Δεκαπέντε μήνες πριν νιώσαμε το χρόνο να παγώνει. Η καθημερινότητά μας περιορίστηκε στο σπίτι, η ζωή μας μεταφέρθηκε στο Zoom και το να επισκεφτούμε ακόμα το σούπερ μάρκετ αποτελούσε μια δραστηριότητα υψηλού κινδύνου. Πόσο αλλάξαμε όμως εμείς μέσα σε αυτό το χρόνο; Η ζωή επιστρέφει στην κανονικότητα, είμαστε όμως αρκετά έτοιμοι να ξαναβρούμε τον παλιό μας εαυτό;
Η απάντηση είναι πως δεν μπορούμε να ξαναγίνουμε όπως πριν. Τα σημάδια αυτής της πανδημίας μας διαμόρφωσαν και μας επηρεάζουν ακόμα και σε πράγματα που δεν μπορούμε να διανοηθούμε. Οι μαρτυρίες επιζήσαντων της γρίπης του 1918 αναφέρουν πως δεν ξεπέρασαν ποτέ εκείνη την πανδημία, ανέπτυξαν φόβους που τους συνόδευαν για το υπόλοιπο της ζωής τους. Αν και επέζησαν δεν μπόρεσαν να ξεπεράσουν το γεγονός πως έχασαν συγγενείς και φίλους από μια γρίπη.
Μέχρι τώρα έχουν επιβεβαιωθεί παγκοσμίως 3.782.490 θάνατοι από Covid-19. Δεν μπορούμε να σκεφτόμαστε πως είμαστε οι ίδιοι σε σχέση με τον Ιανουάριο του 2020. Η πολυπόθητη επιστροφή στην κανονικότητα έχει ξεκινήσει, οι εργαζόμενοι επιστρέφουν σταδιακά στις δουλειές τους, ο τουρισμός επανεκκίνησε, τα πρώτα σχέδια για διακοπές καταστρώνονται.
Είμαστε όμως έτοιμοι να ξαναβγούμε στον κόσμο;
Η πραγματικότητα φαίνεται πως έχει δύο πλευρές. Έρευνα που πραγματοποιήθηκε τον Μάιο στις ΗΠΑ, έδειξε πως το 39% των εργαζομένων σκέφτεται να παραιτηθεί αν ο εργοδότης τους δεν είναι ελαστικός με την τηλεργασία. «Η τηλεργασία δημιούργησε νέες συνθήκες. Οι οικογένειες γευμάτιζαν πλέον μαζί, πολλοί βρήκαν χρόνο για δραστηριότητες που μέχρι τώρα δεν χωρούσαν στο πρόγραμμα, ξεκίνησαν νέες σπουδές και χόμπι, ανέλαβαν τη φροντίδα ενός κατοικιδίου. Ίσως είδαν τους ρυθμούς τους να γίνονται πιο χαλαροί. Οι άνθρωποι σταμάτησαν να χάνουν χρόνο σε επαγγελματικά ταξίδια ή πολύωρα meetings και γνώρισαν περισσότερο ο ένας τον άλλο. Η πανδημία έδειξε πως η εξ’ αποστάσεως εργασία είναι απόλυτα εφικτή για πολλούς κλάδους, επιβεβαιώνοντας πως το παλιό εργασιακό μοντέλο δεν λειτουργεί πια, είναι χρονοβόρο, κοστοβόρο και πολλές φορές αναγκάζει τους εργαζόμενους να επιλέξουν ανάμεσα στην ευεξία και την καριέρα τους», γράφει ο Sigal Samuel για το Vox.
Γιατί λοιπόν να επιστρέψουμε σε αυτά τα στοιχεία της παλιάς κανονικότητας που μοιάζουν πλέον ανώφελα;
Ο ιός δεν θα λείψει σε κανέναν, ούτε η απομόνωση, ο φόβος και το στρες που έφερε στη ζωή μας. Το να βγούμε όμως από το δίχτυ ασφαλείας στο οποίο κρυφτήκαμε τόσο καιρό, είναι ένα μεγάλο βήμα τώρα που μπορεί να δημιουργεί άγχος. Ίσως αλλάξαμε πολύ μέσα σε αυτό το διάστημα και δεν είμαστε έτοιμοι να αλλάξουμε ξανά.
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο εδώ