Ενα εικοσιτετράωρο με την ηθοποιό Λένα Δροσάκη

Ενα εικοσιτετράωρο με την ηθοποιό Λένα Δροσάκη

3' 31" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

10 – 11.30 π.μ.

Καφές και το πρώτο τσιγάρο της ημέρας. Η αμέσως επόμενη κίνηση είναι να βάλω μουσική. Μου αρέσει πάρα πολύ αυτή η πρωινή χαλάρωση: καφές, τσιγάρο, μουσική. Υπάρχουν φορές που μπορεί ν’ ακούω το ίδιο κομμάτι μέχρι να φύγω από το σπίτι. Ενα τραγούδι που μπορώ ν’ ακούω συνέχεια είναι οι «Μέλισσες» της Φωτεινής Βελεσιώτου. Ακολουθεί ο δεύτερος καφές και το πρωινό γεύμα: κατσικίσιο βιολογικό τυρί, με παξιμάδι κρητικό, ντομάτα και ρίγανη.

1.30 – 2 μ.μ.

Είναι η ώρα της μεσημεριανής βόλτας, πάντα στην πλατεία Φιλομούσου Εταιρείας στην Πλάκα, και πάντα στο καφενείο «Κυδαθηναίων». Συνήθως με τη φίλη μου τη Ρηνιώ. Ειρήνη τη φωνάζουν, αλλά εγώ τη λέω Ρηνιώ, διότι για τους δικούς μου ανθρώπους έχω πάντα ένα άλλο όνομα. Δεν τους θεωρώ δικούς μου αν τους φωνάζω όπως όλοι οι άλλοι. Αλλες φορές παρέα μου είναι ο ηθοποιός Γιώργος Παπαπαύλου.

3 – 5.30 μ.μ.

Επιστροφή στο σπίτι για μαγείρεμα. Μου αρέσει πολύ να μαγειρεύω. Οταν έχω παράσταση μαγειρεύω και τρώω συγκεκριμένα φαγητά: τραχανά, μακαρόνια ή κοτόπουλο με πατάτες. Δεν τα βαριέμαι ποτέ. Ακολουθεί ο μεσημεριανός ύπνος. Πριν από την παράσταση πάντα κοιμάμαι μια ώρα.

6.30 – 8 μ.μ.

Θέλω να είμαι πολύ νωρίς στο θέατρο. Θέλω ν’ αρχίσω να νιώθω τον χώρο οικείο. Θέλω ν’ αρχίζουν να μπαίνουν τα πράγματα σε μια συγκεκριμένη ροή. Οταν φτάνω στο θέατρο θα πάρω το τσάι μου από το μπαρ, κάθομαι λίγο με τους συναδέλφους και μετά φοράω τα ρούχα της παράστασης – αν βολεύουν για το ζέσταμα. Εχω ήδη κλείσει το κινητό μου και κάνω φωνητικό ή σωματικό ζέσταμα. Από εκείνη τη στιγμή και μετά δεν έχω επαφή με τον έξω κόσμο. Και ομολογώ ότι είναι κάτι που μου αρέσει. Διότι εκείνο το διάστημα είναι σαν να μην υπάρχουν τα προβλήματα, χάνομαι για λίγο, μπαίνω σ’ έναν άλλο κόσμο και έχω τα δικά μου θέματα. Αν κάτι με ακολουθεί από το σπίτι, θα ψάξω να βρω ή πώς θα φύγει ή πώς θα το εντάξω –συναισθηματικά– μέσα στον ρόλο.

9 – 10.30 μ. μ.

Αυτόν τον καιρό παίζω σε δύο παραστάσεις, εντελώς διαφορετικές μεταξύ τους. Στο «Λίλα λέει» είναι ένας ρόλος πολύ μακριά από μένα, γιατί είναι ένα κορίτσι που έχει υποστεί σωματική βία και προσπαθεί να την κάνει λεκτική για να τη βγάλει από μέσα της. Αυτό με ιντριγκάρει, και ομολογώ ότι λίγο αντιστέκομαι. Μερικές φορές δεν θέλω να γίνει η παράσταση! Μου προκαλεί συναισθήματα που δεν τα ξέρω και σιγά σιγά έρχεται και η Λίλα μπροστά μου. Αυτό μπορεί να γίνει και την ώρα που μαγειρεύω, για παράδειγμα. Σκέφτομαι δηλαδή «τι θα έκανε η Λίλα τώρα; Θα της άρεσαν τα πικάντικα; Μάλλον…». Και σιγά σιγά τη γνωρίζω. Πρέπει να υπάρξει το πρόσωπο που παίζω. Και πάντα, την ώρα που παίρνω τη θέση μου στην παράσταση, νομίζω ότι η καρδιά μου θα σπάσει. Και με το που ξεκινάει η παράσταση όλο αυτό τελειώνει. Οσο για το χειροκρότημα στο τέλος, είναι σαν να σε παίρνουν αγκαλιά. Πώς έρχεται η μαμά σου και σε παίρνει αγκαλιά; Θα σου εκμυστηρευτώ κάτι: έδωσα το πρώτο μου αυτόγραφο! Στη «Λίλα»! Ερχεται ένας νεαρός και μου λέει «θα μου δώσετε αυτόγραφο;». Πάγωσα. Ποια είμαι για να δώσω αυτόγραφο; Ημουνα παγωμένη και τον κοιτούσα. Εβαζα κυκλάκια γύρω από τ’ όνομά μου και δεν ήξερα τι να κάνω…

10.30 – 11.30 μ.μ.

Πάντα, κάθε βράδυ, μόλις βγω από το θέατρο το πρώτο που θα κάνω θα είναι να πάρω τους γονείς μου τηλέφωνο. Είναι οι πρώτοι που με επαναφέρουν στο τώρα. Ζουν στην Πάτρα, αλλά έρχονται και βλέπουν όλες τις παραστάσεις μου. Και όχι μία φορά. Και μετά θα πάρω την κολλητή μου, τη Βίκυ, στην Πάτρα πάλι, και μιλάμε για κανένα μισάωρο.

11.30 – 1.30 π.μ.

Το βραδινό μπαρ δεν είναι συγκεκριμένο όπως το μεσημεριανό. Πηγαίνουμε συνήθως οι συνάδελφοι της παράστασης σε κάποιο μπαρ που βρίσκεται κοντά στο θέατρο. Αυτό το διάστημα πηγαίνουμε στη «Δραχμή» στην Παλιά Βουλή. Κατά τη 1 το βράδυ, εξουθενωμένη πια,αποχαιρετώ τους συναδέλφους και φεύγω για το σπίτι μου.

​​Η Λένα Δροσάκη τιμήθηκε τον περασμένο μήνα με το βραβείο «Μελίνα Μερκούρη» και για ένα χρόνο θα έχει στην κατοχή της την καρφίτσα της. Αυτή την περίοδο παίζει στις παραστάσεις «Η Λίλα λέει» στο Θέατρο Τέχνης και στο «Αχ!», που έχει ήδη ξεκινήσει περιοδεία σε όλη την Ελλάδα.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή