Οι ανοιξιάτικες Παρασκευές στην Αθήνα έχουν μια αίσθηση αναμονής. Της αναμονής για την εκδρομή του Σαββατοκύριακου φυσικά. Πάμε Ναύπλιο; Κοντινή και αγαπημένη επιλογή, με τα γραφικά σοκάκια του ακουμπισμένα στα πόδια του βράχου της Ακροναυπλίας, μας προσφέρει απλόχερα φυσική και τεχνητή ομορφιά. Την πρώτη θα τη βρεις στα «ταπεινά» πράγματα, στις ανθισμένες πασχαλιές και στα λουλούδια κάθε λογής που ξεφυτρώνουν μέσα από την πέτρα σαν μικρά χαμόγελα, προκαλώντας και τους ανθρώπους να τα μιμηθούν ξεχνώντας για λίγο τα προβλήματα. Θα τη συναντήσεις ακόμα κάνοντας τον γύρο της Ακροναυπλίας από το μονοπάτι πλάι στον γκρεμό με τις φραγκοσυκιές και στις ευρύχωρες κοιλότητες του βράχου με θέα στα κύματα, γεμάτες θαλασσοπούλια που πετούν γύρω στις φωλιές τους.
Οσο για την ομορφιά που οφείλεται στην τέχνη του ανθρώπου, από αυτή είναι ακόμα πιο πλούσιο το Ναύπλιο. Τα ανακαινισμένα αρχοντικά, οι παραδοσιακοί ξενώνες, τα καλαίσθητα στην πλειονότητά τους μαγαζιά. Το γνήσιο ιταλικό παγωτό στην πλατεία Συντάγματος. Και μια κοπέλα που πηγαινοέρχεται σε ένα εργαστήριο με παράθυρο στον δρόμο. Ο γύρος του τετραγώνου μας έφερε στην πόρτα του καταστήματος χειροποίητης κεραμικής της κ. Πολυτίμης, ενός ζεστού χώρου με το παραδοσιακό ξύλινο πάτωμα και τους πέτρινους τοίχους. Παντού γύρω οι δημιουργίες της Πολυτίμης. Βάζα, μπολ, ποτήρια και κούπες κάθε είδους, φαναράκια και τόσα άλλα, όλα σμιλεμένα και ζωγραφισμένα στο χέρι. Η γάτα, η Στέλλα, ελίσσεται άψογα ανάμεσα στα κεραμικά και μας συντροφεύει καθώς η Φωτεινή που αποδείχθηκε μαθήτρια του εργαστηρίου μάς εξηγεί τις τεχνικές της υάλωσης των χρωμάτων, τα οποία παρασκευάζουν επίσης μόνοι τους. Μας μιλάει και για τα έργα της τεχνικής «raku», που με τη σκούρα κατακερματισμένη όψη τους αποπνέουν μια πρωτόγονη αύρα, καθένα τους τελείως μοναδικό και προσωπικό αντικείμενο. Φεύγοντας διαλέγουμε το ενθύμιό μας. Κυρίως όμως μένουμε με την ευχαρίστηση ότι ανακαλύψαμε άλλον ένα λόγο για να ξαναπάμε στο Ναύπλιο.
Το κατάστημα κεραμικών της Πολυτίμης Μπηλιώνα είναι στην οδό Βασιλίσσης Ολγας 17.