Μην αγγίζε(σ)τε

58" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Όταν προχθές συνάντησα τυχαία μια φίλη μου, «πάγωσα» στα δύο μέτρα απόσταση και τη χαιρέτησα αμήχανα, σαν να ήμουν emoticon, με το χέρι κολλημένο στα πλευρά και κουνώντας την παλάμη πέρα δώθε. Εκείνη πάλι ένωσε τις παλάμες της, με τα δάχτυλα να κοιτούν προς τα πάνω, και έκανε μια ελαφριά υπόκλιση του κεφαλιού.

Μου είπε πως ο διευθυντής του Τμήματος Πανδημιών του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας προτείνει τον ταϊλανδέζικο χαιρετισμό «γουάι» ως την καλύτερη εναλλακτική της χειραψίας. Η αναζήτηση ενός νέου, έστω και προσωρινού, χαιρετισμού μού φάνηκε απαραίτητη και κάπως έτσι ανακάλυψα ότι σε πολλούς λαούς οι ανέπαφοι χαιρετισμοί είναι βαθιά ριζωμένοι μέσα στην κουλτούρα τους.

Στην Ινδία και στο Νεπάλ ο χαιρετισμός «ναμαστέ», παρόμοιος με το ταϊλανδέζικο «γουάι», σηματοδοτεί ότι «το θεϊκό μέσα μου χαιρετά το θεϊκό μέσα σου», ενώ το δίπλωμα των χεριών προστατεύει την ενέργεια του ατόμου χωρίς να απορροφά την (καλή ή κακή) ενέργεια του άλλου. Στην Ιαπωνία υπάρχει η περισσότερο γνωστή υπόκλιση, ενώ στη Ζάμπια οι παλάμες σχηματίζουν ένα φλιτζάνι και χτυπούν μερικές φορές, συνοδεύοντας την κίνηση με το «γεια σου» (μουλιμπγουάντζι) ή το «καλημέρα» (μγουακαμπάντζι). Το σίγουρο είναι ότι θα περάσει πολύς καιρός μέχρι να ξαναδώσουμε άφοβα τα χέρια.

 

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή