Κι αν είσαι νέος…
«Κολλάει» Καβάφης του 1898 σε μια παρεΐστικη εικόνα μπάνιου από τη σημερινή Ικαρία; Μα φυσικά. «Βγάζει η θάλασσα κρυφή φωνή — φωνή που μπαίνει μες στην καρδιά μας και την συγκινεί και την ευφραίνει […] Κι αν ήσαι νέος, μες σταις φλέβες σου θα τρέξη της θάλασσας ο πόθος• θα σε ’πη μια λέξι το κύμα απ’ τον έρωτά του, και θα βρέξη με μυστική τον έρωτά σου μυρωδιά».
Ξαφνικά μέσα στη σιωπή…
Στο έργο του φιλέλληνα Αμερικανού φωτογράφου Robert McCabe κυριαρχούν οι ασπρόμαυρες εικόνες μιας Ελλάδας προ-τουριστικής, αγνής, ανεπιτήδευτα φιλόξενης, με τις φυσικές της ομορφιές, τα χωριά και τους απλούς ανθρώπους σε στιγμές μόχθου και σχόλης. Εξαίρεση, λοιπόν, η έγχρωμη φωτογραφία του 1957 από τις Κουκουναριές της Σκιάθου, με ένα νέο «φρούτο» εκείνης της εποχής: το θαλάσσιο σκι, που έκανε τις πρώτες του φιγούρες στις ελληνικές παραλίες.
Best friends for ever
Θρόνος για δύο τα σανίδια της μικρής προβλήτας, με το υγρό βασίλειο να απλώνεται στα πόδια των κοριτσιών που τον μοιράζονται. Πριν από πέντε χρόνια, στη Μερικιά της Λέρου τραβήχτηκε η εικόνα από τον καλλιτέχνη-φωτογράφο Αλέξη Βασιλικό, για να υμνήσει σε ταιριαστό ασπρόμαυρο το πιο χαμηλότονο πρόσωπο του ελληνικού καλοκαιριού ‒ την περισυλλογή, τις αθώες εκμυστηρεύσεις, τις νεανικές φιλίες, που ενίοτε κρατάνε μια ζωή.