Μεγάλο διαφαίνεται το διεθνές ενδιαφέρον για τον αρχιτεκτονικό διαγωνισμό που πρόκειται να προκηρυχθεί για την πρόσβαση στην Ακρόπολη και τις εγκαταστάσεις εισόδου. Αυτό προκύπτει από την επισκεψιμότητα στις αναρτήσεις που ενημερώνουν για την πρόθεση της ελληνικής πολιτείας να αποκαταστήσει την σημερινή προβληματική κατάσταση. Πρόσφατα, το ΚΑΣ γνωμοδότησε θετικά υπέρ του πλαισίου αρχών, που παρουσιάστηκε αναλυτικά από τον κ. Δημοσθένη Σβολόπουλο, διευθυντή Αναστήλωσης Αρχαίων Μνημείων, βάσει του οποίου μπορεί να προχωρήσουν οι όροι του διαγωνισμού. Καθώς είναι η πρώτη φορά που εκφράζεται με οργανωμένο τρόπο η ανάγκη διευθέτησης της πρόσβασης στην Ακρόπολη, το έργο θεωρείται μεγάλης σημασίας, και ίσως από τα πλέον σημαντικά, καθώς προϋποθέτει σημαντικές ζυμώσεις και προτείνει ενεργό σύγκλιση του σύγχρονου και του αρχαίου πολιτισμού.
Βασική επιδίωξη του διαγωνισμού είναι να αποδοθεί ο χώρος με συναίσθηση της μοναδικότητάς του, κοντά στο πνεύμα του Πικιώνη, να καταργήσει τις δευτερεύουσες οδούς που κερματίζουν την πρόσβαση, να απαλείψει την αισθητική κακοφωνία με την κατάργηση όλων των υφιστάμενων κατασκευών, που αθροίζουν μία «διαρκή αμηχανία» και εν τέλει να δημιουργήσει έναν κανόνα σε βάθος δεκαετιών ώστε σταδιακά να συμπληρώνεται και να οργανώνεται η ανάβαση προς την Ακρόπολη. Με άλλα λόγια, ο διαγωνισμός επιθυμεί με το αποτέλεσμά του να διαμορφώσει τον βασικό πυρήνα που σταδιακά θα μπορεί να εξελίσσεται.
Οπως συμφωνούν όλοι όσοι ενεπλάκησαν στην προετοιμασία της αρχικής, αυτής, μελέτης, του μάστερ πλαν, είναι εντυπωσιακή η σύμπνοια που επέδειξαν όλες οι εμπλεκόμενες υπηρεσίες του υπουργείου Πολιτισμού (Εφορεία Αθηνών, τεχνικές διευθύνσεις, κ.λπ.). «Είναι μία συλλογική δουλειά» λέγεται και αυτό υποστηρίζεται από το γεγονός ότι αρχικά το κλίμα δεν ήταν ευνοϊκό για την ανάπτυξη αυτής της ιδέας. Εχουν ακουστεί δημοσίως ενδιαφέρουσες και εμπεριστατωμένες απόψεις, πέραν του κ. Δ. Σβολόπουλου, όπως των αρχιτεκτόνων Μιχάλη Λεφαντζή και Γιώργου Πανέτσου (ο δεύτερος ως μέλος του ΚΑΣ).
Οπως υποστηρίζεται ευρέως ανάμεσα στους πρωτεργάτες του μάστερ πλαν, ο διαγωνισμός θα πρέπει να είναι ανοικτός και διεθνής και να διενεργηθεί σε δύο φάσεις. Η πρώτη φάση θα προβλέπει τη χωροθέτηση των χρήσεων σε κλίμακα 1:500 και τη διαμόρφωση ενιαίου ύφους στα φυλάκια, στην καντίνα, στο πωλητήριο, στο πλαίσιο μιας ολιστικής προσέγγισης. Αυτή η φάση θα μπορεί να υποδεχθεί το σύνολο των ενδιαφερομένων που υπολογίζεται ότι μπορεί να είναι 200-300 γραφεία. Στη δεύτερη φάση, θα γίνει μία επιλογή 10-20 γραφείων που θα υποβάλουν τις μελέτες σε κλίμακα 1:100. Μεγάλης σημασίας είναι, φυσικά, και η σύνθεση της κριτικής επιτροπής (Ελληνες και ξένοι ειδικοί).
Η προϊστορία για τη διευθέτηση του χώρου γύρω από την Ακρόπολη είναι παλιά (και σαφώς σφραγίζεται από τις παρεμβάσεις του Πικιώνη στη δεκαετία του 1950), αλλά πρόσφατα ανακινήθηκε όταν επί υπουργίας Πάνου Παναγιωτόπουλου ετέθη το ζήτημα χωροθέτησης ενός νέου πωλητηρίου για να μπορεί να καλύπτει τις αυξημένες ανάγκες.
Ετέθη, τότε, και πολύ σωστά, το ερώτημα, μήπως αυτή η ανάγκη έφερνε και πάλι μπροστά και συνολικά τη γενική και επιστημονικά σχεδιασμένη διευθέτηση της εισόδου της Ακροπόλεως. Αντί της διασποράς αποσπασματικών και πρόσκαιρων λύσεων, έπρεπε, επιτέλους, η πολιτεία και το επιστημονικό προσωπικό του ΥΠΠΟ να οργανώσει το πλαίσιο αρχών πάνω στο οποίο θα αναπτυσσόταν η σύγχρονη και δυνητικά ευέλικτη για μελλοντικές προσαρμογές λύση ενός χρόνιου ζητήματος.
Στη θέση, λοιπόν, του αποσπασματικού χειρισμού προτείνεται η μακρόχρονη στρατηγική.