Στα ράφια του βιβλιοπωλείου της Καρδίτσας όπου εργάζεται ο Αλέξης Αλεξανδρής φιλοξενούνται πολλά φωτογραφικά λευκώματα εμβληματικών μορφών όπως ο Ανρί Καρτιέ Μπρεσόν, ο Σεμπαστιάο Σαλγκάδο, ο Τάκης Τλούπας, τα οποία έχει περάσει ώρες ξεφυλλίζοντας. «Οι φωτογραφίες όλων αυτών των σπουδαίων φωτογράφων με ταξίδευαν και ήταν η αφορμή να αποκτήσω την πρώτη μου φωτογραφική μηχανή» θυμάται.
Έχουν περάσει οκτώ χρόνια από τότε που ξεκίνησε να ασχολείται ερασιτεχνικά με τη φωτογραφία και πρόσφατα είχε τη χαρά να λάβει την πρώτη θέση μεταξύ των ελληνικών συμμετοχών στον παγκόσμιο διαγωνισμό Wiki Loves Monuments. Πρόκειται για έναν διεθνή διαγωνισμό φωτογραφίας μνημείων πολιτιστικής κληρονομιάς, που οργανώνεται από παραρτήματα και ομάδες χρηστών του Wikimedia, από το 2016 και στην Ελλάδα. Αναγνώστες και χρήστες της Wikipedia, επαγγελματίες και ερασιτέχνες φωτογράφοι καλούνται να φωτογραφίσουν μνημεία πολιτιστικής κληρονομιάς και να ανεβάσουν τις φωτογραφίες τους στο Wikimedia commons, ώστε να χρησιμοποιηθούν στη Wikipedia. Σε εθνικό επίπεδο «προκρίνονται» δέκα φωτογραφίες στον τελικό, από τις οποίες επιλέγεται η κορυφαία για κάθε χώρα.
Έμαθε τυχαία για τον διαγωνισμό, μια μέρα που αναζητούσε πληροφορίες για την ελληνική χλωρίδα και πανίδα στη Wikipedia. Η συμμετοχή του ήταν μια εντυπωσιακή, ιδιαίτερα ατμοσφαιρική, σχεδόν μυστηριακή φωτογραφία της Ιεράς Μονής Ρουσάνου, στα Μετέωρα, από παλιότερο ταξίδι του στην περιοχή. «Αυτό το βραβείο είναι για μένα η επιβράβευση της δουλειάς μου όλα αυτά τα χρόνια, του χρόνου που αφιέρωνα στην καθημερινή εξάσκηση και μελέτη».
Ξεκίνησε φωτογραφίζοντας αθλητικά στιγμιότυπα σε αγώνες και αργότερα σπούδασε την τέχνη της φωτογραφίας στο ΙΕΚ Καρδίτσας. Η φύση παραμένει εδώ και χρόνια το αγαπημένο του θέμα. Εκτός από τα Μετέωρα, έχει ταξιδέψει και φωτογραφίσει τις λίμνες Πλαστήρα και Κάρλα, τον ποταμό Αξιό, αλλά και περιοχές της Γερμανίας και της Ολλανδίας. «Με τη λήξη της καραντίνας θα πάρω μέρος σε μια έκθεση φωτογραφίας στην πόλη της Καρδίτσας και, αν όλα πάνε καλά, οι φωτογραφίες μου θα ταξιδέψουν και σε άλλα μέρη της Ελλάδας. Ταυτόχρονα ξεκίνησα να δουλεύω πάνω σε ένα φωτογραφικό λεύκωμα με θέμα τη Λίμνη Πλαστήρα» συμπληρώνει.
Αγαπημένος του φωτογράφος παραμένει ο Σεμπαστιάο Σαλγκάδο, που τον ενέπνευσε μέσα από τις σελίδες των λευκωμάτων τόσα χρόνια πριν. «Πέρα από τις θρυλικές φωτογραφίες που μας έχει χαρίσει, έχει πλούσιο κοινωνικό και οικολογικό έργο» λέει. Παρότι αγαπά την τέχνη της φωτογραφίας και διαρκώς ονειρεύεται και κυνηγά νέες εικόνες, ομολογεί ότι δεν σκοπεύει να ασχοληθεί επαγγελματικά με το αντικείμενο. «Σε μία φωτογραφία με εντυπωσιάζει η αφήγηση της ιστορίας που αποτυπώνει. Θα ήθελα να φωτογραφίσω πολλά θέματα, κυρίως καλλιτεχνικά. Με ενδιαφέρει η ουσία και το νόημα που κρύβει μια φωτογραφία και ότι με κάνει να αισθάνομαι ελεύθερος».