ΚΑΛΥΜΝΟΣ/ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΑ
«Στη φωτογραφία φαίνεται η Μεγάλη Σπηλιά, μια αναρριχητική πίστα της Καλύμνου. Πέρα από το γεωλογικό φαινόμενο που είναι μοναδικό, αυτή είναι μια από τις αγαπημένες του εικόνες γιατί μου θυμίζει τη γνωριμία μου με τον εικονιζόμενο αναρριχητή, έναν Γάλλο που κυκλοφορούσε χωρίς παπούτσια. Στην ανάβαση για τη Σπηλιά εμένα μου κοβόταν η σόλα του παπουτσιού από την τραχύτητα του εδάφους και αυτός ήταν ξυπόλυτος. Η πατούσα του ήταν πιο σκληρή κι από λάστιχο. Θυμάμαι ότι μου έλεγε ότι μόνο τη μέρα της Πρωτοχρονιάς φοράει παπούτσια. Πιο αγαπημένος μου είναι αυτός, όχι τόσο η φωτογραφία».
ΜΥΚΟΝΟΣ/ΚΥΚΛΑΔΕΣ
«Η φωτογραφία είναι τραβηγμένη μπροστά από το δημαρχείο της Μυκόνου. Πρόκειται για παράσταση στο πλαίσιο μιας συνάντησης φολκ συγκροτημάτων από όλες τις Κυκλάδες, η οποία πραγματοποιήθηκε με πρωτοβουλία του δήμου Μυκόνου. Μ’ αρέσει πάρα πολύ αυτή η φωτογραφία γιατί παρουσιάζει μια διαφορετική οπτική της Μυκόνου και δεν απεικονίζει τις συνηθισμένες εικόνες με κόσμο που χορεύει ημίγυμνος σε παραλίες. Γενικά η Μυκονος είναι ένα νησί που διατηρεί πολλά στοιχεία της παράδοσής του, αλλά για κάποιο λόγο οι Μυκονιάτες αυτό το κρατάνε μεταξύ τους».
ΠΥΛΟΣ/ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΣ
«Όταν την επισκέφθηκα για πρώτη φορά, το 2014, η Χρυσή Ακτή ήταν μία από τις ωραιότερες και με τον λιγότερο κόσμο παραλίες που είχα δει ποτέ. Η φωτογραφία είναι από τις διακοπές μου. Φανταστικής ποιότητας παραλία, ακόμη και τον Δεκαπενταύγουστο όλη η ακτή είχε 20 άτομα. Αυτό δυστυχώς έχει αλλάξει, πέρυσι που ξαναπήγα είχε πολύ περισσότερους λουόμενους».
ΣΑΠΙΕΝΤΖΑ/ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΣ
«Στη νησίδα Σαπιέντζα και γενικά μπροστά στη Μεθώνη υπάρχει ένας τεράστιος ενάλιος αρχαιολογικός χώρος, με κίονες και σαρκοφάγους (οι τελευταίες φαίνονται και στη φωτογραφία). Ένιωσα τεράστια έκπληξη όταν βούτηξα στα 12 μ. και λίγο πιο κάτω, στα 17-18 μ. είδα μπροστά μου αρχαιότητες. Η εικόνα είναι του 2016, όταν άρχισα να ασχολούμαι πιο σοβαρά με την υποβρύχια φωτογραφία».
ΤΗΝΟΣ/ΚΥΚΛΑΔΕΣ
«Η Τήνος είναι το αγαπημένο μου νησί. Και ο βράχος του Ξώμπουργου το αγαπημένο μου σημείο. Το βρίσκω μαγικό. Είναι από αυτά τα μέρη που σε σημαδεύουν μια ζωή χωρίς να ξέρεις ακριβώς τον λόγο. Τράβηξα αυτή τη φωτογραφία την άνοιξη -η εποχή που δεν έχει έρθει ακόμα κόσμος, η γη δεν έχει καεί από τον ήλιο και τα λίγα που σου δίνει είναι στην καλύτερή τους φάση».
ΚΑΣΟΣ/ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΑ
«Η εικόνα είναι τραβηγμένη σε ένα μιτάτο (στάνη βοσκού). Βάλαμε έναν άνθρωπο να μας δείξει τον τρόπο που παρασκευάζεται το παραδοσιακό κασιώτικο τυρί. Η περιοχή των μιτάτων έχει να κάνει με την αναγέννηση της γης, με τον κύκλο της ζωής. Βλέπεις έναν παππού, τα ζώα που τρώνε το γρασίδι, θα γεννήσουν, θα σφαχτούν, είναι ο κύκλος της ζωής που με ηρεμεί, μου βγάζει κάτι ποιητικό. Λίγο πριν και λίγο μετά την επίσκεψη είχαμε ακούσει μουσική με κασιώτικη λύρα, η οποία είναι πολύ ιδιαίτερη και έκανε πιο δυνατή την όλη εμπειρία».
ΡΟΔΟΣ/ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΑ
«Παραλία Ιαλυσού. Μ’ αρέσει, γιατί εδώ έχει δουλέψει πολύ ωραία το χρώμα. Η φωτογραφία είναι τραβηγμένη με πολωτικό φίλτρο, το οποίο βαθαίνει το μπλε. Είναι ένα παλιό εργαλείο που χρησιμοποιούσαν οι φωτογράφοι πριν από το Photoshop. Μ’ αρέσει πολύ η εικόνα, γιατί είναι σαν να βρίσκεσαι σε θέατρο και να βλέπεις μία παράσταση όπου πρωταγωνιστούν τα καραβάκια».
ΣΑΛΑΜΙΝΑ/ΣΑΡΩΝΙΚΟΣ ΚΟΛΠΟΣ
«Ένα αρβανιτόσπιτο με μια Αρβανίτισσα που ποζάρει σαν Κουλουριώτισσα Νύφη (σ.σ. Κούλουρη είναι το άλλο όνομα της Σαλαμίνας). Την αγαπάω γιατί πέρα από το ότι μ’ αρέσει πολύ σαν φωτογραφία, έχει μια ηρεμία που παραπέμπει στο παρελθόν. Γίνεται μια ωραία απεικόνιση της παράδοσής μας χωρίς να υπάρχει καμία εθνικιστική προσέγγιση».
ΧΑΝΙΑ/ΚΡΗΤΗ
«Από τους τελευταίους, αν όχι ο τελευταίος καμπανοποιός στην Ελλάδα. Αγαπημένη μου εικόνα γιατί απεικονίζει τον “Ήφαιστο” της φωτογραφικής συλλογής μου. Παίρνει τον σίδηρο, τον λιώνει και τον μετατρέπει σε καμπάνες».
ΟΛΥΜΠΙΑΔΑ/ΧΑΛΚΙΔΙΚΗ
«Για μένα αυτή είναι η εκδοχή του αμερικανικού ονείρου στην Ελλάδα. Μένουμε σε μία χώρα όπου μπορούμε να πάρουμε ένα τροχόσπιτο ή αυτοκινούμενο και να ζήσουμε κάτι διαφορετικό από τα καθιερωμένα. Το καλοκαίρι δεν είναι μόνο beach bar στην παραλία, είναι κι αυτό».
ΑΚΡΩΤΗΡΙΟ ΤΑΙΝΑΡΟ/ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΣ
«Στη συγκεκριμένη αποστολή μου είχαν ζητήσει να ψάξω να βρω τον Άδη (σ.σ. στο Ταίναρο βρισκόταν οι πύλες του, σύμφωνα με τη μυθολογία). Έφτασα βράδυ σε έναν απερίφρακτο αρχαιολογικό χώρο και μου ήρθε η ιδέα να βγάλω αυτό: ένα ρωμαϊκό ψηφιδωτό, γνωστό ως «Άστρο της Αριάς». Απεικονίζει την προσπάθειά μου να βρω τον Άδη του Ταινάρου».
ΗΡΑΚΛΕΙΟ/ΚΡΗΤΗ
«O Ψαραντώνης είναι ο γνωστότερος λυράρης της Κρήτης. Τον έψαχνα μέρες. Ήμουν Χανιά, βρήκα τρόπο να πάω στο σπίτι του στο Ηράκλειο, κάθισα με τη γυναίκα του που μου έλεγε “τον αχαΐρευτο, σε όλους τα ίδια κάνει, ακόμα και στον Nick”. “Συγνώμη, ποιον Nick;” της λέω. “Τον Cave!” μου απαντά, αφού ο Ψαραντώνης πράγματι έχει συνεργαστεί με τον Nick Cave. Κάποια στιγμή έρχεται και μπαίνουμε σε ένα μικρό δωμάτιο για να τραβήξουμε τη φωτογραφία. Τα πίνουμε λίγο, συζητάμε για μουσική, τα βρίσκουμε, αρχίζει να παίζει λύρα, τραβάω τη φωτογραφία αυτός όμως δεν σταματάει, αλλά συνεχίζει να παίζει για κανένα δεκάλεπτο ακόμα. Αυτή υπήρξε μία από τις δέκα πιο ουσιαστικές μουσικές εμπειρίες που έχω ζήσει».