“Ποτέ δεν πούλησα την ψυχή μου”, είπε σε μια συνέντευξή της το 2020. Η Tatjana Patitz γεννήθηκε στο Αμβούργο, από Εσθονή μητέρα και Γερμανό πατέρα. Σε παιδική ηλικία μετακόμισε με την οικογένειά της στο Skanör, μια ειδυλλιακή τοποθεσία στη Νότια Σουηδία. Το 1983, όταν ήταν ακόμα ένα 17χρονο αγοροκόριτσο και ανταγωνιστική ιππεύτρια, έλαβε μέρος σε ένα διαγωνισμό του Elite Model στη Στοκχόλμη, όπου κέρδισε την τρίτη θέση. Το βραβείο ήταν ένα ταξίδι στο Παρίσι μαζί με συμβόλαιο ορισμένου χρόνου. Όπως όμως έγραψε και η Vogue το 1988, αυτό το αστέρι δεν γεννήθηκε γρήγορα. Η Tatjana δεν βρήκε δουλειά για ένα χρόνο.
Μέχρι που εμφανίστηκε ο Peter Lindbergh σαν ένας μάγος με μαγικό ραβδί στην καριέρα της. Ο Γερμανός φωτογράφος, γνωστός για την αδυναμία του σε αρετουσάριστες φωτογραφίες και στη φυσική ομορφιά, την συμπεριέλαβε στη διάσημη φωτογραφία “White Shirts: Six Supermodels, Malibu το 1988 και ξανά για την Βρετανική Vogue τον Ιανουάριο του 190. Όταν ο George Michael είδε αυτό το τεύχος, πρότεινε σε όλο το καστ να εμφανιστεί στο videoclip του για το Freedom.
Η Τatjana Patitz, ένα από τα πιο αυθεντικά supermodels, ποτέ δεν ακολούθησε το ρεύμα. Δεν έμενε ούτε στη Νέα Υόρκη, ούτε στο Παρίσι, αλλά στην Καλιφόρνια, όπου μπορούσε να βρίσκεται κοντά στη φύση και τα ζώα της. Υπήρχε πάντα ένα μυστήριο όσον αφορά την ομορφιά της, κάτι γύρω από το ευγενικό οβάλ πρόσωπό της και το σχήμα των ματιών της, που έδειχνε πάθος και δύναμη. “Η Tatjana ήταν πάντα ένα σύμβολο ευρωπαϊκής κομψότητας, μια Romy Schneider-meets-Monica Vitti”, θυμάται η Anna Wintour, chief content officer of Condé Nast και global editorial director of Vogue. “Ήταν λιγότερο έντονη από τις συνομίληκές της, πιο μυστηριώδης, ώριμη, άπιαστη, και αυτό είχε τη γοητεία του”, συμπληρώνει.
Διαβάστε τη συνέχεια στη Vogue