Το Λίνενμπουργκ είναι μια γοητευτική, μεσαίου μεγέθους πόλη 70.000 ανθρώπων στην Κάτω Σαξονία της Γερμανίας, δυτικά του Βερολίνου. Οι δεσμοί αυτού του ήσυχου τόπου με τις πιο οδυνηρές στιγμές της γερμανικής ιστορίας ήταν δύο: εκεί, στις 23 Μαΐου του 1945, ο αιχμάλωτος ισχυρός άνδρας της Γκεστάπο Χάινριχ Χίμλερ κατόρθωσε και αυτοκτόνησε λίγο πριν μπει στο ανακριτικό γραφείο καταπίνοντας μια μικροσκοπική αμπούλα με υδροκυάνιο που είχε κρύψει ανάμεσα στα δόντια του… Και στη διάρκεια του Πολέμου, περισσότερα από 300 παιδιά θανατώθηκαν στο τοπικό ψυχιατρικό νοσοκομείο στο πλαίσιο του ναζιστικού προγράμματος ευθανασίας παιδιών και νέων έως 16 ετών.
Από τον περασμένο Απρίλιο, το Λίνενμπουργκ ανανέωσε τους δεσμούς του με την Ιστορία, όταν άρχισε η δίκη του Οσκαρ Γκρένινγκ. Νεαρός λοχαγός την εποχή της ναζιστικής παντοκρατορίας, ο Γκρένινγκ κατατάχθηκε στα Waffen SS το 1941 και μεταφέρθηκε στη διοίκηση του στρατοπέδου του Αουσβιτς το 1942. Αρμοδιότητά του ήταν η καταγραφή των χρημάτων και των προσωπικών αντικειμένων των εκτοπισμένων. Παρότι ομολόγησε ότι γνώριζε πως εκτελούνταν Εβραίοι, θεωρεί εαυτόν αθώο, υποστηρίζοντας ότι δεν σκότωσε κανέναν. Την περασμένη Τετάρτη, ο Οσκαρ Γκρένινγκ καταδικάστηκε σε κάθειρξη τεσσάρων ετών, ποινή που είναι αμφίβολο εάν θα εκτίσει ποτέ. Στις 10 Ιουνίου συμπλήρωσε το 94ο έτος της ζωής του και η υγεία του είναι κλονισμένη.
Υπάρχει σοβαρή πιθανότητα η δίκη του Γκρένινγκ να ήταν η τελευταία προγραμματισμένη ακροαματική διαδικασία για ναζιστικά εγκλήματα λόγω της ηλικίας των υπόπτων.
Ωστόσο, το πραγματικό μέγεθος της συμβολής υπερηλίκων σαν τον Γκρένινγκ στις θηριωδίες των ναζί αναταράσσει ευαίσθητες ισορροπίες. Σε μερίδα της κοινής γνώμης σχηματίζεται η άποψη πως οι τελευταίοι επιζώντες που είχαν με οποιονδήποτε τρόπο διαπιστωμένη εμπλοκή στις ναζιστικές μηχανές του θανάτου τώρα «πληρώνουν τη νύφη», καθώς πλήθος ανωτέρων τους με πολύ μεγαλύτερη δικαιοδοσία και ευθύνες διέφυγαν τη σύλληψη και την καταδίκη. «Η θετική πλευρά είναι η βούληση για να δικαστούν οι εγκληματίες ναζί μέχρι την τελευταία τους πνοή», σημειώνει ο δικηγόρος και «διώκτης των ναζί» Σερζ Κάρλσφελντ. «Αλλά, από τη στιγμή που είναι πολύ αργά για τα πρόσωπα που ήταν κρίσιμα στη λήψη των αποφάσεων, επεκτείνουμε την έννοια της ενοχής μέχρι σημείου που δεν μου αρέσει». Για την ιστορία, ο Οσκαρ Γκρένινγκ «αυτοαποκαλύφθηκε» στη διάρκεια ντοκιμαντέρ του BBC με τίτλο «Αουσβιτς: Οι ναζί και η Τελική Λύση». Εκεί εξομολογήθηκε ότι οι αρνητές του Ολοκαυτώματος τον έκαναν να μιλήσει. «Το βλέπω ως αποστολή μου τώρα, στην ηλικία μου, να αντιμετωπίζω αυτά τα πράγματα που έχω ζήσει και να αντιμετωπίσω τους αρνητές του Ολοκαυτώματος που ισχυρίζονται ότι δεν συνέβη ποτέ. Είδα τα κρεματόρια, είδα τους φούρνους».