Ιστορίες από τις δεκαετίες του ’80 και του ’90 χάνονται ήδη στον χρόνο και ακούγονται σαν να έρχονται από πολύ παλιά. Θυμήθηκα τις όμορφες στιγμές που χάριζε στην Αθήνα το «Πανόραμα» της Μαριάννας Κορομηλά και των συνεργατών της στο αρχοντόσπιτο της Αλεξάνδρου Σούτσου. Περνώ συχνά από τον ωραίο αυτόν δρόμο, ανάμεσα στην Ακαδημίας και στη Σόλωνος, και παρατηρώ το κατάκλειστο σπίτι που είχε τύχει να γνωρίσω ως στέγη του «Πανοράματος». Είχα ακούσει ότι χτυπήθηκε από τον σεισμό του 1999 και έκτοτε εγκαταλείφθηκε.
Είναι ένα από εκείνα τα γεροχτισμένα αρχοντικά της Αθήνας που μετά το 1890-1900 άρχισαν να πυκνώνουν πάνω από την Ακαδημίας προς το Κολωνάκι και τη Νεάπολη. Μερικά σώζονται ακόμη, σε αυτόν τον τύπο του διώροφου, στιβαρού νεοκλασικού σπιτιού και πρόχειρα φέρνω στον νου σπίτια στην Πινδάρου, στη Μασσαλίας, στη Σόλωνος. Εως το 1955-1960 υπήρχαν πολλά σε όλους τους γύρω δρόμους. Τις δύο γωνίες της Αλεξάνδρου Σούτσου με την Πινδάρου καταλάμβαναν δύο τριώροφα πρώτης τάξεως νεοκλασικά αρχοντικά. Στο αριστερό από Πινδάρου, έμενε για ένα διάστημα η οικογένεια του Κλέωνος Τριανταφύλλου (Αττίκ) και στο δεξί, το ζεύγος Αγγελου και Λητώς Κατακουζηνού (με την κατεδάφιση του σπιτιού μετακόμισαν στο γνωστό διαμέρισμα της Αμαλίας 4, όπου σήμερα η Οικία Κατακουζηνού). Γειτονικό ήταν και το σπίτι στον αριθμό 4 της Σούτσου, αυτό που διασώθηκε και που μένει κλειστό. Από το «Πανόραμα» γνωρίζουμε, από τα χρόνια της εγκατάστασής του εκεί, ότι αρχιτέκτων του σπιτιού είναι ο Αναστάσιος Μεταξάς. Ο Μεταξάς πέθανε το 1937 και όπως μαθαίνουμε από το «Πανόραμα» το σπίτι το είχε αγοράσει από τη σύζυγο του Μεταξά, Ελενα, ο εκ Μυκόνου εφοπλιστής Γιώργος Δρακόπουλος υπό τον όρο ότι θα το παραλάβει μετά τον θάνατό της. Η Ελενα Μεταξά έζησε πολλά χρόνια, και έτσι όσο ζούσε ακόμη, ο ιδιοκτήτης ενοικίασε τους χώρους του σπιτιού σε διαφορετικές επιχειρήσεις. Αρχικά, μια γνωστή κάβα νοίκιασε το ημιυπόγειο και στον όροφο εγκαταστάθηκε η Σχολή Χορού Σοφού. Αλλά σταδιακά, στα μέσα της δεκαετίας του ’80, ο χώρος απελευθερώθηκε και το «Πανόραμα» μπορούσε να απλωθεί στις υπέροχες αίθουσες του αρχοντόσπιτου, ιδίως μετά το 1987. Η κόρη του ιδιοκτήτη Γεωργίου Δρακόπουλου, Κατερίνα Χαριτάτου (σύζυγος του Μάνου Χαριτάτου του ΕΛΙΑ) ήταν η πρόεδρος του Δ.Σ. στο «Πανόραμα». Μετά τον σεισμό του 1999, το «Πανόραμα» μετακόμισε (τον Ιούλιο του 2000) σε διαμέρισμα στο Παγκράτι (όπου βρίσκεται ώς σήμερα με την επωνυμία «Αρχείο της Πολιτιστικής Εταιρείας Πανόραμα»).
Θυμάμαι την ατμόσφαιρα του σπιτιού, την ξύλινη σκάλα, τη γεύση από τα εδέσματα που πρόσφερε το «Πανόραμα» στις γιορτές του, τις εκδηλώσεις, τον κόσμο και τις ευγενείς φυσιογνωμίες με τα πνευματικά ενδιαφέροντα, την αύρα μιας κυψέλης πολιτισμού. Τα σκέφτομαι όλα αυτά όταν περνάω έξω από το κλειστό σπίτι. Ανήκουν στην ιστορία της Αθήνας, αλλά δεν τους αξίζει η λήθη.
Είναι τόσο σαρωτική η επίδραση της ακινησίας σε μία πόλη που πάμπολλες σελίδες της ιστορίας της ξεθωριάζουν, ξεχνιούνται και όταν περάσουν και οι άνθρωποι που τις θυμούνται, μοιάζουν όλα σαν να μην έγιναν ποτέ. Αλλά ευτυχώς, αυτό το όμορφο αθηναϊκό σπίτι στέκει ακόμη ως αδιάψευστος μάρτυς. Το χαιρετώ κάθε φορά που τα βήματά μου με φέρνουν στην Αλεξάνδρου Σούτσου.