Ο Γιάννης Σκαραγκάς είναι συγγραφέας και σεναριογράφος. Γεννήθηκε στην Κομοτηνή και μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη. Σπούδασε στη Νομική Σχολή του ΑΠΘ και στη δραματική σχολή του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος. Μιλάει τέσσερις γλώσσες και γράφει τόσο στα ελληνικά όσο και στα αγγλικά. Το τελευταίο του βιβλίο, «Ο ουρανός που ονειρεύτηκες», κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κριτική. Είναι το τέταρτο μυθιστόρημά του και μεταφέρθηκε στο θέατρο το 2009 στη Νέα Υόρκη.
Ποια βιβλία έχεις αυτό τον καιρό πλάι στο κρεβάτι σου;
«Ο αυθέντης του Μωρέως» (Ραγκαβής), «Eyrie» (Τιμ Γουίντον).
Και ποια είναι τα αγαπημένα σου βιβλία όλων των εποχών;
Είμαι θερμοκέφαλος αναγνώστης και η λίστα μου είναι εκνευριστικά μεγάλη. Το εννοώ.
Πότε αποφάσισες ότι θα γίνεις συγγραφέας και γιατί;
Εχω διάφορες απαντήσεις, αλλά η πιο προσωπική είναι ότι ο γραπτός λόγος υπήρξε για μένα το εργαλείο για να με παίρνουν οι άλλοι στα σοβαρά. Στην εφηβεία μου, μια φιλόλογος με δήλωσε μεγαλύτερο σε ηλικία για να συμπεριλάβει το κείμενό μου σε έναν πανελλήνιο διαγωνισμό νεανικού δοκιμίου. Ηταν η πρώτη υποψία φιλοδοξίας.
Σενάριο ή συγγραφή λογοτεχνίας; Εχεις θητεύσει και στα δύο. Σε τι διαφέρουν;
Δεν γίνεται να διαλέξω. Μοιάζουν στον βαθμό που προϋποθέτουν μια συνεχή εμβάθυνση στη δραματουργική αντίληψη: επινοούμε ρόλους και ιεραρχούμε τα γεγονότα για να έχουν νόημα οι εμπειρίες και οι ιστορίες μας. Γιορτάζουμε το τραγικό σκηνοθετώντας τις πιθανότητές του. Διαφέρουν όμως στη δραματοποίηση της σκέψης.
Ποιο είναι το χειρότερο βιβλίο που έχεις διαβάσει;
Κάθε φορά που ακούω ένα δημιουργό να διαλέγει το χειρότερο δείγμα της κατηγορίας του, είναι σαν να κρυφοκοιτάω σε κάποιον υπερβολικά ιδιωτικό του χώρο που δεν με ενδιαφέρει. Ας πούμε ότι δεν με πειράζει που δυσκολεύομαι πολύ να καταλήξω.
Ποιο είναι ένα κλασικό βιβλίο που δεν έχεις διαβάσει και ντρέπεσαι γι’ αυτό;
«Η ερμηνεία των ονείρων», του Φρόιντ.
Ποιο ήταν το τελευταίο βιβλίο που σε έκανε να θυμώσεις;
Κανένα. Τα βιβλία είναι οι ευγενέστερες εκδοχές ακόμη και των πιο μικρόψυχων συγγραφέων.
Τα περιοδικά έχουν μεγάλο ρόλο στη ζωή σου· ελληνικά και ξένα. Γιατί τα προτιμάς;
Ωρίμασα τεχνικά μέσα από τα λογοτεχνικά περιοδικά, από τη «Φράση» το 2003 μέχρι τη συνεργασία μου με το «Εντευκτήριο». Στα λογοτεχνικά περιοδικά των ΗΠΑ, όμως, χρωστάω την ύπαρξή μου ως αγγλόφωνος συγγραφέας χωρίς ατζέντη.
Εχεις fb, τουίτερ; Πόσο σε απασχολεί καθημερινά;
Εχω fb και το χρησιμοποιώ πολύ συντηρητικά, γιατί με αγχώνει το σαρκοφαγικό του κομμάτι, τουλάχιστον όπως έχουν εξελιχθεί στην Ελλάδα τα κοινωνικά δίκτυα κατά τα χρόνια της κρίσης. Είναι ενδιαφέρον το ότι όλο και περισσότεροι χρήστες θεωρούν ότι το να κρίνουν άλλους είναι δικαίωμα στην άποψη, ενώ το να γίνονται αντικείμενο κριτικής αποτελεί επίθεση.