Η Γεωγραφία είναι πολύ κουλ: Πώς είναι να ζεις στο Κάμπο Βέρντε;

Η Γεωγραφία είναι πολύ κουλ: Πώς είναι να ζεις στο Κάμπο Βέρντε;

Κάθε μήνα, η πιο επιδραστική σελίδα στο ελληνικό Facebook  συναντά ανθρώπους που ζουν στα πιο απίθανα μέρη του κόσμου.

5' 5" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Αν διασχίσεις τη Μεσόγειο προς δυτικά και πλεύσεις νότια της Ισπανίας για να βγεις στον Ατλαντικό, θα απλωθεί μπροστά σου η θαλάσσια έκταση που ονομάζεται «Μακαρονησία». Σύμφωνα με τους αρχαίους Έλληνες, εκεί βρίσκονταν τα «Νησιά των Μακάρων» –κάτι σαν τον χριστιανικό παράδεισο– και ήταν το μέρος όπου «μετέβαιναν οι ψυχές των ηρώων και άλλων επιφανών ανδρών»! Εκεί θα συναντήσεις τέσσερα νησιωτικά συμπλέγματα, που είναι όντως παραδεισένια! Τα τρία από αυτά ανήκουν σε κράτη ευρωπαϊκά (οι Αζόρες και η Μαδέρα στην Πορτογαλία, τα Κανάρια νησιά στην Ισπανία), αλλά το τέταρτο (και νοτιότερο) συγκαταλέγεται στις χώρες της Αφρικής και είναι ανεξάρτητο κράτος. Μπορεί να το έχετε ακουστά ως «Πράσινο Ακρωτήρι», αλλά, επειδή τον Οκτώβριο του 2013 οι κυβερνητικές αρχές δήλωσαν στον ΟΗΕ ότι δεν θέλουν το όνομα της χώρας τους να μεταφράζεται, θα το λέμε «Κάμπο Βέρντε»! Ήθελα πολύ να μάθω πώς είναι να ζεις εκεί, κι έτσι έψαξα και βρήκα τον 27χρονο φωτογράφο Γουίλιαμ, που γεννήθηκε, μεγάλωσε και ζει στο Κάμπο Βέρντε. 

Η Γεωγραφία είναι πολύ κουλ: Πώς είναι να ζεις στο Κάμπο Βέρντε;-1
Βουτιά στα βαθιά για τον 27χρονο Γουίλιαμ, που ζει στο νησί São Vicente του Κάμπο Βέρντε.

Γουίλιαμ, ποιο κράτος θεωρείς πιο κοντινό σας «γείτονα», δεδομένου ότι το Κάμπο Βέρντε βρίσκεται μέσα στον ωκεανό, 600 χλμ. (και βάλε!) από την ακτή της Αφρικής;
Λόγω της γεωγραφικής μας θέσης, είμαστε πρακτικά απομονωμένοι από την αφρικανική ήπειρο, οπότε δεν θεωρώ ότι έχουμε ακριβώς «γείτονες». Ανεξάρτητα από την απόσταση, όμως, νιώθουμε πιο κοντά με τα αφρικανικά κράτη που ‒όπως και το Κάμπο Βέρντε‒ ήταν κι αυτά πορτογαλικές αποικίες: Ανγκόλα, Μοζαμβίκη, Σάο Τομέ και Πρίνσιπε, Γουινέα-Μπισάου… Υπάρχουν αρκετές ομοιότητες! Έχουμε επίσης πολύ καλές σχέσεις με τη Νιγηρία και τη Σενεγάλη, γιατί πολλοί άνθρωποι από εκεί επιλέγουν να μετακομίσουν και να ζήσουν εδώ. Δεν γνωρίζω τους λόγους, ίσως στο Κάμπο Βέρντε έχουν περισσότερες ευκαιρίες. 

Νιώθετε την ίδια οικειότητα και με την Πορτογαλία; Ή υπάρχει κάποια πικρία λόγω του παρελθόντος;
Η σχέση με την Πορτογαλία είναι πολύ καλή και μας δένουν βασικά πράγματα. Μιλάμε την ίδια γλώσσα (σ.σ. η κύρια γλώσσα του Κάμπο Βέρντε είναι μια διάλεκτος των πορτογαλικών) και έχουμε πολλά κοινά χαρακτηριστικά, καθώς ήμασταν κομμάτι της Πορτογαλίας μέχρι και το 1975, που γίναμε ανεξάρτητο κράτος. Όταν έφτασαν εδώ οι Πορτογάλοι, το 1456, τα νησιά ήταν ακατοίκητα. Εκτός από τους πρώτους Πορτογάλους που εγκαταστάθηκαν εδώ, μέσα στα χρόνια της αποικιοκρατίας μεταφέρθηκαν και εκατομμύρια Αφρικανοί, γιατί το Κάμπο Βέρντε ήταν λιμάνι-σταθμός για το υπερατλαντικό δουλεμπόριο. Έτσι, σήμερα οι περισσότεροι από εμάς έχουμε και πορτογαλικές και αφρικανικές ρίζες. Η καμποβερντιανή εθνική ταυτότητα είναι μοναδική, γιατί συνδυάζει και τους δύο κόσμους! Δεν είναι κακό να συζητάμε για την εποχή που ήμασταν πορτογαλική αποικία ‒ στην πραγματικότητα είναι πολύ φυσιολογικό και μακάρι να μας δίδασκαν πιο βαθιά γι’ αυτήν στο σχολείο. Δυστυχώς, όταν ήμουν μαθητής, δεν διδάχτηκα ποτέ αναλυτικά την ιστορία του Κάμπο Βέρντε. Πιστεύω ότι γνωρίζω περισσότερα πράγματα για την αρχαία Ελλάδα από ό,τι για την πατρίδα μου. 

Το Κάμπο Βέρντε αποτελείται από δέκα βασικά νησιά (που, αν τα πάρεις και τα ζουλήξεις όλα μαζί, είναι σαν τη μισή Κρήτη). Μοιάζουν μεταξύ τους; Για τι πράγμα φημίζεται το καθένα; Είναι σύνηθες για τον κόσμο να πηγαινοέρχεται από το ένα νησί στο άλλο;
Αρχικά να πω ότι όλα τα νησιά είναι κατοικημένα, εκτός από ένα, τη Santa Luzia. Πολύ γνωστά και τουριστικά είναι το Sal και το Boa Vista. Και τα δύο έχουν παραλίες με λευκή άμμο, συγκλονιστικά μπλε νερά, προσφέρουν ποικιλία σε θαλάσσια σπορ και ευκαιρίες για εξερεύνηση πέρα από την παραλία. Οι περισσότεροι τουρίστες όμως έρχονται για το νησί Santo Antão. Αυτό το νησάκι, το οποίο διατρέχουν φαράγγια και κοιλάδες, έχει να επιδείξει μερικές από τις εκπληκτικότερες πεζοπορικές διαδρομές της Δυτικής Αφρικής. Εγώ μένω στο São Vicente, που είναι η πολιτιστική πρωτεύουσα των νησιών, όπου ακούγεται πάντα από κάπου μουσική και όπου θα βρεις την πιο ενδιαφέρουσα αρχιτεκτονική. Η ιστορία του São Vicente είναι πολύ στενά συνδεδεμένη με το λιμάνι της πόλης Mindel. Γενικά είναι πολύ συνηθισμένο οι άνθρωποι να πηγαίνουν από το ένα νησί στο άλλο όχι μόνο για διακοπές, αλλά και λόγω ανάγκης. Για παράδειγμα, στο São Vicente έχουμε το υψηλότερο ποσοστό ανεργίας, επομένως πρέπει να μετακομίσουμε σε άλλο νησί για να βρούμε δουλειά. Άλλοι μετακινούνται για σπουδές, γιατί μόνο το Santiago και το São Vicente έχουν πανεπιστήμιο. 

Πώς είναι μια συνηθισμένη σου εβδομάδα στο Κάμπο Βέρντε; Τι σου αρέσει να κάνεις για να διασκεδάζεις;
Είμαι ένας απλός τύπος με απλό γούστο, οπότε αυτά που συνήθως μου αρέσει να κάνω για να διασκεδάζω είναι απλά, όπως να είμαι με την οικογένεια και τους φίλους μου, να πηγαίνω στην παραλία, να κάνω κάμπινγκ, να έρχομαι κοντά στη φύση, αλλά και να παρτάρω!

Πες μας κάτι για το Κάμπο Βέρντε που δεν μπορούμε να το μάθουμε από το google. Τι το ιδιαίτερο θα βρει κάποιος στην πατρίδα σου;
Ενώ είμαστε μικρή χώρα, έχουμε πολλά να προσφέρουμε. Καλό καιρό, ενδιαφέρουσα γαστρονομία, όμορφες παραλίες, εκπληκτική θέα από τα βουνά, ωραία μουσική αλλά πάνω απ’ όλα έχουμε τους ανθρώπους μας, που είναι πολύ ευγενικοί και που, παρά τις δυσκολίες και την έλλειψη πόρων, παλεύουν καθημερινά με το χαμόγελο στα χείλη. Δεν έχουμε μεγάλη ποικιλία σε χλωρίδα και πανίδα λόγω της ακραίας ξηρασίας σε μεγάλο μέρος του αρχιπελάγους, έχουμε ωστόσο αρκετά ενδημικά είδη, λόγω της απόστασης που μας χωρίζει από τη Δυτική Αφρική. Θεωρούμαστε επίσης από τις σημαντικότερες περιοχές ωοτοκίας για τις θαλάσσιες χελώνες στον κόσμο. Ως προς τη γαστρονομία, η cachupa είναι το πιο εμβληματικό πιάτο μας (κάτι σαν στιφάδο) και το grogue το πιο χαρακτηριστικό ποτό που φτιάχνεται από ζαχαροκάλαμο. Σε ό,τι αφορά την παραδοσιακή μουσική και τους χορούς μας, σας προτείνω να ακούσετε και να δείτε τα είδη morna (η εθνική μουσική του Κάμπο Βέρντε), batuque (με γυναικείες φωνές) και funaná (με βάση το ακορντεόν). 

Μιας και είπαμε για μουσική, πώς νιώθουν οι άνθρωποι στο Κάμπο Βέρντε για τη θρυλική τραγουδίστρια Cesária Évora, που είναι αγαπητή σε όλο τον κόσμο; Έχεις να μας προτείνεις και κάποιον νέο καλλιτέχνη; 
Η Cesária Évora, η Ξυπόλυτη Ντίβα, είναι κάτι σαν ηρωίδα εδώ. Ήταν από τους πρώτους ανθρώπους του Κάμπο Βέρντε που κέρδισε διεθνή αναγνωρισιμότητα, καθώς τοποθέτησε τη χώρα στον παγκόσμιο μουσικό χάρτη. Αντιπροσωπεύει το καμποβερντιανό ταμπεραμέντο: ήρεμη, χαρισματική, με το χαμόγελο στα χείλη. Αγαπημένοι μου καλλιτέχνες είναι o Djodje και ο Nelson Freitas. Αξίζει να αναζητήσετε τη μουσική τους.

Η Γεωγραφία είναι πολύ κουλ: Πώς είναι να ζεις στο Κάμπο Βέρντε;-2

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή