«Yolo! Θα περιμένουμε μήπως καταφέρουμε και μπούμε», μου είπε η Αγάπη όταν την πληροφόρησα ότι θα έπρεπε να έχει πάρει δελτίο εισόδου. «Νομίζαμε ότι θα μπαίναμε όλοι», συμπλήρωσε η φίλη της και επειδή μάλλον δεν με πολυπίστεψαν, επιβεβαίωσαν την πληροφορία στην υποδοχή. Τα 150 δελτία εισόδου που διέθεσε το ΕΜΣΤ για την περφόρμανς «Lagune» (Λιμνοθάλασσα) του Ντενίς Σαβαρί, η οποία σηματοδότησε και το πρώτο άτυπο άνοιγμα του Μουσείου την Πέμπτη το βράδυ, έγιναν ανάρπαστα μέσα σε λιγότερο από μία ώρα. «Δεν έχω δελτίο εισόδου, δεν ήρθα γι’ αυτό. Εχουμε ένα κατάστημα κοντά και με ενδιαφέρει να μάθω πότε θα ανοίξει το μουσείο», μου λέει ο Θεόδωρος Σαρμακούπης. Ορίστε και το ενδιαφέρον από την τοπική οικονομία, σκέφτομαι. Μια ευγενική κυρία δίπλα μου λέει πως περιμένει μήπως κάποιος «ακυρώσει» την τελευταία στιγμή και καταφέρει να μπει. Η περιέργεια των Αθηναίων να δουν από κοντά το μουσείο για το οποίο ακούν και διαβάζουν τα τελευταία 15 χρόνια και διακρίνεται για τις αναβολές των εγκαινίων του ήταν παραπάνω από εύλογη. Εστω και άδειο. «Νόμιζα ότι θα είχε κάποια εκθέματα. Δεν πειράζει όμως, θέλω να δω και πώς είναι. Γνωρίζω και τον καλλιτέχνη οπότε ο λόγος που έρχομαι είναι διπλός», προλαβαίνει να πει η Χριστίνα Σκάζα, καθώς περνάμε την είσοδο.
Ο χώρος, όσο μπορούμε να δούμε στην προκαθορισμένη διαδρομή μας, είναι πραγματικά εντυπωσιακός. Το λευκό κυριαρχεί και δικαίως, καθώς τα έργα θα είναι οι πρωταγωνιστές του μεγαλοπρεπούς κτιρίου. Ανεβαίνοντας τους ορόφους βλέπω μια παρέα που φωτογραφίζεται σε μια γωνιά του μουσείου. «Είμαι αρχιτέκτονας και το διδακτορικό μου αφορά το εργοστάσιο ΦΙΞ και τη μετατροπή του στο μουσείο. Το επισκεπτόμουν συχνά για τη διατριβή μου και περιμένω να ανοίξει», σημειώνει η Ντόρα Θεοδωροπούλου και μαζί ανεβαίνουμε μέχρι το δώμα του μουσείου για να δούμε και τους υπόλοιπους τυχερούς της βραδιάς να θαυμάζουν και να φωτογραφίζουν την ανεμπόδιστη θέα προς την Ακρόπολη.
«Εμαθα για την εκδήλωση από το Διαδίκτυο. Ηρθε η φίλη μου και πήρε τα δελτία μας», μου λέει η Ελένη Ξωμεριτάκη από την πίσω σειρά των θέσεων. Ελπίζει να γίνουν περισσότερες εκδηλώσεις για το κοινό το επόμενο διάστημα και εκτιμά ότι το μουσείο έχει τις προϋποθέσεις να γίνει εφάμιλλο των ευρωπαϊκών. «Υπήρξαν πολλές αναβολές αλλά χαίρομαι που ολοκληρώνεται τώρα. Νομίζω εκμεταλλεύτηκαν σωστά το κτίριο ως κατασκευή και θα έχει θετική απήχηση στην Ελλάδα και διεθνώς όταν ολοκληρωθεί», επισημαίνει.
Κατά τις 9 το βράδυ, οι θέσεις στο δώμα του ΕΜΣΤ είχαν συμπληρωθεί. Η διευθύντρια του μουσείου Κατερίνα Κοσκινά καλωσόρισε τους πρώτους επισκέπτες του χώρου στο πρόγραμμα εκδηλώσεων «Προλεγόμενα», τονίζοντας ότι δεν πρόκειται για εγκαίνια, αλλά μάλλον για μια δοκιμή δυνάμεων, ένα βάπτισμα του πυρός για το Μουσείο. «Το περιμένω με μεγάλη ανυπομονησία. Με ενοχλεί η καθυστέρηση αλλά όλα καθυστερούν σ’ αυτήν τη χώρα. Αν είναι να γίνει κάτι καλό, ας καθυστερήσει και λίγο», μου λέει ψιθυριστά η 25χρονη Μυρτώ Γιάνναρη. Σε μια κάμερα ο υπουργός Πολιτισμού, Αριστείδης Μπαλτάς, δήλωσε ότι ο εσωτερικός κανονισμός έχει την υπογραφή του και ότι υπάρχουν οι προϋποθέσεις για να ανοίξει άμεσα. «Στόχος είναι το συντομότερο δυνατόν», κατέληξε. Κάτι που είναι πάντα στόχος. Τα κομμάτια του πλέξιγκλας που βρίσκονται στο κέντρο του δώματος φωτίζονται. Θραύσματα μιας πόλης συγκρούονται, ενώνονται και χωρίζουν από τα κύματα που δημιουργούν οι χορευτές στο φανταστικό βασίλειο της μαριονέτας Robot King υπό τη συνοδεία ενός μωσαϊκού ηχογραφήσεων, μουσικής και των γνώριμων ήχων της Συγγρού. Στη «Λιμνοθάλασσα» του Σαβαρί η ιδανική πόλη αναγεννιέται από τις στάχτες της. Το ΕΜΣΤ που πέρασε από πολλά κύματα και ας ελπίσουμε ότι δεν θα βαλτώσει ξανά σε κάποια από τις λιμνοθάλασσες της γραφειοκρατίας.