Και οι τρεις τους έχουν αγαπήσει τις ελληνικές ορθοπλαγιές όσο λίγοι.
Αργυρώ Παπαθανασίου
Η γυναικεία δύναμη
Απολαμβάνει να κάνει αναρρίχηση στην Πελοπόννησο («Λεωνίδιο, Κυπαρίσσι, Βλυχάδα, που συνδυάζουν και διακοπές»), στην Αττική («Φιλοπάππου, Υμηττό, Πεντέλη, Πάρνηθα – η Αθήνα είνα ίσως η μοναδική πρωτεύουσα στον κόσμο που προσφέρεται γι’ αυτή τη δραστηριότητα»), αλλά και σε πιο ήσυχα μέρη. Έχει ταξιδέψει στην Αργεντινή, στη Μαδαγασκάρη, στο Yosemite National Park της Καλιφόρνια, όπου «το στιλ της αναρρίχησης είναι διαφορετικό, αφού ο γρανίτης είναι πιο δύσκολος από τον ασβεστόλιθο». Η Αργυρώ Παπαθανασίου είναι μία από τις πιο αναγνωρίσιμες γυναικείες φιγούρες της ελληνικής αναρρίχησης.
Απόφοιτος της Σχολής Καλών Τεχνών, πρωτοσκαρφάλωσε πριν από έντεκα χρόνια, είχε ταχύτατη εξέλιξη (ήταν η πρώτη Ελληνίδα που σκαρφάλωσε 8a-8b+) και πλέον εργάζεται ως βοηθός εκπαιδεύτρια στις σχολές της ΕΟΟΑ. Ανήκει σε μια γενιά αναρριχητριών που δεν είναι ούτε μοναχικές λύκαινες βουνών ούτε ακολουθούν τον σύντροφό τους λειτουργώντας υποστηρικτικά, αλλά αναγνωρίζονται ως επαγγελματίες. «Είναι όμορφο να βλέπεις γυναικείες σχοινοσυντροφιές εντελώς ανεξάρτητες, να ανεβαίνουν βουνά. Στις εκπαιδεύσεις βλέπουμε πια περισσότερα κορίτσια από ό,τι αγόρια». Μάλιστα, τον τελευταίο καιρό κάνει αναρρίχηση με τρόπο που δεν δύνανται οι άντρες: με φουσκωμένη την κοιλιά, καθώς είναι επτά μηνών έγκυος!
Άρης Θεοδωρόπουλος
Ο πρωτοπόρος
Με βαρύ βιογραφικό (οδηγός βουνού, εκπαιδευτής ορειβασίας – αναρρίχησης και εναεριτών, συγγραφέας), ο Άρης Θεοδωρόπουλος έχει συνδέσει το όνομά του με την ανάπτυξη διάφορων αναρριχητικών προορισμών, κυρίως όμως με την Κάλυμνο. «Όταν την είχα πρωτοεπισκεφθεί, τo 1999, ήταν ανήμερα Πάσχα. Κατεβήκαμε το απόγευμα στο Μασούρι και δεν είχαμε πού να φάμε. Τώρα, στην ίδια περιοχή υπάρχουν 25 εστιατόρια, τα οποία το Πάσχα είναι γεμάτα μόνο με αναρριχητές. Η σεζόν διαρκεί οκτώ μήνες και το νησί επισκέπτονται γύρω στους 10.000-15.000 αναρριχητές τον χρόνο [σ.σ. προ Covid-19]». Η επιτυχία της Καλύμνου είναι αδιαμφισβήτητη, τόσο που κάποιοι αναρωτιούνται αν είναι προτιμότερο να την αποφύγουν λόγω πολυκοσμίας. «Έχει πολλούς αναρριχητές Μάιο και Οκτώβριο, αλλά και πάλι δεν υπάρχει πρόβλημα, παρά μόνο σε διάσημες διαδρομές και πεδία, όπως η Grande Grotta. Το νησί έχει 3.500-4.000 διαδρομές. Αν θέλεις την ησυχία σου, πηγαίνεις σε ένα πεδίο και είσαι μόνος σου». Σήμερα ο Θεοδωρόπουλος ασχολείται με την οργάνωση των διαδρομών και συγκεντρώνει υλικό για αναρριχητικούς οδηγούς, όπως ο ανανεωμένος για την Κάλυμνο (2019), σε συνεργασία με την Katie Roussos, και ο οδηγός για Λεωνίδιο-Κυπαρίσσι.
Info: Οι οδηγοί διατίθενται σε καταστήματα με είδη αναρρίχησης, τοπικά σε Κάλυμνο, Λεωνίδιο και στα climbgreece.com, climbkalymnos.com, aristheodoropoulos.com
Τζώρτζης Μηλιάς
Ο συγγραφέας
Ελληνικά αστυνομικά μυθιστορήματα που να διαδραματίζονται σε μητροπόλεις έχουμε διαβάσει και στο παρελθόν. Στα ελληνικά βουνά, όμως; Το βιβλίο του Τζώρτζη Μηλιά «Χαμένες διαδρομές» κάνει αυτό ακριβώς. «Στην ιστορία της ελληνικής αναρρίχησης υπάρχουν δύο μικρά μυστήρια: μια διαδρομή που κάποιος έκανε στην Γκαμήλα της Πίνδου και κανείς δεν κατάφερε να την επαναλάβει και ένα καρφί που εντοπίστηκε ψηλά σε μια διαδρομή στον Παρνασσό, που δεν ξέρουμε ποιος το έβαλε.
»Στο βιβλίο περιγράφω έναν ηλικιωμένο Γάλλο αναρριχητή που επιστρέφει στην Ελλάδα μετά από χρόνια και μέσα από την ιστορία του καταλαβαίνουμε τι έγινε με αυτό το καρφί. Είναι μια μυθιστορηματική απάντηση στο μυστήριο». Εκπαιδευτικός στο επάγγελμα, αλλά παράλληλα οδηγός βουνού, συνιδρυτής του Milias Camps και γνωστός θαμώνας των ορθοπλαγιών, θεωρεί ότι στην αναρρίχηση «φτάνεις σε μια κατάσταση που μοιάζει με την ηρεμία της γιόγκα. Ταυτόχρονα, καμιά φορά, προκύπτουν δυσκολίες που πρέπει να τις διαχειριστείς, πράγμα ιδιαίτερα γοητευτικό».
Info: Οι «Χαμένες διαδρομές» (2019) κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Ανάβαση. tzortzis-milias.miliascamps.gr