Δύσκολοι καιροί για γκραφιτάδες. Η υπαίθρια τέχνη τους δεν έχει και πολλές διεξόδους στην εποχή του παγκόσμιου εγκλεισμού και, στις βεβαιώσεις μετακίνησης πολιτών, δεν περιλαμβάνεται η επιλογή «Β24 – ανάγκη έκφρασης πάνω στις επιφάνειες της πόλης». Τότε γιατί από τις ΗΠΑ μέχρι την Ινδονησία και από την Αγγλία μέχρι την Ελλάδα η street art μοιάζει, όχι βέβαια να ευδοκιμεί, αλλά πάντως να εμπλουτίζεται με ένα σωρό εικόνες που σχετίζονται –με τι άλλο– με την πανδημία; Ισως μερικά έργα ανατέθηκαν σε δημιουργούς από κάποιους δήμους, προκειμένου να γνωστοποιήσουν την ανάγκη για τήρηση των κανόνων υγιεινής. Ωστόσο, μια ματιά σε σχετικές διαδικτυακές αναρτήσεις αρκεί: οι «καλλιτέχνες του δρόμου» έχουν κι από μόνοι τους πολλά να πουν για ό,τι συμβαίνει.
Στο Ντένβερ, μια τοιχογραφία, ζωγραφισμένη από τον Austinzart, απεικονίζει μια νοσηλεύτρια που φοράει γάντια του μποξ και έχει στην πλάτη της φτερά αγγέλου. Στο Ντέποκ της Ινδονησίας, ένα γκράφιτι με ψυχεδελικής τεχνοτροπίας σωματίδια του κορωνοϊού πλαισιώνει το αντίστοιχο «Μένουμε σπίτι», με σημαίες χωρών όλου του πλανήτη. Στο Βερολίνο, εκείνο το άπληστο Γκόλουμ, από την ταινία «Ο άρχοντας των δαχτυλιδιών», κρατάει ένα ρολό χαρτιού υγείας αποκαλώντας το «πολύτιμό μου», σε ένα σχέδιο του Freethinker. Στο Λος Αντζελες δύο νέοι φιλιούνται φορώντας μάσκες διακοσμημένες με λουλούδια (διά χειρός Ponywave), στο Λονδίνο ο Μπόρις Τζόνσον στέλνει ένα συγκεχυμένο μήνυμα μεταξύ πανικού και υπερβολικής κατανάλωσης (το εμπνεύστηκε ο Pegasus), ενώ κάπου στη δική μας Ηλιούπολη, μια κόκκινη καρδιά, φιλοτεχνημένη από τον Flip, μεταδίδει το μήνυμα «εξαπλώστε την αγάπη, όχι τον ιό».
Η θεματική ποικιλία είναι σαφής: οι δημιουργοί ευγνωμονούν το νοσηλευτικό προσωπικό της χώρας τους, εκφράζουν την ανάγκη μας για φυσική επαφή, διαμαρτύρονται για τους χειρισμούς των πολιτικών ή απλώς ξεχειλίζουν από ελπίδα. Χρονικά μιλώντας, μερικοί έδρασαν λίγο πριν ληφθούν αυστηρά μέτρα περιορισμού, ενώ κάποιοι άλλοι συνέχιζαν να «βάφουν» μέχρι και τις τελευταίες ημέρες. Αραγε έχει μεγάλη σημασία αν κινήθηκαν με την έγκριση των Αρχών ή κάτω από τη μύτη τους; Ισως όχι και τόσο· το αποτύπωμα των γεγονότων στον δημόσιο χώρο δεν είναι πάντοτε ελεγχόμενο. Και οι άδειες πόλεις, μέχρι να γεμίσουν ξανά, λίγο προσεγμένο χρωματάκι μπορεί να το χρειάζονται.