Η περίπτωση της μικρής οδού Μερσίνης

Η περίπτωση της μικρής οδού Μερσίνης

1' 37" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Οταν δει κανείς την οδό Μερσίνης, αναρωτιέται ποια θα είναι η τύχη της. Ποιο μπορεί να είναι το μέλλον αυτού του μικρού δρόμου, πάνω από τη Λιοσίων και κάτω από την Αριστομένους, που σήμερα μοιάζει να μην τον κατοικεί κανείς. Η θέα της οδού Μερσίνης είναι από μόνη της μια ισχυρή εμπειρία, καθώς και από τις δύο πλευρές διασώζει σειρά μονώροφων νεοκλασικών σπιτιών, τα περισσότερα λεηλατημένα και ετοιμόρροπα. Ωστόσο, τα μικρά αυτά σπίτια, στον πυκνό ιστό μιας περιοχής με ισχυρό αστικό αποτύπωμα, είναι μέρος μιας σπάνιας εξαίρεσης, καθώς λίγοι δρόμοι διασώζουν σειρές σπιτιών από την προπολεμική μορφή της πόλης. Από μόνη της η οδός Μερσίνης συμπυκνώνει ερωτήματα για το παρόν και το μέλλον των παλαιών συνοικιών. Θα ήθελε να δει κανείς αυτά τα νεοκλασικά σπίτια αναστηλωμένα με τις αυλές τους ολάνθιστες να προσφέρουν ποιοτική εμπειρία κατοίκησης μέσα από το βίωμα της ιστορικής συνέχειας. Τα εκατοντάδες εγκαταλελειμμένα παλιά σπίτια της Αθήνας είναι ένα φαινόμενο που οξύνθηκε τα τελευταία χρόνια, αλλά η περίπτωση της οδού Μερσίνης αυτονομείται, διότι εκεί διασώζεται ένα σύνολο.

Σπανίως συναντά κανείς ένα ενιαίο τμήμα λαϊκού νεοκλασικισμού στις παλιές γειτονιές. Και το ενδιαφέρον στην οδό Μερσίνης είναι ότι τα σπίτια σώζονται και από τις δύο πλευρές. Παρότι είναι ένας πολύ μικρός δρόμος (ανάμεσα στην Προύσης και την Εϋνάρδου), έχει μεγάλη πυκνότητα και παρουσιάζει τεράστιο ενδιαφέρον για φοιτητές και μελετητές. Πρωτίστως, όμως, είναι ένα κομμάτι που τεκμηριώνει την όψη που είχε η ωραία γειτονιά. Είναι σπίτια που κανείς δεν θα βιογραφήσει, που κανείς θα εντάξει στην ιστορία της πόλης, διότι θα τα πουν κοινά ή απλώς ερείπια, ή θα προτάξουν το χαμηλό επενδυτικό ενδιαφέρον. Ωστόσο, η οδός Μερσίνης φέρει την υπεραξία της αθηναϊκής συνοικίας, με την απλότητα και την ευγένειά της. Αντίθετα με άλλους δρόμους της ευρύτερης περιοχής από τη Βικτώρια ώς τον Αγιο Παντελεήμονα που διασώζουν συστοιχίες μεσοαστικών σπιτιών (Μαμάη, Σμύρνης, Ρεμούνδου κ.ά), η Μερσίνης είναι ένα μικρό εκθετήριο του αθηναϊκού λαϊκού νεοκλασικισμού, ενός κεφαλαίου με διεθνή μοναδικότητα, που δυστυχώς υποτιμήθηκε και αφανίστηκε. 

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή