Πρωινό μιας καθημερινής μέσα στην εβδομάδα, περπατάω στην Αδριανού κοντά στο Θησείο. Μόλις φτάνω στο τέλος της Αρχαίας Αγοράς, στρίβω δεξιά και ανεβαίνω τον ήσυχο δρόμο της Βρυσακίου μέχρι που φτάνω στο νούμερο 17. Η ανοιχτή πόρτα με προσκαλεί να μπω, για να συναντήσω το όμορφο πλακιώτικο σπίτι, που από τον Απρίλιο του 2011 μετατράπηκε σ’ έναν πολύ ζωντανό «χώρο τέχνης και δράσης» της Αθήνας, το «Βρυσάκι», που πέρα από παραστάσεις, εκθέσεις και άλλες πολιτιστικές εκδηλώσεις συνεχίζει, μεταξύ άλλων, μια ενδιαφέρουσα κοινωνική δράση.
Στην αυλή επικρατεί ησυχία, είναι ακόμη πρωί. Μαθαίνω πως εδώ έχουν γίνει αρκετές περφόρμανς από ομάδες χορού που χρησιμοποίησαν για σκηνικό την ιδιαίτερη διαμόρφωση, τις πόρτες, τα σκαλιά, τα παράθυρα που δίνουν μια παραμυθένια ατμόσφαιρα στον χώρο. Αυτή η αίσθηση με ακολουθεί καθώς ανεβαίνω και εξερευνώ τα διαφορετικά δωμάτια, ένα στον πρώτο όροφο με ξύλινο πάτωμα, σκαλιστό ταβάνι και θέα στην Ακρόπολη, ένα στο υπόγειο, ένα δίπλα στην αυλή που, όταν επισκέφτηκα το «Βρυσάκι», φιλοξενούσε μια έκθεση ζωγραφικής. Δίπλα στην αίθουσα υποδοχής έχουν μαζευτεί χορευτές που κάνουν πρόβα για μια επικείμενη παράσταση. Ζωντανή μουσική, ομιλίες, κόσμος, από την ησυχία βρίσκομαι ξαφνικά σ’ έναν χώρο που σφύζει από ζωή. Στο καφέ που ξεκινάει στον πιο πάνω όροφο και απλώνεται όταν έχει καλό καιρό στην ταράτσα, μια ομάδα του προγράμματος της κοινωνικής δράσης έχει συνάντηση.
Αυτή την περίοδο το «Βρυσάκι» απευθύνει πρόσκληση συμμετοχής για τον κύκλο εκδηλώσεών του «Υπό το φως των κεριών». Περφόρμερ, θεατρικά σχήματα, συγγραφείς, μουσικοί, αφηγητές ερμηνεύουν τις δημιουργίες τους στο ημίφως, με τις φλόγες από τα κεριά να τρεμοπαίζουν. Είναι μια ξεχωριστή εμπειρία που παράλληλα δίνει τη δυνατότητα σε νέους καλλιτέχνες να δοκιμαστούν και να βρουν ένα βήμα έκφρασης.
Αυτή, εξάλλου, είναι η φιλοσοφία στο «Βρυσάκι», πίσω από το οποίο βρίσκεται η εταιρεία Σύνθεση και ο πρόεδρός της, Γιώργος Νέρης. «Η δημιουργία ενός πολυδιάστατου, διακαλλιτεχνικού χώρου, ο οποίος θα αποτελεί έναν ζωντανό πυρήνα τέχνης και δράσης ως μέσο ευχαρίστησης και παρέμβασης στην καθημερινή ζωή, ήταν ο στόχος μας» μου λέει ο Γιώργος Νέρης, καθώς κουβεντιάζουμε με φόντο τη live μουσική της ομάδας των χορευτών. «Η επιθυμία μας ήταν αυτός ο χώρος να είναι οικείος, ανοιχτός στη διαφορετικότητα και να προσφέρει έναν επαγγελματικά οργανωμένο μηχανισμό για δημιουργία, καλλιτεχνικές ζυμώσεις και κοινή κοινωνική δράση».
Ανάμεσα στα διάφορα κοινωνικά προγράμματα που πραγματοποιεί το «Βρυσάκι» ξεχωρίζω την Αλληλεγγύη, που συνδιοργανώθηκε τα δύο τελευταία χρόνια με το Athens Fringe Network και περιλαμβάνει τμήματα εθελοντικής διδασκαλίας σε εβδομαδιαία βάση.
«Η ομάδα μας πιστεύει στις κοινότητες» μου εξηγεί ο Γιώργος Νέρης. «Σε πυρήνες, τα μέλη των οποίων διαρκώς κινούνται, αλλάζουν, εμπλουτίζονται. Οι κοινότητες αυτές, καλλιτεχνικές ή ακτιβιστικές, χρησιμοποιούν τον χώρο σαν δικό τους για παραστάσεις ή για δράσεις. Παράλληλα, συναντούν άλλες ομάδες που σκέπτονται με παρόμοιο τρόπο, καταστρώνουν νέα σχέδια, εξελίσσονται. Αυτό το μοντέλο, που πλέον αποδεδειγμένα λειτουργεί, το προτείνουμε ως εναλλακτική δομή λειτουργίας και άλλων σχημάτων, καλλιτεχνικών, κοινωφελών αλλά και ευρύτερα πολιτικών».
Σήμερα, τέσσερα χρόνια μετά την έναρξη της λειτουργίας του, το «Βρυσάκι» είναι γνωστό στους Αθηναίους ως ένα φιλόξενο στέκι ανοιχτό όχι μόνο στους καλλιτέχνες και θεατές, αλλά και σε όσους συμμετέχουν σε δράσεις του. Επίσης και στους επισκέπτες… Οι δύο κυρίες που συναντώ φεύγοντας μοιάζουν χαρούμενες. «Ανοιξε το καφέ;» με ρωτούν και κατευθύνονται με γοργό βήμα προς την ταράτσα.