Είτε είσαι κάτοικος της Πόλης του Φωτός είτε απλός επισκέπτης -και διαθέτεις χρόνο και ανάλογο μπάτζετ-, η περιοχή της Βρετάνης και η Νορμανδία, στα βορειοδυτικά της Γαλλίας, αποτελούν ελκυστικούς προορισμούς για μια ολιγοήμερη εκδρομή εκτός Παρισιού.
Το Σαιν Μαλό μαζί με το κοντινό του Μοντ Σαιν Μισέλ είναι δύο από τους αγαπημένους προορισμούς για μικρές αποδράσεις από την πρωτεύουσα. Τρεις ώρες ακριβώς με το τρένο από το Παρίσι, διασχίζοντας μια καταπράσινη φύση, δεν θα μπορούσε να βρεθεί πιο ρομαντικό κάδρο. Είναι αρχές του Φλεβάρη, δηλαδή η ιδανική στιγμή της χαμηλής περιόδου, κατά την οποία όμως συμβαίνει ένα από τα πιο εντυπωσιακά φαινόμενα που έχω παρατηρήσει στη φύση: η άμπωτη και η πλημμυρίδα. Ενώ στην Ιταλία και τη Μεγάλη Βρετανία σημειώθηκαν πολύ μεγάλες καταστροφές και το φαινόμενο έλαβε επικίνδυνες διαστάσεις εκείνες τις ημέρες, στην ακτή του Σαν Μαλό ήταν απλώς μεγαλειώδες.
Μεσημέρι, λίγο πριν από τις 4, ο ήλιος είναι μια ευχάριστη έκπληξη, αφού στη Βρετάνη δεν εμφανίζεται συχνά τους χειμωνιάτικους μήνες. Περνάμε τα τείχη και κατεβαίνουμε στην παραλία. Η πετρόκτιστη πόλη πίσω μας αποτέλεσε καταφύγιο κουρσάρων και πειρατών, ενώ είναι εντυπωσιακό το πώς κατάφεραν να την αναστηλώσουν μετά τη σχεδόν ολοκληρωτική καταστροφή της στη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.
Σε μια έκταση αρκετών χιλιομέτρων, η θάλασσα έχει καταλαγιάσει και μπορούμε να περπατήσουμε μέχρι τον πυργίσκο που βρίσκεται απέναντι από το τείχος. Το φως αντανακλάται στις μικρές λίμνες στην άμμο και η θάλασσα, γαλήνια, μας υποδέχεται. Περνάμε το μεγαλύτερο μέρος του απογεύματος στην παραλία, καθώς το ηλιοβασίλεμα χρωματίζει το τοπίο. Δεν έχω ξαναδεί πολλές φορές τόση ομορφιά στη φύση.
Την επομένη το πρωί, στο ξενοδοχείο, ανοίγουμε το παράθυρο πριν ξημερώσει καλά-καλά και ακούμε τα κύματα να παφλάζουν πάνω στα τείχη. Ντυνόμαστε βιαστικά για να ζήσουμε την άλλη όψη της άμπωτης. Τα τείχη των 3 – 4 μέτρων σχεδόν καλύπτονται από τα κύματα που τα χτυπούν με απίστευτη δύναμη. Η έκταση των χιλιομέτρων που διασχίσαμε πεζή το προηγούμενο απόγευμα είναι τώρα μια φουρτουνιασμένη θάλασσα. Καμιά τριανταριά τουρίστες περπατούν δίπλα μας στο τείχος, κάποιοι πλησιάζουν τα σημεία όπου το κύμα σκάει με δύναμη και λούζονται κυριολεκτικά από το παγωμένο νερό της Μάγχης. Δεν μπορώ εύκολα να πιστέψω πως λιγότερο από 24 ώρες πριν περπάτησα μέχρι τον πύργο, που σχεδόν δεν φαίνεται πια. Ακόμη και τα καλοκαίρια, το κολύμπι παραμένει επικίνδυνο σπορ στην περιοχή. Η θερμοκρασία δεν ανεβαίνει παραπάνω από τους 16° C και η παλίρροια θέλει προσοχή.
Και μόνο για το φαινόμενο της πλημμυρίδας και της άμπωτης, τα χρώματα του ηλιοβασιλέματος και τη φουρτουνιασμένη θάλασσα, αξίζει να επισκεφτεί κάποιος το Σαιν Μαλό. Αλλά δεν είναι ο μόνος διάσημος προορισμός της περιοχής. Οταν θα φτάσουμε με το ενοικιασμένο αυτοκίνητό μας στο Μοντ Σαιν Μισέλ, θα μας υποδεχτούν 2 – 3 λεωφορεία Γιαπωνέζων τουριστών. Σε αυτήν τη μικρή νησίδα γης (1 τ.χλμ.), που τη χωρίζει 1 χλμ. ασφάλτου από τη Νορμανδία, ξεκίνησε να χτίζεται τον 11ο αιώνα (σε ρομανικό ρυθμό) το μοναστήρι Σαιν Μισέλ, σήμερα Μνημείο Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO. Η ανέγερση του μοναστηριού ολοκληρώθηκε τον 14o αιώνα και γι’ αυτόν τον λόγο, στο εσωτερικό του μοναστηριακού ναού, ο ρομανικός ρυθμός συνυπάρχει με τον γοτθικό που ήταν και η συνέχειά του. Ανεβαίνουμε τα σκαλιά, θαυμάζοντας την απίθανη αρχιτεκτονική, που περιλαμβάνει δεκάδες κρύπτες και διάφορα αίθρια με εντυπωσιακά βιτρό, αλλά και κανόνια και φυλακές από το Μεσαίωνα. Γύρω από το μοναστήρι είναι χτισμένα σπίτια και τουριστικά εστιατόρια. Σήμερα στεγάζονται περίπου 45 μόνιμοι κάτοικοι. Η θέα είναι μαγευτική, αφού το φαινόμενο της παλίρροιας είναι κι εδώ εμφανές. Ευχάριστη έκπληξη: δωρεάν είσοδος για όλους την πρώτη Κυριακή του μήνα.
Επιστρέφοντας από το Μοντ Σαιν Μισέλ, πεινασμένοι, αποφασίζουμε να επισκεφτούμε άλλο ένα μικρό ψαροχώρι δίπλα στο Σαιν Μαλό, το Saint Sulliac. Μεσημέρι, μετά τις 3, τα πάντα είναι κλειστά. Η παραλία είναι πανέμορφη, τα μικρά πέτρινα σπίτια επίσης, αλλά δεν υπάρχει ψυχή. Τον Φεβρουάριο οι καταστηματάρχες κάνουν διακοπές και τα μεσημέρια στις μικρές πόλεις της Γαλλίας είναι νεκρός χρόνος. Ευτυχώς, πίσω στο Σαιν Μαλό, η τοπική σπεσιαλιτέ της κρέπας δεν μας προδίδει. Οι κρεπερί είναι ανοιχτές όλη τη μέρα και σερβίρουν την κλασική γαλέτα από μαύρο σιτάρι, συνοδευόμενη από μηλίτη. Ενα γεύμα που θα ολοκληρωθεί με μια γλυκιά κρέπα φλαμπέ, συνοδευόμενη από τσάι.
Μετάβαση
Από το Παρίσι, 3 ώρες με το τρένο (από 80 ευρώ με επιστροφή, voyages.sncf.com) ή 4 ώρες με αυτοκίνητο (400 χλμ.). Και στο Παρίσι, φυσικά, φτάνουμε με απευθείας πτήσεις της Aegean (www.aegeanair.com), της Air France (www.airfrance.com/gr) και της easyJet (http://www.easyjet.com/el). Τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές, κάναμε αναζήτηση για αρχές Απριλίου και βρήκαμε αρκετά εισιτήρια μετ’ επιστροφής από 150 έως 180 ευρώ και με τις τρεις εταιρείες.
Για κρατήσεις που αφορούν τη διαμονή σας επισκεφθείτε τo:
Χρήσιμες διευθύνσεις
Restaurant le 5 (12 Place Châteaubriand, Saint-Malo, Τ/+33 2 99566652, www.hotel-chateaubriand-st-malo.com). Στον πέμπτο όροφο του ξενοδοχείου Hôtel de France et Châteaubriant (δωμάτια από 50 ευρώ), όπου γεννήθηκε ο Γάλλος συγγραφέας Φρανσουά Ρενέ ντε Σατομπριάν, μπορεί κανείς να γευτεί θαλασσινά θαυμάζοντας πανοραμικά τη θέα της θάλασσας της Μάγχης. Εξαιρετικό καβούρι, στρείδια και λευκό κρασί ξεχωρίζουν στο μενού (30 – 50 ευρώ το άτομο).
Le corps de garde (3 Montée Notre Dame, Saint-Malo, T/+33 2 99 40 91 46). Για όποιον ψάχνει μια μαγευτική τοποθεσία για να απολαύσει την κρέπα του, θα πρέπει να περάσει από το Corps de garde, που είναι χτισμένο πάνω στα τείχη του Σαν Μαλό.
Bar-Rhumerie Hiss et Ho (7 Rue de Chartres, Saint-Malo). Στο ξύλινο αυτό οίκημα στην παλιά πόλη του Σαν Μαλό βρίσκεται ένα μπαρ που ειδικεύεται στο Rhum Arrangé, δηλαδή λευκό ρούμι ανακατεμένο με διαφορετικά φρούτα και μυρωδικά. Σερβίρεται σε σφηνάκι, κι εμείς ξεχωρίζουμε τις γεύσεις με τον ανανά, την κανέλα, ή το τζίντζερ και τη βανίλια.
Librairie du mole (12 Rue de Dinan, Saint-Malo, Τ/+33 2 99408397). Δύσκολο να καταλάβει κανείς με ποιον τρόπο αρχειοθετεί ο ιδιοκτήτης του βιβλιοπωλείου Librairie du Mole τη συλλογή του. Παρ’ όλα αυτά, στοιβαγμένοι σε διάφορες γωνίες ενός μικρού και γοητευτικού χώρου, βρίσκονται μικροί λογοτεχνικοί θησαυροί.