Και ελληνική τέχνη δίπλα στο Μουσείο της Ακρόπολης

Στη μικρή οδό Λεμπέση, δίπλα στον πεζόδρομο της Μακρυγιάννη, η εικαστική πιάτσα πυκνώνει. Είναι ένας από τους πιο ζωντανούς δρόμους της περιοχής, με ωραία μέρη για ποτό και φαγητό, γκαλερί τέχνης και αρχαία ίχνη μέσα σε καταστήματα και πολυκατοικίες. Εκεί, στην «αρχαία» γειτονιά, στον «Τεχνοχώρο» (Λεμπέση 4, έως 4/3), ο Στάθης Βατανίδης ξεναγούσε στα εγκαίνια της έκθεσής του το κοινό. Είχα σταθεί απέναντί του καθώς μιλούσε για το «Παζλ», ένα από τα ευρηματικά έργα του που συνεχίζονται… μέχρι το πάτωμα, αλλά και για την «Παλέτα», ένα εξίσου δυνατό έργο, που μου θύμισε σαν σύνθεση την αφίσα από το «1900» του Μπερτολούτσι. Βέβαια, ο Στάθης Βατανίδης με τη μακρά πείρα του στη ζωγραφική είναι δάσκαλος με πλήρη έλεγχο σε αυτό που ξέρει να κάνει καλά. Ο κόσμος που δημιουργεί έχει ένα ευανάγνωστο λεξιλόγιο, ανθρωποκεντρικό, ουμανιστικό, γεμάτο σύμβολα ελληνικής ζωής, διαχρονικά και καθησυχαστικά, αλλά ταυτόχρονα έχει και τις σκοτεινές αλληγορίες του, που στην έκθεση αυτή γίνονται περισσότερο εξωστρεφείς. Ωστόσο, είναι μια έκθεση «γνήσια ελληνική», με τις ανθρώπινες φιγούρες να γίνονται εξαιρετικά οικείες και να συγκροτούν, έργο προς έργο, έναν ορισμό σύγχρονου ελληνικού ουμανισμού. Είναι ένας φωτεινός άνθρωπος ο Στάθης Βατανίδης, ευτυχής συγκυρία εάν τον συναντήσετε να σας ξεναγήσει.