Τίτλοι τέλους για τον Φέντερερ;
Εχοντας κατρακυλήσει στην 7η θέση της παγκόσμιας κατάταξης, ο
Ελβετός σταρ του τένις παίζει το τελευταίο του χαρτί στο US Open.
Του Νίκου Γαβαλά
Ποιος θα σταματήσει τον Ραφαέλ Ναδάλ; Το ερώτημα αυτό αιωρείται
πάνω απ’ τα κορτ με σκληρή επιφάνεια του Φλάσινγκ Μίντοους στη Νέα
Υόρκη, όπου τη Δευτέρα αρχίζει το τέταρτο και τελευταίο γκραν σλαμ
της χρονιάς, το Αμερικανικό Οπεν. Ο Ισπανός τενίστας βρίσκεται σε
εκπληκτική κατάσταση. Το γεγονός πως προέρχεται απ’ την κατάκτηση
των δύο τελευταίων Μάστερς, του Μόντρεαλ και του Σινσινάτι,
αποδεικνύει με τον πλέον εμφατικό τρόπο πως αυτή τη στιγμή είναι ο
κορυφαίος τενίστας στον κόσμο.
Και μην ξεγελάει η θέση του στην παγκόσμια κατάταξη. Απ’ την
περασμένη Δευτέρα και μετά την επιτυχία του στο Οχάιο ανέβηκε στη
2η θέση, πλησιάζοντας ακόμη περισσότερο το νούμερο 1 της
βαθμολογίας, τον Νόβακ Τζόκοβιτς. Ομως, το τένις του αρμόζει στον
καλύτερο της υφηλίου. Σίγουρα, μπαίνει στην αφετηρία του
Αμερικανικού Οπεν ως το μεγάλο φαβορί για τον τίτλο, με τον
Τζόκοβιτς και τον περσινό νικητή, Αντι Μάρεϊ να φαντάζoυν ως οι
σημαντικότεροι αντίπαλοί του.
Ή μήπως όχι; Ο Ρότζερ Φέντερερ, νικητής για πέντε συνεχόμενα χρόνια
στη Νέα Υόρκη (20042008) είναι το μεγάλο ερώτημα των αγώνων. Εδώ
και έξι ημέρες έχει κατρακυλήσει στην έβδομη θέση της παγκόσμιας
κατάταξης, πίσω απ’ τους Τζόκοβιτς, Ναδάλ, Μάρεϊ, Φερέρ, Μπέρντιχ
και Ντελ Πόρτο οι οποίοι καταλαμβάνουν τις πρώτες έξι θέσεις.
Μπορεί στα 32 του χρόνια να ανακάμψει και να κατακτήσει το 18ο
γκραν σλαμ της καριέρας του;
Μετά τον θρίαμβό του στο περσινό Γουίμπλεντον και την άνοδό του
στην κορυφή της παγκόσμιας κατάταξης, η καριέρα του πήρε την «κάτω
βόλτα». Μάλιστα, στη διάρκεια του έτους έχει κατακτήσει μόλις έναν
επαγγελματικό τίτλο. Παρεμπιπτόντως, στο αγαπημένο του λονδρέζικο
γκραν σλαμ γνώρισε ταπεινωτική ήττα, μόλις στον 2ο γύρο απ’ το Νο
116 στον κόσμο, τον άγνωστο Σεργκέι Στακχόφσκι. Είχε δε να ηττηθεί
τόσο πρόωρα σε γκραν σλαμ απ’ το 2003!
Ακολούθως, αποφάσισε να αγωνιστεί σε δύο «χωμάτινα» τουρνουά για να
πετύχει νίκες αυτοπεποίθησης, αλλά και για να βελτιώσει την
κατάταξή του. Ομως, στο Αμβούργο έχασε στους ημιτελικούς απ’ τον
Φρεντερίκο Ντελμπόνις (Νο 114 στον κόσμο) και στο Γκστάαντ
αποκλείστηκε στον 2ο γύρο απ’ τον Ντάνιελ Μπραντς (Νο 55).
Στη διάρκεια του Αυγούστου, έπαιξε μόνο σε ένα τουρνουά
προετοιμασίας του Αμερικανικού Οπεν, στο Σινσινάτι. Λίγες ημέρες
μετά τα 32α γενέθλιά του (ήταν στις 8/8) και ως Νο 5 στον κόσμο
προχώρησε έως τον προημιτελικό γύρο. Εκεί «λύγισε» στο τρίτο σετ απ’
τον Ναδάλ, παίζοντας ωστόσο εξαιρετικό τένις.
Ενδεχομένως, αυτή η εμφάνιση να είναι ένα θετικό σημάδι ενόψει του
Αμερικανικού Οπεν. Στη σύγχρονη ιστορία του τένις, θα
«συναντήσουμε» αρκετούς τενίστες που στα 30 τους χρόνια έχουν
κατακτήσει γκραν σλαμ. Ομως, μόλις ένας τα έχει καταφέρει στα 32
του χρόνια, ο Αντρέ Αγκασι στο Αυστραλιανό Οπεν του 2003.
Βέβαια, υπάρχει και η άλλη όψη του νομίσματος. Πριν απ’ την
κατάκτηση του 14ου γκραν σλαμ της καριέρας του (ήταν και το
τελευταίο του) στη Νέα Υόρκη το φθινόπωρο του 2002, ο Πιτ Σάμπρας
προερχόταν από απογοητευτικές εμφανίσεις. Μάλιστα, μετά την
επιτυχία του στο Γουίμπλεντον του 2002, για μία διετία δεν είχε
κερδίσει κανένα τουρνουά. Μήπως έφθασε η ώρα να επαναληφθεί φέτος η
ιστορία, με άλλον πρωταγωνιστή -τον Φέντερερ- στα «σκληρά» κορτ του
Φλάσινγκ Μίντοους;