Resorts πολλών αστέρων, παραλίες, beach bars και εμπνευσμένα εστιατόρια απογειώνουν τη δική μας ακτογραμμή-έκπληξη.
Το πρώτο μέρος που επισκέφτηκα τη μέρα που έγινε η άρση της απαγόρευσης της κυκλοφορίας, στις αρχές Μαΐου, ήταν το Σούνιο. Για την ακρίβεια ήταν εκείνο το βραχάκι στο Σούνιο, μια κρυμμένη παραλία μπροστά από ένα σπίτι –έπρεπε να την ξέρεις για να πας–, που στην άκρη της είχε έναν βράχο λείο, σαν πλάκα, σχεδόν στο ίδιο επίπεδο με τη θάλασσα. Μετά από τόσο καιρό, που η μόνη διαφυγή ήταν στους εξωτερικούς χώρους του σπιτιού και στους δρόμους της γειτονιάς, μου φάνηκε αυτονόητο να κατηφορίσω προς την παραλία της πόλης. Από τα βόρεια προάστια έκανα περίπου 40 λεπτά να φτάσω σ’ εκείνο το σημείο με τα πράσινα νερά, την καυτή αίσθηση της πέτρας και τον γαλάζιο ορίζοντα που ανοιγόταν μπροστά μου λες και ήταν μόνο δικός μου. Όσες φορές και να έχω πάει για μπάνιο, φαγητό, βόλτα, ψώνια, καφέ, διαμονή σε ξενοδοχείο στην παραλία της Αθήνας, ποτέ άλλοτε δεν είχα νιώσει την αξία της. Θυμήθηκα την άποψη που είχε διατυπώσει ένας άνθρωπος που ασχολείται με τον τουρισμό. Μου είχε πει ότι η Αθήνα δεν διαφέρει πολύ από ένα νησί, αν το σκεφτείς: έχει το κέντρο της (την αντίστοιχη Χώρα) και οδηγώντας μισή ώρα, όπως συμβαίνει στα μεγάλα νησιά, φτάνεις στην παραλία!
Γλυκιά ζωή
Η εν λόγω παραλία –ή ριβιέρα– έχει μήκος 70 χιλιόμετρα. Το 1954 η εφημερίδα «Καθημερινή» είχε δημοσιεύσει ένα άρθρο που ανέπτυσσε την καθόλου αυτονόητη άποψη ότι η παραλία της Αθήνας θα μπορούσε να εξελιχθεί και να γίνει πιο δημοφιλής από την Κυανή Ακτή της Γαλλικής Ριβιέρας. Λίγα χρόνια μετά, ξεκίνησε ο ανασχεδιασμός της, με τα «Αστέρια» της Γλυφάδας να κάνουν την αρχή και τον ελληνικό κινηματογράφο να προβάλλει μια εικόνα γλυκιάς ζωής με φόντο την ευρύτερη περιοχή. Είναι χαρακτηριστικές οι εικόνες από το αεροδρόμιο στο Ελληνικό, το πρώτο στη χώρα, με τα μαντίλια στον λαιμό των κοσμογυρισμένων κυριών να ανεμίζουν, τις καμπάνες του «Αστέρα», το θαλάσσιο σκι στα γαλαζοπράσινα νερά του Λαιμού, τις διαδρομές των παλιών κάμπριο αυτοκινήτων από το Φάληρο έως τη Βάρκιζα.
Με αφετηρία το Σούνιο
Ίσως φανεί παράδοξο, αλλά για μένα αφετηρία αυτής της μακράς και απολαυστικής διαδρομής κατά μήκος της παραλίας είναι ο ναός του Ποσειδώνα. Το μνημείο που αφιέρωσαν οι Αθηναίοι στον θεό της θάλασσας, χτισμένο πάνω σ’ έναν ψηλό βράχο στο Σούνιο, ατενίζει το Αιγαίο. Με τη λέξη «ηλιοβασίλεμα» ανακαλώ πάντα στο μυαλό μου αυτό το σημείο – και όχι τη Σαντορίνη. Σε απόσταση λίγων λεπτών από τον ναό, επί της λεωφόρου Λεγραινών, βρίσκεται η ταβέρνα «Θεόδωρος και Ελένη». Νομίζω ότι εδώ μπορείς να βρεις τα πιο νόστιμα μύδια στην Αθήνα. Έρχονται σε ένα μπολ σβησμένα με σκόρδο και κρασί, πάντα συνοδευμένα με πατάτες τηγανητές, δίνοντας την ελληνική, απολαυστική εκδοχή του δίπτυχου moules-frites. Το ξενοδοχείο «Cape Sounio», στην ίδια περιοχή, προσφέρει την εναλλακτική των πέντε αστέρων σε επίπεδο γαστρονομίας και διαμονής. Τα μπανγκαλόους, χτισμένα μέσα στα πεύκα, με ιδιωτικές πισίνες και θέα στο Αιγαίο που μοιάζει να ξεκινάει από εδώ, είναι ό,τι καλύτερο έχει να προσφέρει. Το ίδιο ισχύει και για το αντίστοιχης πολυτέλειας «Grand Resort Lagonissi» λίγο παρακάτω. Το αυτόνομο θέρετρο, που διαθέτει παραλίες, πισίνες, εστιατόρια κ.τ.λ., δίνει την αίσθηση ότι, αν μπεις, δεν χρειάζεται να βγεις ξανά μέχρι να φύγεις. Οι περισσότεροι Αθηναίοι το έχουν επισκεφτεί τουλάχιστον μία φορά, γιατί ήταν καλεσμένοι σε κάποιον γάμο, αν μη τι άλλο.
Σαν σε νησί
Συνεχίζοντας τη διαδρομή, πέφτουμε πάνω στη Βάρκιζα. Εδώ φέτος έχουμε και ένα πολυσυζητημένο opening. Το «Coyoacan Playa», εντός του «Varkiza Resort» (πρώην «Yabanaki»), είναι αδελφάκι του ομώνυμου bar-restaurant στο Θησείο. Φέτος επιχειρεί ένα beach concept υψηλής ποιότητας, με boho αισθητική. Μοιάζει σαν να έχουν ταξιδέψει οι ιδιοκτήτες του στην Τουλούμ του Μεξικού και να θέλησαν να μεταφέρουν την ατμόσφαιρα των beach bars της εδώ. Θα έλεγα ότι τα κατάφεραν σε μεγάλο βαθμό – στα συν το ότι η θάλασσα της Βάρκιζας είναι πολύ καλύτερη από της Τουλούμ. Όποιος καταφέρει να κάνει κράτηση ξαπλώστρας ή πουφ πάνω στην άμμο αξίζει να δοκιμάσει και το μεσογειακό – μεξικάνικο μενού, με έμφαση στο ψάρι και στα θαλασσινά (από σεβίτσε μέχρι αστακομακαρονάδα). Για δοκιμασμένα πράγματα που εντάσσονται στις εστέτ επιλογές της παραλίας, και της Αθήνας γενικότερα, υπάρχει παραδίπλα το «Island». O ιδιοκτήτης, Χρύσανθος Πανάς, που γνωρίζει την αθηναϊκή εστίαση καλύτερα από πολλούς, φώναζε δεκαετίες πριν ότι η αξία της πόλης αυτής βρίσκεται στην παραλία της. Είναι ίσως ο πρώτος που έβαλε στο λεξιλόγιό μας τον όρο «Αθηναϊκή Ριβιέρα» τα νεότερα χρόνια. Το «Island» βρίσκεται πάνω σε έναν βράχο, στον οποίο συνηθίζουν να δένουν με πρυμάτσα σκάφη Ελλήνων και διεθνών επισκεπτών, οι οποίοι σε λίγα βήματα φτάνουν στον χώρο του εστιατορίου ή του κλαμπ, με σκοπό ένα dinner κάτω από τα αστέρια ή ένα κοκτέιλ που ίσως καταλήξει σε χορό μέχρι το πρωί. Νομίζω ότι όλοι έχουμε να θυμόμαστε μια βραδιά διακοπών σ’ αυτό το «νησί» της πόλης μας.
Το κεφάλαιο «Four Seasons»
Μερικές κλειστές στροφές αργότερα, είμαστε ήδη στη Βουλιαγμένη. Από άποψη τοποθεσίας, φυσικής ομορφιάς και υποδομών, η Βουλιαγμένη μάλλον είναι το καύχημα της ριβιέρας. Εδώ βρίσκεται και το «Four Seasons Hotel Astir Palace Hotel Athens». Εμπνευσμένο από την ιστορική αίγλη του αρχικού «Αστέρα», το ξενοδοχείο-ορόσημο των 303 δωματίων, που εκτείνεται σε 30 στρέμματα καταπράσινου τοπίου στις ακτές της Αθηναϊκής Ριβιέρας, ανακαινίστηκε πέρυσι για να αποτελέσει την πρώτη «Four Seasons» εμπειρία για την Ελλάδα. Τρεις ιδιωτικές παραλίες που συνδέονται μεταξύ τους μ’ έναν πεζόδρομο 300 μέτρων, 3 κοινόχρηστες πισίνες, 5 γήπεδα τένις, υποδομές για όλα τα θαλάσσια σπορ που χωράει ο νους, σπα 1.000 τ.μ. βασισμένο στη φιλοσοφία του Ιπποκράτη και 8 διαφορετικά εστιατόρια που προσφέρονται για κάθε γούστο και γαστρονομικό στιλ είναι ένας γρήγορος αριθμητικός υπολογισμός της πολυτελούς και εκλεπτυσμένης εμπειρίας που παρέχεται εδώ. Το «Μercato», ένα από τα εστιατόριά του, που λειτουργεί στο ανακαινισμένο κτίριο του «Nafsika», ανέλαβε φέτος ο ταλαντούχος Luca Piscazzi, με πρότερη θητεία σε τριάστερο εστιατόριο του Λονδίνου και εξαιρετική δεξιότητα στην ιταλική κουζίνα που παρουσιάζει εδώ. Ειδική μνεία οφείλεται στο εστιατόριο «Matsuhisa Athens», που βρίσκεται λίγα μέτρα μακριά και για το οποίο ο ίδιος ο Matsuhisa έχει πει ότι είναι το ομορφότερο εστιατόριο με την υπογραφή του στον κόσμο.
Η Βουλιαγμένη τα έχει όλα
Το «Divani Apollon Palace & Thalasso» εντάσσεται κι αυτό στα εμβληματικά ξενοδοχεία της Βουλιαγμένης – μου είναι αδύνατον να μη στρέψω το κεφάλι μου προς το επιβλητικό κτίριο επί της Ποσειδώνος. Η λέξη-κλειδί εδώ είναι η θαλασσοθεραπεία, μια και είναι το μόνο μέρος στην Αθήνα που εφαρμόζει αυτή την ευεργετική για το σώμα πρακτική. Όσο για το γειτονικό «The Margi», αποτελεί μια boutique επιλογή διαμονής με ένα εξωτικό και λίγο μυσταγωγικό περιβάλλον γύρω από την πισίνα. Εδώ βρίσκεται και το μοντέρνο εστιατόριο «Malabar», που αποτελεί ξεχωριστό προορισμό. Η κίνηση ματ του «Margi» ήταν η λειτουργία μιας ιδιόκτητης φάρμας το 2015, η οποία βρίσκεται μόνο μερικά χιλιόμετρα μακριά, στα Καλύβια. Από μια έκταση που μοσχομυρίζει λεβάντα και είναι γεμάτη ελαιόδεντρα, μποστάνια και βοτανόκηπους, εφοδιάζεται το εστιατόριο του ξενοδοχείου. Επιπλέον, ο περιβάλλων χώρος της φάρμας προσφέρεται για μια αξέχαστη εμπειρία γεύματος. Η Βουλιαγμένη, κατά τα άλλα, προσφέρει μια χορταστική γκάμα επιλογών. Αρχικά, υπάρχει πάντα η Λίμνη της: άγρια βράχια, μια μυστηριώδης σπηλιά, πεύκα, ιαματικά, ζεστά νερά, fish spa, σεζ λονγκ πάνω σε ξύλινο ντεκ και νόστιμο τσιμπολόγημα για όλη τη μέρα. Εξίσου κλασική