Η πρόσφατη συμφωνία ανάμεσα στην Ελλάδα, το Ισραήλ και την Κύπρο ανοίγει τον δρόμο για συνεργασίες και στα θέματα προστασίας του περιβάλλοντος. Ωστόσο, την πρωτοβουλία πρέπει να πάρει η ίδια η αγορά, εκτιμά ο υπουργός Περιβαλλοντικής Προστασίας του Ισραήλ, Avi Gabbay. Σημαντικά ζητήματα στην περιορισμένη –σε σχέση με την Ευρώπη, αλλά όχι και σε σχέση με την περιοχή– περιβαλλοντική ατζέντα της χώρας είναι η προστασία του θαλάσσιου περιβάλλοντος και της παράκτιας ζώνης.
– Πρόσφατα υπεγράφη μια νέα συμφωνία ανάμεσα στην Ελλάδα, το Ισραήλ και την Κύπρο. Πιστεύετε ότι δημιουργεί έδαφος για συνεργασίες και στο πεδίο του περιβάλλοντος;
– Φυσικά. Η πρόσφατη συμφωνία εστιάζει στους υδρογονάνθρακες, ωστόσο τα θέματα περιβάλλοντος θα ακολουθήσουν. Ηδη το Ισραήλ, η Ελλάδα και η Κύπρος συνεργαζόμαστε για χρόνια για την προστασία της Μεσογείου.
– Κατά διαστήματα ακούμε ότι ετοιμάζονται πιλοτικά προγράμματα αφαλάτωσης με ισραηλινή τεχνογνωσία στην Ελλάδα. Γιατί όμως δεν έχουν προχωρήσει;
– Θα σας πω τη γνώμη μου: καθήκον των κυβερνήσεων είναι να προσφέρουν υγιές περιβάλλον στις επιχειρήσεις. Το επόμενο βήμα όμως πρέπει να γίνει από τον ιδιωτικό τομέα. Αν δεν έχει συμβεί μέχρι τώρα είναι προφανώς γιατί δεν υπήρξε επιχειρηματικό ενδιαφέρον.
– Το Ισραήλ διαθέτει μεγάλες μονάδες αφαλάτωσης. Πώς παρακολουθείτε τις επιπτώσεις τους;
– Είμαστε ιδιαίτερα σκληροί. Πρέπει να κρατήσουμε τη θάλασσά μας καθαρή πάση θυσία, γιατί είμαστε η μόνη χώρα που πίνει νερό από τη θάλασσα σε τέτοιο βαθμό. Υπάρχει λοιπόν μια πολύ αυστηρή νομοθεσία για τη λειτουργία των μονάδων.
– Η πίεση για νέα κατοικία δείχνει να είναι μεγάλο θέμα στο Ισραήλ. Προστατεύετε την παράκτια ζώνη; Ποια είναι η πολιτική σας;
– Υπάρχει μεγάλη συζήτηση γύρω από αυτό το θέμα στο Ισραήλ, καθώς προσπαθούμε να αποτρέψουμε τη δόμηση των παράκτιων περιοχών. Βάσει της νομοθεσίας, απαγορεύεται να χτίσεις σε απόσταση 100 μέτρων από την παραλία οτιδήποτε εκτός από εγκαταστάσεις εξυπηρέτησης των λουομένων. O,τι υπάρχει σήμερα στην ακτή έχει χτιστεί αρκετά παλαιότερα. Επιπλέον, υπάρχει νομοθεσία για το τι μπορεί να χτιστεί στη ζώνη από τα 100 έως τα 300 μέτρα. Και εκεί υπάρχει η μεγάλη δημόσια συζήτηση: οι περιβαλλοντικές οργανώσεις θέλουν να μη χτίζεται τίποτα, ενώ η αγορά ζητεί χαλαρότερους περιορισμούς. Το θέμα για εμένα είναι να βρεις την ισορροπία.
– Σας απασχολούν οι πιθανές περιβαλλοντικές επιπτώσεις από την εξόρυξη υδρογονανθράκων;
– Είναι κάτι που πρέπει να γίνει πολύ προσεκτικά. Επειδή στο Ισραήλ πίνουμε κατά βάση θαλασσινό νερό, δεν έχουμε περιθώριο για ατυχήματα.