Καινοτόμος πειραματική θεραπεία κατά του έιτζ κατάφερε να ελέγξει τον φονικό ιό επί δέκα μήνες, σύμφωνα με αναφορές ειδικών. Ειδικότερα ο άνδρας που υποβλήθηκε σε θεραπεία ήταν ένας από τους δεκαοκτώ που έλαβαν μέρος σε μικρή κλινική μελέτη με ενέσεις «εξουδετέρωσης των αντισωμάτων» που είναι και οι φυσικές άμυνες του οργανισμού. Οι ενέσεις, όπως αποδείχθηκε, καθυστέρησαν την επανεμφάνιση του ιού κατά δύο εβδομάδες στους υπόλοιπους συμμετέχοντες στην έρευνα. Τα συμπεράσματα της μελέτης παρουσιάστηκαν στο 9ο ετήσιο συνέδριο της Εταιρείας Κατά του Εϊτζ στο Παρίσι.
Το ανθρώπινο σώμα αδυνατεί να κατασκευάσει αντισώματα που να εξουδετερώνουν τον ιό του έιτζ. Μόνο ο ένας στους πέντε που μολύνεται από τον φονικό ιό εμφανίζει τέτοια αντισώματα, αλλά για να συμβεί αυτό χρειάζεται να περάσουν πολλά χρόνια και να υπάρχουν υψηλά και επικίνδυνα επίπεδα του ιού. Ωστόσο, υπάρχουν περισσότερα από 200 αντισώματα που εξουδετερώνουν τον ιό και οι ειδικοί πιστεύουν ότι αυτά αποτελούν ένα σημαντικό όπλο για την καταπολέμηση του ιού όπως εξάλλου και για την πρόληψη της μόλυνσης.
Στην κλινική μελέτη, η οποία πραγματοποιήθηκε στην Ταϊλάνδη, υπό την εποπτεία του Ερευνητικού Προγράμματος για το έιτζ στις αμερικανικές ένοπλες δυνάμεις, συμμετείχαν άτομα που καταπολεμούσαν τη λοίμωξη με τις συνηθισμένες φαρμακευτικές προσεγγίσεις. Σε κάποιους δεν δόθηκε καμία θεραπεία, ενώ σε άλλους έγινε έγχυση με αντισώματα, υπό το κωδικό όνομα VRC01. Προφανώς ο ιός επέστρεψε σε όσους δεν υποβάλλονταν σε καμία θεραπεία. Γι’ αυτό χρειάστηκε ένας μέσος χρόνος 14 ημερών οπότε και υποβλήθηκαν εκ νέου σε θεραπεία με αντιρετροϊκά φάρμακα. Σε αυτούς που έκαναν τη θεραπεία με τα αντισώματα χρειάστηκαν να περάσουν 26 ημέρες μέχρι να επανεμφανιστεί ο ιός. Οι ειδικοί επισημαίνουν ότι το αποτέλεσμα ήταν καταπληκτικό.
Οπως τόνισε η δρ Τζιντανάτ Ανανγουοράνιτς στο ειδησεογραφικό δίκτυο BBC «ο ασθενής παρέμεινε εκτός θεραπείας επί ένα δεκάμηνο και τα επίπεδα του ιού που είχε στο αίμα του ήταν πολύ χαμηλά». Υποβαλλόταν στις εγχύσεις των αντισωμάτων κάθε τρεις εβδομάδες επί έξι μήνες.
Φυσικά αξίζει να σημειωθεί ότι ο τομέας αυτός βρίσκεται ακόμα στα πρώτα στάδια αλλά τα αποτελέσματα μέχρι σήμερα δείχνουν τη δυναμική που έχουν οι θεραπείες με αντισώματα. Πώς ακριβώς λειτουργούν αυτές οι θεραπείες παραμένει, επί του παρόντος, ένα μυστήριο. «Πιστεύω ότι αυτές οι θεραπείες υπόσχονται πολλά, καθώς μελλοντικά η έγχυση του αντισώματος μπορεί να γίνεται μερικές φορές τον χρόνο» τόνισε η δρ Τζιντανάτ Ανανγουοράνιτς.
Ενα σύμπλεγμα
Ερευνα που πραγματοποιήθηκε σε ζώα υποδεικνύει ότι τα αντισώματα μπορεί να λειτουργήσουν καλύτερα από τις υπάρχουσες θεραπείες, καθώς το αντίσωμα όχι μόνο επιτίθεται στον ιό αλλά εκπαιδεύει και το ανοσοποιητικό σύστημα. Σε έρευνες που έγιναν σε πιθήκους όταν το αντίσωμα συνδεθεί με τον ιό του έιτζ δημιουργεί ένα «ανοσοποιητικό σύμπλεγμα» που τα άλλα τμήματα του ανοσοποιητικού συστήματος μπορούν να αναγνωρίσουν. Αυτό πιθανώς πυροδοτεί άλλα τμήματα του ανοσοποιητικού συστήματος όπως, παραδείγματος χάρη, τα κύτταρα Τ να αντιδρούν καλύτερα ενάντια στον ιό του έιτζ. Οπως έδειξαν τα πειράματα, τα ζώα που υποβλήθηκαν στη θεραπεία μπήκαν σε ύφεση.
Το επόμενο βήμα στην έρευνα είναι η μελέτη όλων των δειγμάτων αίματος που συγκεντρώθηκαν κατά τη διάρκεια της κλινικής μελέτης προκειμένου να διαπιστωθεί με ποιο τρόπο η πειραματική θεραπεία επηρέασε τόσο το ανοσοποιητικό σύστημα όσο και τον ιό.