Ωραία, πατήσαμε ένα μεγάλο pause στη ζωή μας. Θρηνήσαμε κανονισμένα ταξίδια, συναυλίες, πάρτι. Αναβλήθηκαν (ή ακυρώθηκαν) έρωτες, συναντήσεις με φίλους, αγαπημένα πρόσωπα, εργοδότες. Φοβηθήκαμε τη λήθη και πως θα καταπιεί όλα τα συναισθήματα και τις αναμνήσεις που μας αφήνει ένα ταξίδι. Έτσι, καταφύγαμε στις φωτογραφίες. Πρώτη φωτογραφία: τα εισιτήρια για Πολωνία. Και να που η καρδιά αρχίζει να χτυπά σε τρελούς ρυθμούς: «Θα χάσω το αεροπλάνο», «Πήρα όσα χρειάζομαι;», «Κλείδωσα, άραγε, το σπίτι πριν φύγω;» Επόμενη φωτογραφία: το ηλιοβασίλεμα πέρυσι το καλοκαίρι στην Αλόννησο και ξαφνικά… γαλήνη.
Συνειδητοποιείς ότι όσο έχεις την ικανότητα να ανακαλείς τα συναισθήματα, τις σκέψεις και τις αναμνήσεις ενός ταξιδιού, τίποτα δεν μπορεί να σε καταβάλει. Τα όνειρά μου για το καλοκαίρι περιλαμβάνουν ηλιοκαμένες αγκαλιές σε μια έρημη παραλία ελληνικού νησιού και νησιώτικους χορούς σε μια κατάμεστη, από ανθρώπους που αγγίζουν τον διπλανό τους χωρίς φόβο, πλατεία.
ΥΓ. Ας μην ξεχνάμε ότι για να υπάρχει το pause, πρέπει να υπάρχει και το play.
– ΑΡΓΥΡΗ ΞΑΝΘΟΠΟΥΛΟΥ
Στείλτε μας στο [email protected] φωτογραφίες από ταξίδια που κάνατε και σύντομα κείμενα γι’ αυτά που ονειρεύεστε.