Είναι κλισέ, αλλά όπως κάθε κλισέ, είναι και μεγάλη αλήθεια: οι περισσότεροι από εμάς «περιμένουμε όλο τον χρόνο για τις διακοπές του καλοκαιριού». Άλλοι τις σχεδιάζουν καιρό, άλλοι βρίσκουν κάποια λύση της τελευταίας στιγμής, άλλοι θέλουν απόλυτη χαλάρωση, άλλοι αχαλίνωτη διασκέδαση, άλλοι έχουν σκοπό να το ρίξουν έξω και να κακομάθουν λίγο τον εαυτό τους κι άλλοι να εξερευνήσουν την φύση πιο αποφασισμένοι και από τον Μπερ Γκριλς στο «Man vs. Wild».
Σε όποια κατηγορία, πάντως, κι αν ανήκετε, υπάρχουν εκείνες οι μικρές λεπτομέρειες που συμβαίνουν σχεδόν σε καθέναν από εμάς κάθε χρόνο και αποτελούν το μικρό τελετουργικό των διακοπών που όλους μας ενώνει.
Για να το πούμε αλλιώς, δεν πήγατε διακοπές…
Αν δεν ανεβήκατε εναγωνίως στο καράβι για να πιάσετε καλή θέση -αυτές με τα καναπεδάκια ή ακόμα και ολόκληρο τραπέζι στο κυλικείο, για τους πιο φιλόδοξους- και το καλύτερο που καταφέρατε ήταν να βρείτε θέση στο κατάστρωμα, στην οποία, ο ήλιος χτυπούσε μόνο το ένα σας προφίλ.
Αν δεν «κατασκοπεύσατε» όσους άγνωστους ήταν γύρω σας στο καράβι. Δεν το εννοούμε κυριολεκτικά, αλλά, όταν θα δείτε εκείνη την οικογένεια που καθόταν μπροστά σας να κόβει βόλτες στα σοκάκια του νησιού, εκείνο το ζευγάρι που ήταν δίπλα σας να πίνει ποτό και πάλι δίπλα σας το βράδυ στο μπαρ κι εκείνον τον μοναχικό ταξιδιώτη με το τεράστιο back pack να πίνει κάθε πρωί ελληνικό καφέ στο ίδιο τραπέζι του κεντρικού καφενείου του νησιού, διαβάζοντας το βιβλίο του και πείτε «Ήταν στο ίδιο καράβι με εμάς», ξέρετε πως οι διακοπές σας έχουν πάρει μπρος.
Αν το δωμάτιο που κλείσατε δεν έκρυβε κάποια έκπληξη. Δεν εννοούμε ευχάριστη. Ξέρετε, να λέει θέα στην θάλασσα και να αχνοφαίνεται με τα κιάλια μια υπόνοια νερού στον ορίζοντα, το μπάνιο να έχει ντουζιέρα σε μέγεθος χόμπιτ, η υγρασία να διαπερνά και το τελευταίο κόκαλο (και την μύτη σας), να ακούτε σε Dolby Surround ό,τι συμβαίνει στα γύρω δωμάτια, τα κουνούπια και τα λοιπά ζωύφια να κάνουν πάρτι γύρω από το κρεβάτι σας και γενικώς, να βασανίζεστε.
Αν, πάλι, είστε campers, ακόμα κι αν έχετε γράψει χιλιόμετρα μαζί με την σκηνή σας, κάτι θα πήγε λάθος και φέτος. Θα στήσατε την σκηνή στην ακατάλληλη γωνία και ο ήλιος θα χτυπούσε το πρόσωπό σας από τις 6 το πρωί, αυτός ο ένας πάσσαλος που δεν ήσασταν σίγουροι αν βάλατε καλά, θα έφυγε στην μέση της νύχτας με το πρώτο δυνατό αεράκι, η πλάτη σας θα γέμισε μελανιές γιατί ξεχάσατε το στρωματάκι σας και αναγκαστικά, κοιμηθήκατε πάνω στις πέτρες.
Αν το εσωτερικό της βαλίτσας σας δεν είχε για άλλη μια φορά τις λάθος αναλογίες. Για άλλη μια χρονιά ξεχάσατε την χτένα ή το σαμπουάν σας (ματαίως θα προσπαθήσετε να βρείτε κάτι κοντινό σε αυτά στο μίνι μάρκετ της περιοχής) και φέρατε μία στίβα έξτρα ρούχα που θα γυρίσουν άθικτα στην Αθήνα, γιατί, στην τελική, κυκλοφορούσατε όλη την μέρα με το μαγιό και το σορτσάκι.
Αν δεν χαθήκατε έστω και μια φορά στο νησί, ακόμα κι αν όλα τα GPS στο αμάξι ήταν ανοιχτά. Και πώς να μην χαθείτε, άλλωστε, σε εκείνους τους χωματόδρομους που μοιάζουν με αρτηρίες και έχουν ονόματα όπως «Παράδρομος Α’», «Οδός 4», κ.ο.κ.
Αν δεν έχετε πιάσει στο ράδιο επαρχιακό σταθμό που σας έκανε να απορήσετε για το πόσοι Έλληνες ελαφρολαϊκοί τραγουδιστές υπάρχουν που δεν γνωρίζετε -αλλά και πόσες φορές μπορεί να γραφτεί το «ίδιο» τραγούδι.
Αν δεν σας κόπηκε η σαγιονάρα. Πόση ανάβαση και κατάβαση ανάμεσα σε χώματα και πετραδάκια να αντέξει κι αυτή; Το κακό είναι ότι, τιμώντας τον νόμο του Μέρφι, αυτό θα συμβεί κάποια στιγμή που είστε μακριά από τον «πολιτισμό», οπότε μέχρι να πάρετε ένα ζευγάρι-αντικαταστάτη, θα προσπαθήσετε να «δέσετε» την χαλασμένη σαγιονάρα μέχρι και με συρραπτικό αν βρεθεί μπροστά σας.
Αν δεν δώσατε την μάχη της ξαπλώστρας. Κακά τα ψέματα, έχουμε γίνει όλοι Κέρβεροι περιμένοντας την στιγμή που κάποιος θα κάνει την ελάχιστη κίνηση που υποδηλώνει πως ετοιμάζεται να φύγει. Σε χρόνο ντε τε, βρεθήκαμε πάνω από το κεφάλι του με μάτι γυαλισμένο προκειμένου να πάρουμε θέση στην ξαπλώστρα του.
Αν, αντίστοιχα, δεν δώσατε την μάχη της ομπρέλας. Βρήκατε το τέλειο σποτ, αυτό, βέβαια, δεν σημαίνει πως η ομπρέλα θα συνεργαστεί μαζί σας. Την στερεώνετε όσο πιο καλά μπορείτε, βρίσκετε τις μεγαλύτερες πέτρες για να βάλετε στην βάση της, είστε περήφανοι για την κατασκευή σας. Μέχρι το πρώτο υποτυπώδες αεράκι να την φέρει ολόκληρη πάνω σας και να επαναλάβετε την διαδικασία από την αρχή. Την ίδια στιγμή, όλες οι άλλες ομπρέλες και σκίαστρα γύρω δεν έχουν κουνηθεί ούτε στο ελάχιστο.
Αν δεν ξεχάσατε, έστω μια φορά, να βάλετε αντηλιακό, γενικά ή τοπικά. Και καταλήξατε να έχετε ένα ελαφρύ χρώμα αστακού στους ώμους σας ή σε εκείνο το σημείο στην πλάτη σας που δεν φτάνατε καλά.
Αν δεν προσπαθήσατε να απαθανατίσετε με το κινητό σας την ομορφιά εκείνης της μαγικής παραλίας ή την πανσέληνο και καταλήξατε να γεμίσει το gallery των φωτογραφιών σας με 40 πανομοιότυπες εικόνες που δείχνουν μια τυπικά ok ακτή και μια φωτεινή κουκίδα σε μαύρο φόντο, αντίστοιχα.
Αν δεν πήρατε τουλάχιστον ένα έξτρα πιάτο σε ταβέρνα, το οποίο, τελικά, οριακά αγγίξατε. Καταλαβαίνουμε, ήσασταν πολύ πεινασμένοι μετά το μπάνιο κι εκείνες οι κολοκυθοκροκέτες έμοιαζαν λαχταριστές, αλλά παραγγείλατε ήδη άλλα 4 ορεκτικά και 3 κυρίως.
Αν δεν «έκοψε το μάτι σας» και πήρατε ένα από τα χειρότερα πιάτα του καταλόγου. Μα γιατί να πάρετε κεφτεδάκια σε ταβέρνα που σε όλα τα τραπέζια τρώνε ψάρι και θαλασσινά; Στην καλύτερη, θα μοιάζουν με ζουμερά μπαλάκια του πινγκ πονγκ.
Αν δεν δώσατε μάχη με τις μύγες και τις σφίγγες. Αν ο εστιάτορας δεν είχε προνοήσει να βάλει καμένο καφέ στα τραπέζια της σάλας, τότε, με πρόχειρους μαθηματικούς υπολογισμούς, περάσατε το 60% του χρόνου σας στην ταβέρνα διώχνοντας έντομα και 40% όντως τρώγοντας (εξαντλημένοι).
Αν δεν πήγατε στο fancy κοκτειλάδικο της Χώρας και μετά από σκληρή μελέτη του καταλόγου ώστε να παραγγείλετε το πιο απολαυστικό και ευφάνταστο κοκτέιλ, πήρατε, τελικά, εκείνο που μοιάζει απλά σαν κάποιος να ανακάτεψε χυμό 8 φρούτων με βότκα σε ωραίο ποτήρι με πολλά παγάκια.
Αν δεν πετύχατε dj στο μπαρ του νησιού με χαρακτηριστικά άνετο και «περπατημένο» ύφος που, στην πραγματικότητα, «μαγειρεύει» κάθε βράδυ την ίδια λίστα 50 κομματιών (συχνά σε άθλια remixes), το πιο πρόσφατο εκ των οποίων βγήκε όταν παίρναμε το Euro.
Αν δεν ξεχάσατε στην βραδινή σας έξοδο να βάλετε αντικουνουπικό και τώρα κοιτάτε ποιος έγινε πιο πουά από τον άλλο από τα τσιμπήματα.
Αν δεν ήπιατε μερικούς από τους χειρότερους καφέδες της ζωής σας. Δυστυχώς, ο καφές είναι συνήθως δύσκολη πίστα σε νησιά και χωριά και θα είστε τυχεροί αν βρείτε φρέντο εσπρέσο που έχει γεύση έστω και λίγο καλύτερη από νερό με χώμα.
Αν δεν πετύχετε εκείνον τον ένα ενοχλητικό hipster τουρίστα που ζητάει καφέ latte με γάλα αμυγδάλου στον παραδοσιακό φούρνο της χώρας και vegan κεφτέδες στο Μπριζολάδικο του Βαγγέλη.
Αν δεν βάλατε τουλάχιστον 3 βιβλία-τούβλα στην βαλίτσα σας, αποφασισμένοι να βγάλετε τα αναγνωστικά «σπασμένα» ολόκληρης της χρονιάς και καταλήξατε να διαβάζετε μετά βίας 40 σελίδες από ένα και μόνο από αυτά. Άλλωστε, η θάλασσα και οι γύρω μας πάντα θα μας κερδίζουν.
Αν, αφού δεχτήκατε ότι δεν θα διαβάσετε πολύ ούτε φέτος, δεν πήρατε τεύχος με σταυρόλεξα. Κι αν δεν βάλατε στοίχημα πως θα λύσετε ολόκληρο έστω ένα και δεν τα καταφέρατε. Μα πραγματικά, ποιος ξέρει ποια είναι αυτή η Ρουμάνα γεροντολόγος με 7 γράμματα;
Αν δεν πετύχετε τον τελευταίο άνθρωπο που περιμένατε να δείτε στο ίδιο νησί, στην ίδια παραλία, σε παραδιπλανή ξαπλώστρα από εσάς. Εκείνον τον συμφοιτητή που συμπαθούσατε αλλά δεν ήρθατε και ποτέ πραγματικά κοντά, εκείνον τον συνάδελφο από την προπροπροηγούμενη δουλειά σας, την τρίτη ξαδέρφη σας από το σόι της μητέρας σας και γενικώς, ανθρώπους που έχετε να δείτε πάνω από δεκαετία -για να μην πούμε, λίγο μετά από την βάφτισή σας.
Αν δεν ορκιστήκατε πως αυτή είναι η τελευταία φορά που πάτε με μεγάλη παρέα διακοπές. Μεταξύ μας, αν είστε πάνω από 25 γιατί να πάτε διακοπές με 6 ακόμα άτομα, καθένα από τα οποία θέλει τις διακοπές του αλλιώς, από το πώς πίνει τον καφέ του μέχρι το πώς αντιλαμβάνεται την χαλάρωση και την διασκέδαση;
Αν δεν βρήκατε έναν λόγο να θέλετε να επιστρέψετε και πάλι σε αυτό το νησί ή να πάτε ξανά διακοπές με τους ίδιους ανθρώπους.