Η έκτη γενιά Opel Astra είναι ένα νέο ορόσημο στη συμπαγή κατηγορία και συνεχίζει μία παράδοση που ξεκίνησε πριν από 85 χρόνια. Το 1936, η Opel ήταν ο πρώτος Γερμανός κατασκευαστής που παρουσίασε ένα προσιτό, οικογενειακό συμπαγές αυτοκίνητο με το όνομα Kadett.
Η ιδέα μιας κατηγορίας συμπαγών μοντέλων αναπτύχθηκε τόσο γρήγορα τα χρόνια του γερμανικού οικονομικού θαύματος (“Wirtschaftswunder”) ώστε η Opel, το 1962, κατασκεύασε ένα νέο εργοστάσιο παραγωγής ειδικά για το Kadett στο Bochum, Γερμανία.
Το δεύτερο μυστικό της επιτυχίας ήταν ‘δεν επαναπαυόμαστε στις δάφνες μας’. Κάθε νέα γενιά έφερνε περισσότερες καινοτομίες, όπως ο υγρόψυκτος, τετρακύλινδρος κινητήρας του Kadett A (1962), το συναρπαστικό, αεροδυναμικό αμάξωμα του Kadett E (1984) ή το σύστημα προσαρμοζόμενου εμπρόσθιου φωτισμού (AFL) του Astra H (2004).
Τώρα η ιστορία επαναλαμβάνεται. Με την τολμηρή και καθαρή σχεδίαση καθώς και με την προηγμένη τεχνολογία του 2021 Astra – συμπεριλαμβανομένου ενός plug-in υβριδικού συστήματος κίνησης – η Opel ξεκινά μία νέα εποχή στη συμπαγή κατηγορία.
Το 1936 Kadett διαθέτει επαναστατικό αυτοφερόμενο αμάξωμα από χάλυβα
Η παράδοση της Opel ως κυρίαρχη δύναμη στη συμπαγή κατηγορία ξεκίνησε με το πρώτο Opel Kadett το 1936. Μετά το Olympia, το πρώτο Γερμανικό όχημα μαζικής παραγωγής με αυτοφερόμενο αμάξωμα από χάλυβα, το Kadett χρησιμοποίησε επίσης αυτή την επαναστατική τεχνολογία. Αυτή η δομή έχει πολλά πλεονεκτήματα συγκριτικά με το κλασικό ξύλινο αμάξωμα με ξεχωριστό πλαίσιο, όπως μικρότερο βάρος για βελτιωμένες επιδόσεις και κατανάλωση, μεγαλύτερη ασφάλεια χάρη στο άκαμπτο κλωβό επιβατών και χαμηλότερο κέντρο βάρους.
Τα πλεονεκτήματα του Kadett A (1962-1965) ήταν ο ζωηρός κινητήρας 1.0L, ο μεγάλος χώρος αποσκευών και οι άφθονοι χώροι στο εσωτερικό για τους επιβάτες. Η συνταγή της επιτυχίας περιλάμβανε επίσης ένα συστατικό σπάνιο στον ανταγωνισμό. Η τάπα του ρεζερβουάρ βρισκόταν εκτός και όχι μέσα στο χώρο αποσκευών, διευκολύνοντας την αποθήκευση αποσκευών. Με την ατάκα ‘δεν θα σας μυρίσει ποτέ βενζίνη στο χώρο αποσκευών’ οι διαφημιστές της Opel έστελναν ένα χιουμοριστικό μήνυμα στους ανταγωνιστές στο Wolfsburg.
Η συμπαγής κατηγορία της Opel σηματοδότησε μία νέα εποχή με το Kadett D (1979-1984). Αντί για πίσω κίνηση, το νέο μοντέλο διέθετε για πρώτη φορά εμπρόσθια κίνηση (FWD) “made by Opel”. Η εγκάρσια τοποθέτηση του κινητήρα εξοικονομούσε χώρο με αποτέλεσμα η διάταξη εσωτερικού να αποτελεί πρότυπο ευρυχωρίας. Αν και το νέο μοντέλο ήταν μικρότερο σε μήκος από τον προκάτοχό του, το εσωτερικό του ήταν μεγαλύτερο και προσέφερε σημαντικά περισσότερο χώρο από πολλούς ανταγωνιστές του Kadett.
Το Astra F ενσαρκώνει το πνεύμα της εποχής (Zeitgeist) τη δεκαετία του 1990, φέρνει νέο όνομα στο συμπαγές μοντέλο της Opel
Όταν το Opel Astra F γιόρτασε την παγκόσμια πρεμιέρα του το 1991, ήταν μία εποχή μεγάλων αλλαγών. Η έβδομη γενιά του συμπαγούς μοντέλου της Opel ενσάρκωνε το πνεύμα της εποχής όπως κανένα άλλο αυτοκίνητο. Απέκτησε όχι μόνο νέο όνομα – Astra, όπως το βρετανικό αντίστοιχο μοντέλο της Vauxhall – αλλά και πληθώρα νέων συστημάτων ασφαλείας. Το υψηλό επίπεδο ανακυκλωσιμότητας έδειχνε την έμφαση στην περιβαλλοντική συμβατότητα.
Το Astra F δεν ήταν μόνο ένα μοντέλο μεγάλων αλλαγών, παραμένει bestseller της Opel μέχρι σήμερα: Ο Γερμανός κατασκευαστής κατασκεύασε περίπου 4.13 εκατομμύρια οχήματα μεταξύ 1991 και 1997.
Η νέα έκτη γενιά Astra κάνει ένα τολμηρό βήμα στο μέλλον
Με το νέο Astra, η Opel ξεχωρίζει για μία ακόμα φορά στο κατώφλι μιας νέας εποχής στη συμπαγή κατηγορία. Το διοξείδιο του άνθρακα CO2 είναι το νέο νόμισμα στη βιομηχανία αυτοκινήτου, επομένως η ηλεκτροκίνηση είναι το μυστικό για τη μείωση των καυσαερίων που προκαλούν το φαινόμενο του θερμοκηπίου. Ως εκ τούτου, το Astra διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στο εξηλεκτρισμό της γκάμας της μάρκας – η 11η γενιά του συμπαγούς μοντέλου της Opel θα διατίθεται για πρώτη φορά ως plug-in υβριδικό με δύο επίπεδα επιδόσεων.
Το Astra ενσαρκώνει επίσης ένα ισχυρό σχεδιαστικό μήνυμα για την Opel, το επόμενο βήμα στην εφαρμογή της νέας τολμηρής και καθαρής σχεδιαστικής φιλοσοφίας του Γερμανού κατασκευαστή. Το νέο ‘πρόσωπο’ Vizor, οι μυώδεις θόλοι των τροχών και οι μινιμαλιστικές επιφάνειες εκφράζουν μία σπορ και γεμάτη αυτοπεποίθηση προσωπικότητα. Το οδηγοκεντρικό Pure Panel υπόσχεται μία νέα συναισθηματική εμπειρία.
Ογδόντα πέντε χρόνια μετά το πρώτο Kadett, σύμφωνα με την παράδοση των προκατόχων του, το νέο Opel Astra κάνει ένα τολμηρό βήμα στο μέλλον.
1936-1940: Opel Kadett – Κατακτά τις καρδιές όλων
Το γρήγορο τετραθέσιο έφτανε τα 100 km/h και πολύ γρήγορα κατέκτησε την καρδιά του κοινού. Επίσης έγινε και το αγαπημένο του Τύπου: «Όπως επιβεβαιώνουν τα πρώτα testdrives, το Kadett σίγουρα δεν είναι ένα συνηθισμένο αυτοκίνητο σε αυτή την κατηγορία τιμής» έγραφε μία Γερμανική εφημερίδα, “BraunschweigerTageszeitung,” στις 5 Δεκεμβρίου, 1936. Το πλαίσιο, με ανεξάρτητη εμπρός ανάρτηση Dubonnet και άκαμπτο πίσω άξονα με φύλλα σούστας προερχόταν από το Opel Olympia, ενώ ο τετρακύλινδρος κινητήρας (L-head) από χυτοσίδηρο προερχόταν από το Opel P4. Απέδιδε 23 hp από 1.073 κ. εκ. Η αξιοποίηση της μηχανολογίας ενός αρθρωτού συστήματος έπαιξε επίσης ρόλο στη χαμηλή τιμή του αυτοκινήτου. Όπως ο μεγάλος του αδερφός Olympia, που του μοιάζει στην εμφάνιση, το Kadett είναι ένα μοντέρνο αυτοκίνητο. Αρμονικές αναλογίες με μία πίσω πόρτα και ενσωματωμένοι προβολείς είναι τα κύρια χαρακτηριστικά. Το εκτενές face lift του 1938 περιλάμβανε νέα μάσκα σε art deco στυλ – οι ειδικοί σήμερα θεωρούν αυτό το μοντέλο ως μία ενδιάμεση γενιά.
Από το Kadett στο Admiral
«Ευέλικτο, ευπροσάρμοστο και υπάκουο στις εντολές του οδηγού, σαν επαγγελματίας δόκιμος,» έγραφε η Εφημερίδα της Κολωνίας “KölnischeZeitung,” το 1936 για το νέο μοντέλο της Opel. Το όνομά του, “Kadett” ήταν καινούργιο, όπως και η κατηγορία. Μέχρι το ντεμπούτο του πρώτου Astra το 1991, η γκάμα συμπαγών οχημάτων της Opel έμελλε να χρησιμοποιήσει αυτό το όνομα για πάνω από πέντε δεκαετίες. Η εταιρία λανσάρισε δύο ακόμα σειρές με ονόματα που προέρχονταν από το Γερμανικό ναυτικό, τα Admiral και Kapitän, το 1937 και 1938.
Αυτοφερόμενο αμάξωμα και υπερσύγχρονη παραγωγή
Μετά το Olympia, που ήταν το πρώτο Γερμανικό όχημα μαζικής παραγωγής με αυτοφερόμενο αμάξωμα από χάλυβα, το πρώτο Kadett είχε επίσης αυτοφερόμενο αμάξωμα. Αυτή η δομή έχει πολλά πλεονεκτήματα συγκριτικά με το κλασικό ξύλινο αμάξωμα με ξεχωριστό πλαίσιο. Για παράδειγμα, οι επιδόσεις και η κατανάλωση ωφελούνται από το χαμηλό βάρους του αυτοκινήτου, ενώ το επίπεδο ασφάλειας είναι υψηλότερο χάρη στην άκαμπτη καμπίνα επιβατών και το χαμηλότερο κέντρο βάρους. Η αυτοφερόμενη δομή άνοιξε την πόρτα σε μία νέα μέθοδο παραγωγής που χρησιμοποιείται ευρέως ακόμα και σήμερα: Το ‘πάντρεμα’ αμαξώματος και συστήματος κίνησης (κινητήρα, κιβώτιο, άξονας) γίνεται στη γραμμή παραγωγής με τη βοήθεια υδραυλικών ανυψωτικών. Το Kadett κατασκευαζόταν από την Opel, στο Rüsselsheim. Το 1936, η εταιρία έθεσε σε λειτουργία το πιο σύγχρονο σφυρηλατήριο στον κόσμο και τη μεγαλύτερη μονάδα πρεσών στην Ευρώπη.
Φρέσκια σχεδίαση, πρωτοποριακή τεχνολογία
Η ενσωμάτωση των προβολέων στο αμάξωμα αντί της χρήσης ανεξάρτητων μονάδων, έδωσαν στο Kadett μία φρέσκια εμφάνιση. Κάτι αναμενόμενο, αφού η Opel ήταν η πρώτη που έκανε τη σύγχρονη αυτοκινητιστική σχεδίαση δημοφιλή στην Ευρώπη. Στη δεκαετία του 1930, λίγο μετά την ενσωμάτωση της εταιρίας στο General Motors Group, ένα τμήμα Σχεδίασης ιδρύθηκε στο Rüsselsheim με πρωτοβουλία του επικεφαλής σχεδίασης της GM, HarleyEarl.
Εξαιρετική σχέση κόστους/απόδοσης: Ήδη το 1936, το πρώτο Kadett προσέφερε την ίδια άριστη σχέση αξίας/τιμής (value-for-money) και μία ‘εκδημοκρατισμένη’ πολυτέλεια. Αυτό έγινε σήμα κατατεθέν της μάρκας Opel. Λεπτομέρειες όπως τα υδραυλικά φρένα σε όλους τους τροχούς, τα φλας, εξαερισμός χωρίς ρεύμα αέρα μέσω τριγωνικού παραθύρου και χώρος αποσκευών με πρόσβαση από το εσωτερικό ήταν την εποχή εκείνη πολύ ασυνήθιστα για την κατηγορία– στο Kadett, όλα ανήκαν στο βασικό εξοπλισμό.
Το Kadett ήταν το πρώτο μοντέλο Opel με καρμπυρατέρ τύπου Venturi, που πήρε το όνομα του Ιταλού φυσικού, Giovanni Battista Venturi (1746–1822), το καύσιμο αναμιγνύεται με τον εισερχόμενο αέρα πριν την πεταλούδα. Ο σωλήνας Venturi φέρει λεία τοιχώματα και μια στένωση, με αποτέλεσμα να επιταχύνει ο αέρας δημιουργώντας υποπίεση (όπως στο πάνω μέρος των φτερών των αεροπλάνων). Στη στένωση υπάρχει ένα σωληνάκι τροφοδοσίας βενζίνης, η οποία αναρροφάται μέσω υποπίεσης και αναμιγνύεται με τον αέρα.