Η Mirjam Schneider μάς περιμένει χαμογελαστή στην είσοδο του οινοποιείου της. Το μοντέρνο κτίριο, από πέτρα, ατσάλι και γυαλί, σε ξεγελάει. Πού να φανταστείς ότι η οικογένεια της «Αμαζόνας του γερμανικού οίνου», όπως αποκαλούν την ψηλόλιγνη ξανθιά κοπέλα τα τοπικά μίντια, έχει παράδοση 300 ετών στην αμπελοκαλλιέργεια και την παραγωγή κρασιού; «Πράγματι, η αρχή έγινε το 1715, εδώ όπου βρισκόμαστε και σήμερα. Ο παππούς μου, το 1964, έφτιαξε ένα νέο, υπερσύγχρονο για την εποχή του οινοποιείο, αλλά με τα χρόνια ξεπεράστηκε κι αυτό. Ετσι, το 2014 αποφασίσαμε να ανανεώσουμε ξανά εκ βάθρων τις εγκαταστάσεις μας.»
Η ανανέωση «γέννησε», εκτός από τα μεγάλα υπόγεια με τα βαρέλια και τις ανοξείδωτες δεξαμενές, και μια καλαίσθητη αίθουσα γευστικών δοκιμών κι ένα μικρό, χαριτωμένο πωλητήριο. Εκεί, μαζί με τα κρασιά της οικογένειας, μπορεί κανείς να βρει φρούτα και λαχανικά, τα οποία οι Schneider καλλιεργούν με τις αρχές της βιολογικής γεωργίας, όπως άλλωστε και τα αμπέλια τους. «Κυρίαρχη ποικιλία στους αμπελώνες μας είναι τα λευκά Riesling και Silvaner, δίπλα στα ερυθρά Spatburgunder, αυτό που εσείς γνωρίζετε ως Pinot Noir, και Portugieser, το οποίο, όπως μαρτυρά το όνομά του, μάλλον ήρθε στη Γερμανία από την Πορτογαλία, πριν από πολλούς αιώνες. Καμάρι μας, όμως, είναι ένα Bland de noir από Merlot: δηλαδή ένα λευκό κρασί από κόκκινο σταφύλι, με εξαιρετική σχέση ποιότητας και τιμής», μας εξηγεί η Mirjam, που σπούδασε οινολογία και εργάστηκε για μερικά χρόνια σε οινοποιεία της Νέας Ζηλανδίας, αποκομίζοντας πολύτιμες εμπειρίες. Και γεμίζει τα ποτήρια μας. Prost! Στην υγειά σας!
Βρισκόμαστε στα περίχωρα του Μάιντς, μιας από τις πιο πλούσιες περιοχές της Γερμανίας, όπου έχουν την έδρα τους εταιρείες-κολοσσοί, όπως η Siemens, η φαρμακευτική Boehringer Ingelheim και η Schott Glas.
Ομως ιστορίες όπως της οικογένειας Schneider δεν είναι σπάνιες εδώ. Κάθε άλλο. Με 26.500 εκτάρια αμπελώνων (κυρίως στο Rheinhessen) στα εδάφη από τα οποία περνάει ο ποταμός Ρήνος, η πρωτεύουσα του κρατιδίου της Ρηνανίας-Παλατινάτο είναι η οινική καρδιά της χώρας, με την οινοπαραγωγή να αποτελεί έναν ακόμα πυλώνα της τοπικής οικονομίας, δίπλα στην εύρωστη βιομηχανία. Το καταλαβαίνεις παρατηρώντας τα γκαράζ των πολυτελών μονοκατοικιών. Συχνά θα δεις ένα μικρό τρακτέρ παρκαρισμένο δίπλα στην Πόρσε της οικογένειας…
Διόλου τυχαία, λοιπόν, το Μάιντς επελέγη ώστε να ενταχθεί στο δίκτυο Great Wine Capitals, μαζί με το Μπιλμπάο (Ριόχα, Ισπανία), τη Φλωρεντία (Τοσκάνη, Ιταλία), το Πόρτο (Πορτογαλία), το Μπορντό (Γαλλία), τη Μεντόζα (Αργεντινή), το Σαν Φρανσίσκο (ΗΠΑ, κοιλάδα Νάπα), το Κέιπ Τάουν (Νότιος Αφρική) και το Βαλπαραΐσο (Χιλή). Και οι οινοποιοί του έχουν βαλθεί να αποδείξουν πως δικαίως ο τόπος τους περιλαμβάνεται στους σταρ της διεθνούς οινοπαραγωγής. Απ’ ό,τι δείχνουν πάντως οι πωλήσεις ανά τον κόσμο κυρίως του Riesling, της γηγενούς ποικιλίας που ξεχωρίζει για τα ορυκτά και μεταλλικά αρώματά της, καθώς και για την εκρηκτική οξύτητά της, δεν χρειάζεται να καταβάλουν μεγάλη προσπάθεια.
Αντίστοιχο ζήλο δείχνουν όμως και οι επαγγελματίες του τουρισμού – του οινοτουρισμού, για να είμαστε ακριβείς, που γνωρίζει μεγάλη άνθηση. Διάφορα ελκυστικά «πακέτα» διατίθενται στους οινόφιλους που θα θελήσουν να εξερευνήσουν τον αμπελώνα του Μάιντς, όπως θα δει κανείς στις ιστοσελίδες www.greatwinecapitals.com και www.vinotravel.de. Ανάμεσα στις πολλές επιλογές και μία για… ρομαντικούς. Το Best Western Hotel του Alzey (μια μικρή πόλη περίπου 30 χλμ. από το Μάιντς) θα σας ξεναγήσει στα αμπελοτόπια και τα οινοποιεία της Rheinhessen με ένα vintage λεωφορείο Setra S14 του 1966, με το πρόγραμμα να περιλαμβάνει πικνίκ στο δάσος και άλλα… φυσιολατρικά (www.hotel-alzey.com).
7 αξιοθέατα του Μάιντς
Gutenberg Museum: Στο Μουσείο του Γουτεμβέργιου θα δείτε, μεταξύ άλλων, δύο από τις «Βίβλους» που τύπωσε το 1455 ο πατέρας της τυπογραφίας.
Πανεπιστήμιο J. Gutenberg: Με παράδοση 500 και πλέον ετών, 36.000 φοιτητές, είναι ένα από τα σημαντικότερα εκπαιδευτικά ιδρύματα της Γερμανίας.
Η Παλιά Πόλη: Αύρα άλλης εποχής. Αναζητήστε εκεί το «Bluhm», ένα καπηλειό περασμένων αιώνων: το παλαιότερο wine bar του Μάιντς!
Augustinerstrasse: Εως τον 17ο αιώνα ήταν ο κεντρικός εμπορικός δρόμος. Σήμερα εδώ θα βρείτε δεκάδες καφέ, εστιατόρια και μαγαζιά με τουριστικά είδη.
Ναός Αγίου Στεφάνου: Με 200.000 επισκέπτες τον χρόνο, όλοι σπεύδουν στη γοτθικού ρυθμού εκκλησία για να δουν τα υπέροχα βιτρό που ζωγράφισε εκεί ο Μαρκ Σαγκάλ (1887-1985).
Kunsthalle Mainz: Το τοπικό μουσείο μοντέρνας τέχνης εντυπωσιάζει με τον κεκλιμένο πύργο του (έχει κλίση 7 μοιρών) και φιλοξενεί πάντα ενδιαφέρουσες εκθέσεις.
Hauptbahnhof: Ο κεντρικός σιδηροδρομικός σταθμός, από τους πιο όμορφους στη Γερμανία, ολοκληρώθηκε το 1884. Εξυπηρετεί περισσότερους από 80.000 επιβάτες ημερησίως.