06.30 – 07.00
Mε ξυπνούν το φως και τα πουλιά. Εχω υπερευαισθησία στο φως και στους ήχους. Η ιδιαίτερη ψυχοσύνθεσή μας άλλοτε μοιάζει αναπηρία και άλλοτε προσόν. Σταθερό 24ωρο μπορεί να έχει όποιος έχει σταθερή εργασία ή τόπο. Για μένα υπάρχουν πιθανότητες να είμαι σε περιοδεία, οπότε το πρόγραμμα περιλαμβάνει:
A. Οταν είμαι στον Βόλο:
08.00 – 13.30
Παραστάσεις αφήγησης σε σχολεία. Διαφορετικές ηλικίες και ευαισθησίες. Ανοίγουν πόρτες μυστικές, απλώνονται χέρια.
14.30
Λαϊκό μαγειρείο.
18.00
Σεμινάρια σε ενηλίκους.
21.00
Αφήγηση σε μπαράκι: «Στάχτη από Μάγισσες» σε συνεργασία με τη Διεθνή Αμνηστία.
23.00
Με ένα κρασί ξεκουράζομαι ακούγοντας τις ζωές των άλλων.
Β. Οταν βρίσκομαι στην Αθήνα:
10.00 – 15.00
Σεμινάρια ενηλίκων στο Εργαστήρι Μαιρηβή ή στο Μουσείο Συναισθημάτων.
17.00
Εθελοντικές αφηγήσεις ψυχικής χαλύβδωσης. Φτερά στους θαλάμους που γρυλίζει ο παιδικός και εφηβικός καρκίνος.
21.00
Αφηγήσεις δικές μου ή προσκεκλημένων στο Διεθνές Φεστιβάλ Κουκλοθεάτρου και Αφήγησης.
Γ. Οταν είμαι σε Πήλιο και Βόλο:
07.30 με 08.30
Στο λάπτοπ καταγράφω όνειρα. Φρέσκα καθώς ανασύρονται από τη σκοτεινή θάλασσα του υποσυνείδητου. Θα γίνουν κλειδιά για αμπαρωμένες πόρτες παραμυθιών, ποιήματα ή σκαλιά για κάποιο μύθο.
08.30 – 09.30
Ξεβοτάνισμα μπαξέ και σκέψεων. Σωματικός κόπος, φωνές πουλιών, άνθη και αρώματα ξετυλίγονται από τη νυχτερινή συσπείρωση ― είναι μαχαίρι κοφτερό. Κόβει ό,τι σε δένει σε σάπια αραξοβόλια, χωρίζει τη φαντασία και την ιδεοληψία από την πραγματικότητα.
09.30 – 11.30
Ταΐζω τις κότες. Ζυμώνω ψωμί. Κοιτάζω τη θάλασσα. Προετοιμάζομαι για τα παιδαγωγικά εργαστήρια στις ενορίες του Βόλου. Βιολογικό αλεύρι, αρχαίες ποικιλίες, φίλος γεωργός. Αμα δεν μπορείς να χαρείς τον κόπο των χεριών σου, πέθανες ψυχικά, έλεγε ο μπαρμπα-Μαρξ. Αλλοτρίωση το έλεγε. Ισχύει και στην πνευματική εργασία. Ξανανοίγει το λάπτοπ και συνδέεται με στερεοφωνικό. Storyslam ― αγγλόφωνες ιστορίες ζωής. France culture ― ιστορίες και εκπομπές λόγου. Ιnfowar ― για πολιτικές σπόντες στους μύθους μου. Ενδιάμεσα κρατώ σημειώσεις, σκέψεις, σχόλια για τα εργαστήρια.
11.30 – 12.30
Ξεφουρνίζω το ψωμί, κλείνω τα φωτοβολταϊκά και κατεβαίνω στον Βόλο να προλάβω τη λαϊκή. Περνώ από ελαιώνες, καταρράκτες, χωριά και τη θάλασσα που αστράφτει.
12.30 – 14.30
Βάζω πλυντήριο τα αθλητικά των παιδιών, ταΐζω τις γάτες και μπαίνω στο Ιnternet. Αλληλογραφία. Συνεννοήσεις για τη γαλλική φεστιβαλική περιοδεία και την πεζοπορία των αφηγητών στη Νορμανδία στα μονοπάτια των τροβαδούρων. Κλάδεμα και πότισμα της ιστοσελίδας μου www.storytelling.gr και κλεφτές ματιές στο f.b.
14.30 – 16.00.
Ελληνικό σούσι. Λατρεύω ωμά ψάρια και όστρακα ― ένας λόγος που επέλεξα να ζήσω Βόλο είναι η θάλασσα. Ερχεται η γυναίκα μου από τη δουλειά, τα παιδιά από το Μουσικό και ο πατέρας μου από το καφενείο. Τρώμε και διηγούμαστε την ημέρα μας.
16.00 – 17.00
Σιέστα με το tablet. Λίγο f.b., λίγες ειδήσεις, απαραίτητα ένα e-book.
17.30
Με το ποδήλατο στα εργαστήριά μου. Αλλιώτικα, ετοιμάζω δελτία Τύπου, εισηγήσεις, προτάσεις σε οργανισμούς, θέατρα, σχολεία.
24.00
Ξεκινώ τις μεταμεσονύχτιες παραστάσεις με ιστορίες τρόμου. Αυτός είναι αντιτρομοκρατικός αγώνας! Μοιράζεσαι τον φόβο με την κοινότητα, παραδέχεσαι τη θνητή φύση σου, κάνεις πλάκα.
Ο Στέλιος Πελασγός είναι ιστορητής, παραμυθοκόμος, δρ παιδαγωγικής, καλλιτεχνικός διευθυντής διεθνών φεστιβάλ αφήγησης, slam ποιητής και συγγραφέας.