Καθώς θα θαυμάζουν την αρμονική συνύπαρξη όψεων της βυζαντινής και της σύγχρονης πόλης στο -1 επίπεδο του σταθμού «Βενιζέλου», οι μελλοντικοί χρήστες του Μετρό Θεσσαλονίκης πιθανότατα θα ξεχνούν τη διαμάχη που προηγήθηκε της απόφασης για τον καθορισμό της τύχης των αρχαιοτήτων. Το βράδυ της Τρίτης και έπειτα από πολύωρη διαβούλευση, το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο γνωμοδότησε με οριακή πλειοψηφία υπέρ της απόσπασης των αρχαιολογικών καταλοίπων και της επανατοποθέτησής τους ως σύνολο σε διαμορφωμένο επισκέψιμο χώρο του σταθμού. Τα μειοψηφούντα μέλη έκριναν πως θα έπρεπε να ζητηθεί η γνώμη ενός ανεξάρτητου εμπειρογνώμονα, ενώ εξετάσθηκε το ενδεχόμενο αυτοψίας από την ολομέλεια του ΚΑΣ.
Η συζήτηση διεξήχθη σε κλίμα έντασης, με μέλη του Συμβουλίου να υποστηρίζουν πως η παλαιότερη απόφασή τους –να μεταφερθούν οι αρχαιότητες σε χώρο εκτός του σταθμού– λήφθηκε χωρίς να έχουν στη διάθεσή τους όλα τα δεδομένα και να κατηγορούν την «Αττικό Μετρό» για «έλλειψη αξιοπιστίας». Από την πλευρά τους, οι εκπρόσωποι της εταιρείας ανέφεραν πως ο υπό σχεδιασμό σταθμός θα είναι οριακά λειτουργικός, γεγονός που θα «πληρώσουν» οι πολίτες της Θεσσαλονίκης, αλλά και ότι το έργο είναι «στο κόκκινο», έχοντας καθυστερήσει ήδη πάνω από ένα χρόνο. Σύμφωνα με τη Γ.Γ. του υπουργείου Πολιτισμού, Λίνα Μενδώνη, η χάραξη του Μετρό Θεσσαλονίκης ήταν «εξ αρχής λάθος», διότι «δεν έλαβε υπ’ όψιν το πραγματικό βάθος των αρχαιοτήτων». Υπέρ της διατήρησης των αρχαιοτήτων στον σταθμό επιχειρηματολόγησε ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης, Γιάννης Μπουτάρης, εκφράζοντας το όραμά του για τη δημιουργία ενός αρχαιολογικού περιπάτου στο κέντρο της πόλης, με πεζοδρομήσεις και αναπλάσεις.
Τον Δεκέμβριο, η Επιτροπή Αναστολών του ΣτΕ, στο οποίο προσέφυγε ο Δήμος Θεσσαλονίκης, ζήτησε να διερευνηθεί η δυνατότητα διατήρησης των αρχαιοτήτων στην αρχική τους θέση και, αν αποδειχθεί αδύνατον, να εξεταστεί το ενδεχόμενο ανάδειξής τους μέσα στον σταθμό «Βενιζέλου». Επιστημονική ομάδα της «Αττικό Μετρό» κατέληξε στο συμπέρασμα πως η διατήρηση των καταλοίπων in situ δεν είναι υλοποιήσιμη από κατασκευαστικής πλευράς. Η κατάργηση και η μεταφορά του σταθμού «Βενιζέλου», που θα εξυπηρετεί ένα μεγάλο κομμάτι του κέντρου της Θεσσαλονίκης, έχουν απορριφθεί ως σενάρια για λόγους κόστους, λειτουργικότητας και ασφαλείας.
Η λιθόστρωτη βυζαντινή Μέση Οδός και η διασταύρωση με κάθετο δρόμο, όπου σώζονται τα λείψανα ενός μνημειακού τετραπύλου, μία μαρμαρόκτιστη πλατεία και κατάλοιπα κτιρίων, βρίσκονται σε βάθος έξι μέτρων από την επιφάνεια της σύγχρονης Εγνατίας Οδού. Δεδομένου ότι αποτελούν πολύτιμο τμήμα του πολεοδομικού ιστού της βυζαντινής Θεσσαλονίκης, η διατήρησή τους ως συνόλου έχει κριθεί αδιαπραγμάτευτη.
Η επιλεχθείσα πρόταση αποτελεί σύζευξη δύο εκ των έξι πιθανών προτάσεων για την ανάδειξη των αρχαιοτήτων εντός του σταθμού, οι οποίες παρουσιάστηκαν στο ΚΑΣ. Και οι δύο –η πρώτη φέρει την υπογραφή του ΑΠΘ και τη στήριξη του Δήμου Θεσσαλονίκης, ενώ η δεύτερη κατατέθηκε από την Αρχαιολογική Υπηρεσία– δίνουν έμφαση στη δημιουργία ενός αδιάσπαστου αρχαιολογικού χώρου. Η ανασκαφή στο σημείο θα συνεχιστεί έως τα εννέα μέτρα βάθος, έτσι ώστε να αποκαλυφθούν η ρωμαϊκή και ελληνιστική φάση, και στη συνέχεια θα εκπονηθεί η συστηματική μελέτη ανάδειξης.