500 λέξεις με τον Σπύρο Γιαννακόπουλο

500 λέξεις με τον Σπύρο Γιαννακόπουλο

2' 14" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Ο Σπύρος Γιαννακόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1981 και είναι απόφοιτος του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών. Εργάζεται στον ΕΟΤ και αρθρογραφεί τακτικά στην «Καθημερινή» και στους «Ερευνητές». Πρόσφατα κυκλοφόρησε το πρώτο του βιβλίο με τίτλο «Ο Τρύφωνας από τη Δρακολανδία» (εικονογράφηση Πέτρος Χριστούλιας, εκδ. Πατάκη).

Ποια βιβλία έχεις αυτόν τον καιρό πλάι στο κρεβάτι σου;

Τελειώνω τον «Λευκό θόρυβο» του Ντον Ντελίλο, το οποίο με πήρε και με σήκωσε. Τη σειρά του περιμένει το «Παλιόπαιδο» της Αγγελικής Δαρλάση σε εικονογράφηση της Ιριδας Σαμαρτζή, και από το λίγο που έχω διαβάσει φαίνεται πολύ καλό. Δίπλα στο κρεβάτι μου τελευταία είναι και το «The Sleeper and the Spindle» του Neil Gaiman, που κάθε τόσο ανοίγω για την εικονογράφηση του Chris Riddel και το στηρίζω όρθιο ώστε να φαίνεται το εξώφυλλο.

Ποιος ήρωας/ηρωίδα λογοτεχνίας θα ήθελες να είσαι και γιατί;

Θα πω για κόμικς. Ο Αστερίξ: ξύπνιος και καταφερτζής, ανήσυχος και ταξιδιάρης, χωρατατζής, πρώτος στις πλάκες, αλλά όταν το απαιτούν οι περιστάσεις είναι τζέντλεμαν – θυμήσου τον μπροστά στην Κλεοπάτρα. Είναι και στο μπόι μου. Κάποτε με φώναζαν Ασπυρίξ.

Με ποιον συγγραφέα θα ήθελες να δειπνήσεις;

Με τον Ρενέ Γκοσινί. Πιστεύω δεν θα άντεχα από τα γέλια. Με στενοχωρεί που έφυγε νωρίς.

Ποιο ήταν το τελευταίο βιβλίο που σε έκανε να θυμώσεις;

Το «Ουράνιο τόξο της βαρύτητας» του Τόμας Πίντσον, όχι όμως με το ίδιο το βιβλίο, αλλά με τον εαυτό μου που δεν το κατάφερα. Θα το ξαναπιάσω πάντως κάποια στιγμή.

Και το τελευταίο που σε συγκίνησε;

Το picture book «Red Tree» του Shaun Tan. Μια τρυφερή αφήγηση που μιλάει για την απόγνωση, τα συναισθηματικά αδιέξοδα και τη δύναμη ελπίδας. Με πολύ λίγες λέξεις και με απίθανες εικόνες που σε χτυπάνε κατακούτελα με την ευθύτητά τους.

Τι είναι ο Τρύφωνας και πού πέφτει η Δρακολανδία;

Ο Τρύφωνας γεννήθηκε στους «Ερευνητές», όπου πρώτη τον κράτησε στην αγκαλιά της η Δέσποινα Ράμμου, και μεγάλωσε στην «Καθημερινή», όταν τον πήρε από το χέρι ο Νίκος Βατόπουλος. Είναι ένας δράκος φιλήσυχος, βιβλιομανής και μοναχικός. Δεν έχει φίλους, λόγω της τρομακτικής του όψης. Η Δρακολανδία όπου ζει ο δράκος είναι εδώ κι εκεί.

Τι είναι αυτό που σε ιντριγκάρει στη νεανική – εφηβική λογοτεχνία; Θα σε δούμε και αλλού στο μέλλον;

Με ιντριγκάρει να μοιάζει ο κόσμος που περιγράφω πιστευτός, να υπάρχει ρεαλισμός μέσα στη φαντασία. Να ονειρεύομαι σαν παιδί και να οργανώνω τα όνειρά μου σαν μεγάλος. Ωστόσο, πάντα στριφογυρίζει στο μυαλό μου να γράψω για ενηλίκους. Και πιο πολύ να κάνω ένα σενάριο για γκράφικ νόβελ. Κάποια στιγμή θα το προσπαθήσω.

Λογοτεχνία, κόμικς ή μουσική; 

Και τα τρία. Και όταν μπουκώνω με το ένα, πιάνω το άλλο.

Με μία λέξη: πώς νιώθεις που, όντας τακτικός συνεργάτης της «Κ», φιλοξενείσαι στις σελίδες της ως συγγραφέας; 

Συγκίνηση.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή