ΒΡΥΞΕΛΛΕΣ-ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΣΗ. «Δεν είναι μυστικό ότι τρέφω μεγάλη συμπάθεια για τον Ζαν Κλοντ Γιουνκέρ», δήλωσε η Αγκελα Μέρκελ από το Βερολίνο, δίνοντας έτσι την πρώτη της δημόσια στήριξη στον πρώην πρωθυπουργό του Λουξεμβούργου και ρίχνοντας περισσότερο λάδι στα προεκλογικά σενάρια που έχουν πάρει φωτιά τον τελευταίο καιρό στους διαδρόμους της Κομισιόν. «Η απόφαση δεν έχει ληφθεί και δεν θα ληφθεί μόνο από εμένα», συνέχισε στη δήλωσή της η Γερμανίδα καγκελάριος, συγκαταλέγοντας τον επί οκτώ έτη πρόεδρο του Eurogroup στους βασικούς υποψηφίους για την προεδρία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.
Ο κ. Γιουνκέρ δεν είναι η πρώτη φορά που επιδιώκει μία από τις τρεις πιο σημαντικές θέσεις της Ευρώπης. Στις εκλογές του 2009 είχε δηλώσει το ενδιαφέρον του για την προεδρία του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ενωσης, αλλά τότε τα χτυπήματα κάτω από τη μέση που είχε δεχθεί ήταν πολλά και προσωπικά. Οι φήμες που προέβαλλαν τον όχι και τόσο «καλβινικό» τρόπο ζωής του (σ.σ.: με συγκεκριμένα σχόλια για την υπερβολική, μερικές φορές, κατανάλωση αλκοόλ) έρχονταν τότε από το Βερολίνο. Και κάπως έτσι, πρώτος πρόεδρος του συμβουλίου της Ε.Ε. έγινε ο σχεδόν άγνωστος τότε Βέλγος πολιτικός Χέρμαν βαν Ρομπέι. Πέντε χρόνια αργότερα, όμως, η επικεφαλής του CDU φαίνεται να αλλάζει στάση. Το επίσημο «πράσινο φως» θα δοθεί στο συνέδριο του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, στις 6-7 Μαρτίου, στο Δουβλίνο, όπου 830 σύνεδροι θα αποφασίσουν σε μία μυστική ψηφοφορία.
Οι γνώμες, όμως, για τον μακροβιότερο πρωθυπουργό της Ευρώπης διίστανται στις Βρυξέλλες. Από τη μία οι υποστηρικτές του τονίζουν ότι δεν υπάρχει άλλος υποψήφιος που να γνωρίζει πώς λειτουργεί η ευρωπαϊκή μηχανή καλύτερα από τον πρώην πρόεδρο του Eurogroup. Συγχρόνως, είναι πολύ γνωστός σχεδόν και στις 28 χώρες και σε πολλές από αυτές, όπως η Ελλάδα, ιδιαίτερα αγαπητός. Επίσης, πολλοί είναι αυτοί που πιστεύουν ότι το ΕΛΚ δεν έχει κάποιον που θα μπορέσει καλύτερα να συσπειρώσει τους ψηφοφόρους του περισσότερο από τον έμπειρο Ευρωπαίο πολιτικό.
Ο αντίλογος στην υποψηφιότητα Γιουνκέρ είναι ότι στο τιμόνι χρειάζεται τώρα περισσότερο από ποτέ ένας τεχνοκράτης, με εμπειρία στον ιδιωτικό τομέα και μία καθαρή ματιά «από έξω» στο τι πάει λάθος στη Γηραιά Ηπειρο «και όχι ένα παλιό πρόσωπo, χωρίς να φέρνει τίποτα καινούργιο στο τραπέζι». Αυτό το πρόσωπο, υποστηρίζουν, δεν είναι άλλο από την Κριστίν Λαγκάρντ. Η γενική διευθύντρια του ΔΝΤ συζητείται πολύ τελευταία, ανεπισήμως, ως η καλύτερη υποψήφια για την προεδρία της Κομισιόν. Επίσης, η προεδρία του κ. Γιουνκέρ στο Eurogroup κατά τη διάρκεια της κρίσης της Ευρωζώνης συγκέντρωσε «μεικτές» κριτικές, κυρίως για τις ολονύκτιες συναντήσεις που δεν κατάφερναν να καθησυχάσουν τις αγορές. Συγχρόνως, τα χτυπήματα κάτω από τη μέση συνεχίζονται, με πιο πρόσφατο εκείνο του νυν προέδρου του Eurogroup, Γερούν Ντάισελμπλουμ, που σε εμφάνισή του στην ολλανδική τηλεόραση ανέφερε ότι ο Γιουνκέρ έπινε και κάπνιζε πολύ κατά τη διάρκεια των Eurogroup. «Θα ήθελα να με ρωτούσατε για πολιτική και όχι για το πρόβλημα με το αλκοόλ, το οποίο δεν έχω», απάντησε πριν από λίγες μέρες ο κ. Γιουνκέρ στο Der Spiegel.
Από την άλλη, το βασικό «μείον» για την υποψηφιότητα της κ. Λαγκάρντ είναι μάλλον πρακτικό, καθώς, σύμφωνα με τη σύνοδο κορυφής του ΕΛΚ τον περασμένο Δεκέμβριο, ο υποψήφιος για την προεδρία της Κομισιόν πρέπει να έχει την υποστήριξη του κόμματός του, αλλά και τη στήριξη άλλων δύο κομμάτων διαφορετικών κρατών. Σημειώνεται ότι το Συντηρητικό Κόμμα της Γαλλίας (UNP) έχει τονίσει επανειλημμένως ότι θα ήθελε ως υποψήφιο τον τωρινό επίτροπο για την εσωτερική αγορά Μισέλ Μπαρνιέ, «υπονοώντας» για την κ. Λαγκάρντ ότι δεν μπορεί να δηλώσει καν υποψηφιότητα.
Ετσι, οι τρεις επικρατέστεροι υποψήφιοι μέχρι στιγμής για τη θέση του προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής είναι οι ακόλουθοι: ο Γερμανός πρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου, Μάρτιν Σουλτς, υποψήφιος με τους Σοσιαλδημοκράτες, ο πρώην πρωθυπουργός του Βελγίου Γκι Φερχόφσταντ, υποψήφιος με τους Φιλελευθέρους, και ο Ζαν Κλοντ Γιουνκέρ, από τους επικρατέστερους για να εκλεγεί υποψήφιος με το ΕΛΚ.
Το «πόσο παραδοσιακή» είναι αυτή η λίστα είναι εντυπωσιακό, συζητούν πολλοί αναλυτές στις Βρυξέλλες. Πάντως, παρά το γεγονός ότι η Ευρώπη μόλις πέρασε μία τεράστια κρίση που έχει ενισχύσει τον ευρωσκεπτικισμό και παρ’ όλο που αποτελεί σήμερα μία ένωση 28 χωρών, και οι τρεις υποψήφιοι για την, ίσως κορυφαία, θέση της Ευρώπης μέχρι στιγμής έχουν το προφίλ του «ευρωκράτη». Κι αυτό, ασφαλώς, κάτι σημαίνει…