Θέμις Θεμιστοκλέους: Ενα Grexit θα ανοίξει τον Ασκό του Αιόλου

Θέμις Θεμιστοκλέους: Ενα Grexit θα ανοίξει τον Ασκό του Αιόλου

3' 49" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Οι αγορές κρατικών ομολόγων της Ευρωζώνης θεωρούν αρκετά πιθανό το σενάριο ενός Grexit, αλλά τείνουν να υποβαθμίζουν και να παραβλέπουν τις επιπτώσεις για την υπόλοιπη Ευρώπη, σχολιάζει ο Θέμις Θεμιστοκλέους, επικεφαλής του τμήματος ευρωπαϊκών επενδύσεων στο τμήμα διαχείρισης πλούτου της UBS.

Πολλοί κίνδυνοι ελλοχεύουν για την Ευρωζώνη από ένα Grexit, καθώς οι κυβερνήσεις θα κληθούν να καλύψουν τις απώλειες μιας ελληνικής χρεοκοπίας. Παρόλα αυτά, η ευρωπαϊκή οικονομία είναι καλύτερα θωρακισμένη σε σχέση με το 2011-12 και θα ήταν δύσκολο να υποτροπιάσει σε νέα ύφεση, υποστηρίζει ο κ. Θεμιστοκλέους, κυπριακής καταγωγής. Στις ΗΠΑ, οι συνθήκες είναι ξεκάθαρα πιο θετικές, με την Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ (Fed) να επιλέγει, ίσως, τη σταδιακή αύξηση του βασικού επιτοκίου από το δεύτερο εξάμηνο του 2015 ώστε να μπορέσουν οι αγορές να προσαρμοστούν βαθμιαία και όχι απότομα σε μια αύξηση του δολαριακού κόστους δανεισμού.

– Θεωρείτε πως η Ευρώπη μπορεί να διαχειριστεί ένα Grexit;

– Αυτή τη στιγμή, οι αγορές κρατικών ομολόγων, ιδιαίτερα, στον ευρωπαϊκό Νότο δείχνουν να υποβαθμίζουν τις συνέπειες. Δεν είναι λογικό οι αποδόσεις των ομολόγων στην Πορτογαλία, την Ισπανία ή την Ιταλία να είναι χαμηλότερες από αυτές των αμερικανικών.

Μια χρεοκοπία και κατ’ επέκταση αποχώρηση της Ελλάδας από την Ευρωζώνη θα ήταν «σαν να ανοίγει η πόρτα» και σε άλλα κράτη-μέλη. Οι επενδυτές θα συνειδητοποιούσαν πως είναι εκτεθειμένοι σε συγκεκριμένα κράτη-μέλη και όχι στην Ευρωζώνη των Βρυξελλών ή του Μάριο Ντράγκι, πρόεδρου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ). Ξαφνικά, μετά μήνες σεναρίων, το να είσαι μέλος της Ευρωζώνης δεν θα ήταν μόνον ένα στοίχημα ένταξης αλλά και εξόδου από το κλαμπ του ευρώ.

– Ποιες θα ήταν πρακτικά οι επιπτώσεις;

– Η άνοδος των αποδόσεων στα κρατικά ομόλογα θα ήταν η άμεση συνέπεια. Συν τοις άλλοις, οι κυβερνήσεις θα καλούνταν να καλύψουν τις απώλειες από την έκθεσή τους στο ελληνικό χρέος που κυμαίνεται στα 300 δισ. ευρώ. Οι τοποθετήσεις του EFSF (Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας) σε ελληνικά ομόλογα ανέρχονται σε 145 δισ. ευρώ, μη συμπεριλαμβανομένων των εγγυήσεων στο ευρωσύστημα Target 2.

Εάν γίνει απομείωση ή διαγραφή αυτού του χρέους, τότε τα κράτη-μέλη θα πρέπει να εκδώσουν περισσότερα ομόλογα. Η Ιταλία, που έχει ανάγκες χρηματοδότησης του δικού της χρέους στα 120 δισ. ευρώ, θα πρέπει να αντλήσει ακόμη 37 δισ. ευρώ για να συμπληρώσει το κενό στη συμμετοχή της στο EFSF. Μπορεί, κατόπιν τούτου, να υπάρξουν νέα μέτρα λιτότητας σε αυτές τις χώρες.

Η ΕΚΤ αναγκαστικά θα αύξανε τους στόχους του προγράμματος ποσοτικής χαλάρωσης και θα επανερχόταν ένα κλίμα ανησυχίας για τις αντοχές του τραπεζικού συστήματος. Ενδεχομένως να μην παγιδεύονταν η Ευρωζώνη ξανά σε ύφεση, χάνοντας μόνον ένα 0,5% από την ανάπτυξη, διότι υπάρχουν μηχανισμοί άμυνας όπως ο ESM (Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας) και τα μέτρα ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ.

Επίσης, η ευρωπαϊκή οικονομία είναι πιο πολύ ισχυρή από το 2011-12. Αλλά ένα σενάριο Grexit δεν είναι εντελώς ακίνδυνο.

– Πώς θα εξελιχθούν τα πράγματα μέσα στους επόμενους μήνες;

– Το χρονικό διάστημα μέχρι τον Ιούνιο, όταν έχει δρομολογηθεί η εκταμίευση της επόμενης δόσης, θα είναι γεμάτο προκλήσεις. Η επιδείνωση του οικονομικού κλίματος στην Ελλάδα είναι ένας παράγοντας που θα πρέπει να εξεταστεί από την υπόλοιπη Ευρωζώνη. Είναι πολύ πιο δύσκολο για να επιτευχθεί δημοσιονομικό πλεόνασμα στο 3% επί του ΑΕΠ κάτω από αυτές τις συνθήκες. Είναι απαραίτητο να υπάρξει κάποια ευελιξία ως προς τους δημοσιονομικούς στόχους αλλά και τους στόχους για τις μεταρρυθμίσεις. Διότι το μείζον ερώτημα είναι ώς ποιο βαθμό θα μπορεί η Ελλάδα να εφαρμόζει το τρέχον πρόγραμμα χωρίς χρηματοδότηση. Ηδη η πάλη είναι σκληρή μέχρι τα τέλη Μαρτίου.

Χρειάζονται και επενδύσεις…

– Ποια είναι η ιδανική συμφωνία για την Ελλάδα ώστε να υπάρξει ανάπτυξη;

– Υπάρχουν πολλοί τρόποι για να επανέλθει μια οικονομία σε ανάπτυξη. Ιδανική φόρμουλα θα ήταν ένας συνδυασμός λιτότητας, αναδιάρθρωσης χρέους και ένα μακροπρόθεσμο πρόγραμμα για την οικονομία με επενδύσεις. Οι ΗΠΑ εξήλθαν από την ύφεση με γενναία αύξηση των δαπανών. Η Βρετανία το κατάφερε με λιτότητα και επενδύσεις. Στην περίπτωση της Ελλάδας, παρά τη λιτότητα που «έσβησε» το 25% του ΑΕΠ υπήρξε ανάπτυξη με μικρά βήματα μέχρι το τέταρτο τρίμηνο του 2014, αλλά μετά το οικονομικό κλίμα δέχτηκε μεγάλο χτύπημα.

Οι Βρυξέλλες, πιθανώς, να κατανοήσουν πως θα ήταν καλό να συμπεριλάβουν κάποιες επενδύσεις και αναδιάρθρωση χρέους στη «συνταγή» της λιτότητας και των μεταρρυθμίσεων για την Ελλάδα.

– Στην απέναντι όχθη του Ατλαντικού, όλοι προσπαθούν να προβλέψουν την αύξηση επιτοκίων από την Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ…

– Δύο είναι οι επιλογές της Fed. Mπορεί να ξεκινήσει σταδιακά με μια αύξηση κατά 0,25% στα μέσα του έτους ή να τηρήσει στάση αναμονής μέχρι να προχωρήσει δυναμικά. Εάν τηρήσει στάση αναμονής, τότε μπορεί να καταλήξει να «κυνηγά» τις αγορές. Οπότε η πρώτη επιλογή, ίσως, να είναι καλύτερη.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή