Η 29χρονη Τζουντ Αλ Κοράνι ζει στη Σάρτζα, την τρίτη πιο πυκνοκατοικημένη πόλη των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων. Διδακτορική φοιτήτρια στο τμήμα Θεολογίας του Πανεπιστημίου του Τορόντο, η ζωή της είναι συνυφασμένη με τα ταξίδια: μέχρι τον περασμένο Μάρτιο βρισκόταν εκτός έδρας κάθε δύο τρεις εβδομάδες, κυρίως για λόγους επαγγελματικούς, ενίοτε και αναψυχής, ώσπου ήρθε το lockdown. «Συναντηθήκαμε» τις προάλλες μέσω βιντεοκλήσης: εγώ από το σαλόνι του σπιτιού μου, εκείνη από το δωμάτιο του ξενοδοχείου της στο Ρέθυμνο.
Λίγες ημέρες νωρίτερα, είχε αποφασίσει να πραγματοποιήσει το πρώτο της ταξίδι στη μετά Covid-19 εποχή. Επέλεξε την Ελλάδα ως προορισμό, λόγω της εύκολης πρόσβασης –μπορούσε να φτάσει εδώ με απευθείας πτήση–, της βολικής ζώνης ώρας, αλλά και γιατί, αν τυχόν προσβληθεί από τον ιό, η αεροπορική της εταιρεία αναλαμβάνει τα έξοδα που θα προκύψουν. Μετά από ένα 48ωρο stop over στην Αθήνα, στην οποία ανυπομονεί να επιστρέψει για άλλες τρεις ημέρες στο τέλος του ταξιδιού της, επισκέφθηκε την Πελοπόννησο και την Κρήτη. Παράλληλα, εργάζεται πάνω στην ακαδημαϊκή έρευνά της, ενώ μία φορά την εβδομάδα συναντά διαδικτυακά τους προπτυχιακούς φοιτητές της στον Καναδά, για τις προγραμματισμένες παραδόσεις της. Γραφείο της είναι όπου υπάρχει wi-fi.
Όλο και περισσότεροι άνθρωποι θα αποκτούν στο μέλλον τη δυνατότητα να εργάζονται από όπου επιθυμούν, συνδυάζοντας τον βιοπορισμό με την επαφή με διαφορετικές κουλτούρες, το κυνήγι εμπειριών και την αίσθηση ελευθερίας που προσφέρει η σκέψη και μόνο πως σπίτι σου είναι ο κόσμος όλος. O αριθμός των ψηφιακών νομάδων αυξάνεται ήδη εκθετικά, αυξάνονται όμως και οι εργαζόμενοι σε άλλους κλάδους οι οποίοι, αξιοποιώντας τα οφέλη της τεχνολογίας, επιλέγουν να εργαστούν σε άλλη χώρα ή και σε άλλη ήπειρο. Η προσωπική επιθυμία τους δεν μπορεί, όμως, να λειτουργεί ως το μόνο κίνητρο για να το κάνουν. Σε ένα παγκοσμιοποιημένο τοπίο που μετασχηματίζεται βίαια λόγω των συνθηκών, εδώ ανοίγεται για την Ελλάδα ένα ακόμη πεδίον δόξης λαμπρόν.