επιλογή και η παραλία «Astir Beach», που εδώ και χρόνια έχει καθιερώσει την κράτηση θέσης στις ξαπλώστρες. Aυτή η παραλία ικανοποιεί απολύτως την ανάγκη «to see and be seen» και συνήθως πρέπει να κοπιάσεις για μια… θέση στον ήλιο, γι’ αυτό προτείνουμε να κάνετε κράτηση μερικές μέρες νωρίτερα. Το άλλο to-be-seen μέρος είναι το «Krabo beach», λίγο πιο κάτω. Το beach bar και εστιατόριο που άνοιξε πέρυσι από τον αρχιτέκτονα Γιάγκο Αγιοστρατίτη, ο οποίος υπογράφει και τον σχεδιασμό του, έγινε αμέσως hip. Έχει bohemian chic αέρα, σκιές από καλαμωτές και πέργκολες, στάχυα στην οροφή που μοιάζει να της δίνουν μόνιμη κίνηση, ξύλινα τραπέζια, κάκτους, Aztec μοτίβα στις μαξιλάρες, υπέροχα κοκτέιλ και νόστιμο φαγητό. Περιττό να πούμε ότι χρειάζεται έγκαιρη κράτηση. Το εστιατόριο «Ιθάκη» είναι τόσο κλασικό όσο και η βόλτα στη Βουλιαγμένη. Ως παιδιά πηγαίναμε με τους γονείς για φρέσκο ψάρι και αργότερα με τα δικά μας παιδιά ή των φίλων συνεχίζουμε να πηγαίνουμε για να γιορτάσουμε κάτι. Το «Blue Fish» εντάσσεται στα πιο νεόφερτα ήθη της περιοχής. Τολμώ να πω πως θυμίζει τη νέα Μύκονο: φρέσκο ψάρι και θαλασσινά προσεκτικά παρουσιασμένα, μεγάλη λίστα κρασιών και σαμπάνιες, επαγγελματικό σέρβις και χωρίς σημαντικές αφορμές το μεσημέρι μπορεί να καταλήξει σε πάρτι με δυνατή μουσική. Περνάει καλά εδώ ο κόσμος που έρχεται. Φυσικά δεν πρέπει να ξεχάσω το «Waffle House», το (πλέον) cult στέκι, στο οποίο σχεδόν απαγορεύεται να μη σταματήσεις για βάφλα ή έστω μία μπάλα παγωτό από την τεράστια γκάμα τους.
Το δικό μας Μαϊάμι
Καθώς αφήνεις πίσω σου τη Βουλιαγμένη, είναι σαν να τελειώνουν σιγά σιγά οι διακοπές. Μπαίνεις σε ένα πιο αστικό περιβάλλον, όμως εξίσου καλοκαιρινό. Ας πούμε ότι η Γλυφάδα είναι το δικό μας Μαϊάμι. Με φοίνικες, αμέτρητες καφετέριες παρατεταγμένες, κατοίκους που η υπόλοιπη Αθήνα τούς φθονεί για το μαύρισμα που διατηρούν όλο τον χρόνο, μπουτίκ για shopping, comfort εστιατόρια, φαντεζί μπαρ. Το εστιατόριο «Huracan» είναι από τα καλά της περιοχής, ειδικά αν αγαπάς τους αντιθετικούς συνδυασμούς, τις πικάντικες και δροσερές γεύσεις, δηλαδή το σεβίτσε παρέα με κοκτέιλ. Το δικό μου αγαπημένο στη Γλυφάδα είναι το «Amigos», η όασή μου, με χαλαρή διάθεση, comfort μεξικάνικα πιάτα και παγωμένες μαργαρίτες. Σούπερ ωραία, κλασικά και «πειραγμένα» ποτά κάνει το «Holy Spirit», το funky μπαρ που έδειξε στους Αθηναίους έναν χαλαρό και ανεπιτήδευτο τρόπο να απολαμβάνουν ένα καλοφτιαγμένο κοκτέιλ. Εδώ οι θαμώνες έρχονται κατευθείαν από την παραλία για ένα ράθυμο ποτό ή για μουσικά πάρτι. Προ Cοvid-19 επικρατούσε το αδιαχώρητο. Τώρα τηρούνται οι αποστάσεις και μπορεί κάποιος να πάρει το ποτό του to go, αν δεν βρει να καθίσει.
Από τον Φλοίσβο στην καλή θέα
Στην Αθηναϊκή Ριβιέρα οι μαρίνες αποτελούν ξεχωριστό κεφάλαιο. Η πιο όμορφη είναι μάλλον η Μαρίνα Φλοίσβου, που βρίσκεται στο Παλαιό Φάληρο. Από τις 302 θέσεις για σκάφη που διαθέτει, τις περισσότερες κατέχουν σκάφη μεγαλύτερα των 35 μέτρων – αρκετά από αυτά δεν είναι ελληνικά. Το σημαντικό είναι ότι τον περιβάλλοντα χώρο απολαμβάνουν και οι κάτοικοι της περιοχής –αλλά και άλλων συνοικιών– κάνοντας βόλτες, ποδήλατο, ψώνια στα καταστήματα ή πίνοντας ουζάκι ή κρασί στα εστιατόριά της με θέα τη θάλασσα. Είναι ιδανική βόλτα και για τα πιτσιρίκια που λατρεύουν να περπατάνε δίπλα στο νερό και να χαζεύουν τα σκάφη κρατώντας ένα παγωτό στο χέρι.
Μετά τον Φλοίσβο φτάνεις κιόλας στο Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος. Σχεδιασμένο από το αρχιτεκτονικό γραφείο του διάσημου Ρέντσο Πιάνο, στεγάζει την Εθνική Λυρική Σκηνή και την Εθνική Βιβλιοθήκη της Ελλάδος, ενώ γύρω του εκτείνεται το 210 στρεμμάτων Πάρκο Σταύρος Νιάρχος. Έχει ενδιαφέρον το ότι ο αρχιτέκτονας, διαπιστώνοντας τη σύνδεση μεταξύ της θάλασσας και της πόλης, η οποία θεώρησε ότι διακόπτεται από τη λεωφόρο Ποσειδώνος, έβαλε σκοπό να αποκαταστήσει τη φυσική και εννοιολογική σχέση μεταξύ τους. Το αποτέλεσμα είναι αυτό το «στολίδι», στο οποίο συρρέουν κάτοικοι και επισκέπτες με ποικίλα και ανεξάντλητα κίνητρα: από το να παρακολουθήσουν μια όπερα μέχρι να θαυμάσουν τη θέα ανάμεσα στον Φαληρικό Όρμο και στην Ακρόπολη από το σημείο «Φάρος».
Το λιμάνι μας
Η παραλιακή οδός καταλήγει στον Πειραιά, στον οποίο θα μπορούσαμε να αφιερώσουμε άλλες τόσες σελίδες. Έχει τη δική του απόχρωση, τους δικούς του κανόνες. Υπάρχει σε τραγούδια, ταινίες, παροιμίες, αστικούς μύθους, κεφάλαια της ιστορίας, στις καλοκαιρινές μας διακοπές. Όσο κι αν μας στρεσάρει η βαβούρα του, όσο κι αν μπορεί να ξενίζει η πυκνή του ενέργεια, εδώ θα ερχόμαστε σίγουρα κάθε καλοκαίρι, έστω μόνο για να επιβιβαστούμε στο πλοίο. Ο Πειραιάς είναι η έναρξη των διακοπών. Μια και είμαστε εδώ, το εστιατόριο «Varoulko» του σεφ Λευτέρη Λαζάρου, στην Ακτή Κουμουνδούρου, έχει την καλύτερη θαλασσινή κουζίνα (και θέα) και διαθέτει τα απαραίτητα διαπιστευτήρια (δύο αστέρια Michelin). Πιο κοντά στο λιμάνι, στην παλιά βιοτεχνική περιοχή του Πειραιά, βρίσκεται το wine bar «Paleo». Είναι ένα υπέροχο και ταυτόχρονα περίεργο μέρος, καθώς από τη μια το σκηνικό σε «ξεβολεύει» με τον τραχύ, λιμανίσιο χαρακτήρα του και τα παρατημένα συνεργεία, από την άλλη η φινέτσα του κρασιού, οι φροντισμένες λεπτομέρειες στα πιάτα, το θερμό καλωσόρισμα θυμίζουν ότι είσαι ασφαλής.
Δεν μπορώ να σκεφτώ έναν επίλογο που να συνοψίζει αυτή την ετερόκλητη βόλτα στην ανεξάντλητη αθηναϊκή παραλία. Ας κρατήσουμε μόνο πως αυτό το διαφορετικό καλοκαίρι θα έχουμε δική μας και την Αθηναϊκή Ριβιέρα.
Πληροφορίες
- Ταβέρνα «Θεόδωρος και Ελένη», λεωφόρος Λεγρενών, Λεγραινά, τηλ. 22920-51936
- CapeSounioHotel, 67ο χιλιόμετρο Αθηνών-Σουνίου, Σούνιο, τηλ. 22920-69700
- GrandResortLagonissi, 40ό χιλιόμετρο Αθηνών-Σουνίου, Λαγονήσι, τηλ. 22910-76000
- CoyoacanPlayaVarkizaResort (πρώην Yabanakibeach), Βάρκιζα, τηλ. 6948-668855
- Island, 27ο χιλιόμετρο Αθηνών-Σουνίου, Βάρκιζα, τηλ. 210-8925000
- Four Seasons Αstir Palace Hotel Athens, Απόλλωνος 40, τηλ. 210-8901000
- Matsuhisa, τηλ. 210-8960510
- Divani Apollon, Αγίου Νικολάου 10, Βουλιαγμένη, τηλ. 210-8911100
- TheMargi, Λητούς 11, Βουλιαγμένη, τηλ. 210-8929000
- Malabar, τηλ. 210-8929160
- Λίμνη Βουλιαγμένης, τηλ. 210-8962237
- Παραλία Αστέρα, Απόλλωνος 40, Βουλιαγμένη, τηλ. 210-8901619
- Krabo, Θέσπιδος, Βουλιαγμένη, τηλ. 210-8963309
- Ιθάκη, Απόλλωνος 28, τηλ. 210-8963747
- BlueFish, Λεωφόρος Ποσειδώνος 4, Βουλιαγμένη, τηλ. 210-9671778
- WaffleHouse, Αγίου Παντελεήμονος, Βουλιαγμένη, τηλ. 210-8961227
- Huracan, Λεωφόρος Ποσειδώνος 81, Γλυφάδα, τηλ. 210-8940080
- Amigos, Κύπρου 65, Γλυφάδα, τηλ. 210-8983167
- Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος, Λεωφόρος Ανδρέα Συγγρού 364
- VaroulkoSeaside, Ακτή Κουμουνδούρου 54, Μικρολίμανο,τηλ. 210-5228400
- Paleo, Πολυδεύκους 39, Πειραιάς, τηλ. 210-4125204
Πρώτη δημοσίευση: “Greece Is Διαδρομές”.
Μπορείτε να παραγγείλετε το τεύχος εδώ: https://subscription.kathimerini.gr/greece-is