Η πόλη και το μουσείο

1' 18" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Πριν από λίγες ημέρες είχα την τύχη να ξεναγηθώ στο νέο κτίριο του Φιξ, εκεί που (ελπίζουμε σύντομα) θα εγκατασταθεί το Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης. Είναι μια εντυπωσιακή κατασκευή που αξιοποιεί τα μεγάλα ανοίγματα της αρχικής σύλληψης του Τάκη Ζενέτου και τους αχανείς χώρους ενός παλιού βιομηχανικού χώρου.

Στα αδιαμφισβήτητα ατού της νέας πολιτιστικής υποδομής τα δύο τελευταία επίπεδα με συναρπαστικές οπτικές φυγές προς ολόκληρο το Λεκανοπέδιο και ιδιαίτερα την Ακρόπολη, τον Λυκαβηττό αλλά και τη θάλασσα.

Το βλέμμα μου, όπως και το βλέμμα του μελλοντικού επισκέπτη, περιπλανήθηκε μοιραία και στα μέτωπα των κτιρίων που περιβάλλουν το μουσείο. Εδώ με περίμενε μια έκπληξη: οι πολυκατοικίες και τα κτίρια γραφείων που απλώνονται σαν λευκές ή γκρίζες κορδέλες οριζοντίως και καθέτως του Φιξ και αγκαλιάζουν το νέο/παλιό κτίριο δεν κρύβουν καμία απειλή. Είχαν τη δική τους ομορφιά, ενώ οι περισσότερες ήταν συμβατικές πολυκατοικίες χωρίς καμιά σπουδαία συντήρηση. Το αντίθετο: ποτισμένες από καυσαέριο και με ελάχιστη φροντίδα για τις ταράτσες τους έμοιαζαν με παραμελημένες γυναίκες που για κάποιον λόγο δεν ήθελες να τις λυπηθείς. Η παρουσία τους είχε κάτι το στέρεο και το πειστικό. Επομένως μπορούσες να τις προσπεράσεις με σχετικό σεβασμό.

Θέλω να πω ότι έχουν περάσει 10 χρόνια από το καλοκαίρι των Ολυμπιακών Αγώνων, την εποχή που κρύβαμε τα «άσχημα» ή τα «προβληματικά» κτίρια με μεγάλη προθυμία. Σήμερα, πιο ώριμοι και περισσότερο συμφιλιωμένοι με την πραγματική ιστορία της Αθήνας, είμαστε έτοιμοι να δεχθούμε αισθητικές παραφωνίες που κάποτε ήμασταν πεπεισμένοι ότι μας εκθέτουν. Αυτό δεν σημαίνει ότι με την ευκαιρία των εγκαινίων του ΕΜΣΤ δεν υπάρχουν περιθώρια να βελτιώσουμε αυτό που είμαστε.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή