Δρ Κωνσταντίνος Μαρινάκος: Πρόεδρος Τουριστικού Οργανισμού Πελοποννήσου, διδάσκων Πανεπιστημίου Αιγαίου

Δρ Κωνσταντίνος Μαρινάκος: Πρόεδρος Τουριστικού Οργανισμού Πελοποννήσου, διδάσκων Πανεπιστημίου Αιγαίου

4' 57" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Γιατί παραμένει ο χειμώνας «κομπάρσος» του ελληνικού τουρισμού και τι πρέπει να γίνει για να πάρει λίγη από τη λάμψη της καλοκαιρινής σεζόν; Το παραπάνω ερώτημα, που απασχολεί όλο και περισσότερο τους φορείς και τους επιχειρηματίες που εμπλέκονται στη βαριά βιομηχανία της Ελλάδας, έδωσε αφορμή για μια συζήτηση με τον δρα Κωνσταντίνο Μαρινάκο. Αρκάς στην καταγωγή, με διοικητική, επιχειρηματική και εκπαιδευτική εμπειρία στον τουρισμό, που αποτελεί και το αντικείμενο της διδασκαλίας του στη Σχολή Επιστημών της Διοίκησης του Πανεπιστημίου Αιγαίου, σκιαγράφησε το ελληνικό τοπίο του χειμερινού τουρισμού και εξήγησε πώς η καθυστέρηση της ανάπτυξής του μπορεί να αποτελέσει ευκαιρία για πολλούς προορισμούς.

Ποιοι προορισμοί στη Μεσόγειο μοιράζονται την πίτα της χειμερινής περιόδου; Ποια θέση έχει η Ελλάδα;

Με βάση τα στοιχεία πρόσφατων μελετών, ο χειμερινός τουρισμός στην Ελλάδα δείχνει να υστερεί σημαντικά. Υπολογίζεται ότι τα τελευταία χρόνια απορροφά μόνο ένα μικρό ποσοστό επισκεπτών –μεταξύ 9% και 11%– του ετήσιου τουρισμού της χώρας. Την ίδια περίοδο, η επισκεψιμότητα στις κύριες ανταγωνίστριες χώρες φτάνει το 25%. Η Ισπανία κατέχει την πρωτοκαθεδρία στον αλλοδαπό χειμερινό τουρισμό, η Κύπρος και η Τουρκία καταγράφουν υπερδιπλάσια ποσοστά σε σχέση με αυτά της Ελλάδας, ενώ σε ικανοποιητικότερα επίπεδα σε σχέση με τη χώρα μας κινούνται επίσης η Γαλλία, η Ιταλία και η Πορτογαλία.

Τι νομίζετε ότι φταίει και παραμένει υψηλή η εποχικότητα του ελληνικού τουρισμού;

Οι μέχρι σήμερα πολιτικές τουριστικής ανάπτυξης της χώρας μας στηρίζονταν στην αξιοποίηση δύο βασικών στοιχείων, του ήλιου και της θάλασσας, με αποτέλεσμα την προσέλκυση τουριστικής κίνησης μόνο κατά τους καλοκαιρινούς μήνες. Τα τελευταία χρόνια, παρά την αύξηση των ταξιδιωτικών εισπράξεων και την εντυπωσιακή αύξηση των αφίξεων, το ζήτημα της εποχικότητας οξύνθηκε. Είναι ξεκάθαρο πως αποτελεί δομικό πρόβλημα του κλάδου, το οποίο δεν αντιμετωπίζεται με την αύξηση της τουριστικής κίνησης. Είναι απαραίτητη η στροφή από τη «μονοκαλλιέργεια» και τη λογική του «sun and beach» στην ανάπτυξη των εναλλακτικών μορφών τουρισμού και στη συγκρότηση μιας ποιοτικής αγοράς. Προϋπόθεση γι’ αυτό είναι το Υπουργείο Τουρισμού και οι Περιφέρειες που διαχειρίζονται τα ευρωπαϊκά κονδύλια να συμπράξουν, για να διαμορφώσουν ένα αξιόλογο μοντέλο χειμερινής τουριστικής ανάπτυξης με αειφόρα χαρακτηριστικά, που να εμπλέκει την τοπική κοινωνία. Το θετικό πρόσημο των τελευταίων ετών στον τουρισμό δημιουργεί τις προϋποθέσεις ώστε να στραφούν τα φώτα της δημοσιότητας στον ελληνικό χειμώνα.  

Ποια η μοναδικότητα του ελληνικού χειμώνα και πώς θα την αναδείξουμε στους επισκέπτες;

Σαφώς απαιτείται εμπλουτισμός, καθώς και διαφοροποίηση του ελληνικού τουριστικού προϊόντος από εκείνο των άλλων ευρωπαϊκών χωρών. Δεν μας κάνει ανταγωνιστικούς το να προβάλλουμε τα ελληνικά χιονοδρομικά κέντρα. Τα περισσότερα είναι μέτριων εγκαταστάσεων και χαμηλού υψομέτρου, άρα και περιορισμένης σεζόν, όπως το χιονοδρομικό του Μαινάλου που κάποιες χρονιές δεν λειτουργεί καθόλου λόγω καιρικών συνθηκών. Δεν πρέπει να σταθούμε στο χιόνι. Το ζήτημα δεν είναι να ανταγωνιστεί η Ελλάδα τα χιονοδρομικά της Ελβετίας, της Αυστρίας, της Γαλλίας, της Ιταλίας, της Ισπανίας και της Βουλγαρίας, που έχουν υψηλή οργάνωση, τεχνογνωσία και ποιότητα υπηρεσιών. Αλλά να καταφέρουμε να εκμεταλλευτούμε τα πλούσια αποθέματα φυσικών και πολιτιστικών πόρων που διαθέτει η χώρα μας, την ποικιλομορφία του τοπίου που συνδυάζει βουνό και θάλασσα, το ήπιο κλίμα, τη γαστρονομία και την αυθεντικότητα που διατηρούν πολλές περιοχές. Πάνω σ’ αυτή τη βάση μπορούν να αναπτυχθούν, συχνά συνδυαστικά, ο αγροτουρισμός, ο ορειβατικός-πεζοπορικός, ο γαστρονομικός και ο πολιτιστικός τουρισμός, ο τουρισμός υγείας. Από μόνο του ένα μνημείο ή ένα μονοπάτι δεν αρκεί.

Για παράδειγμα, το μονοπάτι του Μαινάλου στην Αρκαδία χάρισε διεθνή αναγνωρισιμότητα στην περιοχή. Μάλιστα αναμένεται να γίνει επέκταση προς τη μεριά του Πάρνωνα· όμως, αν δεν ενταχθεί σε ένα δίκτυο πολιτιστικών διαδρομών και αν δεν συνδεθεί με μια αλυσίδα τοπικών προϊόντων και δραστηριοτήτων, δεν θα προσελκύσει τη δυναμική επισκεπτών που θα δημιουργήσει αυξημένη ζήτηση. Πρέπει να έχει τη δυνατότητα ο πεζοπόρος να επισκεφτεί και πολιτιστικά μνημεία, να γευτεί και προϊόντα. Η ανάδειξη αυτών των πλεονεκτημάτων μέσω μιας οργανωμένης διαδικασίας προβολής και μέσω μιας στρατηγικής σύγχρονου τουριστικού marketing που θα απευθύνεται κατά κύριο λόγο στις παραδοσιακές αγορές της Ευρώπης, αλλά και του Ισραήλ, της Κίνας, της Ιαπωνίας, των ΗΠΑ, μπορεί να συμβάλει σημαντικά στην προώθηση του χειμερινού τουρισμού.

Ποιες περιοχές της χώρας έχουν τις υψηλότερες επιδόσεις τους χειμερινούς μήνες;

Το Πήλιο, το Καϊμάκτσαλαν, η Αράχωβα, το Καρπενήσι, τα Ζαγοροχώρια, τα Καλάβρυτα, τα ορεινά χωριά της Αρκαδίας και της Κορινθίας. Ολόκληρη η χώρα είναι εν δυνάμει μαγνήτης χειμερινού τουρισμού, όμως πρέπει να επιμείνουμε στην ηπειρωτική Ελλάδα, που εκτός από λίγες εξαιρέσεις έχει πολύ μικρή καλοκαιρινή σεζόν. Η Πελοπόννησος απορροφά μόνο το 2,5% του ετήσιου τουρισμού της χώρας. Το ζητούμενο είναι να υπάρχει διάχυση της τουριστικής δραστηριότητας. Πρέπει να συστήσουμε στους ξένους τα ελληνικά βουνά και τα χωριά της άγνωστης γι’ αυτούς Ελλάδας. Οι περιοχές που δεν έχουν αναπτυχθεί μέχρι σήμερα τουριστικά έχουν μπροστά τους μια ευκαιρία: να στραφούν όχι στον μαζικό, αλλά στον ποιοτικό τουρισμό. Η Πελοπόννησος έχει αυτή την ευκαιρία, όπως και η  Ήπειρος και η Δυτική Μακεδονία και η Εύβοια, που είναι εντελώς παραμελημένο νησί με κακό οδικό δίκτυο, αλλά με υπέροχη φύση και απίστευτα θρησκευτικά μνημεία.

Δώστε μας μερικά χαρακτηριστικά του χειμερινού επισκέπτη στην Πελοπόννησο.

Ο σύγχρονος ταξιδιώτης δεν έχει καμία σχέση με τον παθητικό τουρίστα του παρελθόντος. Θέλει να συμμετάσχει ενεργά σε σπάνιες και αυθεντικές εμπειρίες. Ένα μεγάλο ποσοστό των χειμερινών τουριστών από την Ευρώπη που επισκέπτονται την περιοχή, με κίνητρο τον πολιτισμό, τη γαστρονομία, τη φύση και την ευεξία, είναι ευκατάστατοι ταξιδιώτες τρίτης ηλικίας, υψηλού μορφωτικού επιπέδου. Κάποιοι από αυτούς απολαμβάνουν υπηρεσίες ευεξίας σε κέντρα αποκατάστασης και ξενοδοχεία με spa. Αρκετά υψηλό είναι και το ποσοστό των νέων έως 40 ετών που ενδιαφέρονται για αγροτουριστικές δραστηριότητες και αθλητικό τουρισμό. Ένα μικρότερο ποσοστό αφορά τουρίστες από την Κίνα, την Ιαπωνία, τις ΗΠΑ και τον Καναδά. Χαίρομαι όταν βλέπω περιοχές όπως το Λεωνίδιο να γίνονται γνωστές διεθνώς. Εκεί, ο βράχος που φοβούνταν οι ντόπιοι μην πέσει και τους πλακώσει αποδείχθηκε τελικά η σωτηρία τους. Το φεστιβάλ αναρρίχησης προσείλκυσε φέτος τον Νοέμβριο το ενδιαφέρον της παγκόσμιας αγοράς και αφήνει το αποτύπωμά του στην τουριστική κίνηση όλο τον χρόνο. Η πρόκληση για την Πελοπόννησο είναι η ήπια και ποιοτική τουριστική ανάπτυξη value for money, όχι τα φθηνά πακέτα all-inclusive.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή