Περιπλανήσεις στο Μόναχο και στο Βερολίνο

Περιπλανήσεις στο Μόναχο και στο Βερολίνο

4' 18" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Περπατώντας ήδη στο κέντρο της πόλης, στην Αμαλίας (Amalienstr., ακόμα κι αν δεν σχετίζεται με την πρώτη Ελληνίδα βασίλισσα), στην Οθωνος (Ottostr.) και την Ακαδημίας (Akademiestr.) του Μονάχου, ο Ελληνας επισκέπτης ακουμπά κιόλας στις αθηναϊκές αποσκευές και αρχίζει την περιπλάνηση. Στον Κεντρικό Σιδηροδρομικό Σταθμό, στο κιόσκι με τους καφέδες και τα σάντουιτς μπορεί να σταθεί τυχερός παραγγέλνοντας τον καφέ του στα ελληνικά και να συζητήσει με τον Ελληνα πίσω από τον μπουφέ για την κατάσταση στη χώρα τους.

Στην καρδιά της πόλης, μεταξύ Maxvorstadt και Altstadt, τα επιβλητικά, ογκώδη και μοναχικά κτίρια των μουσείων (Πινακοθήκη, Γλυπτοθήκη) υπενθυμίζουν, στον Αθηναίο κυρίως, τους «προπάτορες» της Αθηναϊκής Τριλογίας, αλλά και φέρνουν στον νου τη «Σχολή του Μονάχου» (Γύζης, Λύτρας, Ροϊλός, Λεμπέσης). Η πόλη δεν είναι πια «επαρχία» (Millionendorf), όμως τα ίχνη του Φάσμπιντερ στο Σβάμπινγκ και τη Leopoldstr. (Leo, για τους ντόπιους) έχουν θαρρείς σβηστεί. Το κέντρο σφύζει από ζωή και κίνηση, ο Hofgarten και ο Αγγλικός Κήπος παρέχουν σημαντικές ανάσες και χαλαρωτικές βόλτες. Πολύ κοντά, στη Σχολή Ιππασίας (Reitschule) απολαμβάνει κανείς τον καφέ και τους ήρεμους καλπασμούς των αναβατών (αν καταφέρει ν’ αποφύγει τις σφήκες), στο βιβλιοπωλείο Lehmkuhl, επί της Leo, ενημερώνεται για όλες τις τελευταίες εκδόσεις, αλλά και στους υπαίθριους βιβλιοπώλες μπροστά στη Λέσχη του Πανεπιστήμιου μπορεί κανείς να ξετρυπώσει «μικρούς θησαυρούς» σε εξευτελιστικές τιμές (ένας Beadeker του Παρισιού, από το 1931, γραμμένος από τον ιδρυτή του περίφημου εκδοτικού οίκου, κοστίζει μόνο 3 ευρώ), ενώ στην αυλή του υποβλητικού Brunnenhof Residenz έχει κανείς τη δυνατότητα να απολαύσει τις «4 εποχές» του Αντόνιο Βιβάλντι. Διόλου τυχαία, τα καλύτερα ιταλικά εστιατόρια και παγωτατζήδικα υπάρχουν στο Μόναχο, αφού οι πρώτοι Ιταλοί «γκάσταρμπαϊτερ» εγκατέστησαν το πρώτο εδώ. Το «ελληνικό χρώμα» μπορεί κανείς να το εντοπίσει στην πρόσοψη του Εθνικού Λογιστηρίου της Βαυαρίας, αφού η διακριτική χρωματική παρέμβαση στο πρώην μουντό δημόσιο κτίριο οφείλεται στην έμπνευση Ελληνίδας αρχιτέκτονος, με διακριτικές επιρροές από τον Λε Κορμπιζιέ.

Μια βόλτα στην Παλιά Πόλη (Altstadt) οδηγεί στη Salvatorplatz, εκεί που δεσπόζει το Literaturhaus, φιλοξενώντας πρόσφατα έκθεση για τον Στέφαν Τσβάιχ, ενώ δίπλα του ακριβώς ξεχωρίζει η Salvatorkirche, που αποτελεί από το 1829 τη Μητρόπολη της Ελληνικής Ορθόδοξης Εκκλησίας στη Γερμανία. Καλοκαιριάτικα, «το Μόναχο έλαμπε», όπως στους καιρούς του Τόμας Μαν, ακόμα κι όταν η πόλη έλιωνε στην αυγουστιάτικη ζέστη, όπως τις μέρες του «Θάνατου στη Βενετία».

Η αγνώριστη πρωτεύουσα

Είναι η πόλη-γενέτειρα του Γκέοργκ Ζίμελ (εδώ εμπνεύστηκε το «Η πόλη και η ψυχή»), του Βάλτερ Μπένγιαμιν («Τα παιδικά χρόνια στο Βερολίνο»), αλλά και η πόλη του «Ο Εμιλ και των ντετέκτιβ», όπως και των «Pünktchen und Anton», στο έργο του σημαντικού συγγραφέα και ποιητή Εριχ Καίστνερ. Στη Νόλεντορφπλατς δεσπόζει ακόμα ο παλιός σταθμός του Hλεκτρικού, στη γειτονιά (Schöneberg) που διαδραματίστηκαν, λογοτεχνικά και κινηματογραφικά, τα έργα του σημαντικού Γερμανού συγγραφέα.

Ο Δυτικός Τομέας της πόλης (πρώην Westberlin) διατηρεί την αρχοντιά και τη ραστώνη των αστικών συνοικιών που ανοικοδομήθηκαν μετά τους φοβερούς βομβαρδισμούς και τις μάχες γύρω από την Καγκελαρία.

Στους δρόμους, τις πλατείες (ξεχωρίζει η Walter Benjamin Platz, με έντονα κυβιστικά χαρακτηριστικά) και στις λεωφόρους του είναι καταγεγραμμένη όλη η μεταπολεμική ιστορία της διχοτομημένης πόλης: από την επίσκεψη του Τζον Φ. Κένεντι (“Ich bin ein Berliner”) μέχρι τη δολοφονία του Μπένο Ονεζοργκ (Krumme Str.-Bismarckstr.), αλλά και τις σφαίρες κατά του Ρούντι Ντούτσκε (Ku’damm 141). Στη Σαβινίπλατς (κάτω από τη γέφυρα του Ηλεκτρικού δεσπόζει ένα μεγάλο βιβλιοπωλείο για τέχνες και αρχιτεκτονική, ενώ λίγο πιο κάτω, στον Brel, το βράδυ, αφεθείτε στους ήχους των τραγουδιών του Βέλγου καλλιτέχνη και στις γαλλικές γεύσεις) και γύρω από το Σαρλότενμπουργκ ο επισκέπτης αφήνεται σε μια χαχόλικη περιπλάνηση. Και για τους φίλους των παραδοσιακών νυχτερινών μπαρ, στη Φαζάνενστράσε, μια διακριτική είσοδος και ένα βιτρό στην τζαμαρία σε μεταφέρει μαγικώ τω τρόπω στη δεκαετία του 1960, με τον πιο αυθεντικό ίσως μπάρμαν της πόλης, που κάλλιστα θα μπορούσε να ήταν Βρετανός μπάτλερ.

Αντίθετα, στον πρώην Ανατολικό Τομέα (Berlin-Ost), 25 χρόνια μετά την επανένωση, η σκιά του Χόνεκερ, του Σαμπόφσκι και του Μίλκε έχει σχεδόν εξαλειφθεί. Ολόκληρη η πόλη είναι το καλοκαίρι ένα απέραντο εργοτάξιο, εδώ επικρατεί επί πλέον οικοδομικός οργασμός. Το κέντρο (Berlin Mitte) δίνει μιαν επιβλητική εικόνα της γερμανικής πρωτεύουσας και ευρωπαϊκής μητρόπολης, που γρήγορα πάντως υπέκυψε στα κελεύσματα της νέας (αναγκαίας, έστω) ανοικοδόμησης. Μια βόλτα στο νεκροταφείο επί της Chausseestr., ακριβώς δίπλα από το Literaturhaus Brecht, φέρνει (κυριολεκτικά) πιο κοντά τον επισκέπτη στο πνεύμα του Χάινερ Μίλερ, του Μπρεχτ, του Σίνκελ, αλλά και του Χέγκελ. Στο Πρέντσλαουερ Μπεργκ, που θυμίζει Παρίσι τη νύχτα, χάρις στην ξενάγηση ενός πρώην διπλωμάτη και φιλέλληνα Γερμανού, εισέρχεται κανείς στην ιστορία της συνοικίας, αλλά και στο μαγευτικό σκηνικό της Kulturbrauerei, όπου ένα παλιό συγκρότημα ζυθοποιίας μεταμορφώθηκε, θαρρείς, σε μίνιμαλ κινηματογραφικά στούντιο. Στα στενά του χάνεται κανείς υπό το σεληνόφως, ενώ ξεχωρίζει, χάρις στην υπόδειξη του «ξεναγού», το Μουσείο για Αρχιτεκτονικά Σχέδια, τη φορά αυτή με την έκθεση «Αμερικανικές προ-οπτικές: από το Κλασικό στο Σύγχρονο». Στη Weidendammerbrücke, με τον «Πρωσικό Αετό», η ώσμωση του παλιού με το καινούργιο είναι απόλυτη, η κίνηση χαοτική, τα ποταμόπλοια γεμάτα. Μόνο το Berliner Ensemble, με την περιστρεφόμενη φωτεινή επιγραφή, ορθώνεται μοναχικό, αλλά και υποβλητικό στην είσοδό του, να θυμίζει πως εδώ κάποτε δημιουργούσε ο «φτωχός Μπ. Μπ.», μαζί με την Ελένε Βάιγκελ. Πάντα «έχει κανείς μια βαλίτσα στο Βερολίνο», όπως τραγουδούσε μελωδικά και η Μαρλένε Ντίτριχ.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή