Οι Ρωμαίοι είναι ερωτευμένοι με την πόλη τους

Οι Ρωμαίοι είναι ερωτευμένοι με την πόλη τους

2' 22" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Η ​​Ρώμη είναι από εκείνες τις πόλεις που ως επισκέπτης τις περπατάς. Αλλωστε είναι κρίμα να χάσει κανείς τα μοναδικά κάδρα που προσφέρουν τα σχηματισμένα εκατοντάδες χρόνια πριν στενάκια της, μόνο και μόνο επειδή πήρε για δύο στάσεις το μετρό ή το λεωφορείο. Τα εκατομμύρια των τουριστών που κατακλύζουν την πόλη το καταλαβαίνουν γρήγορα αυτό και προσαρμόζονται αναλόγως: αθλητικά παπούτσια, άνετα ρούχα και ομπρέλες για τον ήλιο τους βοηθούν να σεριανούν με τις ώρες στα σοκάκια, πηγαίνοντας από το ένα αξιοθέατο στο άλλο, σε μια περιοχή που ούτως ή άλλως μοιάζει με ζωντανό μουσείο. Πώς όμως αντιμετωπίζουν οι Ρωμαίοι όλη αυτή τη διεθνή κοσμοσυρροή, που μάλιστα κινείται κατά βάση στο πιο κεντρικό -και ομορφότερο- κομμάτι της πόλης τους;

Προφανώς και είναι συνηθισμένοι. Μπορεί να μη μιλούν καλά αγγλικά -συνήθως είναι ευκολότερο να ζητήσεις καθοδήγηση από τουρίστα παρά από ντόπιο για να βρεις τον δρόμο σου- αλλά δεν δείχνουν να ενοχλούνται στο ελάχιστο από τα «κοπάδια» των επισκεπτών. Γιατί και οι ίδιοι βέβαια κυκλοφορούν στο κέντρο για να πάνε στη δουλειά τους ή να διασκεδάσουν. Αν μάλιστα κάποιος προσέξει τις ομιλίες στα καφέ και τα εστιατόρια, ακόμα και στις πιο τουριστικές περιοχές, θα ακούσει πολύ περισσότερα ιταλικά από ό,τι θα περίμενε βλέποντας τον όγκο του κόσμου που τις γεμίζει. Αυτό συμβαίνει για δύο λόγους. Αρχικά αρκετοί τουρίστες προέρχονται από την ίδια την Ιταλία, ερχόμενοι από άλλες πόλεις για να θαυμάσουν τα εκπληκτικά μνημεία της πρωτεύουσας. Κυρίως όμως, οι ίδιοι Ρωμαίοι δείχνουν να είναι ερωτευμένοι με την πόλη τους. Απολαμβάνουν τα μικρά, γραφικά ρεστοράν της, τους λιθόστρωτους δρόμους και τις επιβλητικές πλατείες σχεδόν όσο και εκείνοι που τα βλέπουν πρώτη φορά.

Κοιτάζοντας τους Ρωμαίους, σε μεγάλες παρέες, να πίνουν τα κρασιά τους το σαββατόβραδο δίπλα στην Πιάτσα Ναβόνα, σκεφτόμουν την Πλάκα. Ειδικά το καλοκαίρι πολλοί από εμάς την αποφεύγουμε «γιατί μωρέ θα είναι τίγκα στους τουρίστες», χάνοντας έτσι επί της ουσίας την ομορφότερη γειτονιά της Αθήνας. Οχι ότι οι Ελληνες δεν είναι φιλόξενοι ή έχουν κάποιο πρόβλημα με τους τουρίστες – αντιθέτως. Αυτός ο διαχωρισμός ωστόσο του κέντρου σε τουριστικό και μη, έρχεται σε χτυπητή αντίθεση με την ανάλογη ρωμαϊκή εμπειρία. Προφανώς και εκεί ολόκληρος ο τομέας της παλιάς πόλης -που είναι τεράστιος- θεωρείται «τουριστικός». Απλώς αυτό δεν εμποδίζει τους ντόπιους να κάνουν τις ρομαντικές τους βόλτες ανάμεσα στους υπόλοιπους επισκέπτες.

Η αλήθεια είναι πως η ζωή στη Ρώμη ταιριάζει πολύ με τη δική μας μενταλιτέ. Αυτή η διάχυτη (καλώς εννοούμενη) χαλαρότητα, που τώρα τελευταία είναι της μόδας να την καταδικάζουμε στα μέρη μας, υπάρχει στην «αιώνια πόλη» σε μεγάλες ποσότητες. Και είναι ευεργετική. Τη βλέπεις περπατώντας στον δρόμο, ρεμβάζοντας στις πλατείες ή ψωνίζοντας στις υπαίθριες αγορές. Μόνο που στη δική τους περίπτωση, σε ένα βαθμό τουλάχιστον, μάλλον απορρέει ακριβώς από την ίδια τη σχέση τους με την πόλη. Πρόκειται γι’ αυτή την αίσθηση που ο βιρτουόζος σκηνοθέτης Πάολο Σορεντίνο αποτύπωσε τόσο ταιριαστά στην «Τέλεια Ομορφιά» του.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή