Β. Γεροβασιλείου: Τα ελληνικά κρασιά γίνονται μόδα διεθνώς

Β. Γεροβασιλείου: Τα ελληνικά κρασιά γίνονται μόδα διεθνώς

9' 23" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Ενα σκληρό τάκλιν σε ποδοσφαιρικό αγώνα έστειλε τον Βαγγέλη Γεροβασιλείου στην «εξέδρα» και από εκεί στην παγκόσμια ελίτ του καλού κρασιού. Ο ίδιος ήθελε να σπουδάσει πολιτικός μηχανικός, καθώς «ήταν η κορωνίδα των επαγγελμάτων» στα τέλη της δεκαετίας του ’60. Αλλά, άλλες ήταν αι βουλαί του θεού Διονύσου… Παίζοντας έναν αγώνα ως ποδοσφαιριστής της Αναγέννησης Επανομής με την ΑΠΕΛ Λαγκαδά, υπέστη ρήξη μηνίσκου και καθώς δεν μπορούσε λόγω του τραυματισμού να παρακολουθήσει εντατικά φροντιστήρια για το Πολυτεχνείο, έδωσε και πέρασε στη Γεωπονική Σχολή και στη συνέχεια ειδικεύτηκε στην οινολογία.

Ούτε πρωταθλήματα ούτε πολυκατοικίες, λοιπόν. Από την ημέρα που εισήλθε στη διεθνή αγορά του κρασιού, συλλέγει διακρίσεις και βραβεία. Με ορμητήριο την «ελληνική Τοσκάνη», όπως αποκαλεί, λόγω των ομοιοτήτων των γεωλογικών και κλιματολογικών συνθηκών, την Επανομή, όπου γεννήθηκε, ζει, παράγει και οινοποιεί, ο Βαγγέλης Γεροβασιλείου εξελίσσεται σε βασικό πυλώνα του ποιοτικού κρασιού στην ελληνική αγορά και  συναγωνίζεται, με εξαιρετικά αποτελέσματα διεθνώς, μεγαθήρια του κλάδου του.

Απόδειξη για το τελευταίο; Για πέμπτη χρονιά φέτος το οινοποιείο του αναδείχθηκε μεταξύ των εκατό καλύτερων του κόσμου!

«Τι σημαίνει για έναν οινοποιό να είναι πέντε φορές μεταξύ των εκατό καλύτερων του κόσμου και με ποια κριτήρια επιλέγονται;» τον ρωτώ.

«H διάκριση ήρθε μετά την εξαιρετική απόδοση των κρασιών μας στις τυφλές γευστικές δοκιμές (πάνω από 12.500 δείγματα) του έγκριτου αμερικανικού περιοδικού Wine&Spirits, το οποίο έχει στόχο να παρουσιάσει στους αναγνώστες του ξεχωριστά κρασιά απ’ όλο τον κόσμο. Τα «Οινοποιεία της Χρονιάς» επιλέγονται κάθε χρόνο με βάση τη συνέπεια στην ποιότητα των κρασιών του κάθε οινοποιείου και την υψηλή βαθμολογία τους στις τυφλές γευστικές δοκιμές.

– Πρακτικά τι συνεπάγεται;

– Σημαίνει ότι μπαίνεις σε μια κατάταξη κρασιών που διεθνώς είναι πολύ αναγνωρίσιμα, και για μας είναι μεγάλη υπόθεση  να σου λένε ότι είσαι στα εκατό καλύτερα οινοποιεία. Μπαίνεις στα καλύτερα περιοδικά, στις μεγάλες κάβες διεθνώς, οι εξαγωγές αυξάνονται και βρίσκεσαι στην ελίτ των οινοποιείων του κόσμου.

– Είναι και μια καλή διαφήμιση γενικότερα των ελληνικών κρασιών…

– Ασφαλώς. Για φέτος διακρίθηκαν τρία ελληνικά οινοποιεία, το Κτήμα Αργυρού, η Γαία Οινοποιητική και το Κτήμα μας. Εμείς συμμετείχαμε με το «Avaton», ενώ τις προηγούμενες χρονιές με τη Μαλαγουζιά.  Είναι η πέμπτη φορά που βραβευόμαστε και είναι σημαντικό, γιατί όταν διακρίνεσαι επί μονίμου βάσεως, σημαίνει ότι έχεις μια σταθερή ποιοτική πορεία.

Στις διεθνείς αγορές

Ο Βαγγέλης Γεροβασιλείου επελαύνει στις αγορές του καλού κρασιού με αμιγώς… ελληνικά όπλα. Ελληνικές ποικιλίες σταφυλιών δηλαδή. Σε ρόλο «ναυαρχίδας», η Μαλαγουζιά, την οποία έμαθε να καλλιεργεί και να οινοποιεί στο φημισμένο αμπέλι τού Πόρτο Καρράς, όπου «θήτευσε» 23 συναπτά έτη και είχε την ευκαιρία να ευφράνει τας καρδίας προσωπικοτήτων όπως των Ζισκάρ ντ’ Εστέν, Κωνσταντίνου Καραμανλή, Σαλβατόρ Νταλί, Φρανσουά Μιτεράν, εφοπλιστών κ.ά., προτού εγκατασταθεί και «ριζώσει» μαζί με το πεντακοσίων στρεμμάτων αμπέλι και το υπερσύγχρονο οινοποιείο στην αγαπημένη του Επανομή, Από κοντά βεβαίως και το Ασύρτικο.

«Οταν μιλάμε για ελληνικό ποιοτικό κρασί μιλάμε για τις ελληνικές ποικιλίες, στις άλλες, π.χ. γαλλικές, ο ανταγωνισμός είναι άνισος. Ηχεί παράξενο αλλά όλοι οι οινοκριτικοί, λένε ότι η Ελλάδα είναι η ανερχόμενη δύναμη στο ποιοτικό κρασί, με νέες ελληνικές ποικιλίες. Το ασύρτικο είναι καθαρά ελληνική ποικιλία και παγκόσμια γνωστή. Η μαλαγουζιά γίνεται διαρκώς όλο και πιο γνωστή, το ξινόμαυρο, το αγιωργήτικο, το λημνιό. Αυτές οι ποικιλίες διεθνώς γίνονται μόδα και δουλεύει αυτό αυξάνοντας σταδιακά τις εξαγωγές των ελληνικών κρασιών».

Η Ευρώπη και οι ΗΠΑ είναι, όπως λέει, οι καλύτερες αγορές για τα ποιοτικά ελληνικά κρασιά, ενώ για την Κίνα τονίζει πως «δεν είναι ώριμη, οι Κινέζοι δεν έχουν κουλτούρα κρασιών και αυτή τη στιγμή πάσχουν από το σύνδρομο του “ευρωπαϊσμού”, και προτιμούν τα πολύ γνωστά ευρωπαϊκά κρασιά».

Σε κάθε περίπτωση συνιστά όχι βιασύνη. «Οταν ανοίγει η αγορά και δεν έχουμε παραγωγή ικανή να ικανοποιήσουμε τις ανάγκες της δεν πρέπει να προχωρήσουμε σε χαμηλής ποιότητας προϊόν για να την καλύψουμε. Να πάμε βήμα-βήμα και όταν τελειώνει το κρασί να λέμε τελείωσε, τώρα την άλλη χρονιά».

Οι επιχειρηματίες, η πολιτική και οι επιλογές του Μπουτάρη

Ο οινοποιός Βαγγέλης Γεροβασιλείου δείχνει, με ανεπιτήδευτο τρόπο, ένας απλός και πράος άνθρωπος. Οταν αναφέρεται στην επιχείρησή του  και τα επιτεύγματά της δεν μιλάει με το «εγώ», αλλά με το  «εμείς», θέλοντας να εξάρει τη συμβολή του προσωπικού στην όλη προσπάθεια και φυσικά της συζύγου του Σόνιας Τζιώλα-Γεροβασιλείου που έχει αναλάβει τη διαχείριση των οικονομικών του Κτήματος.

Ο ίδιος περνάει σχεδόν  όλη του την ημέρα στο οινοποιείο, αλλά ανάμεσα στις πολλές υποχρεώσεις και τα πολλά επαγγελματικά ταξίδια του βρίσκει πάντα χρόνο για να απολαύσει με τους παιδικούς του φίλους κανένα ουζάκι τα μεσημέρια ή κανένα παιχνίδι μπουρλότ τα βράδια με την παρέα. Μολονότι είναι ευρέως αναγνωρίσιμος, ιδιαίτερα σεβαστός και αγαπητός στην τοπική κοινωνία -και στους ανά την επικράτεια γκουρμέδες περίπου  ένας μύθος- το μικρόβιο της ενασχόλησής του με τα κοινά, ή αλλιώς την πολιτική δεν τον έχει προσβάλει.

Αυθόρμητα όταν το ρωτώ επ’ αυτού η κουβέντα φτάνει στον Γιάννη Μπουτάρη και την εμπλοκή του στα δημόσια δρώμενα.

«Ο Γιάννης  έκανε πολύ καλή επιλογή» λέει ο κ. Γεροβασιλείου. «Προσωπικά όμως δεν θέλω να εμπλακώ στην πολιτική. Μπορεί κάποιος να προσφέρει στην κοινωνία με πολλούς τρόπους. Είναι δύσκολο να είναι κανείς και  ενεργός επιχειρηματίας και να εμπλέκεται ενεργά στην πολιτική παράλληλα. Γιατί κάποια στιγμή θα συγκρουστούν τα συμφέροντα, αυτό είναι ξεκάθαρο. Δεν βρίσκεται εύκολα χρυσή τομή, τουλάχιστον στη σημερινή εποχή, γιατί εάν κάποιος επιχειρηματίας αναμειχθεί στην πολιτική αυτό που θα περάσει στην κοινωνία είναι ότι πήγε εκεί για να επωφεληθεί. Εάν όμως  είναι ώριμος και έχει αποτραβηχτεί από τη δουλειά του, όπως ο Γιάννης Μπουτάρης, με την εμπειρία που διαθέτει και το ανοιχτό πνεύμα, τότε ναι, μπορεί να προσφέρει στην κοινωνία.

»Ο Γιάννης πήρε ένα μεγάλο ρίσκο για να αποδείξει δύο πράγματα. Και ότι οι επιχειρηματίες μπορούν και είναι καθαροί και έχουν ικανότητες, αλλά και ότι θα κάνει έργα τα οποία η Θεσσαλονίκη θα εκτιμήσει. Νομίζω ότι βρίσκεται σε πολύ καλό δρόμο. Οι σχέσεις μας  είναι άριστες, είμαστε φίλοι από χρόνια  και ο ίδιος με βοήθησε παρά πολύ. Ο Μπουτάρης είναι ένα ανοιχτό πνεύμα και στο χώρο τον δικό μας προσέφερε πάρα πολλά. Βοήθησε να ενωθούμε όλοι οι οινοπαραγωγοί, να είμαστε σε ένα σύλλογο 38 παραγωγοί μονιασμένοι. Ηταν και παραμένει πάντα η ψυχή των “δρόμων του κρασιού” και συνέβαλε αποφασιστικά  στο να ενωθούμε», τονίζει ο Βαγγέλης Γεροβασιλείου.

Το Κτήμα μας επενδύει στον πολιτισμό και στην εκπαίδευση

Με το που πέρασα την πόρτα του οινοποιείου έβγαινε ο συγγραφέας Βασίλης Βασιλικός. Το προηγούμενο βράδυ είχε μιλήσει  σε ένα κοινό διακοσίων ανθρώπων, για τη μακρά του, μεστή συγγραφική διαδρομή.

«Πώς σας φάνηκε ο κ. Γεροβασιλείου, εκτός από άνθρωπος του οινοπνεύματος, είναι και του πνεύματος;», τον ρώτησα.

«Ακριβώς όπως το είπατε» απάντησε γελώντας ο κ. Βασιλικός. «Εκείνο που με εντυπωσιάζει είναι η γαλλική του παιδεία που εμένα μ’ αγγίζει πολύ. Ηταν μια όμορφη βραδιά. Με εντυπωσίασε ο κόσμος, ήταν πολλοί και  ευγενικοί άνθρωποι. Εγινε μια ωραία συζήτηση, οι ερωτήσεις ήταν υψηλού επιπέδου. Εχει κάνει σπουδαία δουλειά ο Βαγγέλης, όχι μόνο στο κρασί αλλά και στον πολιτισμό…».

Μπαίνοντας στον νέο χώρο υποδοχής του Μουσείου, ένα τσούρμο μικροί μαθητές έβγαιναν από την αίθουσα των εκπαιδευτικών προγραμμάτων του οινοποιείου. Ηταν από  δημοτικό σχολείο της Επανομής, που μόλις είχαν ξεναγηθεί στο μουσείο και είχαν παρακολουθήσει τα «Μουστοκούλουρα του Αγησίλαγου», ένα ειδικά γραμμένο και οπτικοποιημένο παραμύθι για το αμπέλι του Δ. Μπασλάμ.

«Τρεις χιλιάδες παιδιά και έφηβοι τον χρόνο επισκέπτονται  το οινοποιείο. Βλέπουν το αμπέλι, τους μιλάμε για τον αμπελώνα, συνεχίζουμε στο μουσείο, βλέπουν τα ανοιχτήρια και την κάβα, και καταλήγουμε στις ειδικά σχεδιασμένες και διαμορφωμένες αίθουσες  εκπαιδευτικών προγραμμάτων. Κάνουν δραστηριότητες, βλέπουν και ακούν το παραμύθι που προβάλλουμε» μου λέει η  υπεύθυνη του προγράμματος κ. Δήμητρα Μπαζάκα και προτού προλάβω να ρωτήσω μήπως με το να επισκέπτονται το οινοποιείο παιδάκια, έρχονται  πρόωρα κοντά στο αλκοόλ, σπεύδει ο παριστάμενος  οικοδεσπότης…

«Είναι πολύ λεπτή η θέση μας. Στόχος των εκπαιδευτικών προγραμμάτων είναι η καλλιέργεια της ιδέας του αμπελιού και του κρασιού ως πολιτισμικό αγαθό σε μικρούς και μεγάλους. Φυσικά όμως στους έφηβους μιλάμε για κατανάλωση με μέτρο και ότι δεν πρέπει να καταναλώνεται από παιδιά κάτω των 18 ετών. Το κτήμα μας επενδύει στον πολιτισμό με διάφορους τρόπους, με διαλέξεις και προβολές ταινιών, με καλέσματα, με εκπαίδευση γύρω από το κρασί και το αμπέλι, με συνεστιάσεις,  καλώντας επιφανείς ανθρώπους που μιλούν για την τέχνη, τη μουσική, το θέατρο, τον κινηματογράφο», τονίζει.

Βασίλης Βασιλικός, Στέλιος Ράμφος, Διονύσης Σαββόπουλος, Γιώργος Γραμματικάκης, Ντίνος Χριστιανόπουλος, Κώστας Βαρώτσος, Κώστας Τσόκλης και πολλοί άλλοι άνθρωποι της τέχνης και των γραμμάτων, φιλοξενήθηκαν, έχοντας απέναντί τους  μαζικά ακροατήρια οινόφιλων που συρρέουν καθημερινά στο υπέροχο αυτό δημιούργημα όπου ο ιδρυτής και οι συνεργάτες του «τα πάντα εν σοφία εποίησαν…».

Σπουδαία συλλογή

«Ο κόσμος του κρασιού είναι πολιτισμός, γιατί το κρασί είναι πολιτισμός. Ο Ελληνας έχει ζυμωθεί στην ιστορική του διαδρομή με το κρασί, το οποίο έχει μπει στα ήθη και στα έθιμά του. Εμείς προσπαθήσαμε να το δέσουμε και με πολιτιστικά θέματα, να συγκροτούν μαζί με το μουσείο μας έναν πυρήνα  ανθρώπων, φίλων του κρασιού, και να επεκταθούμε στην κοινωνία, στην περιοχή μας, προσφέροντάς της κάτι σε ανταπόδοση αυτού που εκείνη μας δίνει. Το έδαφος, το κλίμα δεν ανήκουν σ’ εμένα, είναι αγαθά που έδωσε ο Θεός και ανήκουν σε όλους γύρω μου. Το ότι εγώ μπόρεσα να  εκμεταλλευτώ κάποια πράγματα δεν σημαίνει ότι πρέπει να ανήκουν αποκλειστικά σ’ εμένα. Πρέπει  να αποδοθούν και στην κοινωνία. Πώς μπορεί να γίνει αυτό; Με πολλούς τρόπους, ένας εκ των οποίων είναι τα πολιτιστικά».

Πλάι στην υπόγεια κάβα παλαίωσης όπου «κοιμούνται» χιλιάδες λίτρα υπέροχου κρασιού, έως ότου  ο Βαγγέλης Γεροβασιλείου κρίνει ότι πρέπει να τα «ξυπνήσει» και να πάρουν τον δρόμο για τα λαρύγγια και τις… ψυχές των ανά τον πλανήτη οινόφιλων, είναι το  μεγαλύτερο, ίσως, καμάρι του: το μουσείο αντικειμένων οινοποίησης, που εγκαινίασε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κάρολος Παπούλιας το 2008. Μια απίστευτη συλλογή ανοιχτηριών κρασιού από κάθε γωνιά του πλανήτη,  και σε πάμπολλα σχέδια, από μπαστούνια έως και… φέρετρα, είναι απλωμένη αρμονικά, μαζί με παλιά πατητήρια σταφυλιών και ό,τι έχει σχέση με την οινοποίηση. Μάζευε  επί πολλά χρόνια και μαζεύει, όσο του επιτρέπουν τα οικονομικά του «χτυπώντας» ακόμη και  σε δημοπρασίες γνωστών οίκων του εξωτερικού. Τώρα εμπλουτίζει τη μοναδική συλλογή, με κανάτες και ποτήρια που οι αρχαίοι Ελληνες έπιναν κρασί, φιλοδοξώντας να αποτελέσει την… ατραξιόν της ούτως ή άλλως εκπληκτικής συλλογής. Και έχει μαζέψει πάρα πολλά, με «απολύτως νόμιμο τρόπο και πάντα εν γνώσει της Εφορείας Αρχαιοτήτων», όπως τονίζει. «Μου λείπουν κάποια, αλλά ελπίζω ότι θα μπορέσω να τα αποκτήσω».

Η συνάντηση

Βρεθήκαμε -πού αλλού;- στο οινοποιείο του. Συζητήσαμε στον νέο χώρο υποδοχής του Μουσείου με θέα το αμπέλι, τον Θερμαϊκό και τον Ολυμπο. Δεν φάγαμε γιατί ήταν πολύ νωρίς. Ηπιαμε  εκεί από έναν καφέ καπουτσίνο και μετά την ξενάγηση  στο εκπληκτικό μουσείο των ανοιχτηριών, κοντά στην κάβα  όπου «κοιμάται το κρασί», ένα ποτήρι κόκκινο κρασί.

Oι σταθμοί του

1951

Γεννιέται στην Επανομή.

1969

Εισάγεται στη Γεωπονική Σχολή.

1974

Μεταπτυχιακά στην οινολογία στο Μπορντό. Εκεί θα γνωρίσει τον καθηγητή Οινολογίας Πεϊνό που συμπτωματικά είναι και σύμβουλος στο Πόρτο Καρράς, ο οποίος θα τον μυήσει στα μυστικά του κρασιού.

 1977

Πιάνει δουλειά ως οινολόγος στο  οινοποιείο του Πόρτο Καρράς.

 1981

Βάζει το πρώτο μικρό  αμπέλι στην Επανομή με ποικιλίες Μαλαγουζιά και Ασύρτικο.

 1986

Βγάζει το πρώτο του λευκό κρασί και το 1992 εμφιαλώνει το πρώτο κόκκινο.

 1990-1992

Μπαίνει  στη διεθνή αγορά. Το πρώτο κοντέινερ πάει στη Νέα Υόρκη.

 1993

Σε διεθνή διαγωνισμό του Μπορντό το πρώτο κόκκινο (σοδειάς 1990) διακρίνεται ανάμεσα στα οκτώ καλύτερα κρασιά του κόσμου.

1998

Δημιουργεί με τον οινολόγο Βασίλη Τσακτσαρλή, στο Κοκκινοχώρι Καβάλας, το Κτήμα Βιβλία Χώρα.

2007

Το περιoδικό Wein Gourmet τον κατατάσσει ανάμεσα στους έξι καλύτερους οινοπαραγωγούς του κόσμου για το 2006.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή