Η Νήσος του Μπάουντι

3' 18" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Ενα αγγλικό πλοίο, μια ανταρσία, ένα θυελλώδες ρομάντζο, εξωτικά τοπία και φυσικά Χόλιγουντ. Ολα χωράνε στο Πίτκερν, έναν τόσο δα βράχο στον ωκεανό.

Πρώτα, διάβασα μικρός την ιστορία στα κλασικά εικονογραφημένα. Μετά, είδα την ταινία με τον Μάρλον Μπράντο και την ξαναείδα με τον Μελ Γκίμπσον, όταν γυρίστηκε 22 χρόνια αργότερα. Οι Βρετανοί ναύτες με τις Ταϊτινές γυναίκες τους στασίασαν στο πλοίο «Μπάουντι» του βρετανικού στόλου και κρύφτηκαν στη νήσο Πίτκερν.

Οσο δύσκολο ήταν το 1789 να βρουν το νησί Πίτκερν στο χάρτη άλλο τόσο είναι και σήμερα να φτάσεις εκεί. Χαμένο στην απεραντοσύνη του Νότιου Ειρηνικού, το πλοίο φτάνει εδώ μία-δύο φορές το χρόνο -σε ένα ταξίδι που ξεκινάει από το λιμάνι της Ταουράνγκα της Νέας Ζηλανδίας και διαρκεί 17 ημέρες!-, με προμήθειες για ανεφοδιασμό και μερικούς επιβάτες, κυρίως Πιτκερνέζους.

Η Νήσος του Μπάουντι-1

Τα νέα ήρθαν «νύχτα» στο e-mail. To «Clipper Odyssey», ένα σκάφος εκατό επιβατών, έβαζε στο δρομολόγιο του Ειρηνικού επίσκεψη και στο νησί Πίτκερν. Επεσε συναγερμός. Λίγες θέσεις,  παγκόσμια ζήτηση. Για τους ταξιδιώτες των μεγάλων αποστάσεων αυτό ήταν ανέλπιστο δώρο.

Μερικές εβδομάδες αργότερα, πετάγαμε για το Σαντιάγο της Χιλής και από εκεί -με μια πεντάωρη πτήση- στο Νησί του Πάσχα. Το ταξίδι των 2.088 χιλιομέτρων θα ξεκινήσει από εδώ.  

«Καθυστερούμε την αναχώρησή μας γιατί… έπεσε η άγκυρα στο βυθό. Και σύμφωνα με το νόμο της χώρας, ό,τι βρίσκεται στον πυθμένα της θάλασσας ανήκει στο κράτος της Χιλής!» ήταν τα λόγια που πάγωσαν την προσμονή μας για ακόμα τρεις ώρες. Τόσο χρειάστηκε μέχρι να διευθετηθεί το θέμα με τη Ναυτική Διοίκηση του Ειρηνικού και να «σηκώσουμε» κυριολεκτικά άγκυρα με κατεύθυνση προς τα δυτικά. Μας χώριζαν 140 ώρες ταξιδιού μέχρι το Πίτκερν.

Αξημέρωτα ακόμα βγήκα στο κατάστρωμα και αντίκρισα τον όγκο, που όλο και μεγάλωνε. Εντυπωσιακή συμπαγής μάζα, απομεινάρι παλιού ηφαιστείου που αποκόπηκε από τις προϊστορικές εκρήξεις και δεσπόζει μόνο του στην απεραντοσύνη του ωκεανού. Πάνω από 250 μέτρα ύψος έχουν οι πλαγιές του που ορθώνονται μπροστά μας, σε ένα νησί που δεν έχει ούτε 1.500 μέτρα μήκος. Το άγριο τοπίο δεν αφήνει περιθώριο για τη δημιουργία ενός ασφαλούς λιμένα. Ετσι, η αποβίβαση γίνεται με φουσκωτά μέχρι τον νεώσοικο που προστατεύει και τις βάρκες των ντόπιων.

Μπροστά μας ορθώνεται σαν μαχαίρι ο δρόμος που ανηφορίζει στο χωριό Ανταμσταουν. Ευτυχώς οι κάτοικοι ήταν οργανωμένοι κι έτσι οι τετράτροχες μοτοσικλέτες -γνωστές σαν «γουρούνες»- μας ανέβασαν στον οικισμό, όπου περίμεναν ο δήμαρχος, οι γιαγιάδες με τα εγγόνια και μερικοί μικροεπιχειρηματίες. Ολοι κι όλοι 54 άνθρωποι ζουν στο Πίτκερν.

Το χωριό απλώνεται στην πλαγιά του νησιού, γι’ αυτό όλοι οι δρόμοι είναι ανηφορικοί. Μικρά ισόγεια σπιτάκια πνιγμένα στις βουκαμβίλιες και στους ιβίσκους και με μικρούς κήπους για τα αναγκαία κηπευτικά και φρούτα. Στην πλατεία του χωριού στήθηκε παζάρι με είδη χειροτεχνίας, γλυκά και βιβλία γύρω από την ιστορία του «Μπάουντι» και του Πίτκερν. Τελευταίο απόκτημα η άγκυρα του πλοίου που ανασύρθηκε πρόσφατα από το βυθό, καθώς οι στασιαστές είχαν κάψει το πλοίο για να μη γίνουν αντιληπτοί από μακριά. Αλλα αντικείμενα του «Μπάουντι» που διασώθηκαν είναι η καμπάνα του, η οποία φιλοξενείται στο δημαρχείο, και η Βίβλος του πλοίου, που φυλάσσεται στην εκκλησία. Στα κυριότερα αξιοθέατα και ο τάφος του Ανταμς, του τελευταίου των στασιαστών που σε κάποια στιγμή της ζωής του παντρεύτηκε όλες τις Ταϊτινές γυναίκες που είχαν απομείνει, μια και ήταν ο μοναδικός επιζών.

Η πίσω πλευρά του νησιού είναι ακόμη πιο απότομη, εκτεθειμένη στους ανέμους και με λιγότερη βλάστηση. Ο Αντριάν Ανταμς μάς έδειξε τα μικρά χωράφια που καλλιεργούν με τα απαραίτητα αλλά και το οροπέδιο, όπου θεωρητικά μπορεί να φτιαχτεί ένα αεροδρόμιο ώστε μία φορά το μήνα η πτήση για Μανγκαρέβα της Air Tahiti να έρχεται και στο Πίτκερν. Δύσκολο φαντάζει…

Το βράδυ αντιστρέψαμε τους όρους. Ολο το χωριό προσκλήθηκε στο πλοίο για αποχαιρετιστήριο πάρτι με ψητά και κρασί. Σε ένα χρόνο, άλλωστε, θα ξαναπεράσει!

*Ο Μπάμπης Μπίζας είναι εξερευνητής, συγγραφέας και αρθρογράφος ταξιδιωτικών θεμάτων. Πρόσφατα εξέδωσε ταξιδιωτικό οδοιπορικό "Πασών των Ρωσίων" www.babisbizas.com

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή