Τζώρτζη, χτισμένη το 1200 στο ψηλότερο σημείο του λόφου.
Η ΒΟΥΤΙΑ: Η Άνω Σύρος δεν έχει κοντά θάλασσα. Για να κολυμπήσετε, θα πρέπει να επιστρέψετε στην Ερμούπολη. Η πλησιέστερη σε αυτήν παραλία είναι τα Βαπόρια.
ΤΟ ΓΕΥΜΑ: Για μεζεδάκια με παραδοσιακά προϊόντα καθίστε στο Maison de Meze (Δον Ι. Στεφάνου 19, τηλ. 22810-76209), το οποίο λειτουργεί και ως ντελικατέσεν.
ΤΟ ΣΤΕΚΙ: Για καφέ με θέα και σπιτική λεμονάδα αναζητήστε την Απανωχωρίτισσα (Πλατεία Αγίου Αντωνίου, τηλ. 6971-757873).
TIP: Οι περισσότερες φωτογραφίες τον τοποθετούν εκεί με ένα μπουζούκι στο χέρι το 1953 ή το 1955. Ο Μάρκος Βαμβακάρης, γέννημα-θρέμμα της Άνω Σύρου, αφού έφυγε για την Ερμούπολη και αργότερα για την Αθήνα, ξαναγύρισε αρκετές φορές στο νησί, ώσπου μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο άρχισε να παίζει με το μπουζούκι του στην κατώγα του Λιλή, προκαλώντας το αδιαχώρητο. Δείτε προσωπικά αντικείμενα του μεγάλου ρεμπέτη στο Μουσείο Μάρκου Βαμβακάρη (τηλ. 22813-61065) και καθίστε για φαγητό στην ιστορική ταβέρνα Λιλής (τηλ. 22810-88087). – Λ. Κ.
ΕΜΠΟΡΕΙΟ ΣΑΝΤΟΡΙΝΗΣ
Το Εμπορείο της Σαντορίνης είναι ένας λαβύρινθος και ο στόχος είναι να χαθείς! (Φωτογραφία: ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΖΑΒΟΣ)
Ο στόχος είναι να χαθείτε! Το χωριό είναι ένας λαβύρινθος με σπιτάκια στις αποχρώσεις της ώχρας, θόλους, καμάρες και δαιδαλώδη σοκάκια τόσο στενά σε κάποια σημεία, που χωράει μόνο ένας άνθρωπος. Ακολουθώντας τις ταμπέλες θα φτάσετε στο καστέλι, τον μεσαιωνικό οικισμό, όπου θα δείτε σπίτια χτισμένα «κολλητά», με προσόψεις που αποτελούν μέρος της οχύρωσης.
H BOYTIA: Σε απόσταση 5 χλμ. βρίσκεται η λιγότερο γνωστή παραλία Αλμυρά, ιδανική για ήσυχη βουτιά χωρίς βαβούρα.
TO ΓΕΥΜΑ: Το Παλιό Κουρείο (τηλ. 22860-83337) είναι από τα πιο γραφικά καφενεδάκια των Κυκλάδων. Έχει μικρό μενού, με σπεσιαλιτέ τον μουσακά.
ΤΟ ΣΤΕΚΙ: Το καφενεδάκι του Εμπορείου (τηλ. 6977-863307) έχει λίγα τραπεζάκια και είναι πάντα ήσυχο. Καθίστε στη σκιερή αυλή για γιαούρτι με μέλι και φρέσκα φρούτα, αλλά και παγωμένο τσάι.
TIP: Λέγεται ότι ο πύργος του Γουλά, στη βορινή πλευρά του χωριού, ήταν το θησαυροφυλάκιo της Μονής του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου της Πάτμου. Από αυτό το σημείο αγναντέψτε τους παλιούς ανεμόμυλους στην κορυφογραμμή του λόφου του Γαβρίλου. – Α. ΤΖ.
ΧΩΡΑ ΣΕΡΙΦΟΥ
Χτισμένη πάνω από το λιμάνι και το Λιβάδι και κάτω από το Ενετικό Κάστρο, η Χώρα της Σερίφου είναι η καρτ ποστάλ του ελληνικού καλοκαιριού: τα λευκά σπίτια με τα μπλε παράθυρα είναι σκαρφαλωμένα στον άγονο βράχο, χτισμένα αμφιθεατρικά. Στο εσωτερικό της, απλά και απέριττα σοκάκια συνδέουν τα γεωμετρικά σπίτια, ενώ η πλατεία του Αγίου Αθανασίου είναι από τα λίγα ανοιχτά σημεία.
Η ΒΟΥΤΙΑ: Για να βρεθείτε κοντά στη θάλασσα, θα πρέπει να κατεβείτε πάλι στο Λιβάδι και από εκεί στην πιο κοντινή παραλία, τα Λιβαδάκια, με ψιλή άμμο και πεντακάθαρα νερά.
ΤΟ ΓΕΥΜΑ: Για φαγητό σταματήστε στην είσοδο του πυκνού οικισμού της Χώρας, στο εστιατόριο Μαραθόριζα (τηλ. 22810-52656.) Πολλά από τα υλικά είναι από παραγωγούς του νησιού και θα γευτείτε παραδοσιακά πιάτα, όπως μαραθόπιτα, αρνάκι με φασκόμηλο και τουρλού με ξινομυζήθρα.
ΤΟ ΣΤΕΚΙ: Για καφέ, τσίπουρο με μεζέ, αλλά και γλυκά, καθίστε στου Στράτου (πλατεία Αγίου Αθανασίου, τηλ. 22810-52566).
ΤΙP: Όσοι έρχονται χρόνια στη Σέριφο λένε ότι ο καλύτερος τρόπος να ανακαλύψεις τα εντυπωσιακά τοπία του νησιού είναι μέσω του μονοπατιού που συνδέει τη Χώρα με το Λιβάδι. Το μήκος της διαδρομής είναι περίπου 2,5 χιλιόμετρα, αλλά κατηφορικά, και δεν θα χρειαστείτε πάνω από 1 ώρα. – Λ. Κ.
ΔΡΥΟΠΙΔΑ ΚΥΘΝΟΥ
Ανήκει στις Κυκλάδες, αλλά δεν είναι κυκλαδίτικο χωριό. Στη Δρυοπίδα τα κτίσματα έχουν κεραμιδένιες στέγες, λόγω των αγγειοπλαστών που ζούσαν εδώ (η τελευταία οικογένεια ήταν του μπαρμπα-Γιάννη του Μήλα, που σταμάτησε τις εργασίες της πριν από μερικά χρόνια). Κάντε μια βόλτα για να θαυμάσετε τις σκουροκόκκινες σκεπές, που την κάνουν να μοιάζει με υπαίθριο μουσείο κεραμικής. Στο νότιο άκρο του χωριού θα συναντήσετε το σπήλαιο Καταφύκι, από τα πιο γνωστά αξιοθέατα της Κύθνου.
Η ΒΟΥΤΙΑ: Στην αμμουδερή μη οργανωμένη παραλία Λεύκες με τα αλμυρίκια και το ταβερνάκι. Μπορείτε να πάτε με αυτοκίνητο (6 χλμ., 12 λεπτά από τη Δρυοπίδα), όμως ακόμα καλύτερα είναι να φτάσετε πεζή, ακολουθώντας το μονοπάτι (3,5 χλμ., 1 ώρα) που περνάει μπροστά από τα παλιά υπαίθρια πλυσταριά που χρησιμοποιούσαν μέχρι τις αρχές του 1990 όσες Κυθνιώτισσες δεν είχαν πλυντήριο.
ΤΟ ΓΕΥΜΑ: Στην Πελέγρα (τηλ. 22810-32322) για παραδοσιακά μαγειρευτά. Δοκιμάστε το σφουγγάτο τους (κυθνιώτικη τυροκροκέτα).
ΤΟ ΣΤΕΚΙ: Το Παραμύθι (τηλ. 22810-32854) στην είσοδο της Δρυοπίδας, για καφέ και παγωτό.
TIP: Σύλλακας ονομαζόταν παλιά το χωριό, γιατί είναι χτισμένο «μέσα στη λάκκα» προκειμένου να προστατεύεται από εχθρούς. Η Δρυοπίδα είναι μια πιο εκλεπτυσμένη ονομασία, η οποία προέρχεται από τους αρχαίους Δρύοπες. – Ε. Α.
ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΑ
ΧΩΡΑ ΑΣΤΥΠΑΛΑΙΑΣ
Η Χώρα της Αστυπάλαιας μοιάζει «διχασμένη» ανάμεσα σε Κυκλάδες και Δωδεκάνησα. Χτισμένη σε έναν εντυπωσιακό βράχο κάτω από το Κάστρο των Querini του 13ου αιώνα, απλώνεται σε έναν λαβύρινθο από σοκάκια, με σπίτια πότε κυκλαδίτικα και πότε δωδεκανησιακά.
Η ΒΟΥΤΙΑ: Η κοντινότερη παραλία είναι το Λιβάδι, με μαγαζιά και πολύ κόσμο. Ελάχιστα μακρύτερα θα βρείτε τις πιο ήσυχες Άγιο Κωνσταντίνο με beach bar και Τζανάκι με βότσαλα και θέα στη Χώρα.
ΤΟ ΓΕΥΜΑ: Στην Άγονη Γραμμή (τηλ. 22430-62102) θα γευτείτε χειροποίητα ζυμαρικά σε τοπικές συνταγές (με χλωρή, σαφράν, σκόρδο) και θαλασσινά σε προσεγμένες εκτελέσεις.
ΤΟ ΣΤΕΚΙ: Στο Κάστρο bar (τηλ. 6946-761230) χτυπάει η καρδιά του καλοκαιριού. Προσεγμένα κοκτέιλ και ωραίες μουσικές σε μια κυκλαδίτικη αυλή, κάτω από το τείχος του κάστρου.
TIP: Μέσα στο κάστρο σώζονται μόνο οι ναοί του Αγίου Γεωργίου και της Παναγιάς (18ου και 19ου αιώνα) και τα ακριανά σπίτια, οι τοίχοι των οποίων αποτελούσαν το τείχος του. Ανεβείτε προσεκτικά στις ταράτσες τους από τα μικροσκοπικά σκαλιά, χαζέψτε από τη μία τη Χώρα και από την άλλη αγναντέψτε μέχρι να χορτάσετε… μπλε. – Ο. Χ.
ΧΩΡΑ ΠΑΤΜΟΥ
Οι πλατείες στη Χώρα της Πάτμου είναι μικρά ανοίγματα μέσα στα δαιδαλώδη στενά της. (Φωτογραφία: ΠΕΡΙΚΛΗΣ ΜΕΡΑΚΟΣ)
Πέρα από την όποια θρησκευτικότητα του καθενός και της ίδιας της Πάτμου, η Χώρα της είναι θεϊκή! Για την αρχιτεκτονική της και μόνο. Χτισμένη γύρω από το Καστρομονάστηρο του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου, είναι ένας πανέμορφος λαβύρινθος με αρχοντικά διαφορετικών περιόδων, «καντούνια» σε πολλές γωνιές και δρομάκια που περνούν σαν σήραγγες κάτω από τους ορόφους των σπιτιών.
Η ΒΟΥΤΙΑ: Πολλές οι καλά οργανωμένες παραλίες της Πάτμου, αλλά, αν θέλετε να την εξερευνήσετε καλύτερα, αναζητήστε τη μεγάλη αμμουδιά της Ψιλής Άμμου, όπου θα βρεθείτε είτε από μονοπάτι είτε διά θαλάσσης. Διαθέτει και μια ταβέρνα για όσους θέλουν να παραμείνουν από το πρωί έως το βράδυ.
ΤΟ ΓΕΥΜΑ: Η ταβέρνα του Βαγγέλη (τηλ. 22470-31967) στην πλατεία Αγίας Λεβιάς, στη Χώρα, σερβίρει τοπικό κουνέλι στιφάδο, μουσακά θαλασσινών και άλλα πιάτα μαγειρεμένα με μεράκι από την οικογένεια.
ΤΟ ΣΤΕΚΙ: Η Αστοιβή (τηλ. 22470-34884), που στεγάζεται σε κτίριο του 1863, έχει κατά κάποιον τρόπο καθιερωθεί ως σημείο αναφοράς στη νυχτερινή ζωή της Χώρας, αλλάζοντας στο πέρασμα των δεκαετιών ιδιοκτήτες και μουσικό στίγμα.
ΤΙP: Οι βραδιές στα σοκάκια της Χώρας έχουν πάντα μια ιδιαίτερη γοητεία. Είτε βολτάροντας είτε με παρεΐστικες συναθροίσεις στις ταβέρνες ή, ακόμα περισσότερο, αν βρεθείτε σε κάποιο πάρτι με χαμηλή μουσική και αναμμένες δάδες σε ταράτσα αρχοντικού. – Β. Κ.
ΟΛΥΜΠΟΣ ΚΑΡΠΑΘΟΥ
Μπαλκόνια της Ολύμπου κρεμασμένα στην άγρια βορινή Κάρπαθο. (Φωτογραφία: ΓΙΩΡΓΟΣ ΤΣΑΦΟΣ)
Πολύχρωμα σπίτια ξεπροβάλλουν από τα βάθη μιας κοιλάδας, σκαρφαλώνουν στη ράχη του λόφου και κατεβαίνουν έως τη βραχώδη ακτή. Φτάνοντας στον απομονωμένο μεσαιωνικό οικισμό της Ολύμπου, αισθάνεσαι δέος. Οι γηραιότερες γυναίκες, που παλιότερα ήταν στυλοβάτες της οικογένειας, φορούν ακόμα την παραδοσιακή φορεσιά, μαζεύουν ξύλα, ζυμώνουν, φουρνίζουν ψωμί. Στα καφενεία στήνονται αυτοσχέδια γλέντια με τσαμπούνες.
Η ΒΟΥΤΙΑ: Οδηγώντας στην επαρχιακή οδό που συνδέει την Όλυμπο με το υπόλοιπο νησί, στρίψτε στον χωματόδρομο που οδηγεί μετά από 3,5 χλμ. στην ήσυχη παραλία του Αγίου Μηνά, με τα μαύρα βότσαλα, τα βαθιά και διαυγή νερά. Υπάρχουν λίγες ψάθινες ομπρέλες, ξαπλώστρες και καφέ-μπαρ.
ΤΟ ΓΕΥΜΑ: Στον Μύλο (τηλ. 22450-51333), στην αυλή του τελευταίου ανεμόμυλου του χωριού που βρίσκεται ακόμα σε λειτουργία, για σκεπαστή χορτόπιτα και καρπαθιώτικες συνταγές.
ΤΟ ΣΤΕΚΙ: Μια χρονοκάψουλα είναι το παραδοσιακό καφενείο του Ζωγραφίδη.
TIP: Η τουριστική ανάπτυξη αφαιρεί από την Όλυμπο μεγάλο μέρος της γοητείας της. Για πιο αυθεντικές εικόνες της καθημερινής ζωής, επισκεφτείτε τη νωρίς το πρωί ή αργά το απόγευμα. – ΑΛ. ΤΖ.
ΛΑΚΚΙ ΛΕΡΟΥ
Την αξία και τη μοναδικότητά του το Λακκί την οφείλει στην αρχιτεκτονική του, αυτή για την οποία το 1944 ο Τσόρτσιλ το χαρακτήρισε «Μάλτα των Δωδεκανήσων». Η πόλη που οραματίστηκαν και δημιούργησαν Ιταλοί αρχιτέκτονες τη δεκαετία του 1930 θα σας γοητεύσει με τους θησαυρούς της, όπως τον Πύργο του Ρολογιού που βραβεύτηκε στην Μπιενάλε της Βενετίας (1976), το κινηματοθέατρο, το ξενοδοχείο, το συγκρότημα της αγοράς.
Η ΒΟΥΤΙΑ: Δίπλα στο Λακκί (περίπου 2 χλμ.) βρίσκεται η παραλία της Μερικιάς, με το ομώνυμο τούνελ που στεγάζει το Πολεμικό Μουσείο.
ΤΟ ΓΕΥΜΑ: Οδηγήστε μέχρι την Αγία Μαρίνα (2 χλμ.) και πιάστε τραπεζάκι με θέα στην ταβέρνα Της Κακομοίρας (τηλ. 6945-453808), για χορταστικά πρωινά και brunch με αυγά, αλλά και για μεσημεριανά ουζάκια με θαλασσινούς μεζέδες.
ΤΟ ΣΤΕΚΙ: Καθίστε στο Morano (τηλ. 22470-25805), στο λιμάνι του Λακκιού, για καφέ, ποτό ή σνακ δίπλα στη θάλασσα.
ΤΙP: Στο λιμάνι του Λακκιού είναι βυθισμένο το αντιτορπιλικό «Βασίλισσα Όλγα», όπου καταδύονται έμπειροι αυτοδύτες. – AΛ. ΤΖ.
ΝΙΚΙΑ ΝΙΣΥΡΟΥ
Τα Νικιά είναι χτισμένα στο «στόμα» του ηφαιστείου. Λευκά σπιτάκια με επικλινείς κεραμοσκεπές και προσεγμένες αυλές κρέμονται από την καλντέρα. Τριγυρνώντας στα ήσυχα καλντερίμια, καταλήγετε στην Πόρτα, την πλατεία με το πολυφωτογραφημένο βοτσαλωτό, ενώ, ανεβαίνοντας στο ξωκλήσι του Προφήτη Ηλία, αγναντεύετε μέχρι και την Τήλο.
Η ΒΟΥΤΙΑ: Περίπου 6 χλμ. απέχει το Αυλάκι, ένα παλιό πειρατικό αγκυροβόλι με υπόσκαφα πάνω στα μαύρα ηφαιστειακά βράχια, που αξίζει να ανακαλύψετε.
ΤΟ ΣΤΕΚΙ: Απαραίτητη στάση στο Καφενείο του Νικόλα (τηλ. 22420-31191) στην πλατεία, για κανελάδα, σουμάδα και τα υγιεινά μαγειρευτά που παρασκευάζονται καθημερινά.
TIP: Όλα όσα θα θέλατε να μάθετε για τη Νίσυρο και το ηφαίστειό της θα τα βρείτε στο Ηφαιστειολογικό Μουσείο (τηλ. 22420-31400), στην είσοδο του χωριού. Πρόκειται για ένα σύγχρονο μουσείο με ψηφιακές εφαρμογές και μια συλλογή από 250 ηφαιστειακά πετρώματα. Κοντά βρίσκεται και το σπίτι του Νίκου Παπάζογλου, με το κόκκινο μαντίλι του πίσω από το τζάμι της γαλάζιας πόρτας. – Α. ΤΖ.
ΛΙΝΔΟΣ ΡΟΔΟΥ
Ο ήλιος στη Λίνδο αντανακλάται στα λευκά σπίτια και σε τυφλώνει, ο αέρας δεν κυκλοφορεί εύκολα στο δαιδαλώδες εσωτερικό της και η θερμοκρασία μπορεί να αγγίξει και τους 50 βαθμούς. Οπότε μην πάτε μεσημέρι. Τα παλιά σπίτια, τα «καμαρικά», φτιάχνονταν έτσι ώστε να κρατάνε δροσιά. Μαζί με τα ονομαστά λινδιακά καπετανόσπιτα του 17ου αιώνα σχηματίζουν έναν πανέμορφο οικισμό, που δικαίως λατρεύτηκε διαχρονικά. Χαθείτε στα στενά, αν και δύσκολα θα αποφύγετε το κεντρικό καλντερίμι με τα αναρίθμητα καταστήματα και τους τουρίστες. Αυτό άλλωστε οδηγεί στην αρχαϊκή ακρόπολη και ιπποτικό κάστρο, το κορυφαίο αξιοθέατο.
Η ΒΟΥΤΙΑ: Γλιτώστε από τη μεσημεριανή κάψα με βουτιές στην παραλία του Αγίου Παύλου, ακριβώς κάτω από τη Λίνδο. Tο beach bar είναι ιδανικό για όλες τις ώρες της ημέρας και της νύχτας.
ΤΟ ΓΕΥΜΑ: Για φαγητό καθίστε στην υπέροχη βεράντα του εστιατορίου του ξενώνα Μελένος (τηλ. 22440-32222). Δημιουργική κουζίνα και καλές πρώτες ύλες.
ΤΟ ΣΤΕΚΙ: Στη γουστόζικη αυλή του ιταλικού εστιατορίου Broccolino (τηλ. 22440-31688) θα καθίσετε για δροσερά ροφήματα, γλυκό και ποτό.
TIP: Η Λίνδος υπήρξε η αγαπημένη του διεθνούς τζετ σετ από τη δεκαετία του 1950. Ωνάσης, Νιάρχος, Kένεντι, Σοφία Λόρεν, Μπάρμπρα Στρέιζαντ κ.ά. κυκλοφορούσαν κάθε καλοκαίρι στα στενά. Στην ταβέρνα Μαυρίκος έχουν να σας πουν απίθανες ιστορίες για τους σταρ της εποχής, όπως ότι οι Pink Floyd «έφαγαν πόρτα» από το μαγαζί, καθώς ο σερβιτόρος, που δεν τους αναγνώρισε, αρνήθηκε να σερβίρει «αυτούς τους λέτσους»! – Ο. Χ.
ΒΟΡΕΙΟΑΝΑΤΟΛΙΚΟ ΑΙΓΑΙΟ
ΜΕΣΤΑ ΧΙΟΥ
Τα Μεστά της Χίου είναι ταξίδι στον χρόνο. (Φωτογραφία: ΒΑΛΑΝΤΗΣ ΖΟΥΜΗΣ/www.explorechios.gr)
Χωριό όπως τα Μεστά σπάνια συναντάς στη ζωή σου. Μια σπουδή στην οχυρωματική αρχιτεκτονική που δημιούργησαν οι Γενουάτες τον 14ο αιώνα, για να προστατεύσουν τα συμφέροντά τους, δηλαδή τη μαστίχα, άρα και τα μαστιχοχώρια. Αθέατα από τη θάλασσα, περιτειχισμένα από τα ίδια τα σπίτια που επικοινωνούσαν από τις ταράτσες και σε συμπαγή διάταξη ανά γειτονιές-ζώνες αναχαίτισης. Πραγματικό ταξίδι στον χρόνο.
Η ΒΟΥΤΙΑ: Απολαύστε μια δροσιστική βουτιά στα κρυστάλλινα νερά της παραλίας Αποθήκα. Το beach bar Τortuga cantine (τηλ. 6974-725459) λειτουργεί και ως καταδυτικό κέντρο και θα φροντίσει να μη σας λείψει τίποτα.
ΤΟ ΓΕΥΜΑ: Εντός του χωριού, καθίστε στο κλασικό ψητοπωλείο Μεστούσικο (τηλ. 22710-76458), που έχει και σούβλες.
ΤΟ ΣΤΕΚΙ: Απίθανη ατμόσφαιρα, λόγω της μεσαιωνικής αρχιτεκτονικής και της διάθεσης των νεαρών ιδιοκτητών, θα βρείτε στο Παξάτα (τηλ. 22710-76517). Από το πρωί για καφέ και πρωινό μέχρι το βράδυ για ποτά.
TIP: Μια και το μαστίχι είναι αυτό που όρισε τα πάντα εδώ, επισκεφτείτε το Μουσείο Μαστίχας (τηλ. 22710-72212, piop.gr) του ΠΙΟΠ, στο χωριό Πυργί. Φέτος, μάλιστα, φιλοξενεί την περιοδική έκθεση του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου «Οι αμέτρητες όψεις του Ωραίου» (έως 8/9). – Ο. Χ.
ΒΟΛΙΣΣΟΣ ΧΙΟΥ
Με διαφορετική αύρα από το υπόλοιπο νησί, η Βολισσός στη βόρεια Χίο μοιάζει να διατηρεί κάτι από τη βυζαντινή ακμή της. Περπατήστε στις παλιές γειτονιές της με τα πέτρινα σπίτια, χαζέψτε την καθημερινότητα των ντόπιων και ανηφορίστε στο κάστρο, με τις ισχυρές οχυρώσεις και τη θέα στη θάλασσα.
Η ΒΟΥΤΙΑ: Υπέροχες βουτιές θα απολαύσετε στον Μάναγρο και στα Μαγεμένα, που είναι ουσιαστικά η ίδια τεράστια παραλία με άμμο και βότσαλα. Επιλέξτε τα ήσυχα τμήματα ή το beach bar στα Μαγεμένα.
ΤΟ ΓΕΥΜΑ: Η Φάμπρικα (τηλ. 22740-22045) έχει καλό όνομα και σερβίρει σπιτικά μαγειρευτά, φτιαγμένα με υλικά από την περιοχή.
TIP: Η Αμανή είναι το βουνό που δεσπόζει κοντά στη Βολισσό και πάνω στο οποίο χαράζεται τα τελευταία χρόνια ένα περιπατητικό δίκτυο μήκους 55 χλμ. Για διαδρομές και αναλυτικές πληροφορίες δείτε τη σελίδα του συλλόγου Φίλοι Μονοπατιών Χίου στο Facebook. – O. Χ.
ΜΑΝΩΛΑΤΕΣ ΣΑΜΟΥ
Στενά δρομάκια, πέτρινα σπίτια με κεραμοσκεπές και γλάστρες με χρωματιστά λουλούδια που σχηματίζουν τα όρια των φροντισμένων αυλών. Είναι από τα ελάχιστα παραδοσιακά χωριά του νησιού, το οποίο, ενώ έχει πλούσια και άγρια φύση, πάσχει από τις αρχιτεκτονικές αυθαιρεσίες που έχουν σημειωθεί στους οικισμούς. Στις Μανωλάτες θα βγάλετε φωτογραφίες με γατιά να κουνάνε τις ουρές τους και να αναζητούν χάδια στα σκαλοπάτια των σπιτιών.
Η ΒΟΥΤΙΑ: Κατεβαίνοντας τον φιδωτό δρόμο, σε 8 χλμ. θα φτάσετε στην Τσαμπού, μία από τις ομορφότερες παραλίες της Σάμου. Σε έναν μεγάλο κόλπο, με τα πεύκα να φτάνουν σχεδόν μέχρι τη θάλασσα, θα κολυμπήσετε σε βαθιά, δροσερά τιρκουάζ νερά.
ΤΟ ΓΕΥΜΑ: Στον Λούκα (τηλ. 22730-94541) θα φάτε απλό φαγητό, με υπέροχη θέα. Ψητά κρεατικά της ώρας, μαγειρευτά ημέρας, όπως γεμιστοί κολοκυθοανθοί και ωραία, σαλτσάτα κοκκινιστά.
ΤΟ ΣΤΕΚΙ: Η Εμμανουέλα Μακρή, κεραμίστρια τέταρτης γενιάς, έχει στήσει το μικρό χρωματιστό μαγαζί της στην πλατεία του χωριού. Πιθανότατα θα τη βρείτε να ζωγραφίζει μπουκάλια λαδιού, μπολ, διάφορα χρηστικά και διακοσμητικά κεραμικά. Από εδώ αξίζει να προμηθευτείτε το σουβενίρ-σήμα κατατεθέν του νησιού, μια χειροποίητη κούπα του Πυθαγόρα του Δίκαιου (τηλ. 6948-934652).
TIP: Είναι υπέροχη η θέα προς την Ανατολή, σε καταπράσινες πλαγιές με δάση, αμπελώνες και το Αιγαίο στο πιάτο. Αν και το χωριό βρίσκεται σε μόλις 300 μ. υψόμετρο, θα νιώθετε πως πετάτε με αεροπλάνο βλέποντας το νησί από ψηλά. – Ν. Δ.
ΧΡΙΣΤΟΣ ΡΑΧΩΝ ΙΚΑΡΙΑΣ
Χτισμένος στην ενδοχώρα της Ικαρίας, μέσα στο πράσινο, ο Χριστός Ραχών είναι το τρίτο μεγαλύτερο χωριό του νησιού μετά τον Άγιο Κήρυκο και τον Εύδηλο. Στην πλατεία και στους γύρω πεζόδρομους συγκεντρώνεται όλη η νυχτερινή κίνηση το καλοκαίρι, ενώ εμπειρία ζωής αποτελεί το πανηγύρι του χωριού, που γίνεται κάθε χρόνο στις 6 Αυγούστου.
Η ΒΟΥΤΙΑ: Στα 6,5 χλμ. από τις Ράχες βρίσκονται μερικές από τις καλύτερες παραλίες του νησιού, όπως το Λιβάδι (οργανωμένη μεγάλη αμμουδιά με γαλαζοπράσινα νερά) και η διπλανή Μεσακτή.
ΤΟ ΓΕΥΜΑ: Στο διπλανό χωριό Άγιος Δημήτριος καθίστε κάτω από τη σκιά των δέντρων στον Πλάτανο (τηλ. 22750-41151), για να γευτείτε ντόπια προϊόντα και παραδοσιακές συνταγές, όπως κατσικάκι λεμονάτο ή ντολμαδάκια αμπελόφυλλο με κιμά.
ΤΟ ΣΤΕΚΙ: Για φοβερά κοκτέιλ σε δροσερό περιβάλλον με ωραία μουσική, προτιμήστε το Δεντρόσπιτο (τηλ. 6973-085460).
TIP: Το χωριό φημιζόταν ανέκαθεν για τα άστατα ωράρια και για την περίεργη σχέση με τον χρόνο: τα περισσότερα καταστήματα άνοιγαν μετά τις 11 το βράδυ, οι παραγγελίες μπορεί να αργούσαν, όλα κυλούσαν στον δικό τους ρυθμό. Ο τουρισμός των τελευταίων ετών έχει αλλάξει λίγο τα πράγματα, αλλά ακόμα και σήμερα θα νιώσετε την ανεμελιά στην ατμόσφαιρα. – Λ. Κ.
ΒΑΤΟΥΣΣΑ ΛΕΣΒΟΥ
Είναι ένας από τους πέντε παραδοσιακούς οικισμούς της Λέσβου με καλντερίμια, πετρόχτιστα σπίτια και διώροφα αρχοντικά, χτισμένος μέσα στα πεύκα, τα έλατα και τα λιόδεντρα. Το νεοκλασικό αρχοντικό του Γώγου (όπου στεγάζεται το Λαογραφικό Μουσείο) και η Κοίμηση της Θεοτόκου με το γαλάζιο εσωτερικό και το περίτεχνο ξυλόγλυπτο τέμπλο είναι τα κτίρια που τραβάνε αρχικά την προσοχή, αν και το χωριό είναι όμορφο στο σύνολό του.
Η ΒΟΥΤΙΑ: Ο Γαβαθάς είναι ένα ήσυχο ψαροχώρι σε απόσταση 13 χλμ. (20 λεπτά) με το αυτοκίνητο. Έχει αμμώδη παραλία και ταβερνάκια για γεύμα πάνω στη θάλασσα.
ΤΟ ΓΕΥΜΑ: Το καφενείο του Γιάννη (τηλ. 22530-51651) στην επάνω πλατεία, για ούζο και μεζεδάκια. Ανοιχτό όλη μέρα κάθε μέρα.
ΤΟ ΣΤΕΚΙ: Το Cafe Chocolat (τηλ. 22530-51296) είναι ένα συμπαθέστατο νεανικό μαγαζί για τσάι, καφέ και γλυκό.
TIP: Θέλετε δεν θέλετε, θα κάνετε γυμναστική. Ο λόγος; Το χωριό είναι γεμάτο ανηφόρες, γιατί είναι χτισμένο στον κρατήρα ηφαιστείου, από εκρήξεις του οποίου δημιουργήθηκε το Απολιθωμένο Δάσος Λέσβου πριν από 18 εκατομμύρια χρόνια. – Ε. Α.
ΧΩΡΑ ΣΑΜΟΘΡΑΚΗΣ
Χαρακτηρισμένη από το 1978 ως παραδοσιακός οικισμός, προσφέρεται για περιπάτους και βόλτες στα στενά σοκάκια της. Αφήστε το αυτοκίνητο στο πάρκινγκ χαμηλά και ξεκινήστε την ανάβαση. Η Χώρα είναι χτισμένη αμφιθεατρικά, στους πρόποδες του όρους Σάος. Περάστε από τον κεντρικό δρόμο με τα μαγαζιά και φτάστε μέχρι την κορυφή, όπου βρίσκεται το Κάστρο των Γατελούζων του 15ου αιώνα.
Η ΒΟΥΤΙΑ: Βρίσκεστε στη Σαμοθράκη και, αντί για παραλία, καλύτερα να πάρετε τον δρόμο για την πρώτη εύκολη βάθρα, πάνω από το χωριό Θέρμα (απόσταση από τη Χώρα 12 χιλιόμετρα).
ΤΟ ΓΕΥΜΑ: Στον κεντρικό πεζόδρομο της Χώρας θα βρείτε το Στενάκι (τηλ. 25510-42032), που σερβίρει πρωινό, σπιτικές πίτες, μακαρονάδες και άλλα.
ΤΟ ΣΤΕΚΙ: Για σπιτικά γλυκά και νόστιμο παγωτό καθίστε στην Τράπεζα, με την ωραία θέα (τηλ. 25510-41532).
TIP: Οι πιστοί πλένονταν, στεφανώνονταν με κλαδί ελιάς, τους περνούσαν στη μέση μια κόκκινη ζώνη και ακολουθούσε ιερός χορός, στο πλαίσιο της τελετής μύησης στα Καβείρια Μυστήρια. Επισκεφθείτε το Ιερό των Μεγάλων Θεών στην Παλαιόπολη (3,5 χλμ. από τη Χώρα), για να δείτε τον αρχαιολογικό χώρο (τηλ. 25510-41474, καθημερινά 08.30-16.00, είσοδος 6 ευρώ). – Λ. Κ.
ΣΠΟΡΑΔΕΣ
ΧΩΡΑ ΣΚΥΡΟΥ
Στριμωγμένα σαν κυβάκια ζάχαρης, τα λευκά πέτρινα σπιτάκια της Χώρας είναι αμφιθεατρικά χτισμένα σε έναν λόφο, στην κορυφή του οποίου βρίσκεται το Κάστρο της Σκύρου. Περνώντας το κατώφλι τους, αποκαλύπτεται το μεράκι των Σκυριανών ξυλογλυπτών. Στα καλντερίμια τα παιδιά παίζουν ακόμα κρυφτό τα βράδια, ενώ στα μπαράκια θα ξενυχτήσετε με τους ντόπιους. Στάση που αξίζει το Λαογραφικό Μουσείο Μάνου και Αναστασίας Φαλτάιτς.
Η ΒΟΥΤΙΑ: Βατά μονοπάτια μέσα από κέδρους και πεύκα θα σας οδηγήσουν στις ομορφότερες παραλίες του νησιού, την Αγαλίπα και το Ναυάγιο.
ΤΟ ΓΕΥΜΑ: Στη Σταματία (τηλ. 22220-92437), στο γραφικό λιμανάκι του Πεύκου, κάθεστε σε μια αυλή με θέα θάλασσα και απολαμβάνετε σκυριανό κατσικάκι, φρέσκα ψάρια και παραδοσιακά τυροπιτάρια.
ΤΟ ΣΤΕΚΙ: Θα αποθεώσετε το χειροποίητο παγωτό (και ό,τι άλλο πάρετε) από τα Γλυκά της Φαλτάινας (τηλ. 22220-91005).
TIP: Ο Βρετανός ρομαντικός ποιητής Ρούπερτ Μπρουκ αγάπησε τη Σκύρο, στην οποία βρέθηκε ως στρατιώτης την περίοδο του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Είναι θαμμένος σε ελαιώνα του νησιού, ενώ ο ανδριάντας του ατενίζει το Αιγαίο από την πλατεία που φέρει το όνομά του. – ΑΛ. ΤΖ.