Νότια Ουαλία και με τα πόδια, και με ποδήλατο!

Οι φυσιολάτρες βρίσκουν στη χερσόνησο Gower ό,τι θα μπορούσαν να ονειρευτούν: παραδοσιακές παμπ, κάστρα, ψαροχώρια και το μεγαλύτερο σε μήκος παραλιακό πεζοπορικό μονοπάτι στον κόσμο.

Πολλοί Βρετανοί φίλοι μάς είχαν περιγράψει ειδυλλιακές διαδρομές στη χερσόνησο Gower και τη νότια Ουαλία. Φορτώσαμε, λοιπόν, τα ποδήλατα στο αυτοκίνητο και ξεκινήσαμε από το Λονδίνο με κατεύθυνση το Swansea γύρω στις 11 το πρωί, για να αποφύγουμε την πρωινή κίνηση. 

Με πληθυσμό πάνω από 3 εκατομμύρια κατοίκους, η Ουαλία είναι πατρίδα για το ένα από τα τέσσερα διαφορετικά έθνη που συναποτελούν το Ηνωμένο Βασίλειο (Αγγλία, Ιρλανδία, Σκωτία οι άλλες τρεις χώρες). Πρόκειται για έναν προικισμένο τόπο, εξαιρετικής φυσικής ομορφιάς, με πολλές ενδιαφέρουσες διαδρομές: 11 μεγάλα εθνικά πάρκα και το μεγαλύτερο σε μήκος παραθαλάσσιο  πεζοπορικό μονοπάτι στον κόσμο (Wales Coast Path). Ακολουθώντας τον σοφό ταξιδιωτικό κανόνα που λέει πως, όταν ο προορισμός παρουσιάζει πολλά θέματα για εξερεύνηση, είναι καλύτερες οι «στοχευμένες» επισκέψεις –εκτός βέβαια αν κανείς έχει πολύ διαθέσιμο χρόνο–, στοχεύσαμε νότια, στο Swansea bay.

Στη χερσόνησο Gower περνάς από μια υπέροχη κρεμαστή γέφυρα, τη Severn bridge, που «φέρνει» σε Ρίο-Αντίρριο, μόνο που εδώ η πρόβλεψη για τα διόδια είναι… μονής κατεύθυνσης: πληρώνεις για να μπεις, η έξοδος είναι δωρεάν. Mπορεί να βρισκόμαστε πάντοτε πάνω στο ίδιο νησί, τη Μεγάλη Βρετανία, ωστόσο μόλις πατήσαμε το πόδι μας σε διαφορετική χώρα. Mας το υπενθυμίζει η ταμπέλα που μάς καλωσορίζει στα Ουαλικά. Οι Ουαλοί είναι υπερήφανοι για τον τόπο και τη γλώσσα τους και επιδιώκουν να στέλνουν τα παιδιά τους σε δίγλωσσα σχολεία. 

Ο δρόμος για το Swansea, αυτή την «άσχημη, υπέροχη πόλη» που έδωσε στην ανθρωπότητα τον μεγάλο ποιητή Ντίλαν Τόμας αλλά και τον αγαπημένο συγγραφέα των παιδιών Ρόαλ Νταλ, περνάει έξω από το εργοστάσιο αλουμινίου του εντυπωσιακού βιομηχανικού λιμανιού Port Talbot. Η περιοχή είχε πολλά κοιτάσματα σιδήρου και άνθρακα και γνώρισε μεγάλη βιομηχανική ανάπτυξη σε άλλες εποχές. Σήμερα οι μεγαλύτερες βιομηχανίες έχουν κλείσει ή πουληθεί σε ξένες εταιρείες (η ινδική Tata Steel αγόρασε πρόσφατα το Port Talbot) και, όπως και στην υπόλοιπη Ουαλία, ο κύριος τομέας δραστηριότητας είναι οι υπηρεσίες, ενώ το βιοτικό επίπεδο των ανθρώπων είναι χαμηλό. Αποδίδοντας την ευθύνη στην ευρωπαϊκή πολιτική και, παρά το γεγονός ότι υλοποιήθηκαν εδώ πολλά σημαντικά δημόσια έργα και έργα υποδομής χάρη στην ευρωπαϊκή συγχρηματοδότηση, οι Ουαλοί ψήφισαν σε ποσοστό 52,5% «έξοδο» από την Ευρωπαϊκή Ενωση, στηρίζοντας μαζί με τους Αγγλους το Brexit. 

Στάση στο Lido, γεύμα στην πάμπ

Από τη μαρίνα του Swansea ξεκινά μια υπέροχη παραθαλάσσια διαδρομή περίπου 10 χιλιομέτρων, εξίσου ευχάριστη με τα πόδια ή με ποδήλατο, κατά μήκος της ακτογραμμής σε απολύτως ασφαλή ποδηλατόδρομο, που φτάνει έως το Mumbles. Περίπου στη μέση, πάνω στην αμμουδιά, υπάρχει ένα παραδοσιακό καφενείο από αυτά που οι Βρετανοί αποκαλούν Lido – και πράγματι έχουν κάτι από την ατμόσφαιρα του μικρού κοσμοπολίτικου νησιού απέναντι από τη Βενετία. Αυτή την περίοδο είναι κλειστό, ανοίγει τους καλοκαιρινούς μήνες μαζί με την παιδική χαρά του και την πολύ ρηχή πισίνα πλατσουρίσματος για μικρά παιδιά. Το κρατάμε στα υπόψη, λοιπόν, για την επόμενη φορά. 

Ακριβώς απέναντι από το Blackpill Lido βρίσκεται η είσοδος για το πάρκο Clyne gardens, ένα από τα πάρκα της περιοχής που αγαπούν ιδιαίτερα οι οικογένειες. Υπάρχει μονοπάτι για πεζούς που διασχίζει το πάρκο και ποδηλατόδρομος – τα δύο δεν τέμνονται. Η διαδρομή με το ποδήλατο είναι ήπια ανηφορική και κινείται παράλληλα με το ποτάμι. Σε αρκετά σημεία μπορείς να σταματήσεις και να απολαύσεις το τραγούδι των πουλιών. Πολλοί κουβαλούν μαζί τους προμήθειες για πικνίκ, αλλά, αν δεν έχετε προνοήσει σχετικά, μέσα στο πάρκο βρίσκεται μια παλιά παμπ, δίπλα στις γραμμές του τρένου, το Railway Inn. Συνολικά, η ανάβαση έως την κορυφή του λόφου με το ποδήλατο και η κατηφορική επιστροφή στην παραλία διαρκούν περίπου 1½ ώρα με χαλαρό ρυθμό. Οι πιο έμπειροι συνεχίζουν στον εθνικό δρόμο, που είναι ήπιας κυκλοφορίας. Επειδή όμως εκεί το έδαφος είναι σε αρκετά σημεία λοφώδες, αν δεν είστε γεροί αναβάτες και δεν διαθέτετε mountain bike, θα ήταν προτιμότερο να μην το τολμήσετε. Ολοι πάντως συμφωνούν στο ότι η περιμετρική διαδρομή της χερσονήσου Gower, 40 χλμ. συνολικά, αξίζει τον κόπο.

Πίσω στην παραλία, ο ποδηλατόδρομος συνεχίζεται έως το Mumbles, όπου το αξιοθέατο είναι η μακριά ξύλινη προβλήτα. Πάνω της θα βρείτε τουριστικά μαγαζιά με είδη ψαρέματος και βέβαια fish and chips, καφέ και ιταλικά παγωτά. Οι περισσότεροι αγοράζουν «στο χέρι» μια μερίδα από το εθνικό φαγητό των Βρετανών και το απολαμβάνουν στη λιακάδα. 

Η μέρα που πετύχαμε ήταν υπέροχη κι εδώ πρέπει να πούμε πως ο καιρός δεν είναι «πάντα βροχερός», όπως θέλει το στερεότυπο. Το χαρακτηριστικό του στη Μεγάλη Βρετανία είναι πως είναι αδύνατον να τον προβλέψεις, γιατί είναι τόσο ευμετάβλητος, που συνήθως αλλάζει σχεδόν κάθε ώρα. Ενα αδιάβροχο πόντσο δεν πρέπει να λείπει ποτέ από την ταξιδιωτική τσάντα – θα τα βρείτε παντού και κοστίζουν γύρω στα 3 ευρώ.

Ένα μονοπάτι 1.400 χιλιομέτρων

Συνεχίζοντας με το αυτοκίνητο στο εσωτερικό της χερσονήσου Gower, χανόμαστε μέσα στα λιβάδια, με τον δρόμο να στενεύει αρκετά. Τα ζώα γύρω μας κυκλοφορούν άφοβα, ελεύθερα και οι οδηγοί σταματούν συχνά για να διασχίσει τον δρόμο μια οικογένεια κύκνων ή περιμένουν υπομονετικά το κοπάδι με τα πρόβατα που, ως συνήθως, ασυντόνιστα καταλαμβάνουν το οδόστρωμα. 

Κατηφορίζοντας προς την παραλία από το ερειπωμένο κάστρο Pennard, ο ασφαλής ποδηλατόδρομος επανεμφανίζεται και αυτήν τη φορά διασχίζει μέσα από τους αμμόλοφους μια υπέροχη λευκή αμμουδιά με θίνες που φτάνει έως το Oxwich castle. Οι παραλιακές διαδρομές είναι εδώ άλλος ένας λόγος να νοικιάσει κανείς ένα mountain bike, με την προϋπόθεση ότι μπορεί να το κουμαντάρει.

Πίσω από το Oxwich castle ξεκινά το μεγαλύτερο σε μήκος παραλιακό μονοπάτι στον κόσμο, που, καλύπτοντας απόσταση 1.400 χιλιομέτρων και προσφέροντας υπέροχη θέα από το ύψος του λόφου που πέφτει απότομα στη θάλασσα, φτάνει έως τη Βόρεια Ουαλία. Το μονοπάτι είναι βατό και ασφαλές. Οποιο κομμάτι του και αν επιλέξετε, ας έχετε κατά νου ότι τα πολύ μικρά παιδιά πιθανόν δεν θα «βγάλουν» τη διαδρομή. Το γεγονός ότι δεν υπάρχει γρήγορη επιστροφή αν κάποιος κουραστεί αυξάνει τον συντελεστή δυσκολίας. 

Το μονοπάτι δεν είναι «δημόσιο», όπως διαπιστώνουμε από τις αναρίθμητες πόρτες αγροκτημάτων που ανοιγοκλείνουμε για να περάσουμε. Διασχίζουμε περιβόλια, ανθισμένους κήπους, απόκρημνα βράχια, βοσκοτόπια στο χείλος του γκρεμού. Είναι, πάντως, συγκινητική η συναίνεση που δόθηκε από τόσους ιδιοκτήτες ώστε να επιτραπεί η διέλευση των πεζοπόρων από ένα ενιαίο μονοπάτι που πηγαίνει παράλληλα με την παραλία. 

Στη διαδρομή που ακολουθήσαμε, διάρκειας περίπου 2½ ωρών, συναντήσαμε πολλές παρέες οδοιπόρων όλων των ηλικιών και όλων των ταχυτήτων. Δεν υπήρχαν άλλοι Ελληνες τριγύρω. Είδαμε σίγουρα αρκετούς Γάλλους και Γερμανούς –δεινοί πεζοπόροι και οι δύο λαοί–, σε γκρουπ που περιλάμβαναν από παππούδες μέχρι νήπια. Και δεν είδαμε πουθενά ούτε ένα σκουπίδι, ούτε μία ακαθαρσία. Θα το περίμενε κανείς από ανθρώπους που αγαπούν τη φύση, ωστόσο φαίνεται πως αυτό το επίπεδο της αγάπης δεν έχει κατακτηθεί ακόμα στη δική μας χώρα, παρά τις καλές προθέσεις. 

Περνώντας από το Horton, μια πανέμορφη αμμουδιά, καταλήγουμε στο γραφικό ψαροχώρι Port Eynon. Το μονοπάτι συνεχίζεται μέσα από υδροβιότοπους, εθνικά πάρκα και ακρογιαλιές. 

Τα κάστρα της διαδρομής

1. Margam castle

Το λένε «κάστρο», αλλά το γοτθικού στυλ Margam υπήρξε το αρχοντικό εξοχικό σπίτι της οικογένειας Τάλμποτ, των ιδιοκτητών του εργοστασίου αλουμινίου, στο ομώνυμο λιμάνι. Σήμερα, ανήκει στον δήμο και φιλοξενεί πολλές μικρές και μεγαλύτερες γιορτές και εκδηλώσεις – μέχρι και κυνήγι φαντασμάτων. Θα δείτε αερόστατα και χαρταετούς στους κήπους, συλλόγους μοντελιστών πλοίων στις λιμνούλες, ντόπιους χειροτέχνες και καντίνες με φαγητό στο προαύλιο και πολλά παιδιά που σκαρφαλώνουν και παίζουν στον στίβο περιπέτειας Go Ape. 

2. Oxwich castle

Μεσαιωνικός πύργος χτισμένος σε ειδυλλιακή τοποθεσία στην άκρη του ομώνυμου όρμου, πάνω στην πεζοπορική διαδρομή, με δραστηριότητες για παιδιά.  Στην παραλία ακριβώς μπροστά από τον πύργο μπορείτε να ψαρέψετε, να μαζέψετε λευκά κοχύλια και –τους καλοκαιρινούς μήνες– να κάνετε θαλάσσια σπορ. 

3. Pennard castle

Το ερειπωμένο κάστρο βρίσκεται στο ίδιο σημείο από τον 12ο αιώνα. Ακριβώς μπροστά του απλώνεται ένα φυσικό γήπεδο γκολφ, ενώ από εδώ ο δρόμος κατηφορίζει προς τον όρμο του Oxwich.