Keto, Paleo, DASH, Whole 30, για κάποιους άγνωστες λέξεις, για άλλους ευαγγέλιο. Οι νέες δίαιτες ή διατροφικές μόδες, μπορείτε να τις ονομάσετε όπως θέλετε, φυτρώνουν σαν τα μανιτάρια, συνοδεύονται από γνώμες ειδικών, από αποτελέσματα αμφισβητούμενων ερευνών και, κυρίως, από ομάδες φανατικών που δεν ανέχονται μύγα στο σπαθί τους, καμία απολύτως κριτική, την παραμικρή ένσταση για τον διατροφικό δρόμο που ακολουθούν.
Η κετογονική διατροφή είναι χαμηλή σε υδατάνθρακες, πλούσια σε λιπαρά και μέτρια σε πρωτεΐνη, ενώ η παλαιολιθική δίαιτα στηρίζεται στην άποψη ότι το σώμα μας ανταποκρίνεται καλύτερα όταν τρώμε με τον ίδιο τρόπο που έτρωγαν οι πρόγονοί μας. Στη δίαιτα DASH, ο στόχος είναι η μείωση του νατρίου και η αύξηση τροφών πλούσιων σε θρεπτικά συστατικά που βοηθούν στη μείωση της αρτηριακής πίεσης, και η δίαιτα Whole 30 είναι επί της ουσίας ένα αυστηρό πρόγραμμα διατροφής τριάντα ημερών, όπου απουσιάζουν το αλκοόλ, η ζάχαρη, τα γαλακτοκομικά, τα όσπρια. Αρκετά απ’ όλα αυτά ακούγονται εξαιρετικά καλά για τον οργανισμό. Είναι επιλογές που θα έκανε κάποιος αναζητώντας διατροφική ισορροπία και μέτρο. Το πρόβλημα ξεκινάει όταν η επιλογή ενός συγκεκριμένου διατροφικού προτύπου γίνεται σταδιακά εμμονή. Τι εννοώ;
Η αλήθεια είναι ότι τα τελευταία χρόνια, όσο η γαστρονομία εξελίσσεται σε όλα τα επίπεδα, από την παραγωγή μέχρι το πιάτο, και όσο νέα προϊόντα κάνουν την εμφάνισή τους προσπαθώντας να καλύψουν αλλά και να προβλέψουν τις ανάγκες του καταναλωτικού κοινού, τόσο μεγαλώνει το ενδιαφέρον για υγιεινή και σωστή διατροφή, με ό,τι, φυσικά, σημαίνει αυτό για τον καθένα από εμάς. Προς αυτήν την κατεύθυνση έχουν βοηθήσει επίσης αποκαλύψεις για μεγάλα διατροφικά σκάνδαλα αλλά και σοβαρές, πολύχρονες μελέτες για τα οφέλη που θα έχουμε στον οργανισμό μας εάν διαγράψουμε κάποιες τροφές.
Προφανώς, το να αφήσουμε πίσω μας τις ανθυγιεινές συνήθειες, να μην τρώμε επεξεργασμένες τροφές, τροφές με πολλά χημικά και συντηρητικά, να αποφεύγουμε τα πολλά λιπαρά, δεν είναι καθόλου κακό. Οπως και πολλά άλλα. Η κατάσταση όμως περιπλέκεται όταν όλα αυτά τα διατροφικά πρότυπα και οι δίαιτες γίνονται «σέχτες», κλαμπ φανατικών, έτοιμων να κατασπαράξουν όποιον τολμήσει να αμφιβάλει για την αποτελεσματικότητά τους.
Στα σόσιαλ μίντια υπάρχουν διάφορες τέτοιες ομάδες που, προκειμένου να αποδείξουν την «υπεροχή» τους έναντι άλλων, φτάνουν μέχρι το σημείο να ανεβάσουν σε κοινή θέα τις ιατρικές τους εξετάσεις. Είναι ομάδες ταγμένες στον ιερό διατροφικό σκοπό, ετοιμοπόλεμες απέναντι σε οποιονδήποτε εχθρό. Ενας διατροφικός εξτρεμισμός, που απειλεί να μολύνει τον πληθυσμό.