Αποψη: Τα κλισέ των Βαλκανίων

Αποψη: Τα κλισέ των Βαλκανίων

1' 51" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Δύο δεκαετίες μετά τους πολέμους σε Βοσνία (1992-95) και Κοσσυφοπέδιο (1998-99), τα Δυτικά Βαλκάνια βυθίζονται εκ νέου στην κρίση, επιβεβαιώνοντας όλα τα στερεότυπα σε βάρος τους: η επονομαζόμενη «πυριτιδαποθήκη της Ευρώπης» μοιάζει πάλι έτοιμη να εκραγεί. Η πολύμηνη πολιτική κρίση στην ΠΓΔΜ, τα πρόσφατα γεγονότα στο Κουμάνοβο, οι συλλήψεις Κοσοβάρων, το γεγονός ότι οι δράστες φορούσαν στολές του UCK και η ανησυχία που διαχύθηκε στη Σερβία και αλλού αποδεικνύουν πόσο σαθρές είναι οι βάσεις της ειρήνευσης, πόσο νωπές είναι ακόμη οι μνήμες των συγκρούσεων αλλά και πόσο υπαρκτός είναι ο κίνδυνος ενός ντόμινο. Aκόμη κι αν ευσταθεί η εκδοχή της προβοκάτσιας, πατάει πάνω σε εδραιωμένα μίση και πάθη.

Η Σερβία ακόμη αρνείται να αναγνωρίσει το Κόσοβο και απειλεί να συλλάβει τον υπουργό Εξωτερικών, Χασίμ Θάτσι, αν πατήσει το πόδι του στο Βελιγράδι. Την ίδια στιγμή, δεκάδες χιλιάδες νέοι εγκαταλείπουν το Κόσοβο, το οποίο δοκιμάζεται από τη χειρότερη οικονομική κρίση απ’ όταν ανεξαρτητοποιήθηκε. Πέρυσι τον Οκτώβριο, άγρια επεισόδια ξέσπασαν κατά τη διάρκεια του ποδοσφαιρικού αγώνα μεταξύ Σερβίας και Αλβανίας, στο Βελιγράδι, για τα προκριματικά του Euro, ο οποίος τελικά διακόπηκε. Αφορμή για το πανδαιμόνιο ήταν ένα τηλεχειριζόμενο αντικείμενο (drone) στο οποίο κρεμόταν σημαία με τον χάρτη της «μεγάλης Αλβανίας».

Στη Βοσνία, η σφαγή 8.000 μουσουλμάνων της Σρεμπρένιτσα, τον Ιούλιο του 1995, εξακολουθεί να στοιχειώνει το πολυεθνικό βαλκανικό κράτος. Δύο μήνες πριν από την 20ή επέτειό της, ο πρόεδρος της Σερβικής Δημοκρατίας της Βοσνίας, Μίλοραντ Ντόντικ, ζητεί τη συγκρότηση διεθνούς επιτροπής, επειδή κατά τη γνώμη του η Ιστορία παρουσιάζεται «μονόπλευρα». Η διαχείριση της Ιστορίας πολώνει.

Οι εθνικισμοί αναβιώνουν σε όλη την περιοχή, η οποία μετεξελίσσεται και σε δυνάμει θύλακο ακραίων ισλαμιστών, όπως αποδεικνύεται από την πρόσφατη επίθεση σε αστυνομικό τμήμα στην πόλη Ζβόρνικ της Βοσνίας. «Η Βοσνία είναι μια χώρα μίσους», έγραφε το 1920 ο Νομπελίστας συγγραφέας Ιβο Αντριντς. Πολλοί Βόσνιοι μουσουλμάνοι έχουν υιοθετήσει τη σκληρή εκδοχή του Ισλάμ που πρεσβεύει το «Ισλαμικό Κράτος» και εντάσσονται στις τάξεις του σε Συρία και Ιράκ.

Η προσπάθεια ευρωπαϊκής ενσωμάτωσης των προαναφερθεισών χωρών προσκρούει σε κοινές οικονομικές και κοινωνικές παθογένειες, οικείες και στα καθ’ ημάς: υψηλά ποσοστά ανεργίας, παραλυτική γραφειοκρατία, διαφθορά, περιστολή της ελευθερίας του Τύπου. Παρατηρείται, λοιπόν, το εξής οξύμωρο: αν η ευρωπαϊκή προοπτική οδηγεί στη σύγκλιση, το κοινό παρελθόν είναι αυτό που βαθαίνει τον διχασμό.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή