Τελ Αβίβ σε βάθος

Ένας Αμερικανός νομάς γράφει για την αγαπημένη του πόλη, που πάντα διψάει για ζωή.

12' 31" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Αποδοση: Μαρία Κωβαίου

Ενώ γράφω αυτές τις γραμμές, δεν είμαι σίγουρος τι προκαλεί περισσότερο θόρυβο στο Τελ Αβίβ: τα πυροτεχνήματα από τους εορτασμούς για την επέτειο της Ημέρας Ανεξαρτησίας του Ισραήλ ή το βουητό από τα μπαρ και τα καφέ κατά μήκος της οδού Shabazi, στη γοητευτική γειτονιά Neve Tzedek; 

Ήταν μια τραγική χρονιά, σίγουρα, αλλά ποιος έχει τον χρόνο για να θυμάται τέτοια πράγματα τώρα εδώ; Για τα δεδομένα του Ισραήλ, μιας χώρας εμποτισμένης με την ιστορία, η πληθωρική αυτή μητρόπολη έχει να επιδείξει πολύ λίγα ιστορικά μνημεία (σε αντίθεση με το μελαγχολικό ξαδελφάκι της μακριά από την ακτή, την Ιερουσαλήμ). Ό,τι, όμως, της λείπει σε μνημεία το έχει σε ζωντάνια. Η ενέργεια της πόλης μπορεί να σας φανεί υπερβολική –μιλάμε για τη Μέση Ανατολή άλλωστε–, το Ισραήλ όμως μοιάζει έτοιμο να αναδυθεί από τα ζόρια της πανδημίας νωρίτερα από πολλά άλλα έθνη, και αυτό δίνει στο Τελ Αβίβ σημαντικά ταξιδιωτικά εχέγγυα για τη μετά Covid εποχή. Αφήστε λοιπόν την πόλη να σας σαγηνεύσει με τις παραλίες της, τις λείες τσιμεντένιες καμπύλες της Bauhaus αρχιτεκτονικής της και, ναι, την ενέργειά της. Αφήστε το φιλήδονο λεβαντίνικο αεράκι να σας καθηλώσει. Είστε έτοιμοι να την ερωτευτείτε;

Τελ Αβίβ σε βάθος-1
Άποψη του ξενοδοχείου Norday, χρονολογούμενου το 1925.

Τα ηλιοβασιλέματα στο Τελ Αβίβ έχουν συνήθως χρώμα ροζ, αφράτα λευκά συννεφάκια διασχίζουν τον ουρανό, ενώ οι καμπυλωτές παραλίες του, που διαδέχονται η μία την άλλη σαν αμμώδεις πέρλες σε κολιέ, λειτουργούν ως ο απόλυτος εξισωτής, επιτρέποντας τόσο στον δισεκατομμυριούχο μεγιστάνα όσο και στον καντινιέρη που πουλάει φαλάφελ να εκτονώνονται. Αλλού στην πόλη, οι λευκές Bauhaus πολυκατοικίες διακόπτονται από στενά δρομάκια με απίθανη τροπική βλάστηση.

Από άποψη ψυχοσύνθεσης, πρόκειται για μια ξέφρενη πόλη που μοιάζει να έχει υπομονή μόνο για το παρόν. Για όσο βρίσκεσαι εδώ, νιώθεις πως ο κόσμος περιστρέφεται γύρω σου. Κολακεύεσαι από το ενδιαφέρον που δείχνουν οι ντόπιοι για εσένα και από το πόσο νοιάζονται. Από τη στιγμή όμως που θα φύγεις, είναι σαν να μην υπήρξες ποτέ εδώ. Μια κοπέλα στη Νέα Υόρκη μού είχε πει κάποτε: «Θα πας στο Τελ Αβίβ; Δώσε την αγάπη μου στον Όμρι, που εργάζεται στην υποδοχή του εστιατορίου Mizlala. Πες του απλώς “Σάρα’’ και δες την έκφραση στο πρόσωπό του». Έτσι και έκανα:

Τελ Αβίβ σε βάθος-2
Χαρακτηριστικό σοκάκι της Παλιάς Γιάφα, στα νότια του Τελ Αβίβ. 

– Όμρι, η Σάρα μού ζήτησε να σου στείλω την αγάπη της.

– Ποια;

– Η Σάρα. Μια γλυκιά κοπέλα με μακριά καστανά μαλλιά από το Upper West Side του Μανχάταν.

– Α, τη θυμάμαι… Νομίζω μου έστειλε κάποια στιγμή ευχετήρια κάρτα για το Rosh Hashanah [σ.σ.: την εβραϊκή Πρωτοχρονιά].

Το Τελ Αβίβ είναι μια πόλη χωρίς μνήμη. Κανείς δεν μιλάει κανονικά στο τηλέφωνο – είτε φωνάζουν είτε στέλνουν SMS. Η τηλεόραση προβάλλει είτε τα τελευταία δυσάρεστα νέα από τους γειτονικούς «εχθρούς» του Ισραήλ είτε παλιές αμερικανικές κωμικές σειρές με εβραϊκούς υπότιτλους. Παντού κουβεντιάζουν. Δυνατά. Οι πρωινές συζητήσεις περιλαμβάνουν ερωτήσεις σχετικά με τις συναλλαγές της περασμένης εβδομάδας ή τα όσα συνέβησαν στο διαμέρισμα του φίλου σου το προηγούμενο βράδυ.

– Το έκανα. Θεέ μου!

– Το ξέρω ότι το έκανες. Το παντελόνι σου κρέμεται ακόμα στο δίχτυ του βόλεϊ στην παραλία Gordon.

– Ο Jeremy έκανε τέσσερα ράμματα.

– Ω Θεέ μου!

– Ο Roi μού είπε να σου πω να μην ξαναπάς στο μπαρ του.

– Ω Θεέ μου!

Το καταπράσινο βόρειο τμήμα του Τελ Αβίβ είναι το αντίστοιχο του Upper West Side του Μανχάταν και περιλαμβάνει κυρίως κατοικίες αλλά και το γεμάτο ζωή λιμάνι του Τελ Αβίβ, που όμως δεν είναι λιμάνι, αλλά ένας παραθαλάσσιος παράδεισος με καταστήματα και εστιατόρια – ό,τι πρέπει για οικογένειες με παιδιά.

Η συνοικία «Παλιός Βορράς» γειτνιάζει με το δαιδαλώδες Πάρκο Ανεξαρτησίας, το καλύτερο πάρκο στο Τελ Αβίβ, που στέκει στην άκρη ενός λόφου με θέα τη Μεσόγειο, η οποία σου κόβει πάντα την ανάσα. Κάτω από το πάρκο βρίσκεται η μικρή, gay-friendly παραλία Hilton. Νότια από εδώ και με αφετηρία το ίδιο το άχαρο Hilton, ξεκινά μια σειρά από εξίσου άχαρα ξενοδοχεία που στοιχίζονται κατά μήκος του παραλιακού πεζόδρομου, σχεδόν μέχρι τη Γιάφα (παραθαλάσσια ιστορική πόλη και αρχαίο λιμάνι της Παλαιστίνης). Εξορμώντας ανατολικά κατά μήκος της λεωφόρου Ben-Gurion, καταλήγετε στο κέντρο του Τελ Αβίβ και στο λευκό του βασίλειο από κτίρια ρυθμού Bauhaus. Το κλασικό αυτό στιλ φτάνει στο απόγειό του γύρω και επί της λεωφόρου Rothschild.

Τελ Αβίβ σε βάθος-3
Στο υπαίθριο παζάρι της Παλιάς Γιάφα, ανοιχτό καθημερινά εκτός Σαββάτου, θα βρείτε κάθε λογής θησαυρούς – από βιβλία και αντίκες μέχρι υφάσματα.

Η Παλιά Γιάφα είναι πράγματι πολύ παλιά, με ένα συνονθύλευμα από ψυχρά στενά που οδηγούν στην πλατεία Kedumim ή καταλήγουν στο –ως επί το πλείστον– εξευγενισμένο λιμανάκι της. Εδώ γράφτηκε η μεσογειακή ιστορία της Γιάφα, που προϋπάρχει του Τελ Αβίβ κατά αρκετά χιλιάδες χρόνια. Φοίνικες και Έλληνες, ο Ιωνάς και η Ταβιθά, κέδροι και φάλαινες, Άραβες, ο Ναπολέων, Τούρκοι, Βρετανοί, Ισραηλινοί και σύντομα περισσότεροι από τους γνωστούς παρείσακτους του 21ου αιώνα: τουρίστες. Στην άλλη μεριά αυτού του αρχαίου σωρού από πέτρες βρίσκεται το σκονισμένο και σαγηνευτικό παζάρι. Επισκεφθείτε το και ίσως φύγετε με ένα βίντατζ πικάπ, ένα αυθεντικό αντίτυπο του «Αλεξανδρινού κουαρτέτου» του Λόρενς Ντάρελ, παλιούς χάρτες της Μέσης Ανατολής ή… η λίστα δεν τελειώνει ποτέ.

Ας επιστρέψω όμως στο κέντρο, Lev HaIr (χα-ίρ), όπου συμβαίνουν τα πάντα. Στον λαβύρινθο των 4.000 αυθεντικών κτιρίων Bauhaus χτυπά η καρδιά της ντόπιας τοπογραφίας: τα καφέ, όπου συζητιούνται οι διάφορες εμπορικές συναλλαγές, το χρηματιστήριο, όπου κλείνονται συμφωνίες, τα μπουτίκ ξενοδοχεία και τα πιο μοδάτα εστιατόρια, το εικοσιτετράωρο βουητό της νεανικής νυχτερινής ζωής κατά μήκος των παράπλευρων στενών στα νότια της λεωφόρου Rothschild και, φυσικά, το θέατρο Habima.

Ποιος ζει όμως στο Τελ Αβίβ; Οι μόνιμοι ξένοι κάτοικοι είναι Αμερικανοί, Ρώσοι και Γάλλοι – πολλοί με διπλή υπηκοότητα. Οι περίπου 435.000 ντόπιοι συναναστρέφονται εύκολα –ή γιατί δεν μπορούν να κάνουν αλλιώς– τις λεγεώνες των ξένων που στηρίζουν το μεγαλύτερο μέρος της κοινότητας των εταιρειών start-up. Υπάρχουν Άραβες στη Γιάφα που συνυπάρχουν με τους Ισραηλινούς Εβραίους και άλλους εκεί. 

Τελ Αβίβ σε βάθος-4
Ώρα για προπόνηση στην ηλιόλουστη παραλιακή λεωφόρο Tayelet.

Στη δεκαετία των «τρελών» ‘70s, η παραλιακή Tayelet του Τελ Αβίβ γέμισε από φτηνιάρικα ξενοδοχεία. Τα άχαρα οικοδομήματα μεσαίου ύψους και το ατσούμπαλο οδικό δίκτυο, που εκτείνεται από τον βορρά μέχρι τον νότο, συνέβαλαν από κοινού στο να απομονώσουν, επί της ουσίας, την παραλία από την υπόλοιπη πόλη. Στο τέρμα της λεωφόρου Ben-Gurion υπάρχει ένα αστικό τσιμεντένιο ερείπιο φαραωνικής μεγαλοπρέπειας. Ήταν τμήμα ενός εμπορικού κέντρου, το οποίο όμως ολοκληρώθηκε τόσο βιαστικά, που οι κατασκευαστές του δεν κατάλαβαν πόσο άχρηστο και άσχημο ήταν. Στην καρδιά του εμπορικού κέντρου υπήρχε μια κυκλική κατασκευή ονόματι Κολοσσαίο, που στέγαζε ένα δημοφιλές την εποχή εκείνη νυχτερινό κλαμπ, το οποίο έζησε μια σύντομη αναβίωση τον 21ο αιώνα, πριν παραγκωνιστεί και πάλι. Οι ντόπιοι από εκεί συνεχίζουν προς τη μεγάλη υπαίθρια πισίνα Gordon ή κάνουν πετάλι βόρεια μέχρι την παραλία Hilton ή νότια μέχρι τον κύριο όγκο των παραλιών του Τελ Αβίβ, στις ακτές της Γιάφα.

Η μνήμη σταματά

Το Τελ Αβίβ είναι γνωστό ως η Λευκή Πόλη, κυρίως εξαιτίας των Bauhaus κτιρίων της στο μικρό του κέντρο, αν και θα έλεγα πως τα αφράτα κάτασπρα σύννεφα που ανά πάσα στιγμή μπορεί να κυλήσουν από τη Μεσόγειο χαρίζουν και αυτά στην πόλη λίγη από την περίφημη λευκή λάμψη της. 

Το Τελ Αβίβ είναι τόσο αρρενωπό όσο και οι ορχιδέες. Κάθε φορά που φεύγω από εκεί, με κατακλύζει ένα παράξενο συναίσθημα. Φόβος. Δεν θέλω να φύγω. Ποιος έχων σώας τας φρένας θα ήθελε ποτέ να φύγει από εκεί; Η πόλη έχει μια πληθωρικότητα που δεν συναντάς πλέον σε πολλά μέρη. Θα μπορούσα να αναφέρω πολλούς άλλους ανθρώπους που αισθάνονται το ίδιο. Από τη στιγμή που θα πατήσεις το πόδι σου στο Τελ Αβίβ, ο χρόνος τρέχει με την ταχύτητα του φωτός και η μνήμη σταματά.

Τελ Αβίβ σε βάθος-5
Εξωτικά φρούτα και γενναιόδωρα χαμόγελα σε καντίνα του υπαίθριου παζαριού της Παλιάς Γιάφα.

Λαμβάνοντας υπόψη τις επιθετικές τάσεις των γειτόνων του Ισραήλ, οι οποίοι μπορεί να μη φαίνονται πάντα, αλλά ποτέ δεν ξεχνιούνται, οι άνθρωποι στο Τελ Αβίβ είναι φοβερά φιλελεύθεροι και χαλαροί. Οι άνδρες φορούν στρατιωτικά σορτσάκια, κοντομάνικα μπλουζάκια με ευφυή σλόγκαν και σανδάλια τους περισσότερους μήνες του χρόνου, ενώ ακόμα και οι γυναίκες σπάνια φορούν κάτι πιο επίσημο.

Η ζωή στη «Φούσκα»

«Φούσκα» είναι το παρατσούκλι που έχουν δώσει οι Ισραηλινοί στο Τελ Αβίβ, επειδή είναι τόσο διαφορετικό από την υπόλοιπη χώρα. Εδώ η ελευθερία είναι το πιο πολύτιμο αγαθό. Η περιουσία έχει αξία, αλλά όχι όπως στο Παρίσι ή στο Λος Άντζελες. Μεγαλύτερη αξία έχει το να είσαι ελεύθερος να κάνεις ό,τι θέλεις, όποτε το θέλεις. Να είσαι ελεύθερος από τις παγίδες της οικογένειας και από θρησκευτικούς περιορισμούς. 

Οι καλές Εβραιοπούλες έρχονται στο Τελ Αβίβ με την ελπίδα να γίνουν –αν και δεν το παραδέχονται– λιγότερο καλές. Όταν η μέρα στη Μόσχα ή στο Βουκουρέστι διαρκεί μόνο μερικές ώρες, όταν στο Ελσίνκι οι θερμοκρασίες πέφτουν υπό το μηδέν και όταν οι σκουπιδιάρηδες του Παρισιού απεργούν, κορίτσια μεταναστεύουν στο Τελ Αβίβ σαν τα πρόβατα. Άπαξ και νιώσουν τον ήλιο στα ματόκλαδά τους, συνειδητοποιούν πως τους είναι αδύνατον να φύγουν. Από την άλλη, υπάρχουν και οι Αμερικανίδες που ταξιδεύουν για «εκπαιδευτικούς» λόγους, αλλά που τελικά μόνο τις σπουδές δεν έχουν στον νου και καταλήγουν να μένουν εδώ επ’ αόριστον, κάνοντας διακοπές. Συνήθως έχουν δυνατές φωνές και τις ευλογίες των μαμάδων τους πίσω στο Λονγκ Άιλαντ ή στο Λος Άντζελες για να βρουν έναν καλό Εβραίο γαμπρό. Στα διαλείμματα θα τις βρεις στις παραλίες.

Τελ Αβίβ σε βάθος-6
Μια ατέλειωτη παραλία είναι το Τελ Αβίβ, που εκτείνεται κατά μήκος της λεωφόρου Tayelet.

Η συναδελφικότητα στο Τελ Αβίβ είναι αξιοσημείωτη. Κανένας δεν θυμάται πολλά, αλλά ούτε και ξεχνά. Μια κοπέλα μπορεί να ρωτήσει έναν μπάρμαν με χανγκόβερ να έχει τον νου του σε περίπτωση που ακούσει κάτι για κάποια δουλειά και να μην πάρει απάντηση. Τρεις μέρες αργότερα, ο μπάρμαν θα της φωνάξει στη μέση του δρόμου: «Υπάρχει μια οικογένεια Ιταλών που ψάχνει κάποιον για να μιλάει αγγλικά στον γιο τους. Πληρώνουν 1.000 σεκέλ [σ.σ.: 255 ευρώ] την εβδομάδα». 

Η εμπειρία που πραγματικά σε αποζημιώνει στο Τελ Αβίβ είναι το να χαθείς. Αν απομακρυνθείς από τις βασικές οδικές αρτηρίες, θα βρεθείς σε έναν θαυμαστό κόσμο με μια δόση αστικής παρακμής και σποραδικά έργα ανακαίνισης κτιρίων Bauhaus, πλουμέριες και γιασεμιά, μια κρυμμένη συναγωγή αλλά και (πράγμα που δεν είναι ανήκουστο) τα αγκομαχητά εραστών από κάποιο ανοιχτό παράθυρο όλες τις ώρες της ημέρας – η ηθικολογία δεν έχει θέση εδώ. Αν πάλι βρεθείτε σε κάποια παραλία που δεν είχατε δει ξανά, σας προτείνω να βγάλετε τα ρούχα σας και να βουτήξετε με τα εσώρουχα.

Τελ Αβίβ σε βάθος-7
Απογευματινή ανεμελιά στην παραλιακή λεωφόρο Tayelet.

Στο Τελ Αβίβ οι προτεραιότητες είναι διαφορετικές. Πρόκειται για μια πράσινη, ακατάστατη ζούγκλα με θηρευτές στο επίπεδο του δρόμου που ψάχνουν για κάποια θέση πάρκινγκ και παπαγάλους που πηγαινοέρχονται από κλαδί σε κλαδί. Είναι μια εικόνα που δεν μπορεί παρά να σου προκαλέσει μεγάλη έκπληξη. Γενικά, κανένας δεν έφυγε από εδώ χωρίς η πόλη να τον έχει εντυπωσιάσει με τον έναν ή τον άλλο τρόπο.

Αυτό είναι λοιπόν το Τελ Αβίβ, όπως μπόρεσα να το περιγράψω με κάποια προκατάληψη, ομολογουμένως: τρελιάρικο, ατημέλητο, μη ιστορικό, εργασιομανές και αλκοολικό. Πολύ πλούσιο για εκεί που βρίσκεται, αλλά συνάμα και πολύ φτωχό, παραδόξως συμπονετικό, αλλά και εντελώς αδιάφορο. Μια πόλη μονίμως σε κίνηση και στο τώρα, που προτιμά να μην ασχολείται με τα κακώς κείμενα (όπως τα προβλήματα της υπόλοιπης χώρας ή τις προβληματικές σχέσεις της με τη Μέση Ανατολή) – αν όχι από έλλειψη ενδιαφέροντος, σίγουρα από έλλειψη χρόνου. Τα κακώς κείμενα, βέβαια, συχνά ασχολούνται με αυτήν. 

Τελ Αβίβ σε βάθος-8
Aντάμωμα φίλων σε μπαλκόνι της Nahalat Binyamin street, με τα περίφημα εκλεκτικιστικού στιλ κτίρια. 

Παρ’ όλα αυτά, μια νέα μέρα πάντα ξημερώνει στο Τελ Αβίβ με την ισραηλινή «θάλασσα πλατιά» να στέλνει φιλιά στη γραμμή του ορίζοντα, και τον Σλόμι, τον Ντορόν, τον Ρονίτ και ίσως και τον Μοχάμεντ να ανταλλάσσουν μηνύματα για να βρεθούν για πρωινό σε κάποιο μποέμικο καφέ στην οδό Lilienblum και να εξομολογηθούν το πόσο άτακτοι ήταν το προηγούμενο βράδυ. Αχ, Τελ Αβίβ, πόσο δύσκολο είναι να μη σε αγαπώ.

Info 
Ο Anthony Grant κάνει ταξιδιωτικό ρεπορτάζ για την Ελλάδα και τη Μεσόγειο για το Euronews, το Greece Is και για το δικό του blog, Greek Column (greek-c.com). Αν και λάτρης του Τελ Αβίβ, αγαπά επίσης την Αθήνα, η οποία είναι και η βάση του αυτή τη στιγμή.

Σημειωματάριο

ΠΡΙΝ ΠΑΤΕ

To Ισραήλ υποδέχεται ήδη γκρουπ εμβολιασμένων τουριστών. Για τους μεμονωμένους τουρίστες, ο στόχος είναι ο Ιούλιος. Ακόμα και οι εμβολιασμένοι, ωστόσο, πιθανότατα θα χρειαστεί να έχουν υποβληθεί σε τεστ μοριακής ανίχνευσης κορωνοϊού (PCR test) πριν από την επιβίβαση σε πτήση για Ισραήλ, ενώ θα υποβάλλονται εκ νέου σε τεστ και μετά την προσγείωσή τους στο αεροδρόμιο Ben Gurion. 

Ίσως θα είχε νόημα να επιλέξετε για τη διαμονή σας κάποιο επιπλωμένο διαμέρισμα μέσω Airbnb, μέσω κάποιας άλλης αξιόπιστης πλατφόρμας, όπως η TLV2Go, ή μέσω κάποιας αλυσίδας ξενοδοχείων όπως τα Leonardo Hotels, που νοικιάζουν πολυτελή διαμερίσματα (mastercollections.com). Ένα από τα πρώτα μπουτίκ ξενοδοχεία του Τελ Αβίβ, το Montefiore (hotelmontefiore.co.il), συνεχίζει δυνατά και αξίζει να το προτιμήσετε, αν όχι για τη διαμονή σας, σίγουρα για το γαλλικής έμπνευσης μπιστρό του που σερβίρει πιάτα με επιρροές από το Βιετνάμ. Για την απόλυτη εμπειρία, αναζητήστε διαμονή κοντά στην παραλία. Από τα μεγάλα ξενοδοχεία, ξεχωρίζουν το InterContinental David Tel Aviv Hotel (telaviv.intercontinental.com) και το πρόσφατα ανακαινισμένο Carlton (carlton.co.il). Τα πλεονεκτήματα του τελευταίου είναι η γειτνίασή του με τις καλύτερες παραλίες της πόλης, η πισίνα της ταράτσας του και το διάσημο Carlton on the Beach, ένα από τα ελάχιστα μέρη όπου μπορείς να απολαύσεις παραδοσιακό πρωινό με τη θάλασσα πιάτο. Για σύγχρονη διαμονή, με ιστορικό όμως αέρα στη Γιάφα, δοκιμάστε το Setai (thesetaihotels.com) ή το The Jaffa, a Luxury Collection Hotel (marriott.com)

Εστιατόρια

• OCD (17 Tirtsa, ocdtlv.com) Με τον σεφ Raz Rahav στο τιμόνι, τα φημισμένα μενού γευσιγνωσίας και το πλήθος χορτοφαγικών επιλογών του είναι η αποθέωση της νέας ισραηλιτικής κουζίνας. 

• Dunya (88 Dizengoff, dunya-adoni.co.il) Με την υπογραφή του διάσημου Ισραηλινού σεφ Meir Adoni, αποτελεί ένα από τα πιο δημοφιλή μέρη στην πόλη χάρη στις εκλεπτυσμένες kosher street food προτάσεις του. 

• Benedict (Sarona Market, benedict.co.il) O απόλυτος προορισμός για ισραηλιτικό πρωινό. Δοκιμάστε το shakshuka του, την τοπική εκδοχή καγιανά. 

• Giuseppe – Pizza Florence (Haim Vital 1, giuseppe.co.il) Η πίτσα του Giuseppe με σπανάκι, βουλγαρικό τυρί και σπιτική ντοματένια σάλτσα στη μοδάτη γειτονιά Florentine είναι αποκάλυψη. Και μη γελάσετε, αλλά η Domino’s του Τελ Αβίβ προσφέρει μια επιλογή από γκουρμέ πίτσες του βραβευμένου σεφ Assaf Granit (dominos.co.il).

Μπαρ

• Eduard (HaCarmel 12, eduard.co.il) Ένα υβριδικό χίπστερ μπαρ και φαγάδικο χωρίς επιγραφή, κοντά στο Carmel Market, με θέα θάλασσα από το μπαλκόνι. Νόστιμα τάπας, υπέροχα κοκτέιλ, φιλικοί bartenders.  

Τελ Αβίβ σε βάθος-9

• Imperial Craft Cocktail Bar (HaYarkon 66, imperialtlv.com) Χρόνο με τον χρόνο, εδραιώνει τη θέση του ως το διασημότερο κοκτέιλ μπαρ της πόλης. Παραδίδουν παραγγελία και στην πόρτα σας μέσω Wolt. 

Αγορές

Το κυρίαρχο ενδυματολογικό στιλ στο Τελ Αβίβ είναι το smart casual. Στα ανδρικά ρούχα, ο μετρ του είδους είναι ο David Sassoon και η ομώνυμη μπουτίκ του (Ha-Shakhar 4, david-sassoon.com).

Παραλίες 

Η πιο μοδάτη παραλία είναι και η πιο μικρή που έχει να επιδείξει η πόλη: η Hilton Beach. Όπως όλες, μαζεύει περισσότερο κόσμο τα Σαββατοκύριακα, δηλαδή Παρασκευή και Σάββατο (η Κυριακή είναι εργάσιμη μέρα στο Ισραήλ).

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή