Το «νέο» Λονδίνο

19' 6" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Μακριά από τις ακριβές τουριστικές παγίδες, σε ιστορικές περιοχές που «εξευγενίστηκαν» με αφορμή τους Ολυμπιακούς και συνεχίζουν να μεταμορφώνονται, ο ενημερωμένος και πρόθυμος για εξερεύνηση επισκέπτης συνειδητοποιεί γιατί αυτή η πόλη παραμένει από τις πιο συναρπαστικές στον κόσμο.

Το Λονδίνο είναι ένα δυνατό κοκτέιλ αντιθέσεων: πλούτος και φτώχεια, μεγαλοπρέπεια και εγκατάλειψη, το πολύ παλιό και το πολύ νέο σε μια διαρκή αλληλεπίδραση. Μερικές φορές μοιάζει προσκολλημένο στο παρελθόν και άλλες αεικίνητο, σε συνεχή ροή. Ισχύει ό,τι είχε πει πριν από 250 χρόνια ο κολοσσός των βρετανικών γραμμάτων Σάμιουελ Τζόνσον: «Αν βαριέσαι το Λονδίνο, έχεις βαρεθεί τη ζωή». Εκ των υστέρων, πιθανολογούμε ότι αναφερόταν στην εκπληκτική ποικιλία όσων η πόλη έχει να προσφέρει. Το πιο ελκυστικό στοιχείο του Λονδίνου, κατά την ταπεινή μου γνώμη, είναι ότι αποτελεί ό,τι πιο κοντινό υπάρχει σε «παγκόσμια πρωτεύουσα». Είναι ένας τόπος που συγκεντρώνει ανθρώπους από κάθε χώρα, όπου η αρχιτεκτονική φέρει επιρροές όλων των εποχών και στυλ, μια βιτρίνα για όλους τους εθνικούς πολιτισμούς του κόσμου, ένα τεράστιο τραπέζι όπου σερβίρονται έθνικ φαγητά απ’ όλες τις φυλές. Η βρετανικότητα σήμερα είναι συνώνυμη του «ανακατέματος» και το Λονδίνο είναι το πιο κοσμοπολίτικο, το πιο πολυσυλλεκτικό μέρος της νέας Βρετανίας. Αν και, από μια άλλη άποψη, δεν ανήκει καν στη Βρετανία – έχει το μέγεθος και τη δομή μιας χώρας από μόνο του. Οι άνθρωποι από άλλα μέρη του Ηνωμένου Βασιλείου δεν καταλαβαίνουν το Λονδίνο. Ούτε τους αρέσει. Δεν θα το επέλεγαν ποτέ για να ζήσουν.

Μπορεί κάλλιστα κάποιος να ισχυριστεί ότι το Λονδίνο του 2014 είναι πιο δημιουργικό, ζωντανό, παλλόμενο απ’ ό,τι ήταν μετά τη δεκαετία του ’60. Σφύζει από ζωή 24 ώρες το 24ωρο. Θεωρητικά θα γινόταν να μην κοιμάσαι ποτέ, να το εξερευνάς μέρα – νύχτα για βδομάδες. Να τρως σε διανυκτερεύοντα τούρκικα φαγάδικα, να οργώνεις με τις νυχτερινές γραμμές των λεωφορείων τα κλαμπ και τα μπαρ, και τα πρωινά να παίρνεις σβάρνα τα παραδοσιακά αξιοθέατα, τα μουσεία και τις γκαλερί για να «ρουφάς» τον πολιτισμό του. Αλλά έχω μια τολμηρή ιδέα για σένα: αν θες πραγματικά να απολαύσεις ό,τι καλύτερο έχει να προσφέρει το σημερινό Λονδίνο, ζωγράφισε έναν κύκλο, σαν στόχο για βελάκια, με κέντρο την πλατεία Τραφάλγκαρ και ακτίνα ενός χιλιομέτρου, και αγνόησε ό,τι υπάρχει εντός του.

Το «επίκεντρο» είναι το μέρος όπου περιφέρονται διαρκώς σε τσούρμο ευτραφείς Αμερικανοί τουρίστες με ακριβές φωτογραφικές μηχανές κρεμασμένες απ’ το λαιμό τους. Οι Λονδρέζοι το αποφεύγουν σαν την πανούκλα. Ξέχνα το. Οτιδήποτε εκεί, από ξενοδοχεία και εστιατόρια μέχρι γκαλερί, είναι πανάκριβο και υπερτιμημένο. Για να ζήσεις το νέο Λονδίνο, πρέπει να κινηθείς εκτός του κύκλου.

Η καινούργια ζωή του King’s Cross

Οι σιδηρόδρομοι επηρέασαν το King’s Cross περισσότερο από κάθε άλλη περιοχή του Λονδίνου. Ενα απ’ τα καλύτερα κρυμμένα μυστικά της πόλης είναι ο ναός St Pancras Old Church. Η χάραξη των γραμμών τον 19ο αιώνα σήμαινε ότι έπρεπε να σκάψουν το προαύλιο της εκκλησίας όπου βρισκόταν κοιμητήριο – ένα μακάβριο έργο που επέβλεψε ο σπουδαίος συγγραφέας Thomas Hardy, ο οποίος μόλις είχε εγκατασταθεί στο Λονδίνο μετά τις αρχιτεκτονικές σπουδές του. Ακόμη και σήμερα, πλάκες από μνήματα στοιβάζονται γύρω από το «Δέντρο Χάρντι» – και το θέαμα είναι ανατριχιαστικό. Ακριβώς δίπλα βρίσκεται ο τάφος του αρχιτέκτονα John Soane, που σχεδίασε πολλά κλασικά κτίρια του Λονδίνου αλλά και τη δική του τελευταία κατοικία.

Aν σας θυμίζει κάτι, είναι γιατί ένας άλλος μεγάλος αρχιτέκτονας, ο Giles Gilbert Scott, εμπνεύστηκε από αυτή για να σχεδιάσει τους εμβληματικούς κόκκινους τηλεφωνικούς θαλάμους. Ακολουθήστε τις σιδηροδρομικές γραμμές μέχρι το σταθμό St. Pancras, που είχε σχεδιαστεί από τον παππού του Giles, τον Sir George Gilbert Scott. Είναι ένας από τους πιο εντυπωσιακούς σιδηροδρομικούς σταθμούς στον κόσμο και, μολονότι επί δεκαετίες απειλούνταν με κατεδάφιση, τα τελευταία χρόνια έχει αναγεννηθεί ως αφετηρία των αμαξοστοιχιών Eurostar για Παρίσι – εντός του λειτουργεί και ακριβό ξενοδοχείο.

Μέσα στο σταθμό προσέξτε το άγαλμα του κορυφαίου Λονδρέζου ποιητή του 20ού αιώνα John Betjeman: κρατάει το καπέλο του και κοιτάζει ψηλά την εντυπωσιακή οροφή. Ηταν ο άνθρωπος που πρωτοστάτησε στην εκστρατεία διάσωσης του μνημειακού σταθμού από τις μπουλντόζες. Ακριβώς απέναντι βρίσκεται και ο σταθμός King’s Cross, που επίσης αναπαλαιώθηκε φέτος και ανέκτησε την παλιά του αίγλη, με έναν ολοκαίνουργιο, βραβευμένο, στεγασμένο χώρο από το αρχιτεκτονικό γραφείο John McAslan, που δεσπόζει πάνω απ’ το κεφάλι σου καθώς περιμένεις το τρένο. Και οι αλλαγές συνεχίζονται. Η Google κατασκευάζει το νέο της «αρχηγείο» στην περιοχή, ενώ το μοντέρνο κτίριο του Δημοτικού Συμβουλίου του Κάμντεν, που χτίστηκε το 1970 απέναντι από τους δύο σταθμούς και θυμίζει αυγοθήκη, φημολογείται ότι θα στεγάσει το νέο στυλάτο London Standard Hotel του ουγγρικής καταγωγής μεγαλοξενοδόχου Andre Balasz.

East London… από την αρχή

Το Λονδίνο είναι μια πόλη που ανταμείβει πλουσιοπάροχα τους περιπατητές και ο καλύτερος τρόπος να εξερευνήσεις το ανατολικό κομμάτι του είναι με τα πόδια. Το East London είναι μια ολοζώντανη πανδαισία ιδεών: έχει pop-up εμπορικά κέντρα, όπως το Boxpark στο Shoreditch, εποχικές αγορές με φαγητό του δρόμου, όπως οι Night Tales και Street Feast στο Hackney, και δονείται με καλοκαιρινά μουσικά φεστιβάλ, όπως το Field Day και το Lovebox, στο Πάρκο Victoria. Μπορείς να περπατήσεις όλη την απόσταση κατά μήκος του Regents Canal, από το King’s Cross μέχρι τη λεγόμενη Haggerston Riviera – μια παραποτάμια εσπλανάδα όπου έχουν ανοίξει ενδιαφέροντα στέκια, όπως το μπαρ-γκαλερί The Proud Archivist, το αμερικανικό μπάρμπεκιου Duke’s, που σερβίρει βαρελίσιες μπίρες και brunch τις Κυριακές, και το χαριτωμένο, μικροσκοπικό Towpath, όπου μπορείς να σταματήσεις για έναν «flat white» (η αυστραλο-νεοζηλανδική παραλλαγή του καφέ λάτε) ή μια μπιρίτσα σε μπουκάλι.

Επίσης διασκεδαστικό και φθηνό είναι να γνωρίζεις το Λονδίνο με λεωφορείο. Ξέχνα τον Υπόγειο – εκεί δεν βλέπεις παρά μόνο θεοσκότεινα τούνελ. Πάρε το νέο κόκκινο λεωφορείο της γραμμής 38, που θυμίζει έντονα το θρυλικό διώροφο Routemaster της δεκαετίας του ’50, το οποίο με τη σειρά του είναι εμπνευσμένο σχεδιαστικά από τα αεροπλάνα του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου: το παρελθόν ποτέ δεν είναι πολύ μακριά σ’ αυτή την πόλη. Πάρε το «38» λοιπόν και κατέβα στο Dalston, όχι επειδή είναι η γειτονιά μου, αλλά επειδή είναι η πιο μοδάτη γειτονιά στο Λονδίνο για μια βραδινή έξοδο. Τα περισσότερα μπαρ δεν χρεώνουν είσοδο και μένουν ανοιχτά έως πολύ αργά. Αυτό το φεγγάρι, οι καλύτερες επιλογές είναι τα Ridley Road Market Bar, Farr’s School of Dancing, το πολύ νέο Hand of Glory και το θρυλικό Alibi, που είναι μικροσκοπικό και στάζει ιδρώτα, αλλά μαζεύει κάθε βράδυ κλάμπερ από κάθε απίθανη γωνιά της Ευρώπης.

Τα αναπαλαιωμένα λονδρέζικα «θηρία»

Επόμενη γειτονιά το Hackney Central. Εκεί θα βρεις υπέροχα μικρά φαγάδικα, όπως το Lardo, καθώς και το Πάρκο London Fields. Ακριβώς δίπλα στο πάρκο βρίσκεται η οδός Broadway Market, που έχει συγκεντρώσει καμιά ντουζίνα χιπστεράδικα μπαρ και εστιατόρια. Ακολουθώντας την, θα φτάσεις πίσω στον… παλιόφιλο, το Regent’s Canal.

Το πιο φλέγον ζήτημα αυτήν τη στιγμή στο Λονδίνο είναι η στέγαση. Ο εξευγενισμός υποβαθμισμένων περιοχών κάνει καλό στον τουρισμό και προσφέρει στους επισκέπτες νέα, cool μέρη να γνωρίσουν και ενδιαφέροντα μπαρ και εστιατόρια για να διασκεδάσουν. Αλλά οι τιμές των κατοικιών στην πόλη ανεβαίνουν ανεξέλεγκτα, αναγκάζοντας τους «ιθαγενείς» να μετακομίζουν σε όλο και πιο μακρινά προάστια. Το μεγάλο κίνημα της εποχής δοξάζει το αποκαλούμενο «Κράτος Πρόνοιας» που ξεπήδησε από το Λονδίνο των πρώτων μεταπολεμικών χρόνων, όταν η κεντρική κυβέρνηση και οι τοπικές αρχές έχτιζαν σχολεία, νοσοκομεία και συγκροτήματα κατοικιών, προσπαθώντας να δημιουργήσουν μια σοσιαλιστικού τύπου Ουτοπία. Αξίζει να εξερευνήσεις αυτόν τον κόσμο, γιατί είναι πραγματικά συναρπαστικός, τόσο από καλλιτεχνική όσο και από πολιτική άποψη. Το ανεξάρτητο συγκρότημα St. Etienne, που γνώρισε μεγάλες δόξες τη δεκαετία του ’90, γύρισε επ’ αυτού ένα υπέροχο φιλμ με τίτλο «How We Used To Live», χρησιμοποιώντας αρχειακό υλικό από εκείνη τη μεταπολεμική περίοδο. Η ταινία παίζεται συχνά σε μοντέρνες στέγες πολιτισμού, όπως το British Film Institute στο South Bank και το Barbican Arts Centre, με το συγκρότημα ενίοτε να ερμηνεύει τη μουσική υπόκρουση ζωντανά. Την ίδια στιγμή, εμβληματικά πλην «βάρβαρα» συγκροτήματα κατοικιών, όπως το Balfron Tower στο Poplar του ανατολικού Λονδίνου, ανοίγουν τις πόρτες τους σε επισκέπτες. Ενα διαμέρισμα εδώ ανακαινίστηκε πρόσφατα με πολύ κόπο, σε στυλ του 1968, από το ίδρυμα National Trust – που είναι περισσότερο γνωστό ως θεματοφύλακας της κλασικής βρετανικής αρχιτεκτονικής, όπως αυτή που βλέπετε στο σίριαλ «Downton Abbey», εντούτοις αγκαλιάζει και το τρέχον ρεύμα της «τσιμεντένιας ζωής» της δεκαετίας του ’60.

Λίγους δρόμους πιο κάτω από το King’s Cross θα βρείτε τόσο το Maiden Lane, ένα απίστευτο σύμπλεγμα εργατικών πολυκατοικιών που θυμίζει περισσότερο θεματικό πάρκο και βρίσκεται σε φάση ανακαίνισης, όσο και το Brunswick Centre, ακόμη ένα «θηρίο» που πρόσφατα αναπαλαιώθηκε και στεγάζει ορόφους διαμερισμάτων, τον κινηματογράφο Renoir και μια στυλάτη, εμπνευσμένη από τα sixties συστάδα καταστημάτων με ένα σύγχρονο λονδρέζικο κατάστημα τροφίμων Waitrose στην άκρη της.

Αυτό που θέλω να πω είναι ότι η εξερεύνηση είναι ο καλύτερος τρόπος να γνωρίσετε το «νέο Λονδίνο» πίσω από τη βιτρίνα του. Αγνοήστε την τουριστική πεπατημένη, κοιτάξτε αλλού, κοιτάξτε ψηλά και θα ανακαλύψετε το δικό σας Λονδίνο, που είναι γεμάτο ιδιαίτερα κτίρια, μπαρ, εστιατόρια και γειτονιές. Το Λονδίνο των Λονδρέζων αλλά και των αλλοδαπών, όπου το φαγητό είναι καλό, το ποτό είναι καλύτερο και οι άνθρωποι, παρά τα όσα αντίθετα μπορεί να έχετε ακούσει, είναι οι πιο φιλικοί που μπορεί να συναντήσετε.

το δικό τους Λονδίνο…

ANDREA KLETTNER ,

φωτογράφος, δημοσιογράφος και  μπλόγκερ αρχιτεκτονικής (www.lovelondoncouncilhousing.com)

Liberty (Regent St, T/+44 (0)20 7734 1234, www.liberty.co.uk). Ξεχάστε τα Harrod’s, αυτό είναι το πιο «λονδρέζικο» πολυκατάστημα στο Λονδίνο. Με ό,τι καλλυντικό, άρωμα, κόσμημα, αξεσουάρ μπορεί να επιθυμήσετε, μαζί με ρούχα σχεδιαστών γνωστών και ανερχόμενων. Ακόμη κι αν δεν θέλετε να αγοράσετε υφάσματα, αξίζει να επισκεφτείτε το σχετικό τους τμήμα, είναι μια πανδαισία σχεδίων και χρωμάτων.

Columbia Road Market (Columbia Rd, Bethnal Green, www.columbiaroad.info). Κάθε Κυριακή η οδός Columbia μεταμορφώνεται από κοιμώμενος δρόμος του East End σε μια ολοζώντανη αγορά λουλουδιών και μια σειρά από ανεξάρτητα καταστήματα που πουλάνε τα πάντα, από πλακάκια μέχρι σημειωματάρια, αντίκες και αντικείμενα τέχνης. Να πάτε νωρίς, το όλο σκηνικό αρχίζει να μαζεύεται κατά τις 2.

Trellick Tower, (7 Golborne Rd, Kensington, www.c20society.org.uk/botm/trellick-tower/). Οι φίλοι της μοντερνιστικής αρχιτεκτονικής αξίζει να κατευθυνθούν δυτικά για να δουν το διατηρητέο συγκρότημα κατοικιών μαμούθ Trellick Tower του Erno Goldfinger, το οποίο οφείλει το χαρακτηριστικό του σχήμα στον ανελκυστήρα και τον βοηθητικό πύργο που συνδέεται με πεζογέφυρες με τα διαμερίσματα.

Barbican (Silk Street, T/+44 (0)20 7638 4141, www.barbican.org.uk). Ακόμη ένας θησαυρός μοντερνισμού στην πρωτεύουσα, ένα «σεντούκι» γεμάτο με ό,τι έχει να κάνει με τον πολιτισμό. Υπάρχουν πάντα ενδιαφέρουσες εκθέσεις να δεις (η τρέχουσα έχει να κάνει με τη φωτογραφία και την αρχιτεκτονική, με τον τίτλο «Κατασκευάζοντας κόσμους» και διάρκεια μέχρι τις 11 Ιανουαρίου), ενώ λειτουργούν ένα εξαιρετικό καλλιτεχνικό σινεμά και ωραία καφέ-ρεστοράν.

FIRGAS ESACK,

συγγραφέας – promoter – δημόσιες σχέσεις

 The Great Eastern Bear Gallery (8A Great Eastern St, Shoreditch, www.greateasternbear.com). Φωτογραφία και τέχνη του δρόμου σε μια φωτεινή και ευάερη γκαλερί, που φιλοξενεί έργα ανερχόμενων, καθιερωμένων και ενίοτε αμφιλεγόμενων καλλιτεχνών. Η είσοδος είναι δωρεάν – και είναι ένα μέρος που αξίζει να επισκεφτείς για να ανακαλύψεις νέα ταλέντα. Τα βράδια της Πέμπτης μετατρέπεται σε μπαρ με DJ, ενώ τα Σαββατοκύριακα οργανώνει μπαζάρ όπου θα βρείτε έργα τέχνης, συλλεκτικά αντικείμενα και χειροποίητα ρούχα.

Jackdaw and Star (224 Homerton High Street, Homerton, T/+44 (0)20 7129 7055, www.jackdawandstar.co.uk). Ο διάσημος σεφ Andi Oliver σερβίρει «σέξι φαγητό», όπως το αποκαλεί, σ’ ένα εστιατόριο που συστεγάζεται με μια πρόσφατα ανακαινισμένη παμπ. Το μπέργκερ σερβίρεται με ένα πλούσιο συνοδευτικό βραστό για να βουτάτε το ψωμάκι σας και συνοδεύεται από μπίρα σε κούπα. Πλήθος πιάτων σε λογικές τιμές, με εξαιρετική οινική συνοδεία.

Rompa’s Reggae Shack (www.twitter.com/RompasReggae). Καρναβαλική ατμόσφαιρα όλο το χρόνο σ’ αυτό το ολοήμερο πάρτι, με πλήθος διάσημων DJ, ειδικευμένων σε διαφορετικά είδη μουσικής, να δοκιμάζονται σε ένα μοναδικό ρέγκε-σετ σε χαλαρό περιβάλλον. Σερβίρεται κοτόπουλο μαγειρεμένο όπως στην Τζαμάικα και παντς με ρούμι. Good times.

Paper Dress (114-116 Curtain Pl, Shoreditch, T/+44 (0)20 7729 4100, www.paperdressvintage.co.uk). Αν σας αρέσουν οι μόδες εποχής, τότε αυτή η μπουτίκ θα γίνει το δεύτερο σπίτι σας, με τα μοναδικά της κομμάτια που παρουσιάζονται ταξινομημένα κατά εποχή, αλλά και κάτι απίστευτα παρακμιακές πολυτελείς πιζάμες και ρόμπες. Το τύπου speakeasy μπαρ σερβίρει κέικ και κοκτέιλ (σε παλιά κρυστάλλινα ποτήρια και πορσελάνες βεβαίως!) την ώρα που ψάχνετε για το βραδινό σας φόρεμα. Συχνότατα παραδίδονται μαθήματα χορού (από jive μέχρι μπουρλέσκ), ενώ τα περισσότερα βράδια θα δείτε μπάντες να παίζουν ζωντανά στη βιτρίνα.

Somerset House, (Strand, T/+44 (0)20 7845 4600, www.somersethouse.org.uk/ice-rink). Εδώ θα έρθετε για πατινάζ! Λειτουργεί από Νοέμβριο έως Ιανουάριο στο προαύλιο αυτού του επιβλητικού ιστορικού ορόσημου. Η πίστα πατινάζ είναι το πιο glamorous μέρος για να τελειοποιήσετε τα «σάλτσοου» σας ή απλώς να απολαύσετε ένα ποτήρι σαμπάνια ή μια καυτή σοκολάτα από την άνεση του Fortnum and Mason Lodge και υπό τους ήχους γιορτινής μουσικής από τους DJs των Lovebox, Greco Roman, Snowbombing και Rinse FM.

ANDY PORTER,

σύμβουλος Social Media (www.twitter.com/no_action)

Counter Cafe (7 Roach Rd, Hackney Wick, T/+44 (0)78 3427 5920, www.counterproductive.co.uk). Κρυμμένο στο Hackney Wick, δυο βήματα από τις ολυμπιακές εγκαταστάσεις, αλλά ένα μακριά από την πολυκοσμία, βρίσκεται το καφέ Counter. Aπολαύστε brunch στην πλωτή εξέδρα του, με αυγά Royale και φρεσκοστυμμένο χυμό πορτοκαλιού, και μη φύγετε πριν επισκεφτείτε την γκαλερί Stour Space που βρίσκεται δίπλα.

Whitecross Street Market (Whitecross St, T/+44 (0)20 7378 0422, www.whitecrossstreet.co.uk). Αν και οι Borough, Portοbello, Camden και Smithfield κλέβουν τη δόξα όταν μιλάμε για αγορές, στο φαγητό του δρόμου το Whitecross είναι αχτύπητο. Λειτουργεί εδώ και 150 χρόνια, τελευταία όμως έχει ξανανιώσει – θα βρετε μπουρίτος και παέγια, φαλάφελ και παραδοσιακές πίτες με πουρέ, ινδικό, τούρκικο, βιετναμέζικο, κινέζικο και ό,τι άλλο επιθυμείτε. Προσωπικά λατρεύω τα μπέργκερ ελαφιού στο Wild Game Co. και τα μπριός με πάπια στο The Frenchie’s.

Crate Brewery & Pizzeria (Brewery & Pizzeria, Unit 7, Queens Yard, T/+44 (0)78 3427 5687, www.cratebrewery.com). Οι καλύτερες πίτσες στο Λονδίνο με βαρελίσιες μπίρες για συνοδεία. Τα Σαββατοκύριακα επικρατεί πολυκοσμία, γι’ αυτό αξίζει να πάτε από νωρίς για να πιάσετε καλό σημείο – ιδανικά μέσα στις δεμένες βαρκούλες ή έστω πλάι στο πρόσφατα ανακαινισμένο ποταμόπλοιο Alfred Le Roy.

Ridley Road Market Bar (49 Ridley Road, Dalston, www.facebook.com/ridleyroad). Κάποτε εδώ πωλούνταν έπιπλα, μετά κομπιούτερ, τώρα λειτουργεί ένα «τροπικού» ύφους μπαρ με φοίνικες και εναλλασσόμενους πάγκους που σερβίρουν φαγητό. Θα πιείτε τζαμαϊκανή μπίρα Red Stripe, κοκτέιλ με τζιν και ρόδι και θα ακούσετε μουσικές afrobeat, dancehall, αλλά και παλιά σόουλ, ποπ και ντίσκο. Λίγο το ντεκόρ, λίγο η απουσία dress code στην πόρτα, τα Σαββατο-κύριακα γίνεται χαμός.

Netil360 (1 Westgate Street, Hackney, T/+44 (0)20 3095 9749, www.netil360.com). Ψάχνετε ένα σημείο για να απολαύσετε τη θέα της πόλης χωρίς τα ακριβά εισιτήρια του τροχού London Eye ή του νέου ουρανοξύστη Shard; Υπάρχει η φανταστική ταράτσα αυτού του συνεργατικού χώρου «εργασίας και κοινωνικής συναναστροφής», που διαθέτει ανοιχτό μπαρ αλλά και jacuzzi! Δυστυχώς, δεν λειτουργεί το χειμώνα.

ELIZABETH HAINSWORTH:

Ασχολείται με θεατρικές παραγωγές στην κολεκτίβα Jumble Theatre Company (twitter.com/JumbleCo) και εργάζεται στο μάρκετινγκ του ιδρύματος Speaker’s Trust (www.speakerstrust.org).

Phoenix Cinema (52 High Rd, East Finchley, T/+44 (0)20 8444 6789, www.phoenixcinema.co.uk). Απολύτως ανεξάρτητο, με μία και μοναδική οθόνη, έχει αντέξει δύο Παγκόσμιους Πολέμους και τώρα λειτουργεί υπό την αιγίδα κοινωφελούς ιδρύματος. Προβάλλει, δε, από σινεφίλ ταινίες μέχρι ντοκιμαντέρ. Το καφέ του σερβίρει σπιτικά μάφιν, εξαιρετικό καφέ και βαρελίσια μπίρα. Το τέλειο μέρος για να χαλαρώσεις.

English National Opera (St Martin’s Lane, T/ +44 (0)20 7845 9300, www.eno.org). Η μεγάλη όπερα κοντά στη Leicester Square μοιάζει… ατελείωτη, δεδομένου ότι πάντα υπάρχει κάτι που θα τραβήξει το βλέμμα σου, όπως το υπέροχα στολισμένο, ζωγραφισμένο στο χέρι, ταβάνι της. Με εξαιρετικές παραγωγές, είναι μια πολυτέλεια που αξίζει να προσφέρετε στον εαυτό σας.

The Faltering Fullback (19 Perth Rd, Finsbury Park, T/+44 (0)20 7272 5834, www.thefullback.co.uk). Αυτή η ιρλανδική παμπ είναι σπουδαίο εύρημα! Καλυμμένη από κρεμαστά καλάθια και κισσούς, φιλόξενη, έχει στο βάθος εξωτερικό χώρο με δεντρόσπιτο, του οποίου τα διαφορετικά επίπεδα και μπαλκόνια μπλέκονται και θυμίζουν παιδική χαρά για μεγάλους. Αν πεινάσετε, σερβίρουν το πιο φανταστικό ταϊλανδέζικο.

Parkland (Από το Finsbury Park στο Highgate, www.parkland-walk.org.uk). Από εδώ κάποτε περνούσε σιδηροδρομική γραμμή, από το 1990 έχει οριοθετηθεί ως προστατευόμενη περιοχή φυσικού κάλλους. Ολόκληρη η διαδρομή είναι πάνω από 7 χιλιόμετρα, επίπεδη, αλλά με στροφές και περάσματα πάνω και κάτω από γεφυρούλες. Ιδανική για έναν κυριακάτικο περίπατο.

Alexandra Palace (Alexandra Palace Way, Muswell Hill, T/+44 (0)20 8365 2121, www.alexandrapalace.com). Kτίστηκε το 1873 ως «αντίπαλο δέος» του Crystal Palace του Νότιου Λονδίνου, σε μια καταπράσινη έκταση 800 στρεμμάτων, στην κορυφή ενός λόφου. Γνωστό και ως «Το παλάτι του λαού», είναι ένα από τα πιο δημοφιλή σύμβολα του Λονδίνου. Κατά καιρούς έχει φιλοξενήσει συναυλίες συγκροτημάτων, όπως οι Blur και οι Led Zeppelin, αλλά ως χώρος έχει και μια πιο «χαλαρή» πλευρά – κάθε Σάββατο οργανώνεται αγορά παραγωγών, ενώ τους χειμερινούς μήνες λειτουργεί παγοδρόμιο. Η θέα από εδώ είναι υπέροχη.

…και το δικό μας

Πως πάμε

Aegean (aegeanair.comaegeanair.com) και British (ba.comba.com) πετούν καθημερινά από την Αθήνα για το Λονδίνο. Και οι δύο αεροπορικές εταιρείες προσγειώνονται στο αεροδρόμιο Χίθροου (Terminal 2 και Terminal 5, αντίστοιχα), ενώ η Aegean έχει και κάποιες πτήσεις που φτάνουν στο Γκάτγουικ. Με το κέντρο της πόλης το Χίθροου συνδέεται με το μετρό (Piccadilly Line), ενώ από/προς Γκάτγουικ θα πρέπει να πάρετε τρένο από το King’s Cross. Ryanair (ryanair.comryanair.com) και easyJet (easyjet.comeasyjet.com) είναι οι δύο εταιρείες χαμηλού κόστους που συνδέουν επίσης την Αθήνα (και άλλες ελληνικές πόλεις) με τη βρετανική πρωτεύουσα. Η Ryanair εξυπηρετείται από το αεροδρόμιο Στάνστεντ, το οποίο θα προσεγγίσετε με τρένο από το σταθμό Liverpool Street, ενώ η easyJet πετάει στο Γκάτγουικ.

Διαμονή

Mondrian Sea Containers (20 Upper Ground, T/+44 (0)80 8234 9523, www.morganshotelgroup.com/mondrian/mondrian-london). Η τελευταία άφιξη στην ανώτερη κατηγορία ξενοδοχείων μετράει μόνο μερικούς μήνες λειτουργίας και στεγάζεται στο πρώην κτίριο γραφείων της ναυτιλιακής εταιρείας Sea Containers, πάνω από τον Τάμεση.

The Ace (100 Shoreditch High Street, Shoreditch, T/+44 (0)20 7613 9800, www.acehotel.com/london). Το πιο χιπ μπουτίκ ξενοδοχείο του Λονδίνου από την εταιρεία που έχει ήδη παρουσία στο Παλμ Σπρινγκς, στο Πόρτλαντ και στη Νέα Υόρκη. Ιδανικό για να ανακαλύψετε τη νυχτερινή ζωή του Dalston και του Shoreditch, αν και κάλλιστα μπορείτε να μείνετε εντός και να διασκεδάσετε στο υπόγειο, όπου φιλοξενούνται λανσαρίσματα οίκων μόδας και εμφανίζονται hot συγκροτήματα όπως οι Ting Tings.

Rosewood (252 High Holborn, T/+44 (0)20 7829 9888, www.rosewoodhotels.com/london). Απ’ όλα τα ακριβά ξενοδοχεία του Λονδίνου μάλλον αυτό θα επιλέγατε αν είχατε, λέμε τώρα, ένα πιστόλι στον κρόταφο. Το ντεκόρ είναι διακριτικό, το μίνι μπαρ (και με ποτά) στις σουίτες δωρεάν, το εστιατόριο σερβίρει εξαιρετικό αγγλικό φαγητό, το σέρβις είναι άψογο – γενικά κάνουν ό,τι μπορούν για να σας κακομάθουν. Μικρή πινελιά, τα βιβλία του Σαρτρ και λοιπών φιλοσόφων που υπάρχουν σε όλα τα δωμάτια.

Για κρατήσεις που αφορούν τη διαμονή σας επισκεφθείτε τo:

www.booking.com

Φαγητό / Ποτό

Verden (181 Clarence Rd, Clapton, T/+44 (0)20 8986 4723, www.verdene5.com). Ολοκαίνουργιο ισπανο-γαλλικό φαγάδικο σε μια παλιά παμπ. Ο εξωτερικός χώρος είναι φανταστικός, τα αλλαντικά λαχταριστά και η λίστα των λικέρ που σερβίρουν πλουσιότατη. Κάτω ετοιμάζουν κομψά γαλλικά μίνι πιάτα με τυριά, λαχανικά κ.λπ. Φιλικό το σέρβις και ατμόσφαιρα χαλαρή, αν και «upmarket».

Beagle (397-400 Geffrye St, Hoxton, T/+44 (0)20 7613 2967, www.beaglelondon.co.uk). Διασκεδαστική επιλογή για δείπνο και ποτό. Ακριβώς κάτω από το σταθμό του Hoxton Station – το Λονδίνο, βλέπετε, είναι γεμάτο αψίδες σιδηροδρομικών γεφυρών που μετατρέπονται στα… πάντα, από γκαράζ μέχρι νυχτερινά κέντρα. Εδώ σερβίρεται αγγλικό comfort food και καλό κόκκινο κρασί και, ειδικά τα Σαββατοκύριακα, μαζεύεται πολύς κόσμος. Και ποιος θα αντιστεκόταν σ’ αυτό το όνομα, που παραπέμπει στη φυλή του σκύλου της βασίλισσας και όλων των Λονδρέζων;

Lardo (205 Richmond Rd, Hackney, E8 3NJ
T/+44 (0)20 8985 2683, www.lardo.co.uk/). Η τάση των μικρών πιάτων έχει καθιερωθεί στην πόλη, αλλά λίγοι τα… γεμίζουν τόσο καλά όσο το Lardo. Eδώ, ένα απλό λαχανικό ή μια απλή σαλάτα ανυψώνονται στα επίπεδα της υψηλής γαστρονομίας, οι πίτσες είναι φρέσκες, τραγανές και πεντανόστιμες και τα αλλαντικά εξαιρετικά. Ξεκινήστε το δείπνο σας με ένα Negroni ή ένα Aperol Spritz, τα δύο «υποχρεωτικά» κοκτέιλ των hipster στην παρούσα φάση.

Franco Manca Brixton (Unit 4, Market Row, Brixton, T/+44 (0)20 7738 3021, www.francomanca.co.uk/restaurants/brixton/). Το Λονδίνο λατρεύει την πίτσα και η αλυσίδα Franco Manca έχει γίνει εξαιρετικά δημοφιλής χάρη στις αυθεντικές ναπολιτάνικες συνταγές και τις χαμηλές τιμές της. Υποκαταστήματα υπάρχουν παντού, αλλά αυτό είναι το πρώτο και αυθεντικό. Προετοιμαστείτε για αρκετό χρόνο αναμονής.

L’Entrepot (230 Dalston Lane, Hackney, T/+44 (0)20 7249 1176, lentrepot.co.uk). To ολοκαίνουργιο κατάστημα της αλυσίδας Borough Wines, που πουλάει εξαιρετικά κρασιά σε χαμηλές τιμές. Βασικά, είναι το τυπικό wine bar των γιάπηδων του ’80 σε νέα βερσιόν. Μπορείτε να απολαύσετε πολύ καλό κρασί στο ποτήρι με 4 στερλίνες ή να γεμίσετε το γυάλινο μπουκάλι σας με 10 στερλίνες για το σπίτι. Και το φαγητό είναι καλύτερο απ’ ό,τι περιμένεις.

Δραστηριότητες

Museum of London Docklands (1 Warehouse, West India Quay, T/+44 (0)20 7001 9844, www.museumoflondon.org.uk/docklands). Το νέο παράρτημα του Μουσείου του Λονδίνου είναι μια παλιά αποθήκη στη σκιά του 1 Canada Square, του ουρανοξύστη-ορόσημου στην τεράστια επένδυση του Canary Wharf. Εδώ θα μάθετε την ιστορία των Docklands και θα δείτε μια φοβερή έκθεση για τον μεγάλο βομβαρδισμό του Λονδίνου κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. 

2 Willow Road (2 Willow Rd, Hampstead,
T/+44 (0)20 7435 6166, www.nationaltrust.org.uk/2-willow-road). Το Hampstead είναι ένα κομμάτι του Λονδίνου που πρέπει να δείτε – δίνει μια αίσθηση χωριού. Το Hampstead Heath είναι το καλύτερο μέρος για περπάτημα ή τρέξιμο. Από πάνω βρίσκεται το σπίτι -ονόματι 2 Willow Rd- του Ούγγρου αρχιτέκτονα Erno Goldfinger, που είχε φέρει επανάσταση τη δεκαετία του ’60. Το εσωτερικό έχει διατηρηθεί από εκείνη την εποχή και είναι εκπληκτικό.

Isokon Building (The Isokon Gallery, Lawn Road, Hampstead, www.isokongallery.co.uk). Πολύ κοντά στο παραπάνω βρίσκεται και το πρόσφατα ανακαινισμένο Κτίριο Isokon της δεκαετίας του ’20, όπου ζούσαν η Αγκαθα Κρίστι και ο Βάλτερ Γκρόπιους. Από τον Μάρτιο έως τον Οκτώβριο λειτουργεί και ένα μικρό μουσείο, αλλά αξίζει να περάσετε μια βόλτα μόνο και μόνο για να δείτε το εξωτερικό.

London Fields (London Fields West Side, Hackney, T/+44 (0)20 8356 3000, www.hackney.gov.uk/cp-londonfields.htm). Είναι το μέρος όπου μικροί – μεγάλοι πηγαίνουν τα Σαββατοκύριακα για να ξελαμπικάρουν. Τους ζεστούς μήνες κάνουν μπάρμπεκιου, κολυμπάνε στη δημόσια πισίνα, παίζουν κρίκετ και τα πίνουν στις παμπ που βρίσκονται στις παρυφές.

Victoria Park (Grove Road, Bow, T/+44 (0)20 7364 2494). Το Λονδίνο είναι γεμάτο με χώρους πρασίνου. Ο αγαπημένος μου είναι το Πάρκο Βικτώρια. Ιδανικό για τρέξιμο, έχει ένα εξαιρετικό καφέ, μια λίμνη για βαρκάδα και δύο υπέροχους παιδότοπους, αν έχετε παιδιά. Τα καλοκαίρια φιλοξενεί μουσικά φεστιβάλ, αλλά φέτος το χειμώνα θα εγκατασταθεί εκεί η «Winterville» (2 Δεκεμβρίου 2014 – 1 Ιανουαρίου 2015), μια «ψαγμένη» χριστουγεννιάτικη αγορά με street food από το Ανατολικό Λονδίνο, live κωμωδία και καμπαρέ, DJ’s και πάρτι σε προσωρινό παγοδρόμιο.

Queen Elizabeth Olympic Park Stratford, T/+44 (0)80 0072 2110, www.queenelizabetholympicpark.co.uk). Από το ανατολικό άκρο του «Βικτώρια» μπορείτε να συνεχίσετε την περιπλάνηση στο νεότερο πάρκο της πόλης, το Queen Elizabeth Olympic Park, μέσω του Hackney Wick.

Ποδηλατάδα στον Τάμεση (T/+44 (0)84 5026 3630, www.tfl.gov.uk/modes/cycling/barclays-cycle-hire). Το νέο σύστημα κοινόχρηστων ποδηλάτων της πόλης είναι έργο του εκκεντρικού δημάρχου της Μπόρις Τζόνσον, εξ ου και αποκαλείται «Boris Bike». Είναι φθηνό και εύκολο να νοικιάσετε με την πιστωτική σας κάρτα. Προτείνω να πάτε βόλτα παράλληλα με τις όχθες, γιατί δεν έχει ανηφόρες ούτε πολλή κίνηση και θα απολαμβάνετε τη θέα υπέροχων κτιρίων πάνω στο ποτάμι. Κατευθυνθείτε ανατολικά προς North Greenwich, όπου έχει ανοίξει ένα νέο τελεφερίκ που διασχίζει τον ποταμό προς τις Βασιλικές Αποβάθρες.

 

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή