Η Βάσω Σπηλιοπούλου γεννήθηκε στην Αθήνα και σπούδασε φυσικές επιστήμες στη Θεσσαλονίκη. Ταυτόχρονα πήρε το πτυχίο της από τη δραματική σχολή Σταυράκου και συμμετείχε για μικρό διάστημα σε θιάσους ως ηθοποιός. Εργάζεται ως καθηγήτρια στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση και το 2002 ολοκλήρωσε το μεταπτυχιακό της στο ΜΙΘΕ με τίτλο «Βασική και εφαρμοσμένη γνωσιακή επιστήμη». Οι «Ασύμβατες διαδρομές» είναι το πρώτο της μυθιστόρημα και κυκλοφόρησε τον Μάιο του 2019 από τις εκδόσεις Ιωλκός.
Ποια βιβλία έχετε αυτόν τον καιρό πλάι στο κρεβάτι σας;
Τις «Οδηγίες για οικιακές βοηθούς» της Λουτσία Μπερλίν και το «Εχων σώας τα φρένας» του Αργύρη Χιόνη.
Ποιος ήρωας/ηρωίδα λογοτεχνίας θα θέλατε να είστε και γιατί;
Κάποτε η Νόρα από «Το κουκλόσπιτο» του Ιψεν, ως μια τολμηρή γυναίκα που αποπειράται να χειραφετηθεί. Ή η Αννα Καρένινα, μέχρι και τον πρώτο καιρό με τον εραστή της. Μα είναι τόσο επιβαρυμένες όλες οι ηρωίδες, που τώρα πια μου αρκεί το δικό μου βάρος.
Διοργανώνετε ένα δείπνο. Ποιους ποιητές ή συγγραφείς καλείτε, ζώντες και τεθνεώτες;
Την Αλις Μονρό, τον Ρέιμοντ Κάρβερ, τον Φίλιπ Ροθ, την Ντόρις Λέσινγκ ως κομμάτι των νεανικών μου χρόνων. Κι εγώ, αόρατη οικοδέσποινα, παρακολουθώ από κάποιο μυστικό παρατηρητήριο.
Ποιο ήταν το πιο ενδιαφέρον στοιχείο που μάθατε πρόσφατα χάρη στην ανάγνωση ενός βιβλίου;
Με αφορμή ένα διήγημα, γνώρισα τον ζωγράφο Νικολά Πουσέν και είδα πίνακές του στο Διαδίκτυο.
Ποιο κλασικό βιβλίο διαβάσατε πρόσφατα για πρώτη φορά;
Του Ράινερ Μαρία Ρίλκε, «Οι σημειώσεις του Μάλτε Λάουριντς Μπρίγκε».
Και ποιο είναι το βιβλίο που έχετε διαβάσει τις περισσότερες φορές;
Συνήθως ξαναδιαβάζω ποίηση. Κυρίως Ελληνες ποιητές.
Στο μυθιστόρημά σας το ιστορικό τραύμα ταξιδεύει μέσα στον χρόνο, συνδέοντας το χθες με το σήμερα;
Ναι, έτσι είναι. Εξακολουθεί να υπάρχει κάτω από μια κρούστα κανονικότητας και δήθεν ξεπεράσματος του παρελθόντος, τραυματίζοντας και τις επόμενες γενιές. Και αν δεν ειπωθούν με ειλικρίνεια οι αλήθειες από τη μία και την άλλη πλευρά, πολύ φοβάμαι πως θα διαιωνίζεται.
Οι ασύμβατες διαδρομές είναι αυτές ανάμεσα στις διαφορετικές γενιές;
Οχι μόνο. Ανάμεσα και σε άτομα της ίδιας γενιάς, ανάμεσα στα δύο φύλα, ανάμεσα σ’ εμάς και στον άλλον εαυτό που αναδύεται απρόσμενα. Ως αποτυχημένες προσπάθειες επικοινωνίας και συμφιλίωσης.
Εχετε Facebook, Twitter κ.τ.λ.; Υπάρχει καθόλου ποίηση εκεί μέσα;
Αντιστάθηκα για καιρό, αλλά χρησιμοποιώ πλέον κάποια από αυτά τα μέσα. Δεν θα το ονόμαζα ποίηση. Θα το έλεγα περισσότερο μουσική του κόσμου, που φτάνει σε μένα από διάφορες κατευθύνσεις· άλλοτε ως αρμονία, άλλοτε ως παραφωνία και καμιά φορά σαν θόρυβος.