Ακόμα περιμένουν οι ενδιαφερόμενοι να φυσήξει ούριος άνεμος από το υπουργείο Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής για την ανάπτυξη των μικρών ανεμογεννητριών. Αν και υπήρχε δέσμευση από τον νόμο 4203/2013 για την εκπόνηση του Ειδικού Προγράμματος ανάπτυξης μικρών ανεμογεννητριών, με το οποίο θα ρυθμίζονταν όλα τα εκκρεμή θεσμικά ζητήματα σχετικά με την εγκατάσταση, λειτουργία και οικονομική απόδοση των μικρών αιολικών μέχρι τα τέλη Ιουνίου 2014, κάτι τέτοιο δεν έχει συμβεί ακόμα.
Επιστολή διαμαρτυρίας
«Η αδιαφορία του υπουργείου είναι συγκλονιστική. Σκοτώνουν πριν καν γεννηθεί έναν ελπιδοφόρο κλάδο των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας. Υπάρχουν δυνατότητες στη χώρα μας, υπάρχει επενδυτικό ενδιαφέρον, δεχόμαστε αρκετά τηλεφωνήματα, αλλά δεν υπάρχει το θεσμικό πλαίσιο για να προχωρήσει κάποιος» λέει στην «Κ» ο κ. Γιάννης Τσιπουρίδης, πρόεδρος της Ελληνικής Επιστημονικής Ενωσης Αιολικής Ενέργειας (ΕΛΕΤΑΕΝ). Ο κ. Τσιπουρίδης, εκπροσωπώντας την Ενωση, απέστειλε πρόσφατα επιστολή διαμαρτυρίας στο ΥΠΕΚΑ και στον υφυπουργό κ. Ασημάκη Παπαγεωργίου. «Πρέπει να ομολογήσω πως είμαστε σοκαρισμένοι περισσότερο από την απουσία αντίδρασης από το υπουργείο σας, παρά από την καθυστέρηση, την οποία άλλωστε είχαμε προβλέψει στη συνεδρίαση της αρμόδιας επιτροπής Παραγωγής και Εμπορίου της Βουλής, το φθινόπωρο του 2013. Και επίσης αδυνατούμε να την ερμηνεύσουμε, εξαιτίας του γεγονότος ότι η απραξία σας οδηγεί ένα κλάδο εν τη γενέσει του, σε πρόωρο θάνατο. Δεν μπορούμε να φανταστούμε ότι αυτό γίνεται συνειδητά ή ακόμη χειρότερα από αδιαφορία. Αποτέλεσμα της καθυστέρησης εκπόνησης του Προγράμματος είναι η αναστολή όλων των επενδυτικών δραστηριοτήτων, παρότι υπήρχε προ του Ν.4203/2013 αλλά και συνεχίζει να υπάρχει, ικανό επενδυτικό και εμπορικό ενδιαφέρον στην αγορά και σε αρκετές περιπτώσεις είχαν ήδη ξεκινήσει οι σχετικές διαδικασίες (ανεμολογικές μετρήσεις, διαδικασία αδειοδότησης κ.λπ.)», αναφέρεται χαρακτηριστικά στην επιστολή.
Το πρόβλημα μάλιστα είναι ακόμα παλιότερο, καθώς η εγκατάσταση μικρών αιολικών (στο πλαίσιο γενικότερων ρυθμίσεων για τις ΑΠΕ) προβλεπόταν από νόμο του 2010, ο οποίος ακόμα δεν εφαρμόζεται. Το πρόβλημα αυτό ανέδειξε καταγγελία των μηχανικών Ηλία Φωτιάδη και Γεωργίου Περιστέρη κατά του ΔΕΔΔΗΕ, με την οποία κατήγγειλαν την παράβαση των διατάξεων του Ν. 3851/2010 ως προς την παράλειψη οφειλόμενων ενεργειών σχετικά με τον καθορισμό ημερομηνίας έναρξης παραλαβής των αιτήσεων εγκατάστασης μικρών αιολικών σταθμών στα μη διασυνδεδεμένα νησιά και συγκεκριμένα στο σύμπλεγμα των νησιών Πάρου – Νάξου – Ιου.
Η κατηγορία των μικρών αιολικών περιλαμβάνει ανεμογεννήτριες με εγκατεστημένη ισχύ έως 50 kW. Στην πράξη δεν είναι και τόσο μικρές, καθώς μια τέτοια ανεμογεννήτρια μπορεί να έχει 15 μέτρα ύψος και μήκος πτερυγίου 10-12 μέτρα. Βεβαίως, μπορεί να είναι και πολύ μικρότερες και σίγουρα δεν έχουν σχέση με τα βιομηχανικά αιολικά «πάρκα» με τις τεράστιες ανεμογεννήτριες. Σύμφωνα με την ΕΛΕΤΑΕΝ, τα μικρά αιολικά έχουν τρία βασικά πλεονεκτήματα:
Πρώτον, τη δυνατότητα αξιοποίησης του αιολικού δυναμικού που είναι διαθέσιμο σε περιοχές που δεν είναι εφικτή η εγκατάσταση μεγάλων ανεμογεννητριών.
Δεύτερον, τη δυνατότητα παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας κοντά στην κατανάλωση.
Τρίτον, τη συμβολή στη διαμόρφωση κουλτούρας γύρω από την αειφόρο ανάπτυξη, λόγω της εγγύτητάς τους με το κοινό.
Το εντυπωσιακό είναι πως τα μικρά αιολικά μπορεί να συνεισφέρουν με μεγάλες επιδόσεις στην αιολική ενέργεια. Σύμφωνα με τα στοιχεία του Διεθνούς Οργανισμού Αιολικής Ενέργειας (EWEA), η παγκόσμια αιολική ισχύς από μικρές ανεμογεννήτριες έφτασε το 2012 στα 687 MW, παρουσιάζοντας αύξηση 21% σε σχέση με το 2011 (576 MW). Πρωταθλητές με ποσοστό 80% αναδεικνύονται η Κίνα, οι ΗΠΑ και η Βρετανία. Στα τέλη του 2012 ήταν εγκατεστημένες παγκόσμια 806.000 μικρές ανεμογεννήτριες, έναντι 730.000 στα τέλη του 2011. Σύμφωνα με τις προβλέψεις της EWEA η παγκόσμια εγκατεστημένη ισχύς σε μικρές ανεμογεννήτριες θα ξεπεράσει τα 4,6 Γιγαβάτ έως το 2020.
Ο στόχος
Αξίζει να σημειωθεί πως το κλείσιμο της πόρτας στα μικρά αιολικά συστήματα, έρχεται σε μια περίοδο που οι στόχοι για την αιολική ενέργεια στη χώρα μας δεν ικανοποιούνται. Η εγκατεστημένη ισχύς από ανεμογεννήτριες, πάσης φύσεως, θα έπρεπε να έχει φτάσει τα 4.000 Μεγαβάτ (με βάση τον ψηφισμένο σχεδιασμό) και μόλις και μετά βίας προβλέπεται ότι σε δύο χρόνια θα έχει φτάσει τα 2.300 MW.